Baby Bag

„ზოგიერთი მშობელი ამბობს: „არც მე მიყვარდა წვნიანი და რა მოხდა?!“ არ არის ეს სწორი მიდგომა,“ - ენდოკრინოლოგი ქეთი ასათიანი

„ზოგიერთი მშობელი ამბობს: „არც მე მიყვარდა წვნიანი და რა მოხდა?!“ არ არის ეს სწორი მიდგომა,“ - ენდოკრინოლოგი ქეთი ასათიანი

ენდოკრინოლოგმა ქეთი ასათიანმა ბავშვის ტვინის ჯანსაღი განვითარებისთვის სწორი კვების მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ შვილების ჯანმრთელობაზე ზრუნვა დედამ ორსულობის პერიოდიდან უნდა დაიწყოს:

„ჩვენი შვილების ჯანმრთელობის მდგომარეობას საფუძველი ეყრება ორსულობისთანავე. როდესაც საუბარია ორსულ მდგომარეობაში სწორ კვებაზე, დიდი მნიშვნელობა აქვს საიდან მიიღებს დედა ენერგიას. ნუტრიენტთა 60 %-ს განვითარებადი ტვინი რომ სწორად შერჩეული, ​დაბალანსებული რაციონიდან მიიღებს, ამას აქვს განმსაზღვრელი მნიშვნელობა იმისთვის, რომ თავის ტვინი სწორად და ჯანმრთელად განვითარდეს.“

ქეთი ასათიანის თქმით, ბავშვისთვის რთულია სწორი კვების მნიშვნელობის გააზრება, რის გამოც აუცილებელია, მშობელმა გარკვეულ ხრიკებს მიმართოს, რათა ბავშვმა ჯანსაღი საკვები მიირთვას:

„როდესაც ხდები დედა, უფრო მეტად უფიქრდები რა მიირთვას, როგორ მიირთვას, რა რაოდენობით მიირთვას, ​დღის რომელ მონაკვეთში მიირთვას ბავშვმა. მშობლისთვის შვილის ჯანმრთელობაზე მნიშვნელოვანი არაფერია. ზრდასრულ ადამიანს რომ აუხსნა, რატომ სჯობს მიირთვას ხილი, ბოსტნეული, რატომ არის კარგი ყველაფერი ორთქლზე მომზადებული და არა ტრანსცხიმებით, მათ უჭირთ ძალიან ხშირად ამის გაანალიზება. ბავშვისთვის ეს ორმაგად უფრო რთულია. დედას ხშირად აქვს ასეთი არჩევანი: მოიგოს ბავშვის გული თუ მის ჯანმრთელობაზე იფიქროს?! აქ გვმართებს ფანტაზიის ჩართვა. როდესაც პროდუქტი ჯანსაღია, მაგრამ ბავშვს მისი მირთმევის არანაირი განწყობა არ აქვს, შეგვიძლია ერთგვარ ხრიკებს მივმართოთ.“

ქეთი ასათიანმა აღნიშნა, რომ დედის კვება ბავშვის ჯანმრთელობასა და კვებით ჩვევებს მნიშვნელოვნად განსაზღვრავს:

„დედის კვება განსაზღვრავს ბავშვის ჯანმრთელობას და მის კვებას. ჩატარდა საინტერესო კვლევა, სადაც ორსულების ერთი ჯგუფი იღებდა განსაზღვრული რაოდენობით სტაფილოს, მეორე ჯგუფი მეძუძურობის დროს იღებდა სტაფილოს, მესამე ჯგუფმა მოარიდა თავი სტაფილოს მიღებას. რამდენიმე თვის შემდეგ, ​როდესაც ბავშვს უკვე მყარი საკვების მირთმევა შეეძლო, იმ ჯგუფის შვილებს, რომელიც თავს არიდებდა სტაფილოს, არ ჰქონდა მოთხოვნილება სტაფილოზე, ხოლო დანარჩენი დედების შვილები სიამოვნებით მიირთმევდნენ სტაფილოს.“

