Baby Bag

„ბავშვს არასოდეს დაავიწყდება ხატვაზე რომ დადიოდა, ყოველთვის დადებითად გაახსენდება და მის მომავალზე მნიშვნელოვან გავლენას იქონიებს“

„ბავშვს არასოდეს დაავიწყდება ხატვაზე რომ დადიოდა, ყოველთვის დადებითად გაახსენდება და მის მომავალზე მნიშვნელოვან გავლენას იქონიებს“
როგორი მოსწავლე იყო ზალიკო სულაკაური, რატომ აირჩია ხატვის ეს მიმდინარეობა - კარიკატურისტობა და რატომ გადაწყვიტა მასწავლებლობა - ამ და სხვა საინტერესო კითხვებზე ​Moms.ge-ს მხატვარი, კარიკატურისტი ზალიკო სულაკაური პასუხობს. 

- სკოლის პერიოდზე რომ გვესაუბროთ. როგორი მოსწავლე იყავით, თქვენ და თქვენი ტყუპისცალი ძმა ხშირად ერეოდით მასწავლებლებს ერთმანეთში?

- მოუსვენარი ბავშვი ვიყავი, მაგრამ დღეს ჩემი მასწავლებლები ამაყობენ ჩემით. ახლა ჩემს სკოლაში რომ მივდივარ და ბავშვები იგებენ, მეც მათსავით აქ ვსწავლობდი, გახარებულები არიან. ეს სიხარული მაბედნიერებს. არაფერია იმაზე კარგი, როცა აცნობიერებ, რომ ბავშვებს უყვართ ზალიკო. რაც შეეხება ზურიკოს, დღემდე ვერევით ერთმანეთში. სკოლაში ამას ჩვენ სასარგებლოდ ვიყენებდით და სწავლაში შრომას ვინაწილებდით. თუმცა ერთხელ გამოგვიჭირეს და ერთდროულად გამოგვიძახეს. ვერ დავმალავ, მასწავლებლები ხელს გვიწყობდნენ, იცოდნენ, რომ ხატვა გვიყვარდა და ამ საქმის ერთგულები ვიქნებოდით. მთელმა სკოლამ იცოდა, რომ ზალიკო და ზურიკო მხატვრები უნდა გამოსულიყვნენ.

- რა ასაკიდან დაიწყეთ ხატვა?

- ბაღში წასვლამდე დავიწყე ხატვა, მაგრამ სკოლაში დაწყებითი კლასებიდანვე ჩავიბეჭდე გონებაში, რომ მხატვრობა იყო ჩემი მომავალი ხელობა.

- თქვენი ხატვის მასწავლებელიც რომ გაიხსენოთ.

- აკადემიის მოსამზადებელ კურსებზე სიარულისას აკაკი თევზაძე მასწავლიდა. მთელ გულს დებდა საქმეში და ხატვის სიყვარულს მინერგავდა. მასწავლიდა, როგორ უნდა მივდგომოდი ამ საგანს და შემდეგ როგორ გადმომეტანა ქაღალდსა თუ ტილოზე შედევრი. შეეძლო თუ არა მოსწავლეს, სხვა საქმე იყო, მას მაინც განსაკუთრებული მიდგომა ჰქონდა საქმის მიმართ და სხვა მხრიდან გვასწავლიდა ყველაფერს. ასევე მასწავლებელი, რომელმაც ხატვა მასწავლა და სხვა გზისკენ არ გადამახვევინა, არის რემბრანდტი.

- რას ნიშნავს თქვენთვის ხატვა?

- ნებისმიერი მკითხველისთვის ადვილად გასაგებად ვიტყვი - თქვენთვის რას წარმოადგენს სუნთქვა? ხომ მოკვდება ადამიანი რომ არ ისუნთქოს? ასეა. ბედნიერი ვარ, როცა ვხატავ ჩემს ემოციას, ხედვას. მოუსვენარი კაცი ვარ, სულ მინდა, ვხატო. ყველაფერთან ერთად, ეს ჩემი ერთ-ერთი ძირითადი შემოსავალია. არავინ იფიქროს, რომ მხატვარი ღარიბი კაცია და კიბის ქვეშ კვდება. ტყუილია. არ არსებობს მშიერი მხატვარი. ამაზე დიდი სიმდიდრე არაფერია ბავშვების შემდეგ...

- კარიკატურების ხატვა რატომ გადაწყვიტეთ, რა მნიშვნელობას ანიჭებთ ამ მიმდინარეობას?

