,,პრობლემა სახელად უჭმელობა ფანტაზიის, დიდი ნერვების და ძალისხმევის წყალობით დამარცხებულია,'' - ასეთი სათაურით აქვეყნებს პოსტს სოციალურ ქსელში დედა ეკა ხიზანიშვილი.
ეკა თავის გამოცდილებას უზიარებს დედებს, რომლებსაც მასავით აწუხებთ ბავშვის უჭმელობა. გთავაზობთ მის პოსტს უცლელად:
ჩემმა 2 წლის შვილმა ერთდროულად მომხდარი მოვლენების ფონზე მთლიანად შეწყვიტა ჭამა.
1. პატარა ძამიკო მოვუყვანეთ სახლში,რაზეც საშინლად იეჭვიანა.
2. მოულოდნელად დატოვა ძიძამ,რამაც ძალიან იმოქმედა მასზე.
3. წინა პერიოდში გარკვეულ ეტაპზე ძალდატანებით უწევდა ჭამა (არ დავკონკრეტდები).
🚫მოშივდება და შეჭამს
🚫დაუდე საყვარელი საკვები მისაწვდომ ადგილას
🚫ლამაზად გაუფორმე
🚫მეგობრები დაუპატიჟე
🚫უფროსებთან ერთად დასვი სუფრაზე
🚫რაციონი გაუმრავალფეროვნე
და კიდევ რა აღარ...
მაგრამ არაფერმა იმუშავა.
რაც მთავარია, შიოდა და არ ჭამდა. ამ ფონზე გახდა ჭირვეული, დაიწყო მთელი ხმით ტირილი, ფეხების ბაკუნით და თავის ძირს გაწოლებით გაპროტესტება.
გააპროტესტა ზიარებაც...
დაიწყო ტირილი ბანაობისას...
მოკლედ კოშმარული 1.5 თვე გავატარეთ მთელმა ოჯახმა.მაგრამ დიდი ნებისყოფის ფასად და დაკვირვების შედეგად, აღმოვაჩინე მისი ახალი კუმირი - "მიკიუსი".
მოვიარე მთელი თბილისი და ბოლოს მივაკვლიე ამ ორ ჯადოსნურ ნივთს.
პირველ დღესვე ყურებიანი თავსახურის წყალობით საწრუპით მიიღო დასალევი იოგურტი, მთელი ჭიქა.(ხომ წარმოგიდგენიათ,რამდენად არაფერს ჭამდა,რომ ეს იყო წინ გადადგმული ნაბიჯი).
ფაქტობრივად ჰაერით და წყლით იკვებებოდა და ... რძით.
მეორე დღესაც იგივე განმეორდა დილით და მერე წავიყვანეთ ზიარებაზე.ეზიარა (ცოტა გაჭიევეულდა, მაგრამ...)
შუადღეს ისევ გავუკეთე სადილი, უიმედოდ მაგრამ... ნუ, იმ დღის შემდეგ თამაშით, სიმღერით და ცეკვით, მაგრამ ჭამს.
როგორც კი იტყვის, რომ ,,მორჩა" - აღარ ვაჭმევ.
თითქმის ყველა ჯერზე ცდილობს, ბოლომდე ჭამოს და მიიღოს დამსახურებული კომპლიმენტი აპლოდირების ფონზე.
გადავწყვიტე, ჩემი გამოცდილების გაზიარება მათთვის ვისაც ეს პრობლემა აწუხებს, რადგან უკვე კარგად ვიცი, რას ნიშნავს მშიერი შვილი,'' - აღნიშნავს ეკა ხიზანიშვილი.
„ჩვენ უნდა გვქონდეს კონტაქტი ინფექციასთან, გამოვიმუშაოთ ანტისხეულები, რომ შემდგომში სხვა დაავადებებსაც ვებრძოლოთ,“- ბავშვთა რევმატოლოგი თინათინ კუტუბიძე
ბავშვთა რევმატოლოგმა თინათინ კუტუბიძემ პანდემიის დროს იზოლაციისა და ვირუსულ ინფექციებთან ნაკლები კონტაქტის ადამიანის იმუნურ სისტემაზე ზეგავლენის შესახებ ისაუბრა:
„მას შემდეგ რაც დაიწყო პანდემია და ჩვენ იზოლირებულები ვიყავით, ბავშვები იზოლირებულები იყვნენ, ვატარებდით ნიღბებს, შესაბამისად შემცირდა რესპირატორული ვირუსების წილი, მათ შორის ადენოვირუსების, რომლის ახალმა რენესანსმა სერიოზული შედეგები მოგვცა და კლინიკური გამოვლინებები ჰეპატიტის სახით. აქვე მინდა ავღნიშნო, რომ ბრიტანელმა მკვლევარებმა რამოდენიმე დღის წინ ინფორმაცია გამოაქვეყნეს, რომ ეს არის ძველი ინფექცია, უბრალოდ ჩვენ ვართ უკვე ახალი იმუნური სისტემით.
იმუნური სისტემა გადის მუდმივ სწავლებას. ორი წელიწადია არ გვქონია სერიოზული კონტაქტი ვირუსულ ინფექციებთან. ჩვენ უნდა გვქონდეს კონტაქტი ინფექციასთან, გამოვიმუშაოთ ანტისხეულები და ეს ჩვენი იმუნური სისტემის გამართულ მოქმედებაზე არის დამოკიდებული, იმიტომ რომ უნდა გვქონდეს უნარი, რომ შემდგომში სხვა დაავადებებსაც ვებრძოლოთ. ვინაიდან ბოლო 2 წელიწადი ბავშვებს პრაქტიკულად არ ჰქონიათ ვირუსულ ინფექციებთან კონტაქტი, შემაერთებლქსოვილოვანი დაავადებების მიმართვიანობის წილი მკვეთრად შემცირდა, თითქმის 40-42%-ით. ეს ხაზს უსვამს იმას, რომ ვირუსულ ინფექციას აქვს გამშვები მექანიზმის როლი სხვადასხვანაირი შემაერთებელქსოვილოვანი დაავადებების განვითარების კუთხით და ერთ-ერთი ყველაზე „საყვარელი“ ორგანო ვირუსული ინფექციებისთვის არის ძვალ-სახსროვანი სისტემა,“ - მოცემულ საკითხზე თიანთინ კუტუბიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.