Baby Bag

როდის არის ბავშვის სიმორცხვე პრობლემა

როდის არის ბავშვის სიმორცხვე პრობლემა

უცხო ადამიანებთან ან ახალ გარემოში მოხვედრისას, სიმორცხვე ბავშვის ბუნებრივი რეაქციაა. მნიშვნელოვანია მან იცოდეს ახლობელი და უცხო ადამიანების გარჩევა და ისიც, რომ მათთან განსხვავებული ურთიერთობა უნდა ჰქონდეს: გამოიჩინოს სიფრთხილე, უფრო მეტად ენდოს ახლობლებს და ნაკლებად - უცხოებს. 

ბუნებრივია, ჩნდება კითხვა: როდის არის ბავშვის სიმორცხვე ნორმალური მოვლენა და როდის ხდება საჭირო დახმარება? როგორ უნდა ამოიცნოს მშობელმა სირთულე და როგორ მოიქცეს ასეთის არსებობის შემთხვევაში? სიმორცხვე პრობლემაა, როდესაც:

  • ის ხელს უშლის ბავშვს სხვა ადამიანებთან (უფროსებთან თუ თანატოლებთან) ურთიერთობის პროცესში;
  • აფერხებს სხვადასხვა სოციალურ გარემოში (ბაღში, სკოლაში) მისი ადაპტაციისა და ფუნქციონირების პროცესს.
  • აუარესებს ბავშვის ემოციურ მდგომარეობას, რაც უარყოფითად აისახება მისი ცხოვრების სხვადასხვა ასპექტზე.
  • აღნიშნული სირთულეების გამო ბავშვს უყალიბდება უარყოფითი დამოკიდებულება საკუთარ თავზე;
  • უჭირს მეგობრების შეძენა და შენარჩუნება;
  • უჭირს საკუთარი შესაძლებლობების სრულად რეალიზება.      


ავტორი: ირინე დოღაძე

წყარო: თამარ გაგოშიძის ნეიროფსიქოლოგიის ცენტრი

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თუ ბავშვს ეტყვი: „შენ ეს უნდა გააკეთო,“ ის არასდროს არ გაგიკეთებს ამას, უნდა დაეკითხო ჯერ ბავშვს,“ - მზიკო დალაქიშვილი

„თუ ბავშვს ეტყვი: „შენ ეს უნდა გააკეთო,“ ის არასდროს არ გაგიკეთებს ამას, უნდა დაეკითხო ჯერ ბავშვს,“ - მზიკო დალაქიშვილი

ფსიქოთერაპევტმა მზიკო დალაქიშვილმა მშობლებს უფროსსა და უმცროს შვილებს შორის ყურადღების გადანაწილების საუკეთესო მეთოდები გააცნო. მისი თქმით, ყველაზე კარგი გამოსავალია, როდესაც მშობელი უფროსს უმცროსზე ზრუნვაში თავს თანამონაწილედ აღაქმევინებს:

„ყველაზე კარგი გამოსავალია, როდესაც მშობელი თანამონაწილედ აღაქმევინებს ბავშვს თავს. ბავშვი არის მოსავლელი, გასაზრდელია, საჭმელი უნდა ვაჭამოთ, უნდა გამოვუცვალოთ, გავასეირნოთ. ყველაფერი უნდა მოხდეს ისე, რომ ერთად ვაკეთებთ ამას. იზოლირებულები კი არ ვართ, შენ ჩემთან ერთად ხარ და ჩვენ ამას ერთად გავაკეთებთ. რას განიცდის ყველაზე ძალიან ადამიანი? მნიშვნელოვნების დაკარგვას. ბავშვი ფიქრობს, რომ ის ისეთი მნიშვნელოვანი აღარ არის მშობლებისთვის. ჩვენ ვეუბნებით: „როგორ არა, შენ ახლა უფრო მეტად მნიშვნელოვანი ხარ. შენ უნდა მომეხმარო.“

მზიკო დალაქიშვილის თქმით, ყველა ბავშვი ბედნიერდება, როდესაც ისინი დიდების შესაფერის საქმეს აკეთებენ:

„ყველა ბავშვს მოსწონს, როდესაც დიდურ საქმეს აკეთებს. მეც ძალიან პატარა ვიყავი, როდესაც მინდოდა უთო გამომეყენებინა, სათამაშო უთო არა, დიდის უთო. როდესაც ბავშვი გვეხმარება, ​ამ ყველაფერს აქვს თამაშის სახე. შენ ხომ მართლა დაუთოვებას არ მოსთხოვ პატარა ბავშვს.ამიტომ ვამბობ, რომ მიწოდების ფორმას აქვს ძალიან დიდი მნიშვნელობა.“

„თუ ბავშვს ეტყვი: „შენ ეს უნდა გააკეთო,“ ის არასდროს არ გაგიკეთებს ამას. უნდა უთხრა: „დე, შენ შეგიძლია, რომ ჩემთან ერთად იყო ახლა?“ ​უნდა დაეკითხო ჯერ ბავშვს. რაღაცას რომ დაავალებ, ვუთხრათ: „შენ რა კარგად გამიკეთე ეს.“ ამის შემდეგ ბავშვი კიდევ უფრო საჭიროდ თვლის საკუთარ თავს. ფიქრობს: ერთხელ თუ გამოვადექი მშობლებს, როგორი გამოსადეგი ადამიანი ვარ ზოგადად. მარტო დედას კი არა, მერე მოუნდება, რომ ბებოსაც დაეხმაროს,“ - აღნიშნულ საკითხებზე მზიკო დალაქიშვილმა ტელეკომპანია GDS-ის გადაცემაში შუადღე GDS-ზე ისაუბრა.

წყარო: ​შუადღე GDS-ზე

წაიკითხეთ სრულად