Baby Bag

„ბავშვებში მოწამვლის სიხშირით პირველ ადგილზეა პარაცეტამოლით მოწამვლა,“- პედიატრი მაია ჩხაიძე

„ბავშვებში მოწამვლის სიხშირით პირველ ადგილზეა პარაცეტამოლით მოწამვლა,“- პედიატრი მაია ჩხაიძე

იაშვილის სახელობის ბავშვთა კლინიკის ტოქსიკოლოგმა ლია სამხარაძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ბავშვებში მედიკამენტური ინტოქსიკაციების გახშირებული შემთხვევების შესახებ ისაუბრა:

„რაც შეეხება მედიკამენტურ ინტოქსიკაციებს, ძირითადად არის ანტიჰიპერტენზიული, სედატიური, საძილე, ფსიქოტროპული პრეპარატებით. რაც სახლში აქვთ ძირითადად იმ მედიკამენტებით. ასევე ხშირად არის ანალგეტიკებით ინტოქსიკაცია. ქიმიური ნივთიერებებიდან ძირითადად არის, „მარგანცოვკა,“ ძმრის ესენცია (ძალიან მძიმე დამწვრობას იძლევა), თმის საღებავის გამხსნელები. ამ ბოლო დროს ხშირია მღრღნელების საწინააღმდეგო სხვადასხვა ქიმიკატებით მოწამვლა.“

პედიატრ მაია ჩხაიძის თქმით, ბავშვები ყველაზე ხშირად პარაცეტამოლით იწამლებიან:

„პირველ ადგილზე მოწამვლის სიხშირით არის პარაცეტამოლით მოწამვლა. ეს ის მედიკამენტია, რომელიც პრაქტიკულად ყველა ოჯახშია. ფსიქოტროპულების და ანტიდეპრესანტების დიდი რაოდენობით მიღებამ, შესაძლოა, სიკვდილიც გამოიწვიოს.

ერთი შემთხვევა იყო, რომ ბავშვი იყო ძილიანი, ვერ ვაღვიძებდით. 18 თვის ბავშვი იყო. მშობელს როდესაც ვკითხეთ, რაიმე მედიკამენტი ხომ არ გაქვთ სახლში, რასაც მიწვდებოდა ბავშვი, ამაზე კატეგორიული უარი მივიღეთ. გავაკეთეთ კომპიუტერული ტომოგრაფია, ვერანაირი მიზეზი ვერ ვიპოვეთ. 48 საათის შემდეგ მშობელი როგორც იქნა გამოვტეხეთ, რომ ბავშვმა მედიკამენტი მოიპარა. ძალიან მნიშვნელოვანი ანამნეზის შეკრება. მნიშვნელოვანია, მშობელმა თქვას, რომელი მედიკამენტი აქვს სახლში. შესაძლოა, 4-5 მედიკამენტი ჰქონდეს ბავშვს ერთად მიღებული. რეკომენდაცია ერთი და მკაცრი, რომ ოჯახი, სადაც ბავშვი გაჩნდება, მედიკამენტები და ქიმიური საშუალებები უნდა იყოს შენახული ისეთ ადგილას, სადაც ბავშვისთვის იქნება მიუწვდომელი,“- აღნიშნა მაია ჩხაიძემ.

წყარო:​ „იმედის დღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თავისუფლება თვითნებობაში გვერევა ჩვენ, როგორც წესი... ბავშვს სჭირდება ჩარჩო,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ სწავლის პროცესში ბავშვისადმი ძალადობრივი მეთოდების გამოყენების მანკიერ მხარეებზე ისაუბრა:

„ვიღაც იტყვის, რომ მე-19 საუკუნეში ჯოხი იყო სწავლების ყველაზე გავრცელებული მეთოდი. მშვენივრად სწავლობდნენ ეს ბავშვები. კონტექსტს აქვს დიდი მნიშვნელობა, იმ გამღიზიანებლებსა და სტრესორების რაოდენობას, რომელსაც ჩვენი ტვინი განიცდის. XXI საუკუნეში მათი დათვლა არის შეუძლებელი. ჯოხი არაფერი არ არის ამათთან შედარებით, რა სტრესორებმაც შეიძლება ადამიანზე იმოქმედოს. ერთი მხრივ, ჩვენ არ ვმართავთ ჩვენი შვილების ქცევას ბავშვობაში. ვფიქრობთ, რომ ეს მისი თავისუფლების შეზღუდვაა. მეორე მხრივ, ჩვენ ვიჭრებით მის თავისუფალ სივრცეში, სადაც მან არჩევანი თვითონ უნდა გააკეთოს.

ძალიან ხშირად მშობელი 6 წლის ბავშვს არ შეეკითხება და ისე შეიყვანს უცხოენოვან სკოლაში. მერე შეიძლება იყოს სერიოზული ტრაგედიები ამასთან დაკავშირებით. იმან მომავალი უკვე განუსაზღვრა შვილს. სწორიც არის, რომ ბავშვს ჰქონდეს საშუალება სხვა ენაზე რაღაცები გააკეთოს, მაგრამ ამ შემთხვევაში ჩვენ არ ვუყურებთ ბავშვის შესაძლებლობებს, მის არჩევანს. მთავარი საზღვარი რა არის აქ? ვიღაც გეტყვის: ე.ი. ყველაფრის უფლება უნდა მივცე ბავშვს? საბოლოო ჯამში ასე ხდება. თავისუფლება თვითნებობაში გვერევა ჩვენ, როგორც წესი. თავისუფლება ნიშნავს თავისუფალ არჩევანს შეზღუდულ პირობებში. თუ ჩარჩო არ არსებობს, ვხედავთ რა ხდება საზოგადოებაში. ბავშვისთვის ჩარჩო არის ოჯახში დაწესებული წესები, ზნეობრივი კატეგორიები, რომელშიც ბავშვი იზრდება. ჩვენ ვცხოვრობთ უჩარჩოო ქვეყანაში. არც ჩვენ გვაქვს ჩარჩო, ამიტომ ერთმანეთის პერსონალურ სივრცეებში ვიჭრებით. არც დიდი ჩარჩო არ არსებობს. არჩევანის გაკეთება ხდება არა ზნეობრივი კატეგორიით, არამედ როგორც მაწყობს. ეს ბარბაროსულ საზოგადოებას ახასიათებს,“- აღნიშნულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ 

წაიკითხეთ სრულად