Baby Bag

„მაქსიმალისტ ადამიანებს წარმატების მიღწევა უჭირთ... არ შეიძლება ყველაფერი კარგად გააკეთო,“- ფსიქოლოგი ლალი ბადრიძე

„მაქსიმალისტ ადამიანებს წარმატების მიღწევა უჭირთ... არ შეიძლება ყველაფერი კარგად გააკეთო,“- ფსიქოლოგი ლალი ბადრიძე

ფსიქოლოგმა ლალი ბადრიძემ მშობლების მიერ დაშვებულ შეცდომებზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ იდეალური შვილის ყოლის სურვილი შეცდომაა:

„მშობელს არ უნდა დაუჯერო, როდესაც გეუბნება: „გააკეთე ყველაფერი იდეალურად! ათოსანი უნდა იყო!" ის, რომ მშობლებს უნდათ იდეალური შვილები ჰყავდეთ, ბუნებაში იდეალური რა არის?! იდეალური რატომ უნდა ვიყო? ერთი საინტერესო ექსპერიმენტია. 10 ოთახში მილიონი განათავსეს, თითოეულ ოთახში ასი ათასი. ზოგ ოთახში პირდაპირ იდო ეს ასი ათასი, ზოგში ნაწილი დამალული იყო. იდეალურისკენ მიდრეკილი ადამიანები, მაქსიმალისტები, იღებდნენ, რაც ნახეს და დანარჩენს ეძებდნენ უჯრაში, ხალიჩის ქვეშ, მაგიდის ქვეშ. ისინი, ვინც მაქსიმალისტები არ იყვნენ, შევიდნენ ერთ ოთახში აიღეს ნაგვის პარკი, ჩაყარეს, რაც ნახეს, გავიდნენ მოერე ოთახში, აიღე იქაც, ჩაყარეს. ის ადამიანები, რომლებიც ცდილობენ, რომ მაქსიმალურად სწორად გააკეთონ ყველაფერი, დიდი-დიდი ორ ოთახს ასწრებდნენ და მხოლოდ 200 000 დოლარი გამოჰქონდათ. ის ადამიანები, რომლებიც იდეალურად არ ეძებდნენ, 700-800 ათას დოლარს აგროვებდნენ.“

„ბავშვობიდან გვაქვს ჩადებული, რომ თუ გაკვეთილს ისე არ ისწავლი და ათოსანი არ იქნები, ეს ძალიან ცუდია. მაქსიმალისტ ადამიანებს წარმატების მიღწევა უჭირთ. არ შეიძლება ყველაფერი კარგად გააკეთო. ამასთან არის მიბმული: „სხვას აჯობე!“ არ დაუჯეროთ არასდროს, როდესაც სხვას გადარებენ: „იყავი გელაზე კარგი მოსწავლე, აჯობე გელას!“ არავის არ აჯობო! უბრალოდ გააკეთე ის, რაც შენ მოგწონს. არ დავიჯეროთ, რომ გავაკეთოთ სხვაზე უკეთესად. არასდროს არ ეცადო, რომ იმაზე უკეთესად გააკეთო,“- აღნიშნულ საკითხზე ლალი ბადრიძემ რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „ფორტუნა“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„​ბავშვები, რომლებსაც დასცინიან, ხშირად იტანჯებიან დეპრესიით, ხდებიან გარიყულები, იზოლირებულები და მარტოსულები“

„​ბავშვები, რომლებსაც დასცინიან, ხშირად იტანჯებიან დეპრესიით, ხდებიან გარიყულები, იზოლირებულები და მარტოსულები“

როგორ აისახება ბავშვის ფსიქიკასა და თვითშეფასებაზე დაცინვა, დაშინება, შევიწროვება?-  ამ და სხვა საკითხებზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ფსიქოლოგი, ბავშვთა ადრეული განვითარების სპეციალისტი მარი ჯოხარიძე.

- როგორ აიახება ბავშვის ფსიქიკაზე დაცინვა და რა ზიანი შეიძლება მიაყენოს სამომავლოდ ამ გამოცდილებამ?

- დაცინვამ, დაშინებამ, შევიწროვებამ, რასაც ყველა უკვე ბულინგს ვეძახით, შესაძლოა ძალიან სერიოზულად იმოქმედოს ბავშვის ფსიქიკურ ჯანმრთელობაზე, ადამიანის კეთილდღეობაზე.

ჩვენ ყურადღება უნდა გამოვიჩინოთ არა მხოლოდ იმ ბავშვების მიმართ, რომლებსაც დასცინიან, ავიწროვებენ, აშინებენ, არამედ მჩაგვრელების მიმართაც, ვინაიდან დიდი რისკია იმისა, რომ მათი ანტისოციალური ქცევა, დროსთან ერთად, უფრო ინტენსიური გახდება, მოიმატებს აგრესიაც. ისინი, ჩაგრული ბავშვების მსგავსად, ხშირად იტანჯებიან დეპრესიით და შფოთვით. ასევე აღსანიშნავია, ბავშვები, რომლებიც დამკვირვებლების როლში არიან. არ აქვს მნიშვნელობა რომელ მხარეს იჭერენ, შფოთვის მიზეზი შესაძლოა შიში იყოს, მათაც არ დასცინონ, ან განცდა იმისა, რომ თანატოლის დახმარება უნდოდათ და ვერ მოახერხეს.