„ხშირად გვსმენია: „ჩემი შვილი წვნიანს არ მიირთმევს, უარს ამბობს, არაფრით არ უნდა იყოს შიგნით შერეული ხახვი, მწვანილი.“ ნაწილი მშობლების თანახმაა, რომ ეს წვნიანი გაწუროს, მოაშოროს ყველაფერი, ოღონდ ბავშვმა მიირთვას. მეორე ნაწილი ხელს იქნევს. იხსენებს თავის ბავშვობას: „​არც მე მიყვარდა წვნიანი და რა მოხდა?!“ არ არის ეს სწორი. მოხდა! შეიძლება ყოველდღიურად არ შევთავაზოთ ბავშვს წვნიანი, მაგრამ განსაზღვრული პერიოდულობით, სხვადასხვა ინგრედიენტების შეთავაზებით, რა თქმა უნდა, გამოვუმუშავებთ ბავშვს სწორი კვების ჩვევას ისევ მისი ჯანმრთელობისთვის, რომ ბავშვმა წვნიანის გემო იცოდეს,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ქეთი ასათიანმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის შექმნა ახალი სივრცე. გაწევრიანდით ჯგუფში ჯანმრთელობა

„თუ არ უყვარს ბავშვს, ნუ აჭმევთ წვნიანს,“ - პედიატრი ინგა მამუჩიშვილი
​პედიატრმა ინგა მამუჩიშვილმა მოსახლეობაში კვებასთან დაკავშირებით გავრცელებული მცდარი დამოკიდებულებების შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ მშობლები ხშირად არასწორად თვლიან, რომ მათი შვილი უჭმელია:„​კვებ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

​რატომ ეშინიათ ბავშვებს სიბნელის? - რეკომენდაციები ბავშვთა და მოზარდთა ფსიქოლოგისგან

​რატომ ეშინიათ ბავშვებს სიბნელის? - რეკომენდაციები ბავშვთა და მოზარდთა ფსიქოლოგისგან

რატომ ეშინიათ ბავშვებს სიბნელის და როგორ დავეხმაროთ მათ? - ამ საკითხებზე MomsEdu.ge-ს ბავშვთა და მოზარდთა ფსიქოლოგი მარიამ შოვნაძე ესაუბრა.

რატომ ეშინიათ ბავშვებს სიბნელის?

შიში ისეთივე მნიშვნელოვანი ემოციაა, როგორც სიხარული, ბრაზი და ა.შ. ხშირად სამუშაო პროცესში ვხვდები დამოკიდებულებას, რომ შიში ცუდი ემოციაა და სირცხვილთანაც აკავშირებენ. ზოგადად, ემოციებთან და მათ შორის, შიშთანაც, არასწორი შეფასებაა - ცუდი ან კარგი. სინამდვილეში შიშს დიდი როლი აქვს ადამიანის ცხოვრებაში, გვიცავს აღქმული საფრთხეებისგან.

შიშს ყველა ბავშვი გრძნობს ბავშვობაში, ეს ბუნებრივი და ნორმალურია. ჩვეულებრივ, პირველად 3-დან 6 წლამდე ასაკში ჩნდება. ამ ასაკში ბავშვებს უჭირთ გამიჯნონ ფანტაზია და რეალობა, ამიტომ საწოლის ქვეშ ან კარადაში შესაძლოა წარმოიდგინონ სხვადასხვა პერსონაჟი.

- თუ პრობლემას ყურადღებას არ მივაქცევთ, შესაძლებელია თუ არა მომავალში გართულდეს?

ისეთი ფრაზები, როგორიც არის „არაფერია საშიში”, „ნუ გეშინია”, „ამხელა ბიჭს/გოგოს როგორ გეშინია, სირცხვილია” - დაუშვებელია. ბავშვის ემოციის იგნორით, გაბრაზებით, შერცხვენით ან გაუფასურებით, მას ვერ ვეხმარებით, პირიქით, უკიდურესი შედეგები შეიძლება მივიღოთ.

