Baby Bag

„ჩვენში მთავარი ყოველთვის არის „მე", „ჩემი ინტერესები," მერე ძალიან უკვირთ, სამყარო რომ სამაგიეროს უხდით ხოლმე," - გია მურღულია

„ჩვენში მთავარი ყოველთვის არის „მე", „ჩემი ინტერესები," მერე ძალიან უკვირთ, სამყარო რომ სამაგიეროს უხდით ხოლმე," - გია მურღულია

​​ფილოლოგი გია მურღულია სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს, რომელშიც ქართველი ხალხის სახელმწიფოებრივი და საზოგადო საქმისადმი დამოკიდებულებას აკრიტიკებს. მის პოსტს უცვლელად გთავაზობთ:

ჩვენში, რატომღაც, ყველაფერი კერძო საპატიო მიზეზია, რომ საზოგადოებისა თუ სახელმწიფოსთვის მნიშვნელოვანი საქმე არ (ვერ) გააკეთონ.

„მე რომ ექსკურსიაზე მივდივარ?!"

„მე რომ გუშინ კბილი მტკიოდა?!"

„ხვალ რომ ჩემი დაბადების დღეა"?

„უგუნებოდ რომ ვარ?!"

„ბავშვი რომ მყავს დასატოვებელი?!"

„ძალიან რომ ცხელა?!"

„ძალიან რომ ცივა?!"

​„დრო რომ არ მაქვს?!"

„რომ დამავიწყდა?!"

„რა მოხდა - სულ მესამედ დამაგვიანდა!"

„მალე ცოლი რომ მომყავს?!" ("რომ ვთხოვდები?!")

„მე მეგონა, სხვანაირად იყო საჭირო..."

„კი მითხარით, მაგრამ ვიფიქრე, ასე არ უნდა გამეკეთებინა..."

„მე რომ განსაკუთრებული ვარ?!")

მთავარი ყოველთვის არის „მე", „ჩემი განწყობა", „ჩემი ინტერესები", „ჩემი უფლებები", „ჩემი ტანჯვა" და „ჩემი ბედნიერება"...

ჰოდა, მერე ძალიან უკვირთ, სამყარო რომ სამაგიეროს უხდით ხოლმე.

ეს ამბავი ასე მთავრდება:

​„ღმერთმა მიმატოვა", „ბედი არ მაქვს", „ყველა და ყველაფერი ჩემ წინააღმდეგაა..."

კლასიკური ისტორიული რეცეპტი ასეთია:

შეხედე შენ თავს სხვისი თვალებით, გონებით, გულით და დაინახავ, რომ სამყაროს ცენტრში მთლად მარტო შენ არ ხარ - სხვა ადამიანიც არის, საქართველოც, დედამიწაც, "ირმის ნახტომიც" და მთელი სამყაროც.

ხანდახან ცოდნას მნიშვნელობით გამოცდილება აღემატება.

ვიღაც ძალიან მაღლა მდგომმა მაგალითებით ლაპარაკი იცის.

და ამაზე დიდი სკოლა არ არსებობს.

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„აწმყო თუ არა გვწყალობს, მომავალი ჩვენია“ - 12 ლიტერატურული ფრაზა, რომლებიც არაფრით კარგავ...
​ფილოლოგი გია მურღულია სოციალურ ქსელში აქვეყნებს 12 ლიტერატურული ფრაზას, რომლებიც არაფრით კარგავს აქტუალურობას საქართველოში. გთავაზობთ მის პოსტს:„12 ლიტერატურული ფრაზა, რომლებიც არაფრით კარგავს ა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჩემი რჩევა არის ხოლმე მშობლებისთვის, რომ დავბრუნდეთ ჩვენს ბავშვობაში, გავიხსენოთ, ჩვენ როგორ ვთამაშობდით,“- ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„ჩემი რჩევა არის ხოლმე მშობლებისთვის, რომ დავბრუნდეთ ჩვენს ბავშვობაში, გავიხსენოთ, ჩვენ როგორ ვთამაშობდით,“- ნეიროფსიქოლოგი  თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვის ადრეული განვითარების მნიშვნელობაზე ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა:

„ადრეული განვითარება არის ყველაზე მნიშვნელოვანი, არის ფუნდამენტი იმისი, თუ როგორი იქნება და რა იქნება ადამიანი უკვე მოზრდილ ასაკში. ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს იმას, ​პირველი თვეებიდანვე ჩვენ როგორ ვუწყობთ ხელს ბავშვის განვითარებას. ძალიან მნიშვნელოვანია, ჩვენ როგორ გარემოს შევუქმნით ბავშვს. ცხადია, მოვლა არის ძალიან მნიშვნელოვანი, ბავშვის ფიზიკური ზრდა არის ძალიან მნიშვნელოვანი.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, ბავშვის სრულფასოვან პიროვნებად ჩამოყალიბებისთვის მხოლოდ მისი მოვლა საკმარისი არ არის:

„ძირითადად ჩვენ რაზე ვართ გადართულები?! გვინდა, რომ კარგად ვაჭამოთ, კარგად დავაძინოთ, კარგი რეჟიმი ჰქონდეს, რაც აუცილებელია, მაგრამ არასაკმარისი პირობაა იმისთვის, რომ ბავშვი სრულფასოვან და საზოგადოებისთვის სასარგებლო პიროვნებად ჩამოყალიბდეს. ამიტომ არის მნიშვნელოვანი, რომ ადრეულ განვითარებას ხელი შევუწყოთ.“

„ეს არ არის დამოკიდებული ძვირფას სათამაშოებს ვუყიდით, თუ არა. არც იმაზეა დამოკიდებული ძვირფას გასართობ ადგილებში წავიყვანთ თუ არა. ჩვენ უნდა გვქონდეს ფოკუსი იმაზე, რომ ​დღეში ნახევარი საათი მაინც გამოვნახოთ იმისთვის, რომ ბავშვს წავუკითხოთ ზღაპარი. არ გისმენთ?! არ აქვს მნიშვნელობა. დაათვალიერებინეთ სურათები. არ უყურებს?! ჩვენ მაინც ვაგრძელებთ. ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს, როგორ ვეთამაშებით ჩვენს შვილს. თუ ეს არის ჩვენი ვალის მოხდა, ამ თამაშს ეფექტი არ ექნება. ჩემი რჩევა არის ხოლმე მშობლებისთვის, რომ დავბრუნდეთ ჩვენს ბავშვობაში, გავიხსენოთ, ჩვენ როგორ ვთამაშობდით. ეს ისეთი სიამოვნებაა, ისეთი სიხარულია. სხვათა შორის, ფსიქოთერაპიული ეფექტი აქვს მშობლებისთვის. ჩვენს ტვინში გამოიყოფა ენდორფინები, ბედნიერების ჰორმონები და ჩვენც ისევე გვიხარია, როგორც ჩვენს შვილს,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო:​ „ასოციაცია ანიკა“

წაიკითხეთ სრულად