Baby Bag

„ტყუილები არ ჩნდება იმ ოჯახში, სადაც მშობლები ბავშვებს უგებენ“ - შალვა ამონაშვილი

„ტყუილები არ ჩნდება იმ ოჯახში, სადაც მშობლები ბავშვებს უგებენ“ - შალვა ამონაშვილი

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, როცა შვილი ატყუებს? - აღნიშნულ თემაზე აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა პირველ არხთან ისაუბრა. 

მისი თქმით, ტყუილები არ ჩნდება იმ ოჯახში, სადაც მშობლები ბავშვებს უგებენ. ასეთ შემთხვევაში ბავშვს არა აქვს მიზეზი, რომ მოგვატყუოს:

,,ტყუილი რა არის თავისთავად? -  ტყუილის დროს მე ფარდას ვუშვებ იმ სიმართლესა და შენ შორის, რამაც შეიძლება ჩემზე გავლენა იქონიოს. თუ ფარდა ჩამოვუშვი და ლამაზი ფარდაა, დამშვიდდება დედა, დამშვიდდება ყველა და მე არაფერი დამემართება. ეს ყველაფერი ბავშვმა უკვე განიცადა და გაიგო. ამიტომ ჩვენ უნდა ვეცადოთ, არ შევუქმნათ ბავშვს ფარდის ჩამოშვების აუცილებლობა. როდესღაც პატარამ იგრძნო, დედას რომ მართალი უთხრა, იმიტომ გაბრაზდა, დასაჯა, საყვარელი ნივთი წაართვა, არ გაუშვა, გაებუტა და სხვა. ეს რადგან არ უნდა ბავშვს, ამიტომ ფარდებს უშვებს სულ. რა თქმა უნდა, ეს ბავშვის ნიჭიერებაც არის. სხვათაშორის ბევრი ნაწარმოები მართალია? ტყუილიაო არ ვიტყვით, ფანტაზიას დავარქმევთ. ამრიგად, ბავშვსაც უნდა დავუფასოთ ეს და ფანტაზიად მივიღოთ. ხომ გაქვს დედის გული? თვითონ მიხვდები რის გამო, რას ამბობს ბავშვი და ის მიზეზი თუ მოუხსენი, მაშინ უბრალოდ იფანტაზიორებს. ეს არა მარტო უმცროს ასაკში, მერე როცა იზრდებიან, მაშინ სჭირდებათ ხოლმე ტყუილები. აი, მერე გადაიქცევა ფანტაზია ტყუილებად, თუ თავში ვასწავლეთ. ჩვენი ბავშვობა ჩვენი ფესვებია, ბავშვობა არ არის ისტორია, რომ ვიქავი იქ, დაიხურა ის წიგნი და ახლა სხვა ვარ. როგორი ბავშვობაც გვქონდა, ის ფესვები გვავითარებენ ჩვენ. დედის მთავარი საზრუნავია, რომ ეს ფესვები იყოს ზნეობრივად ჯანსაღი, მიმართოს სიკეთისკენ და ალვის ხე გაიზრდება, რუსთაველი რომ შენატროდა ისეთი ალვის ხე.''

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მეუღლეებიდან, როდესაც ერთ-ერთი გარდაიცვლება, როგორც წესი, კაცი ვერ ძლებს, ორ წელიწადში კვდება,“ - ფსიქოლოგი ზურა მხეიძე

„მეუღლეებიდან, როდესაც ერთ-ერთი გარდაიცვლება, როგორც წესი, კაცი ვერ ძლებს, ორ წელიწადში კვდება,“ - ფსიქოლოგი ზურა მხეიძე

​​ფსიქოლოგმა ზურა მხეიძემ მუდმივად ცუდად მყოფი ადამიანებისა და ნეგატივის გავრცელების შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ მუდმივად ცუდად ყოფნა ყურადღების მიქცევის ერთ-ერთი ფორმაა:

„ეს არის რეალიზაციისა და ყურადღების მიქცევის საჭიროება. ყურადღების დეფიციტი მაქვს და სხვა რამით ვერ ვიქცევ ყურადღებას. შინაარსები განსაზღვრავენ შენს ბედნიერებას და ყოფას. რა თქმა უნდა, ბავშვობა შეიძლება დამჭირდეს, რომ რაღაც გავარკვიო თქვენთან. ვისაც უყვარს ფსიქოანალიზი და ფროიდით დაავადდა, ყველაფერზე ჩადიან ბავშვობამდე. ხანდახან პრობლემა წყდება ბავშვობის გარეშეც. როდესაც ადამიანს კლაუსტროფობია აქვს, წავიდა ფსიქოანალიტიკოსთან, იმან აღმოუჩინა, რომ ბავშვობაში მამა ეზიზღებოდა. ერთი პრობლემით მივიდა და გამოვიდა ორი პრობლემით. არ არის აუცილებელი, რომ ბავშვობაში ჩავიდე.“

ზურა მხეიძის თქმით, ნეგატიურ ემოციას გამრავლება ახასიათებს:

„ნეგატიურ ემოციას ახასიათებს გამრავლება. ნეგატიურ ემოციას არ უყვარს მარტო დარჩენა. ნ​ეგატივის მოსმენა აპროვოცირებს ა​ნალოგიური ტიპის განცდებს, რაც შენ გქონია. ვთქვათ, რაღაც უბედურება მოხდა, ეს ნეგატიური ინფორმაციაა, მაგრამ მისი დამძიმება შეიძლება მიწოდების ფორმის შესაბამისად. ევროპის ქვეყნებში ტელევიზორში სისხლის ჩვენება საერთოდ არ შეიძლება.“

​მეუღლეებიდან, როდესაც ერთ-ერთი გარდაიცვლება, როგორც წესი, კაცი ვერ ძლებს, ორ წელიწადში კვდება. იმიტომ, რომ ის ძალიან ძვირფას ადამიანს კარგავს. ამიტომ არის, ბაბუას და შვილიშვილს რატომ უყვართ ერთმანეთი? იმიტომ, რომ ბაბუამ ფუნქცია დაინახა ბავშვში. როდესაც ვუფრთხილდებით ხოლმე ასაკში შესულ ადამიანებს, გვგონია, რომ მეტ პატივს ვცემთ. არა, არ არის ასე. მე არ ვამბობ, რომ დატვირთონ, მაგრამ საქმე უნდა ჰქონდეს ადამიანს, უნდა მოვუფიქროთ რამე,“ - აღნიშნულ საკითხზე ზურა მხეიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „რა დროს ძილია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„რა დროს ძილია“

წაიკითხეთ სრულად