Baby Bag

კვირის განმავლობაში ოთხამდე კვერცხის მიღება სასარგებლო და აუცილებელია - გიორგი ღოღობერიძის რეკომენდაცია

კვირის განმავლობაში ოთხამდე კვერცხის მიღება სასარგებლო და აუცილებელია - გიორგი ღოღობერიძის რეკომენდაცია

ექიმმა გიორგი ღოღობერიძემ კვერცხის დადებითი თვისებების შესახებ ისაუბრა და განმარტა რამდენი კვერცხის მიღებაა დაშვებული კვირის განმავლობაში:

„კვერცხში ვიტამინების რაოდენობა პიკს აღწევს. ვიტამინი B12-ის ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი წყარო კვერცხია. საკმარისია დღეში 2 კვერცხი მიიღოთ და ვიტამინ B12-ის დღიური ნორმის შევსებას შეძლებთ. გარდა ამისა, ვიტამინი B2, იგივე რიბოფლავინი მნიშვნელოვანი ვიტამინია ნერვული ქსოვილისთვის. ორი ცალი კვერცხის მიღება საკმარისად შეავსებს თქვენს სხეულს აღნიშნული ვიტამინის დღიური მარაგით. შეიძლება ითქვას, რომ კვერცხი B ჯგუფის ვიტამინების სერიოზული წყაროა, რაც პირველ რიგში, ნერვული ქსოვილის გამართულ, ჯანსაღ ფუნქციონირებაზე აისახება. კვერცხში დიდი რაოდენობით გვხვდება ელემენტებიც. მასში ფოსფორის შემცველობა უზარმაზარია, ლამის 25%. მასში დიდი რაოდენობითაა კალციუმი, რკინა, თუთია.

რა რაოდენობით კვერცხის მიღება შეიძლება იყოს უკვე ზედმეტი? თუ თქვენ გულის არანაირი დაავადება არ გაწუხებთ, თუ თქვენს სხეულში ცუდი ქოლესტეროლის რაოდენობა მაღალი არ არის, ამ შემთხვევაში დღეში 1-2 კვერცხის მიღება საზიანო არ იქნებოდა, მაგრამ ეს რაოდენობა კვირაში არ უნდა აღემატებოდეს 10-ს. როგორ მოვიქცეთ, თუ ვართ ჭარბწონიანი, გვაქვს გულის დაავადება ან გვაქვს ათეროსკლეროზი, ქოლესტეროლის მაღალი რაოდენობა? ამ შემთხვევაში კვერცხის დასაშვები რაოდენობა შეიძლება იყოს კვირაში ოთხი. შეიძლება ითქვას, რომ კვირის განმავლობაში ოთხამდე კვერცხის მიღება სასარგელოა. კვერცხი ჩვენს ორგანიზმში ზრდის კარგი ქოლესტეროლის რაოდენობას. კვირაში ოთხამდე კვერცხის მიღება სასარგებლოა და აუცილებელიცაა. ოთხ ცალზე მეტი შეიძლება გარკვეული რისკის შემცველი აღმოჩნდეს იმ ადამიანებში, ვისაც აქვს გულ-სისხლძარღვთა დაავადებები,“ - მოცემულ საკითხზე გიორგი ღოღობერიძემ „მთავარი არხის“ გადაცემაში „მთავარი დიაგნოზი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „მთავარი დიაგნოზი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

რატომ არ აწყობენ იაპონელი ბავშვები ისტერიკას?

რატომ არ აწყობენ იაპონელი ბავშვები ისტერიკას?

იაპონელი ხალხის თვისებები მსოფლიოში ბევრ ადამიანს აღაფრთოვანებს. ისინი უდიდეს ტრაგედიებს შესაშური სტოიციზმით ხვდებიან. იაპონელები საკუთარ თავზე კონტროლს თითქმის არასდროს კარგავენ. ისინი სხვებისადმი ყოველთვის პატივისცემას იჩენენ და სამსახურეობრივი მოვალეობის შესრულებისასაც ეთიკურ ნორმებს არასდროს ღალატობენ.

