Baby Bag

ასაკოვანი მშობლების შვილები პრობლემური ქცევისკენ ნაკლებად მიდრეკილები არიან

ასაკოვანი მშობლების შვილები პრობლემური ქცევისკენ ნაკლებად მიდრეკილები არიან
თანამედროვე ადამიანები შვილის გაჩენაზე ფიქრს საკმაოდ გვიან იწყებენ. 1970-იან წლებში ქალბატონები პირველ შვილს საშუალოდ 21 წლის ასაკში აჩენდნენ, დღეს აღნიშნული ასაკი 26 წლამდე გაიზარდა. 1972 წლისთვის მამაკაცების უმრავლესობა მამა პირველად 27 წლის ასაკში ხდებოდა, თანამედროვე სამყაროში მოცემული ასაკი 31 წლამდეა გაზრდილი. ალბათ, გაინტერესებთ, თუ რომელია უკეთესი: შვილის ყოლა უფრო ახალგაზრდა ასაკში თუ აღნიშნული გადაწყვეტილების შედარებით გვიან მიღება? ერთ-ერთ უახლეს კვლევაში მეცნიერები სწორედ ამ საკითხით დაინტერესდნენ და დაასკვნეს, რომ შვილების ზრდასრულ ასაკში გაჩენა უფრო სასარგებლოა, ვიდრე მშობლობის გამოცდილების ადრეული ახალგაზრდობის ეტაპზე მიღება.

მეცნიერებმა ნიდერლანდებში 10-12 წლის ასაკის 32 000 ბავშვის პრობლემური ქცევა გამოიკვლიეს. ბავშვების ქცევის შესაფასებლად მათ დედები, მამები, მასწავლებლები და თავად ბავშვები გამოკითხეს. მეცნიერებმა აღმოაჩინეს, რომ რაც უფრო დიდი ასაკის მშობლები ჰყავდა ბავშვს, მით ნაკლებად იყო ის მიდრეკილი პრობლემური ქცევის გამოვლენისა და აგრესიისკენ. მკვლევარებმა აღნიშნეს, რომ შედარებით ასაკოვან მშობლებს უფრო მეტი შემოსავალი აქვთ და მათი განათლების დონეც გაცილებით მაღალია, ვიდრე ახალგაზრდა მშობლების. კვლევამ ასევე აჩვენა, რომ ბავშვის პრობლემური ქცევა მშობლების მატერიალურ შემოსავლებთან მჭიდრო ურთიერთკავშირში არ არის.

არ დაგავიწყდეთ !!!

Mom​sEdu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

აღნიშნული კვლევის ჩატარებამდე მსოფლიოს სხვადასხვა კუთხიდან მეცნიერებმა უამრავი კვლევა შემოგვთავაზეს, რომლებიც უმეტესად ასაკოვანი მამების შვილებში აუტიზმისა და შიზოფრენიის განვითარების რისკებს აფასებდნენ, ხოლო ასაკოვან ქალბატონებში მძიმე სიმპტომებით მიმდინარე ორსულობებს უსვამდნენ ხაზს. ნიდერლანდებში ჩატარებულმა კვლევამ საპირისპირო შედეგები აჩვენა. მკვლევარები მშობლებს სიმშვიდისკენ მოუწოდებენ და აღნიშნავენ, რომ მათ ასაკის მატების გამო შვილების ყოლის არ უნდა ეშინოდეთ, რადგან ასაკოვანი მშობლების შვილები პრობლემური ქცევისკენ მიდრეკილებას ნამდვილად არ ამჟღავნებენ. კვლევამ მშობლების ასაკის მატებასა და ბავშვების შფოთვითი ან დეპრესიული აშლილობებისკენ მიდრეკილების ზრდას შორის კავშირი ვერ გამოავლინა. 

მომზადებულია ​news4jax.com-ის მიხედვით
თარგმნა ია ნაროუშვილმა 

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ამ პროცესს ვერ შევამსუბუქებთ ვერაფრით, მანამ სანამ მშობლები კამათობენ, ერთმანეთს ებრძვიან და აქვთ კონფლიქტი'' - როგორ დავაძლევინოთ ბავშვს მშობლების დაშორების სტრესი

,,ამ პროცესს ვერ შევამსუბუქებთ ვერაფრით, მანამ სანამ მშობლები კამათობენ, ერთმანეთს ებრძვიან და აქვთ კონფლიქტი'' - როგორ დავაძლევინოთ ბავშვს მშობლების დაშორების სტრესი

ბავშვებისთვის მშობლების დაშორება სტრესულია. როგორ უნდა აუხსნან შვილს, რომ ისინი შორდებიან და რა უნდა გააკეთონ, რათა მდგომარეობა შეუმსუბუქონ? - ამ თემაზე, ​MomsEdu.ge-ის ესაუბრა ბავშვთა ადრეული განვითარების სპეციალისტი, მარი ჯოხარიძე.

- როდესაც მშობლები შორდებიან, რამდენად რთული გადასატანია ეს ბავშვებისთვის?