ბავშვები, რომლებსაც დასცინიან, ხშირად იტანჯებიან დეპრესიით, ხდებიან გარიყულები, იზოლირებულები და მარტოსულები. ეს ყველაფერი შეიძლება აისახოს არა მარტო დაბალ აკადემიურ მოსწრებაზე, არამედ მომავალში მეგობრებთან, პარტნიორებთან, სანდო და ჯანსაღი ურთიერთობის დამყარებაზე.

- როგორ აისახება თვითშეფასებაზე?

- თვითშეფასება დიდ გავლენას ახდენს ადამიანის კეთილდღეობაზე, ჯანსაღი ურთიერთობების ჩამოყალიბებაზე, ხოლო თვითშეფასების ჩამოყალიბებაზე უამრავი რამ ახდენს ზეგავლენას, მათ შორის ცხოვრების ისტორია, გამოცდილება, სოციალური გარემოებები და სხვების რეაქციები ჩვენზე. შესაბამისად, დაცინვა, დაშინება ცუდად აისახება მათ თვითშეფასებაზე. ბავშვს შეიძლება ეგონოს, რომ რადგან დასცინიან, რაღაც პრობლემა აქვს, ე.ი. არ არის საკმარისად კარგი.
მახსოვს, სკოლაში რამდენიმე ბავშვმა კომენტარი გამიკეთა სიმაღლესთან დაკავშირებით. ვერ ვიტყვი, რომ ინტენსიურად დამცინოდნენ ან მავიწროვებდნენ, ეს იყო რამდენიმე უწყინარი ხუმრობა ჩემს სიმაღლეზე, თუმცა აღარ მინდოდა სკოლაში სიარული, მეგობრების ნახვა, ვიგონებდი მიზეზებს, ოღონდ სახლიდან არ გავსულიყავი. როდესაც გარეთ მიწევდა გასვლა, მეწყებოდა შფოთვა, იმის გამო, რომ ვინმე კიდევ დამცინებდა. ბავშვები ძალიან მგრძნობიარეები არიან, ერთმა სიტყვამაც შეიძლება იმოქმედოს მათ თვითშეფასებაზე და ქცევაზე.
- რა რეკომენდაციას მისცემდით მშობლებს?
- როდესაც მშობელი, მასწავლებელი ან უბრალოდ მზრუნველი პირი შენიშნავს, რომ ბავშვი დაძაბული, შეშინებული, გაღიზიანებულია, თავს არიდებს გარეთ გასვლას ან ისეთ აქტივობებში ჩართვას, რაც ადრე სიამოვნებდა, იწყებს სხვების დაცინვას ან შეშინებას, უნდა დავიწყოთ მიზეზების გარკვევა.
არ უნდა მივცეთ პირდაპირი მითითებები და რჩევები. საუბრის დროს ბავშვს უნდა შევუქმნათ მშვიდი და უსაფრთხო გარემო, უნდა გავგრძნობინოთ, რომ მას არ განვსჯით. ბავშვებს ხშირად უჭირთ მათთვის მტკივნეულ თემაზე საუბარი, ამიტომ მოთმინება გვმართებს! როდესაც ის დაიწყებს ისტორიის მოყოლას, არასდროს არ შევაწყვეტინოთ, მოუსმინეთ ბოლომდე და ეცადე ყველაფერი გაიგოთ სიტუაციაზე. მიზეზების გარკვევის შემდეგ უნდა განისაზღვროს დამცავი სტრატეგიები, რაც მომავალში დაეხმაარება ბავშვს.
საჭიროა მშობლების და მასწავლებლების ჩართულობა. კონფლიქტის მოგვარების სტრატეგიები არის აუცილებელი უნარ-ჩვევები, რომლებიც ადრეული ასაკიდანვე უნდა ისწავლებოდეს, როგორც ოჯახში, ასევე სკოლაში. ბავშვებმა უნდა ისწავლონ ნებისმიერი საკითხის ჯანსაღად გადაწყვეტა, უნდა იცოდნენ საკუთარი უფლებები, ჰქონდეთ სხვის მიმართ თანაგრძნობის გამოხატვის უნარი. როგორც ყოველთვის, ახლაც ვიტყვი, რომ საუკეთესო სწავლების მეთოდი მაგალითის მიცემაა და ამ შემთხვევაში, მშობელმა ბავშვს უნდა მისცეს პოზიტიური მაგალითი.
მშობლებს, ბაღს, სკოლას ძალიან დიდი როლი აქვს. ერთობლივი და დროული ჩართულობით, ფსიქოლოგის რეკომენდაციების გათვალისწინებით, შეგვიძლია ბავშვებს შევუქმნათ ჯანსაღი გარემო, რათა მჩაგვრელი არ დარჩეს მჩაგვრელად და მსხვერპლი მსხვერპლად ცხოვრების ბოლომდე.
ესაუბრა მარიამ ჩოქური

წაიკითხეთ სრულად