Baby Bag

„განა ყველაფერი გვინდა რასაც სკოლაში გვასწავლიან? - ბავშვები ხშირად მართლები არიან და ჩვენს უაზრობებს ებრძვიან...“

„განა ყველაფერი გვინდა რასაც სკოლაში გვასწავლიან? - ბავშვები ხშირად მართლები არიან და ჩვენს უაზრობებს ებრძვიან...“

„არის ასეთი კანონი, სულიერი ერთობის, როდესაც მე ჩემი სიბრძნით შევდივარ ბავშვის ცხოვრებში, ვგრძნობ, რა უნდა მას და ნაწილობრივ ვეთანხმები მის მისწრაფებებს.

მე თუ დავეთანხმები მის მისწრაფებებს, ჩემმა და მისმა სურვილებმა ერთმანეთი გადაკვეთეს. ეს პატარა ნაწილი გადაკვეთის საკმარისია, რომ მე ბავშვი ჩემს გზაზე დავითანხმო. პედაგოგიური პროცესი სწორედ თანხმობებზე იგება.

შეუთახმდით ბავშვს წინასწარ, აი მაგალითად, საბავშვო ბაღის პერიოდი მოდის. წაიყვანეთ იქ ბავშვი, დაათვალიერებინეთ, უთხარით აი ბავშვები რა კარგად თამაშობენ. პირველ ხანებში, როდესაც მიიყვანთ საბავშვო ბაღში, იქ ახლოს უნდა იყოთ. ბავშვს თქვენთან განშორება უჭირს და სხვას უნდა შეეგუოს.

ბავშვს რამდენსაც დააძალებთ, იმდენ კონფლიქტში აღმოჩნდებით. ის ვერ გაიგებს, რათ უნდა მათემატიკა, ფიზიკა ან ქიმია და მართლაც, განა ყველაფერი გვინდა რასაც სკოლაში გვასწავლიან? ბავშვები ხშირად მართლები არიან და ჩვენს უაზრობებს ებრძვიან და ჩვენ გვინდა, ეს უაზრობები გავიტანოთ მათთან ჭიდილში. ამიტომ თანხმობა გვინდა მათთან.

სულიერ ურთიერთობას რომ მოვნახვთ, მისი დობილი, ძმობილი რომ იქნები, აი ეს არის თანხმობა. შენ გაუხსნი გულს, ისიც იგივეს აკეთებს. შენ დამალავ რამეს, ხვალ ისიც იგივეს იზამს.

საბავშვო ბაღში ან სკოლაში რომ მიგყავს წვიმიან და ქარიან ამინდში, ბავშვი რომ აგიტყდება, არ მინდა ასე ჩაცმაო. მერე დედა ატეხავს, აბა ნახე რა ხდება გარეთ, თვალები არ გაქვსო? მას კი აი არ უნდა! არ გქონიათ ასეთი შემთხვევა? არადა თანხმობაა აქ მთავარი. აბა ჰკითხე, მოდი შვილო მანახე, რა ჩავიცვათ დღეს, როგორი ჩაცმული დადის ხალხი ქუჩაში. თვითონ დაინახავს და გირჩევს, დიდობა დაუკმაყოფილდა და შედგა თანხმობა.

ასეთი პატარა საიდუმლოებები ბევრია ჰუმანურ პედაგოგიკაში. თუ ამას გაყვები მოთმინებით, ბავშვი თვალსა და ხელს შუა გეზრდება სხვანაირი.“

აკადემიკოსი შალვა ამონაშვილი

წყარო: არტარეა

შეიძლება დაინტერესდეთ

ვამეცადინოთ თუ არა დაწყებითი კლასის ბავშვები - შეცდომები, რომლებსაც მშობლები უშვებენ

ვამეცადინოთ თუ არა დაწყებითი კლასის ბავშვები - შეცდომები, რომლებსაც მშობლები უშვებენ

ვამეცადინოთ თუ არა დაწყებითი კლასის ბავშვები და რა შეცდომებს უშვებენ ამ დროს მშობლები? - აღნიშნულ თემაზე ფსიქოთერაპიისა და კონსულტაციის სახლის - „დიალოგის“ ფსიქოლოგს ქეთი მესხიშვილს ესაუბრა.

როგორც ქეთი მესხიშვილი აღნიშნავს, დაწყებითი კლასის ბავშვს, განსაკუთრებით პირველკლასელს, აუცილებლად უნდა დაეხმაროს მშობელი მეცადინეობისას:

„პირველკლასელი ვერცერთ შემთხვევაში ვერ გააკეთებს საშინაო დავალებას დამოუკიდებლად, ის არ არის მზად ამისთვის. მეცადინეობისას მშობელი უნდა დაეხმაროს ბავშვს და ეს პროცესი უნდა გაუმარტივოს -  აუხსნას დავალების არსი და პასუხის გასაცემად საკმარისი დრო მისცეს. სწორედ ასე ისწავლის პირველკლასელი დამოუკიდებლად მეცადინეობას. როცა შეამჩნევს მშობელი, რომ შვილი უკვე ახერხებს ამა თუ იმ დავალების შესრულებას, ამ შემთხვევაში, მეტი დამოუკიდებლობა უნდა მისცეს და ნაკლებად ჩაერიოს მეცადინეობის პროცესში. მაგალითად, თუ ადრე 4 კითხვას დაუსვამდა იმისთვის, რომ გაერკვია, როგორ გაიგო ესა თუ ის საკითხი, ახლა უკვე შეუძლია შეამციროს კითხვების რაოდენობა,“ - აღნიშნავს ფსიქოლოოგი. 

ქეთი მესხიშვილი იმ შეცდომებზეც გვესაუბრა, რომლებსაც მშობლები ბავშვების მეცადინეობისას ყველაზე ხშირად უშვებენ:

დაწყებითი კლასის მოსწავლის, განსაკუთრებით პირველკლასელის, მშობელი თვითონ უნდა იყოს მზად, რომ შვილი მიდის სკოლაში და მისთვის დრო გამონახოს.  ხანდახან მშობელს არ აქვს დრო ან არ ჰყოფნის მოთმინება,  ამიტომ თავად აკეთებს დავალებას და საქმეს უმარტივებს შვილს, რაც  დათვური სამსახურია. არაფრით არ შეიძლება შვილის მაგივრად მშობელმა ამოხსნას ამოცანები. ეს ყველაზე დიდი შეცდომაა. დავალების შესრულება ბავშვის პასუხისმგებლობაა.

ასევე არასწორი დამოკიდებულებაა, როდესაც ბავშვს შეცდომის დაშვების უფლებას არ აძლევს მშობელი. არ უნდა მოსთხოვოთ შვილს, რომ პირველივე დღეს იდეალურად შეასრულოს ყველაფერი, არ ეჩხუბოთ და არ დასტრესოთ თუ შეცდომებს დაუშვებს, რადგან  ამით თვითშეფასებას დაუქვეითებთ“ - დასძინა  ფსიქოთერაპიისა და კონსულტაციის სახლის - „დიალოგის“ ფსიქოლოგმა  ქეთ​ი მესხიშვილმა

წაიკითხეთ სრულად