- განქორწინება სტრესულია მთელი ოჯახისთვის, მშობლების ემოციური მდგომარეობა კი აუცილებლად ახდენს გავლენას ბავშვებზე. ძირითად შემთხვევებში ისინი კარგავენ ყოველდღიურ კონტაქტს ერთ მშობელთან, ხშირად მამებთან, შედეგად კი ნაკლებ კავშირს, სიახლოვეს გრძნობენ მათთან. დედებისთვის რუტინა და შვილთან ურთიერთობა უფრო სტრესული ხდება ხოლმე. განქორწინების შემდეგ იცვლება საცხოვრებელი ადგილი, ყოველდღიურობა, რაც ასევე სტრესულია. ასეთ დროს, პატარები დაბნეულები და იმედგაცრუებულები არიან. განსაკუთრებით მცირეწლოვან ბავშვებს უჭირთ გაგება თუ რატომ აღარ ცხოვრობენ ერთად დედა და მამა. მიუხედავად ამ სირთულეებისა, მშობლებს შეუძლიათ შეამცირონ და მინიმუმამდე დაიყვანონ განქორწინების შემდგომი სტრესი და ნეგატიური ემოციური მდგომარეობა ბავშვებში. 
 
- როგორ მივაწოდოთ მათ ეს ინფორმაცია?

- მშობლებმა ბავშვებს ეს ინფორმაცია უნდა მიაწოდონ ძალიან მარტივი ენით. რა თქმა უნდა, მზად უნდა იყვნენ კითხვებისთვისაც. მნიშვნელოვანია გულახდილობა, მაგრამ ეს არ ნიშნავს იმას, რომ ზედმეტად ბევრ დეტალზე ისაუბრონ და დაშოდების მიზეზები საფუძვლიანად განიხილონ.

რა ინფორმაციას აწვდის მშობელი შვილს, ეს დამოკდებულია ბავშვის ასაკზე და იმ კითხვებზე, რასაც ბავშვი სვამს, ამ საკითხზე საუბრისას. ნებისმიერ შემთხვევაში პასუხები უნდა იყოს ძალიან მარტივი და მსუბუქად ნათქვამი. პატარებმა უნდა მოისმინონ, რომ მშობლებს ისინი ძალიან უყვართ და უწინდელივით გააგრძელებენ მათ სიყვარულს და ზრუნვას. ასევე უნდა დაანახონ, აგრძნობინონ, რომ მათი მშობლები მეგობრები არიან, პატივს სცემენ ერთმანეთს და ერთად იღებენ გადაწყვეტილებებს.

ბავშვებს ხშირად უჭირთ ამ ყველაფრის გააზრება, გრძნობების გამოხტვა. მშობლები უნდა დაეხმარონ მათ იმ გრძნობების გამოხატვაში, რაც ამ ინფორმაციის მიღების შემდეგ უჩნდებათ, მოუსმინონ შვილებს და უპასუხონ მათ კითხვებს.

- რაც არ უნდა ხშირი კონტაქტი ჰქონდეს ბავშვს ორივე მშობელთან, დაშორება მათთვის მაინც დიდი ტრავმაა, როგორ შევუმსუბუქოთ ეს პროცესი, რათა მათი ფსიქიკა არ დაზიანდეს?

- ორივე მშობელი მაქსიმალურად უნდა იყოს ჩართული ბავშვის ცხოვრებაში. თუ ყოველდღიურად ნახვა ვერ ხერხდება აუცილებლად დაურეკონ შვილს, ყოველ დღე. მიუხედავად იმისა, რომ დღეს კომუნიკაციის პრობლემა ნამდვილად არ არის, ხშირად რამდენიმე დღე ისე გადის, რომ ის მშობელი, რომელიც ბავშვთან არ ცხოვრობს არ რეკავს და არ ელაპარაკება მას. ყოველდღიური კონტაქტი კი ძალიან მნიშვნელოვანია.

ამ პროცესს ვერ შევამსუბუქებთ ვერაფრით, მანამ სანამ მშობლები კამათობენ, ერთმანეთს ებრძვიან და აქვთ კონფლიქტი. ეს ხშირად დაშორების შემდეგაც ხდება, რაც თავისთავად ნეგატიურად მოქმედებს. ძალიან გაუმარტივდება ბავშვს მშობლების განქორწინების გადატანა, თუ ნახავს რომ ისინი ერთმანეთს მხიარულად ესაუბრებიან. ნებისმიერი გაურკველობა თუ უთანხმოება უნდა განიხილონ ბავშვის გარეშე. როდესაც ერთი მშობელი, მეორე მშობელზე საუბრობს ბავშვის თანდასწრებით, ის უნდა მოიხსენიოს მხოლოდ დადებითად.

- ზოგადად, რას ურჩევდით მშობლებს, ასეთ ვითარებაში?

- მშობლებს ვურჩევ ყველაფერი გააკეთონ იმისთვის, რომ თავი მშვიდად და ბედნიერად იგრძნონ. პირველ რიგში, დაეხმარონ საკუთარ თავს ამ რთული პროცესის გადატანაში, მხოლოდ ასე შეძლებენ ბავშვების დახმარებას.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური

წაიკითხეთ სრულად