Baby Bag

მეცნიერების მტკიცებით, ოჯახური სადილები ბავშვებისთვის ძალიან დიდი სარგებლის მომტანია

მეცნიერების მტკიცებით, ოჯახური სადილები ბავშვებისთვის ძალიან დიდი სარგებლის მომტანია

მეცნიერების მტკიცებით, ოჯახურ სადილებს ყველასთვის ძალიან დიდი სარგებელი მოაქვს. როდესაც ბავშვები ერთად მიირთმევენ, ისინი სოციალიზაციას სწავლობენ და შემეცნებითი უნარებიც უვითარდებათ. ოჯახური სადილები ძალიან კარგია როგორც გონების, ასევე სხეულისა და სულისთვის. სწორედ ამიტომ მნიშვნელოვანია, რომ სადილობის პროცესს მეტი ყურადღება დავუთმოთ.

დატვირთული ცხოვრების სტილის გამო თანამედროვე ადამიანებს იშვიათად გვრჩება დრო ახლობლებთან დროის მშვიდად გატარებისთვის. მნიშვნელოვანია, რომ ოჯახურმა სადილმა სმარტფონების გარეშე, სასიამოვნო საუბრების ფონზე ჩაიაროს.

კვლევებით დასტურდება, რომ საოჯახო სადილების დროს ოჯახის წევრებთან საუბარი ბავშვის ლექსიკონს ხმამაღლა კითხვაზე მეტად ამდიდრებს. კვლევებით დადგინდა, რომ ხმამაღლა კითხვით დასწავლილი 143 ახალი სიტყვის საპირწონედ, მშობლებთან საუბრისას ბავშვი 1 000 ახალ სიტყვას სწავლობს. სადილობისას მშვიდი საუბარი ბავშვს კითხვის მარტივად სწავლსაც უადვილებს.

ოჯახური სადილები ძალიან სასარგებლოა სკოლის ასაკის ბავშვებისთვისაც. კვლევებით დგინდება, რომ ოჯახთან ერთად სადილობა ბავშვს აკადემიური მიღწევების გაუმჯობესების მოტივაციას აძლევს. ოჯახური სადილები ამ მხრივ უფრო ეფექტიანია, ვიდრე მეცადინეობა, სასკოლო ან კლასგარეშე აქტივობები.

ოჯახური სადილების დროს ბავშვები უფრო მეტ ბოსტნეულს, ხილსა და სასარგებლო პროდუქტებს იღებენ. ეს არამხოლოდ ბავშვებისთვის არის სარგებლის მომტანი, არამედ ზრდასრულებისთვისაც, რადგან ოჯახურ სადილებზე ისინიც სასარგებლო პროდუქტებით იკვებებიან.

კვლევებით ასევე დგინდება, რომ ოჯახთან ერთად რეგულარულად სადილობა თინეიჯერებში რისკიანი ქცევებისადმი მიდრეკილებას ამცირებს. მათ ნაკლებად აქვთ მიდრეკილება ძალადობისკენ, ალკოჰოლის, ნარკოტიკების, თამბაქოს მოხმარებისკენ და ადრეული სექსუალური ურთიერთობების დაწყებისკენ.

ოჯახური სადილები ამცირებს სუიციდურ მიდრეკილებებსა და დეპრესიის განვითარების რისკებს. ოჯახური სადილების დახმარებით კიბერბულინგის მსხვერპლი მოზარდები მდგომარეობიდან გამოსვლას გაცილებით სწრაფად ახერხებენ.

ოჯახთან ერთად სადილობა ბავშვის ქცევას მნიშვნელოვნად აუმჯობესებს და მის ხასიათზე დადებითად ზემოქმედებს.

ერთად სადილობა არაჩვეულებრივ შესაძლებლობას აძლევს ადამიანებს, რომ გემრიელი კერძის მირთმევის გარდა ოჯახის წევრებს საკუთარი განცდები და ემოციები გაუზიარონ. ოჯახური სადილის დახმარებით ოჯახის წევრებს შორის ძლიერი კავშირები მყარდება, რომელიც თითოეული მათგანისთვის ძალიან სასარგებლოა.