- ეს არის ყველაზე რთული მიმდინარეობა იმიტომ, რომ ჩარჩოებს ანგრევ და ცდილობ, წარმოაჩინო სხვა რაღაცები. ბავშვობიდან მოყოლებული დღემდე მულტფილმები მიყვარს. მთავარი მარცვალი კი საიდანაც მულტიპლიკაცია აღმოცენდა, კარიკატურაა. ამასთან ერთად, ოჯახში სუფრა რომ იშლებოდა, ჩემთან თუ სხვაგან, არ აქვს მნიშვნელობა, ყველას ვხატავდი. სკოლაშიც სულ მასწავლებლებს ვხატავდი. ვხატავდი მარტივად, გასაგებად და სახალისოდ. დროთა განმავლობაში კი მივხვდი, რომ ეს ჩემი საქმე იყო. მინდოდა ხალხისთვის ხალისი მომეტანა. ეს ყველაფერი გადამდებია.

- ცნობილი ადამიანებიდან ვისი კარიკატურები დაგიხატავთ და ვისი დაგმახსოვრებიათ განსაკუთრებულად?

- ასე განსაკუთრებულად არ მიყვარს ვინმე ცნობილი ადამიანის კარიკატურა, ყოველ ჯერზე ვცდილობ, რომ უკეთესი შევქმნა.

- როგორც ვიცით, ახლა ბავშვებს ასწავლით ხატვას, რატომ გადაწყვიტეთ მასწავლებლობა?

მწერლის ოჯახში დავიბადე. მამაჩემი კინოდრამატურგია, ამასთანავე მასწავლებელი იყო. ჩემი ძმაც, ტყუპისცალიც მასწავლებელია. როგორც ჩანს, ჯიშში გვაქვს. სასიამოვნოა, როცა შენს ცოდნას სხვას უზიარებ. ასწავლი მარტივ გზებს და ეხმარები შედეგის მიღებაში.

- და ბოლოს, მშობლებს რომ მივცეთ რჩევა - რა ასაკიდან უნდა შეიყვანონ შვილები ხატვაზე?

- ვფიქრობ, ყველა ბავშვში დევს ხატვის სურვილი. რა ასაკიდანაც არ უნდა გაუჩნდეს ბავშვს ხატვის სურვილი, მისაღებია მასწავლებელთან მიყვანა. ყველას აქვს აღქმის უნარი და უჩნდება სურვილი, ეს აღქმა და ემოცია ფურცელზე გადმოიტანოს. მართალია, ყველა ბავშვი მხატვარი ვერ გამოვა, მაგრამ მათ ჩამოუყალიბდებათ გემოვნება, ისწავლიან სხვებთან ურთიერთობას. ბავშვს არასოდეს დაავიწყდება ხატვაზე რომ დადიოდა, ყოველთვის დადებითად გაახსენდება და მის მომავალზე მნიშვნელოვან გავლენას იქონიებს. 

ესაუბრა თამუნა კიკალიშვილი 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ძირითადი ძალადობა ოჯახში არის ქალებს შორის, დედამთილს და რძალს შორის,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

„ძირითადი ძალადობა ოჯახში არის ქალებს შორის, დედამთილს და რძალს შორის,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

დეკანოზმა შალვა კეკელიამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „რა დროს ძილია“ ოჯახური ძალადობის პრობლემაზე ისაუბრა. მისი თქმით, მსგავსი პრობლემის მქონე ადამიანები მასთან ხშირად მიდიან:

„მე არ მქონია შემთხვევა, თუ ადამიანი წამოგვყვა, რომ ოჯახი არ გადაგვერჩინოს. ჩვენთან ოჯახური ძალადობის პრობლემითაც მოდიან. ძალიან ხშირად დავხმარებივართ და ​ძალიან მძიმე მდგომარეობიდანაც გამოგვიყვანია ოჯახები, შეგვირიგებია. ყოფილა შემთხვევა, როდესაც გვინახავს, რომ ამ ოჯახში უკვე 1 %-იც არ არსებობს შანსი ამ ადამიანების ერთად ყოფნისა. ასეთ დროს პირიქით, მიგვიცია უფლება, რომ ეს ოჯახები დანგრეულიყო. არაფერი აღარ არსებობს იქ. ადამიანს თვითონ არ უნდა საკუთარ თავთან შრომა. ნებისმიერი ადამიანი, რომელიც დაიწყებს შრომას საკუთარ თავთან, ბრძოლას ამ ყველაფერთან, მას შეუძლია ყველაფერი გამოასწოროს, ცხოვრება რადიკალურად შეცვალოს. ჩვენ ამის უამრავი მაგალითი გვაქვს.“