იაპონელი ზრდასრულების მსგავსად ბავშვებიც ძალიან მშვიდები და გაწონასწორებულები არიან. ისინი ისტერიკას არ აწყობენ და საკუთარ თავზე კონტროლს არ კარგავენ. როგორ ახერხებენ იაპონელები ბავშვებში მსგავსი დისციპლინის ჩამოყალიბებას? ჩვენს სტატიაში სწორედ ამ საკითხს განვიხილავთ.

იაპონიაში ოჯახის სხვადასხვა თაობის წარმომადგენლებს შორის განსაკუთრებული ურთიერთობაა ჩამოყალიბებული. მოხუცებსა და ახალგაზრდებს შორის ურთიერთობა ემპათიური და სიყვარულით სავსეა. იაპონელები თვლიან, რომ მოხუცებს უდიდესი სიბრძნე აქვთ და მათ ყურადღებით უნდა უსმინონ. თავის მხრივ, ასაკოვანი ადამიანები ბავშვებს ზრდასრულებივით ექცევიან. ისინი ბავშვების ცხოვრებაში წინამძღოლის როლს ასრულებენ და არა ინსპექტორის ან დამსჯელის. ეს ყოველივე უფროსებსა და ბავშვებს შორის ჰარმონიული ურთიერთობის ჩამოყალიბებას უწყობს ხელს.

იაპონელებს დიდი ოჯახებისადმი უდიდესი პატივისცემა აქვთ, თუმცა არსებობს საზღვრები, რომლებსაც მკაცრად იცავენ. მათთვის მიუღებელია, რომ ბავშვის აღზრდასა და მოვლაზე პასუხისმგებლობა ბებია-ბაბუას დაეკისროს, მხოლოდ იმიტომ, რომ მშობლებს დრო არ აქვთ.

იაპონელები თვლიან, რომ ბავშვთან დამოკიდებულება მოსიყვარულე უნდა იყოს. ისინი ნეგატიურად უყურებენ ყვირილს. მშობლები ბავშვებს სამყაროსთან ურთიერთობას და სხვების გრძნობების დაფასებას ასწავლიან. როდესაც ბავშვი ცუდად იქცევა, იაპონელი მშობლები უკმაყოფილებას ჟესტით ან მზერით გამოხატავენ. ამგვარად ისინი ბავშვს მიანიშნებენ, რომ მისი ქცევა მიუღებელია. ისინი ხშირად იყენებენ ფრაზებს: „შენ მას ატკენ,“ „შენ ის დააზიანე.“ ბავშვი ხვდება, რომ მისმა ქცევამ სხვას ზიანი მიაყენა. მსგავსი ფორმულა ნივთების მიმართაც გამოიყენება. თუ ბავშვი თოჯინას გატეხავს, იაპონელი მშობელი მას ეტყვის, რომ თოჯინას ეტკინა და დაზიანდა. ის არ გამოიყენებს სიტყვას „გატყდა.“ ბავშვები ნივთების პატივისცემას სწორედ ასე სწავლობენ.

იაპონელები დიდ მნიშვნელობას ანიჭებენ ბავშვთან ერთად დროის ხარისხიანად გატარებას. იაპონიაში იშვიათია შემთხვევები, როდესაც ბავშვი ბაღში 3 წლამდე ასაკში მიჰყავთ. პატარები დროის უდიდეს ნაწილს დედებთან ერთად ატარებენ. იაპონელი მშობლებისთვის მნიშვნელოვანია შვილთან საუბარი.

იაპონელები ხშირად მართავენ ოჯახურ სადილებს, სადაც ბავშვებს წინაპრების ისტორიებს და ოჯახის თავგადასავლებს უამბობენ. მსგავსი შეკრებები ბავშვს ოჯახისადმი მიკუთვნებულობის განცდას უჩენს. გარემო, რომელიც იაპონელი ბავშვების ირგვლივ არის შექმნილი, მათ ამბოხების საფუძველს ნაკლებად აძლევს, რის გამოც ისინი ისტერიკებს არ აწყობენ. იაპონელ ბავშვებს უფროსებისგან ყურადღება არ აკლიათ. ისინი მიჩვეული არიან წესრიგს, სადაც ყველა ადამიანს თავისი ადგილი და როლი აქვს. ეს ყოველივე ბავშვს სიმშვიდეს ანიჭებს და ემოციური აფეთქებებისკენ ნაკლებას მიდრეკილს ხდის.

წყარო: ​exploringyourmind.com 

წაიკითხეთ სრულად