წყარო: ​Youaremom.com

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დედის ყვირილი ბოროტებაა, გაღიზიანება ბოროტებაა... ამ ბოროტებაში გაზრდილ ბავშვს ფესვები გაუფუჭდება,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს ურჩია, რომ დასჯა არ გამოიყენონ ბავშვის აღზრდის მეთოდად:

„რა არის დასჯა საერთოდ? ბავშვი ჩვენს ნორმებში არ მოექცა და იმის გამო, რომ მან გააცნობიეროს ეს, მას რაღაც უფლებებს ვართმევთ. არ გავუშვი ბავშვი სასეირნოდ, არ ვუყიდე ნაყინი. გაბრაზებული ვარ ამ დროს. კუთხეში დავაყენე, შეიძლება გავულაწუნე კიდეც. თუ ვინმე გონიერი ადამიანი ამაში აღზრდის ნატამალს ხედავს, გააგრძელოს ეს საქმე. რა ხდება კუთხეში დამდგარი ბავშვის თავში ამ დროს?! ერთხელ აეროპორტში დიდხანს მოგვიხდა ცდა. 3 წლის გოგო მამას ჰყავდა დაყენებული კუთხეში და უყვიროდა: არ გამოხვალ, ვიდრე არ მიხვდები, რა გააკეთე! რაგვარად მიხვდეს 3 წლის ბავშვი, რა გააკეთა ამისთანა. არადა ეხვეწება დედას, გამომიშვი, მაპატიეთო და მამა სჯის. ამას რა დავარქვა მე? იტყვის მამა, რომ მე ბავშვი მიყვარსო? არ უყვარს! დედა, რომელიც არ ეხმარება ბავშვს, იტყვის მიყვარსო? არ შეიძლება სიყვარულის შეწყვეტა!

შეურაცხყოფა, დამცირებაა დასჯა. ამ პირობებში ის სანუკვარი პროცესი, რასაც აღზრდა ჰქვია, აღარ არსებობს. ისიც იმსხვრევა, რასაც მივაღწიე. დასჯა არ არის აღზრდის მეთოდი. ბავშვი სიყვარულში უნდა გაზარდო, რომ მოსიყვარულე გაგიხდეს. ბავშვი კი არ უნდა დასაჯო, სინდისთან უნდა მიიყვანო, რომ იმან თავისი თავი თუ უნდა თვითონ დასაჯოს. თვითონ ვკითხოთ, შეაფასე რაც მოხდა, როგორც მოხდა, ის გააკეთე რაც საჭიროა. თვითაღზრდამდე მივიყვანოთ ბავშვი, თვითგანცდამდე, რომ რატომ გავაკეთე მე ეს.

დაანებეთ ამ დასჯას თავი. თუ დასჯა გინდათ ბავშვისა, ჯერ თქვენ დადექით კუთხეში და საკუთარი თავი დასაჯეთ. განა ცოტა გაქვთ ჩადენილი დანაშაული?! ერთმა ბავშვმა ინატრა, იქნებ ისეთი შენობები ააშენოთ, რომ კუთხე არ ჰქონდეს ამ შენობებსო, რადგან მშობლები სულ კუთხეში მაყენებენო. ხომ ყველამ იცით, რომ მშობლის მაგალითი აღზრდის ძალაა. მიეცით ეს მაგალითები. დასჯას მისცემთ, დაგსჯით მერე შვილი თქვენ. დედის ყვირილი ბოროტებაა, გაღიზიანება ბოროტებაა. ამ ბოროტებაში გაზრდილ ბავშვს, თუ ბებიამ, ბიძამ, მასწავლებელმა არ გადაარჩინა, ფესვები გაუფუჭდება. სიტყვა დასჯა პედაგოგიკაში არ უნდა არსებობდეს. ბავშვი რაღაც ცუდს აკეთებს? მე შემიძლია ავუხსნა მას, რა მოჰყვება ამას. 3-5 წლის ბავშვი დამიჯდება და მომისმენს, თუ წყნარად ველაპარაკები. ის იფიქრებს ამაზე, შეწუხდება, შეიძლება იტიროს. უთხარით ბავშვს: „დაჯექი სავარძელში და დაფიქრდი, კარგი იყო ეს ქცევა, თუ არ იყო კარგი, განსაჯე ეს თვითონ.“ ხომ შეწუხდება ბავშვი? ეს წუხილი არის თვითდასჯა. სიტყვა დასჯა ამოვაგდოთ ხმარებიდან და არცერთი დედა და მამა არ შემეკამათოს, აბა როგორ სხვანაირადო. თუ არზრდაზე მკითხავთ ასეა და თუ მკითხავთ, როგორ დავამშვიდო ბავშვი, როდესაც ყველაფერს ანგრევსო, მაშინ დაუყვირე, დამშვიდდება და შენც მშვიდად იქნები, მაგრამ ამას რა დავარქვა, არ ვიცი,“ - მოცემულ საკითხზე შალვა ამონაშვილმა საქართველოს პირველ არხზე „ტელესკოლის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ „ტელესკოლა“

წაიკითხეთ სრულად