Baby Bag

„მე და პატრიარქი ერთად ვთამაშობდით დამალობანას,“ - პედაგოგი თამარ შერმადინი

„მე და პატრიარქი ერთად ვთამაშობდით დამალობანას,“ - პედაგოგი თამარ შერმადინი

პედაგოგმა თამარ შერმადინმა, რომელიც სკოლაში 1953 წლიდან კოვიდ-19-ის პანდემიის დაწყებამდე მუშაობდა ბავშვობა გაიხსენა და აღნიშნა, რომ ის პატრიარქთან ერთად დამალობანას თამაშობდა:

„ჩემთვის სოფელი პატარაობიდანვე იყო მიმზიდველი. ბალახი, მცენარე, ყველაფერი მიყვარდა. მანქანით ჩავივლიდი ამ გზაზე, ვიტყოდი: ვაიმე, რა კარგი მხარე არის-მეთქი აქ. მე ორჯონიკიძეში ვიზრდებოდი. მე და პატრიარქმა ერთ წელს დავამთავრეთ, 1952 წელს. დავდიოდით, შავ ხილს ვკრეფდით. მე და პატრიარქი ერთად ვთამაშობდით დამალობანას.“

თამარ შერმადინმა გაიხსენა, როგორ აჩუქეს მას პატრიარქის სურათი:

„რომ ჩავედი, ვუთხარი: „გოგი, შენ ორი გაქვს, მე არცერთი მაქვს. შენ არც იყავ გაჩენილი, მე რომ პატრიარქს ვიცნობდი და ერთი სურათი უნდა მომცე მე.“ მოკლედ, მომცა პატრიარქის სურათი.“

„1953 წლიდან მასწავლებელი ვიყავი. ორი წელია, რაც არ ვასწავლი, რაც ეს კორონავირუსი დაიწყო. მაშინ დავანებე თავი სკოლას. არ ვიცი რამდენი წელი გამოდის, ძალიან ბევრი გამოდის. ნამდვილი მასწავლებელი ის არის, რომელიც გამოიწურება სულ, მაქსიმალურად თუკი რამ შეიძლება და როგორც შეიძლება ცოდნას გადასცემს ბავშვებს. ყოველდღე ძიებაში უნდა იყოს,“ - აღნიშნულ საკითხზე თამარ შერმადინმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ახალი დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ახალი დღე“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

დროა დაფიქრდეთ იმ თესლებზე, რომელთა დათესვაც გსურთ გარშემომყოფთა გონებაში

დროა დაფიქრდეთ იმ თესლებზე, რომელთა დათესვაც გსურთ გარშემომყოფთა გონებაში

დროა დაფიქრდეთ იმ თესლებზე, რომელთა დათესვაც გსურთ გარშემომყოფთა გონებაში.

თუ მე მეუბნებიან: „შენ არ აკეთებ საკმარისს,“ „შენ არ ხარ საკმარისად კარგი,“ ჩემი შინაგანი ხმა იმეორებს: „მე არ ვაკეთებ საკმარისს,“ „მე არ ვარ საკმარისად კარგი.“ ეს ყველას გამოგვიცდია. მნიშვნელოვანია, მოაზროვნე ზრდასრულებმა, ყურადღებიანმა მშობლებმა, მასწავლებლებმა გავაცნობიეროთ ჩვენი სიტყვების წონა.

როგორ გინდათ, რომ თქვენი ბავშვები საკუთარ თავს ესაუბრებოდნენ? პირადად მე ვისურვებდი, იფიქრონ, რომ ისინი უყვართ, რომ ისინი გონიერები, კეთილები და უნიკალურები არიან, ამ სიტყვის საუკეთესო გაგებით.

ჩვენ გვსურს, ბავშვებმა გააცნობიერონ, რომ მათი ემოციები სწორი და ნორმალურია, რომ სევდა მისაღები განცდაა. როგორ გაიგებენ ბავშვები ამ ყოველივეს, თუ ამას მშობლებისგან არ ისწავლიან?!

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად