Baby Bag

როგორ მკურნალობენ კორონავირუსს ისრაელში? - ევგენი კომაროვსკის ინტერვიუ ექიმ ბორის ბრილთან

როგორ მკურნალობენ კორონავირუსს ისრაელში? - ევგენი კომაროვსკის ინტერვიუ ექიმ ბორის ბრილთან

ცნობილმა პედიატრმა ევგენი კომაროვსკიმ ექიმ ბორის ბრილთან ისრაელში კოვიდ-19-ის მკურნალობის წესებთან დაკავშირებით ისაუბრა.

ევგენი კომაროვსკი: რას აკეთებენ ისრაელში, როდესაც ადამიანს კორონავირუსი უდასტურდება?

ბორის ბრილი: როგორც წესი, არაფერს. სახლში რჩებიან, ურეკავენ ოჯახის ექიმს. პაციენტს სახლში მიუტანენ პულსოქსიმეტრს, რათა სატურაცია შეიმოწმონს. ამის შემდგომ ინფიცირებულს ურჩევენ დასვენებას, უნიშნავენ ბევრ თბილ სითხესა და სიმპტომურ მკურნალობას. საჭიროების შემთხვევაში იყენებენ პარაცეტამოლსა და იბუპროფენს.

ევგენი კომაროვსკი: ამ დროს ოჯახის წევრებთან რა მიდგომები გამოიყენება?

ბორის ბრილი: ოჯახის წევრები უნდა იზოლირდნენ. ეს სახლის პირობებში ხდება. ყველა რჩება კარანტინში, თუ სამი დოზით ვაქცინირებულები არ არიან.

ევგენი კომაროვსკი: არსებობს თუ არა რეკომენდაციები ჰაერის პარამეტრებთან დაკავშირებით, როგორ უნდა განიავდეს სახლი ამ დროს?

ბორის ბრილი: არა, მსგავსი რეკომენდაციები არ არსებობს.

ევგენი კომაროვსკი: როდის უნდა შეეხმიანოს პაციენტი ექიმს?

ბორის ბრილი: პაციენტი ყოველდღიურად ურეკავს ოჯახის ექიმს. ჯანდაცვის სამინისტროს აქვს ალტერნატიული კლინიკაც, სადაც ინფიცირებულები რეკავენ. იქ მათ სამხედროები პასუხობენ და იღებენ ინფორმაციას ინფიცირებულის მდგომარეობის შესახებ. პაციენტმა ექიმს უნდა მიაწოდოს ინფორმაცია ტემპერატურისა და ზოგადი მდგომარეობის შესახებ.

ევგენი კომაროვსკი: როდის ხდება პაციენტის კლინიკაში გადაყვანა?

ბორის ბრილი: თუ სატურაცია ეცემა და მდგომარეობა უარესდება, პაციენტმა სასწრაფოში უნდა დარეკოს და მას კლინიკაში გადაიყვანენ. ისრაელში არავინ იყენებს სახლში სტანდარტული იბუპროფენისა და პარაცეტამოლის პრეპარატის გარდა სხვა სახის მედიკამენტებს. მსგავსი რამ იქ არ ხდება.

​წყარო

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც ბავშვს ასეირნებთ, არ მოჰკიდოთ ხელი მაჯაში, მოჰკიდეთ ხელი იდაყვზე... არ აბზრიალოთ ბავშვები ხელებით,“- ბავშვთა ორთოპედ-ტრავმატოლოგი ნინო ჭოლოკავა

ბავშვთა ორთოპედ-ტრავმატოლოგმა ნინო ჭოლოკავამ მშობლებს ბავშვის სახსრების დასაცავად საინტერესო რეკომენდაციები მისცა:

„შეეცადეთ თქვენი მოპყრობა ბავშვისადმი იყოს ისეთი, რომ იდაყვის სახსარი დაცული იყოს. მაგალითად, როდესაც ბავშვს ასეირნებთ, არ მოჰკიდოთ ხელი მაჯაში, მოჰკიდეთ ხელი იდაყვზე. არ აბზრიალოთ ბავშვები ხელებით, არ აბუქნაოთ. შეგიძლიათ ეს გააკეთოთ, მაგრამ ხელი მოვკიდოთ იდაყვის სახსარში.

ასეთივე რეკომენდაციები უნდა გავითვალისწინოთ ბავშვის აყვანისას. არ ავიტაცოთ ბავშვი მაჯის სახსრით. პატარები მამიკოებს რომ შემოასხდებიან, რასაც ე.წ. „აჩუ-აჩუს“ ვეძახით, იმიტომ, რომ ბავშვმა ტანი არ გადაიქნიოს, ხელზე დაქაჩავენ ხოლმე ბავშვს. ესეც არის რისკი.

ყველა სახის მოძრაობა, რომელიც მიმართულია კიდურის გასწვრივ და მოდების ძალა არის სხივ-მაჯის სახსარზე, ეს გამოიწვევს პრობლემას, სხივის თავის ამოვარდნას, რომელიც არის ბავშვებისთვის ძალიან დამახასიათებელი. ეს მტკივნეულია და ეცადეთ, რომ ბავშვი ამ ტკივილს აარიდოთ. ბავშვი იტკიებს მაჯას და მშობელს ჰგონია, რომ პრობლემა არის მაჯაში. რეალურად პრობლემა არის იდაყვის სახსარში. სხივის თავს აქვს სპეციფიკური ფორმა. მასზე არის მყესი, რომელიც ორიდან ოთხ წლამდე არის ცოტა ფართო, ვიდრე მხრის თავი. ცოტა უხეშ მოძრაობაზე მარტივად ამოვარდება. არის ბევრი ბავშვი, ვისაც სჭირდება სამედიცინო ჩარევა. მშობლებს შემიძლია ვუთხრა ერთი კარგი ამბავი: ეს, როგორც წესი, თავისით გაივლის 4 წლის მერე,“- მოცემულ საკითხზე ნინო ჭოლოკავამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ 

წაიკითხეთ სრულად