- როგორ დავეხმაროთ და ავუხსნათ პატარას, რომ არაფერია საშიში?

სიბნელის შიში არ არის მხოლოდ და მხოლოდ სიბნელის შიში. ეს შიში გულისხმობს სიბნელეში რაიმე საფრთხის არსებობის და მისი ვერ დანახვის შიშს. აქედან გამომდინარე, ფანტაზიის დახმარებით ბავშვისთვის ჩრდილი ბნელ კუთხეში შეიძლება მონსტრად გადაიქცეს. მაშინ, როდესაც ბავშვს აქვს ძლიერი შიში, რომ საწოლის ქვეშ მონსტრია და ჩვენ ვუხსნით რომ საწოლის ქვეშ საფრთხე არ არის, მაგრამ მას ისევ ეშინია, ამ დროს, შესაძლოა მშობელი გაღიზიანდეს, გაბრაზდეს ან საკუთარი თავი დაადანაშაულოს რომ საკმარისად კარგად ვერ უხსნის. მნიშვნელოვანია, გავიხსენოთ ასაკობრივი თავისებურება, ბავშვს აღნიშნულ ასაკში უჭირს ფანტაზიის და რეალობის გამიჯვნა, აქედან გამომდინარე, შესაძლოა თქვენ გისმენდეთ, მაგრამ ამან გავლენა არ იქონიოს და კიდევ უფრო მეტად დატვირთოს ბავშვის ემოციური მდგომარეობა.

- რა გზები არსებობს შიშის დასაძლევად?

რეკომენდაციები:

- მნიშვნელოვანია, ამოვიცნოთ და ვაღიაროთ ბავშვის შიში, ვალიდურად მივიღოთ და არავითარ შემთხვევაში არ გავაუფასუროთ. ასევე, არ არის რეკომენდებული ისეთი სქემების მიწოდება, როგორიც არის „კარგ ბავშვებს არ ეშინიათ”, „კარგ ბავშვებთან მონსტრები არ მოდიან”.

როგორც აღვნიშვნე, მნიშვნელოვანია ვალიდაცია მივცეთ ბავშვს, ვაგრძნობინოთ თანაგანცდა, რომ მარტო არ არის ამ შიშთან და გვსურს მისი დახმარება. თუ ჩვენ ვალიდურად მივიღებთ მის შიშს, დავეხმარებით ამ შიშის გამოკვლევაში და შესწავლაში, ბავშვი მნიშვნელოვან გამოცდილებას მიიღებს და აუცილებლად გაუმკლავდება.

თუ ბავშვს ეშინია ბნელ ოთახში მარტო დარჩენის და დაძინების, ამ შემთხვევაში, შეგვიძლია ხშირად გავატაროთ დრო ერთად ბნელ ოთახში. მაგალითად, ჩაბნელებულ ოთახში მოვაწყოთ ფანრებით განძის ძიება ან კედელზე ჩრდილებით ვითამაშოთ. რაც უფრო მეტ დროს გავატარებთ მხიარულად სიბნელეში, ბავშვი უფრო უსაფრთხოდ იგრძნობს თავს და ისწავლის როგორ გამოიკვლიოს შიში, არსებული გარემო. ასევე, შესაძლოა დაეხმაროს ძილის მეგობარი, სათამაშო, რომელიც თავს უსაფრთხოდ აგრძნობინებს.

შეგვიძლია ძილის წინა რიტუალის შემდეგ ერთად ფანრით გამოვიკვლიოთ ოთახის კუთხეები, საწოლის ქვეშ არსებული სივრცე და ეს ფანარიც დავუტოვოთ ბავშვს, რათა საჭიროების შემთხვევაში მარტომაც გააგრძელოს გამოკვლევა.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური

წაიკითხეთ სრულად