Baby Bag

„თვი­თონ რომ ესიამოვნა, იყო სა­დღაც, თავად გა­ე­წე­რა კლი­ნი­კი­დან და მისი ოჯა­ხის წევ­რი, დედა ამ წუ­თას კვდე­ბა რე­ა­ნი­მა­ცი­ა­ში“

„თვი­თონ რომ ესიამოვნა, იყო სა­დღაც, თავად გა­ე­წე­რა კლი­ნი­კი­დან და მისი ოჯა­ხის წევ­რი, დედა ამ წუ­თას კვდე­ბა რე­ა­ნი­მა­ცი­ა­ში“

„ჩვენ­თან არის ოჯა­ხი, ოჯა­ხის წევ­რმა, იმი­ტომ, რომ თვი­თონ ესიამოვნა, იყო სა­დღაც, თვი­თონ გა­ე­წე­რა კლი­ნი­კი­დან და მისი ოჯა­ხის წევ­რი, დედა ამ წუ­თას კვდე­ბა რე­ა­ნი­მა­ცი­ა­ში. ესაა უპასუხისმგებლობა!“ - ამის შესახებ თბი­ლი­სის სა­ხელ­მწი­ფო სა­მე­დი­ცი­ნო უნი­ვერ­სი­ტე­ტის პირ­ვე­ლი სა­უ­ნი­ვერ­სი­ტე­ტო კლი­ნი­კის დი­რექ­ტორ­მა ლე­ვან რა­ტი­ან­მა „პა­ლიტ­რა­ნი­უ­სის“ გა­და­ცე­მა „სპე­ცპ­რო­ექ­ტი COVID-19“-თან ინ­ტერ­ვი­უ­ში განაცხადა. 

ლევან რატიანმა კი­დევ ერთხელ გა­ა­მახ­ვი­ლა ყურა­დღე­ბა სო­ცი­ა­ლურ დის­ტან­ცი­რე­ბა­სა და სახ­ლში დარ­ჩე­ნის აუ­ცი­ლებ­ლო­ბა­ზე:

„ინ­ფექ­ცი­ის შე­მომ­ტა­ნი უმე­ტე­სად არის ახალ­გაზ­რდა და ამი­ტომ ისი­ნი უნდა გა­ჩერ­დნენ სახ­ლში, წა­ი­კი­თხონ წიგ­ნი და გა­ერ­თონ ამით,“ - განაცხადა ლევან რატიანმა.

„თვი­თონ რომ ესიამოვნა, იყო სა­დღაც, თავად გა­ე­წე­რა კლი­ნი­კი­დან და მისი ოჯა­ხის წევ­რი...
„ჩვენ­თან არის ოჯა­ხი, ოჯა­ხის წევ­რმა, იმი­ტომ, რომ თვი­თონ ესიამოვნა, იყო სა­დღაც, თვი­თონ გა­ე­წე­რა კლი­ნი­კი­დან და მისი ოჯა­ხის წევ­რი, დედა ამ წუ­თას კვდე­ბა რე­ა­ნი­მა­ცი­ა­ში. ესაა უპასუხისმგ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„​არაფერია იმაზე საშინელი, ვიდრე ნანგრევებიდან გარდაცვლილი ბავშვის ამოყვანის სცენა და და განწირული მამის ხმა: სად ხართ, შვილებო?! ღმერთო, დამეხმარე!“ - გიორგი კეკელიძე

„​არაფერია იმაზე საშინელი, ვიდრე ნანგრევებიდან გარდაცვლილი ბავშვის ამოყვანის სცენა და და განწირული მამის ხმა: სად ხართ, შვილებო?! ღმერთო, დამეხმარე!“ - გიორგი კეკელიძე

ბათუმში მომხდარ ტრაგედიაზე სა­ქარ­თვე­ლოს პარ­ლა­მენ­ტის ეროვ­ნუ­ლი ბიბ­ლი­ო­თე­კის გე­ნე­რა­ლუ­რი დი­რექ­ტო­რი გი­ორ­გი კე­კე­ლი­ძე წერს:

​„არაფერია იმაზე საშინელი, ვიდრე ნანგრევებიდან გარდაცვლილი ბავშვის ამოყვანის სცენა. თითქოს სხვა სამყარო, რომელიც ირგვლივაა, საკუთარი წარსულით და მომავლით, უქმდება და უფასურდება.

და განწირული მამის ხმა: სად ხართ, შვილებო?! ღმერთო, დამეხმარე!

თვითონაც ნანგრევებად ქცეულები, ვუყურებთ ეკრანს, რომელიც თავგნაწირული მაშველების ფონზე, გარდაცვლილების რიცხვის ზრდას გვაცნობს. ვუყურებთ და ვერაფერს ვფიქრობთ.

ახლა სხვა ყველაფერი ყალბი მგონია, გარდა ამ გაყინული, უფიქრო შეძრწუნებისა. ის სიტყვებიც ყალბია, რომ თითქოს წუთისოფლის წამიერება შევიგრძენით და უფრო დავაფასებთ ერთმანეთს და ცოცხლად ნაკლებად დავღრღნით. ყველაფერი ყალბია, გარდა იმ ორ „ჯანმრთელ“ სახლს შორის სიკვდილის ღია პირივით დაფჩენილი ნასახლარი ნაპრალისა.

ეს ნანგრევების დღე და ღამეა და ასეც დარჩება ჩვენს ბედკრულ ისტორიაში,“ - წერს გიორგი კეკელიძე.

წაიკითხეთ სრულად