Baby Bag

„ნუ დათმობთ თქვენს შვილებს და ნუ წაგვართმევთ ჩვენსას!“- ევგენი კომაროვსკის მიმართვა რუს მშობლებს

„ნუ დათმობთ თქვენს შვილებს და ნუ წაგვართმევთ ჩვენსას!“- ევგენი კომაროვსკის მიმართვა რუს მშობლებს

ცნობილი უკრაინელი პედიატრი ევგენი კომაროვსკი სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს, რომელშიც რუსეთის მოქალაქეებს უკრაინის მხარდაჭერისკენ მოუწოდებს:

„მე ხარკოვში ვარ, ჩემი შვილები, შვილიშვილები და მეგობრები ხარკოვში არიან. დილიდან წარუმატებლად ვცდილობ პირდაპირ ეთერში საუბარს, ინტერნეტს არ აქვს ისეთი ძალა, რომ ვიდეო ჩავრთო. აქ უკრაინაში ყველას ყველაფერი ესმის. არ სჯერათ, არ სურთ, რომ დაიჯერონ. არ უნდათ, რომ საღი გონებით ეს ყველაფერი მიიღონ. უკვე 7 საათი გავიდა, რაც დაიწყო და ეს მივიღეთ.

ახლა ამას ჩვენებისთვის არ ვწერ. მე ვწერ რუსეთში მცხოვრები ადამიანებისთვის. თქვენ ათობით მილიონი ხართ, ათობით მილიონი ის ადამიანი, ვინც ჩემს წიგნებს კითხულობს, ჩემს გადაცემებს უყურებს, ვისაც მე ნამდვილად ვეხმარები 40 წლის განმავლობაში, ვმკურნალობ ბავშვებს, ვასწავლი მშობლებს, ვპასუხობ ათასობით კითხვას.

ახლა ათასობით ბიჭი, რომელიც თქვენ ჯანმრთელები გაზარდეთ, ხელს აჭერს გამშვებ ღილაკს, იღუპებიან და მომავალშიც დაიღუპებიან. თქვენ, ყველას, ვინც ჩვენსავით შეშინებულები უყურებთ ეკრანებთან, თუ რა ხდება, შეგიძლიათ სცადოთ მაინც, რომ ეს ყველაფერი შეაჩეროთ. რომელი დედა დათანხმება თავისი ძვირფასი შვილის დათმობაზე?! ნუ დათმობთ თქვენს შვილებს და ნუ წაგვართმევთ ჩვენსას! გამოდით ქუჩაში! ახლა არამხოლოდ ჩემი, არამედ თქვენი ქვეყნის მომავალიც წყდება.

ისინი, ეს ბავშვები, ახლა აქ არიან. აქ მოვიდნენ, რომ თავიანთი სიცოცხლე გაწირონ და ჩვენ სიცოცხლე წაგვართვან.

დღეს დილის 5 საათზე ძლიერი სროლის ხმამ გამაღვიძა. ომი, ძმური სიყვარული და დენაციფიკაცია ახლა სინონიმებია. ყველას დიდი მადლობა, ვინც მომწერა. რუსეთიდან 300-მდე წერილი მივიღე და ეს მაძლევს იმედს, რომ გაიღვიძებთ!“ - წერს ევგენი კომაროვსკი.

​წყარო

შეიძლება დაინტერესდეთ

ჩემი შვილები ზუსტად ჩემნაირები არიან და ეს ძალიან რთულია

ჩემი შვილები ზუსტად ჩემნაირები არიან და ეს ძალიან რთულია

აღმოვაჩინე, რომ ჩემი შვილები ზუსტად ჩემნაირები არიან და ეს ძალიან რთულია. მახსენდება, ბავშვობაში როგორი ხმაურიანი ვიყავი და ბევრ კითხვას ვსვამდი, ჩემს უფროს დას მოსვენებას არ ვაძლევდი და ჩემთან თამაშს ვთხოვდი. მე სათამაშოებს ვამტვრევდი, ჩემს სახელს კედელზე ვწერდი და მოუსვენრად ვიქცეოდი. ოთხიდან ათ წლამდე ჩემს თავს მოლაყბე, მშფოთვარე, ხმაურიან და ქაოტურ ადამიანად დავახასიათებდი.

ჩემი აღზრდაც არათანმიმდევრული იყო, რამაც ქცევითი პრობლემები შემიქმნა. ჩემი და მშვიდი და მოწესრიგებული ბავშვი იყო, მე კი მისგან აბსოლუტურად განვსხვავდებოდი. ჩემი მშობლები ასაკოვნები იყვნენ, როდესაც გავჩნდი, ისინი ბევრს მუშაობდნენ და ჩემთან თამაშის ენერგია არ ჰქონდათ.

შესაძლოა, ჩემს შემთხვევაში კარმამ იმოქმედა, რადგან ჩემს შვილებში ჩემს ბავშვობას ვხედავ. ისინი ხმაურიანები და მოუსვენრები არიან. ჩემი შვილები გამუდმებით ერთმანეთს ეჯიბრებიან, თუ ვინ უფრო მეტად მიიქცევს ხმაურით სამეზობლოს ყურადღებას. საბედნიეროდ, ჩემი შვილები არ იზრდებიან გარემოში, სადაც მათი ენერგია უგულებელყოფილია. ჩვენ მათ ყოველთვის ვეთამაშებით და ვცდილობთ ჩვენი ენერგია გავუზიაროთ. თუმცა, აღმოვაჩინე, რომ ეს ენერგია არ მაქვს, მიუხედავად იმისა, რომ ბევრად ახალგაზრდა ვარ, ვიდრე დედაჩემი ჩემი ბავშვობის პერიოდში იყო. ყოველთვის ვფიქრობდი, რომ დედა უგულებელყოფდა ჩემს სურვილებს და ცუდად მექცეოდა, თუმცა ახლა კარგად მესმის მისი.

ცხრა წელია დიასახლისი დედა ვარ... ჩემი შვილებისთვის ხშირად მითხოვია აბაზანის კარს მოშორებოდნენ, როდესაც შიგნით ვიყავი. ტელეფონზე საუბრისას ისინი ყოველთვის მოდიან, თავიანთი ამბების მოსაყოლად. არ მაქვს არცერთი წამით მშვიდად დაჯდომის შესაძლებლობა, რადგან ჩემს შვილებს ყოველწამიერად ვჭირდები. დისტანციური სწავლების პირობებში ოთახიდან-ოთახში დავრბივარ, რათა შევამოწმო, რას აკეთებენ ჩემი შვილები და როგორ მიმდინარეობს სწავლის პროცესი.

ჩემი შვილი ყველაფერს აკეთებს იმისთვის, რომ თავიდან აიცილოს საშინაო დავალება. მეც ასეთი ვიყავი. ჩემი ქალიშვილი არასდროს წყვეტს საუბარს, მეც ასე ვიქცეოდი. ის ყურადღების მისაქცევად ტირის, მეც ასე ვტიროდი. იმის გათვალისწინებით, რომ ისინი ჩემნაირები არიან, წარმომიდგენია, რა რთული წლები მელის წინ, როდესაც თინეიჯერები გახდებიან. საბედნიეროდ, მათთან ურთიერთობის ყველა ხრიკი ვიცი და იმედი მაქვს, შეცდომებს არ დავუშვებ.

წყარო: ​Moms.com

წაიკითხეთ სრულად