დეკანოზის თქმით, ოჯახურ დაპირსპირებას არაერთი მიზეზი აქვს, თუმცა მათ შორის უმთავრესი უსიყვარულობაა:

„საიდან მოდის დაპირისპირება ოჯახში? უამრავი მიზეზია. ეს შეიძლება იყოს სიდუხჭირე, ფსიქოლოგიური პრობლემები, გარემო პირობები, უამრავი პრობლემა გვაქვს დღეს. პირველი პრობლემა, რაც არის, ​ეს არის უსიყვარულობის პრობლემა. ადამიანები ერთმანეთის მიმართ სიყვარულს კარგავენ, კარგავენ ერთმანეთის პატივისცემას. თუ შენ გემუქრება სიკვდილი მეუღლისგან, უნდა დაანგრიო ეს ოჯახი. ერთ-ერთი მიზეზი ოჯახის დანგრევის ესეც არის, როდესაც ადამიანი საშიშროებას ქმნის.“

მამა შალვა კეკელიამ აღნიშნა, რომ ოჯახში ძირითადი ძალადობა რძალსა და დედამთილს შორის ხდება:

„ჩვენ ხშირად ამ თემას გავურბივართ. სულ როგორ ჭრილში აჩვენებენ ხოლმე, რომ კაცები ძალადობენ ქალებზე. ძირითადი ძალადობა ოჯახში არის ქალებს შორის, დედამთილს და რძალს შორის. ძალიან ბევრი ოჯახი ინგრევა იმის გამო, რომ ​რძალი და დედამთილი ერთმანეთს ვერ უგებენ. კაცი იჭყლიტება ამ შემთხვევაში. რამდენი კაცი მოსულა ჩემთან და უთქვამს: „რა გავაკეთო? ეს ცოლია, ეს დედაა...“ მარტო ცალმხრივი საუბარი არ შეიძლება. ერში იყო ასეთი ტრადიცია. კაცი, რომელიც ქალზე ხელს აწევდა, იმ კაცს ადამიანი გვერდით არ დაიჯენდა. იმ კაცს სუფრასთან არავინ არ დაისვამდა. როგორ შეიძლება შენ ქალზე ხელი აღმართო? დღეს თუნდაც ამ თემაზე რომ ვსაუბრობთ, ესეც საშინელებაა. როგორ შეიძლება კაცი ასე იქცეოდეს?! რა არის კაცობა? კაცობა არის არა სქესის აღმნიშვნელი სიტყვა, არამედ მდგომარეობის. შეიძლება ადამიანი იყო, მაგრამ კაცი არ იყო, ანუ თვისებები კაცისა არ გქონდეს. მთელი ცხოვრება შეიძლება ისე გაატარო, რომ კაცი ვერ გახდე ვერასდროს. პრობლემები, რაც შეიძლება წარმოიშვას ძალადობასთან დაკავშირებით, შეიძლება იყოს ორივე მხრიდან.“

„პირველი მიზეზი, რისგანაც მოდის ოჯახში ძალადობა არის აღზრდა, განათლება, დიალოგის არარსებობა ცოლსა და ქმარს შორის. დღეს ოჯახების 90 %-ში საუბარი არ ხდება. ადამიანების ერთმანეთის არ ესმით. ​ძალადობა მეორე რადიკალური და უმძიმესი მხარეა, რომელსაც ვერაფერი ვერ გამოიწვევს, შენ თუ ასეთი არ გახდი. ძალიან ბევრჯერ ადამიანი გამიგზავნია თავშესაფარში, სხვანაირად ვერ მოვარიდებდი ამ ოჯახს. მითქვამს, რომ უცხოეთში იმყოფება. ზოგჯერ ისეა დატყვევებული ცოლი, რომ ვერც ჩვენ ვერ ვეხმარებით. საშინლად მოექცა ქმარი, მეორე დღეს მოდის, სხვანაირად გველაპარაკება. კარგი ადამიანი შეიძლება წყობიდან გამოვიდეს. მე ძალიან ბევრჯერ გამოვსულვარ წყობიდან, მიუხედავად იმისა, რომ სასულიერო პირი ვარ. ადამიანები იდეალურები არ ვართ. სანამ იდეალური არ გახდება ადამიანი, იდეალური ურთიერთობები არ იქნება,“ - აღნიშნა მამა შალვა კეკელიამ.

წყარო:​ „რა დროს ძილია“

წაიკითხეთ სრულად