Baby Bag

„ყველაზე ხშირი შეცდომა, რასაც ვუშვებთ ხოლმე არის, რომ დადგი ტაფა ცეცხლზე, გატრიალდი, კარაქი აიღე, ამ დროს ტაფა გაცხელდა...“ - შეფი ლუკა ნაჭყებია

„ყველაზე ხშირი შეცდომა, რასაც ვუშვებთ ხოლმე არის, რომ დადგი ტაფა ცეცხლზე, გატრიალდი, კარაქი აიღე, ამ დროს ტაფა გაცხელდა...“ - შეფი ლუკა ნაჭყებია

შეფმა ლუკა ნაჭყებიამ სამზარეულოს ტაფების სწორად შერჩევის წესებზე ისაუბრა. მისი თქმით, ტაფის ხარისხი მნიშვნელოვნად არის დამოკიდებული მის სისქეზე:

„სქელ ტაფებს უნარი აქვთ, რომ თავის თავში მეტი ტემპერატურა დაიკავონ, ​მაგიტომაც არის სქელი ტაფა ხარისხიანი. ინდუქციურ ტაფებს ძირი აქვთ რკინის და გარსი აქვთ სხვა. თუჯი მიიჩნევა უნივერსალურად ყველაზე უსაფრთხო მასალად. ადრე იყო არეული პრაქტიკები შენადნობების გაკეთების, ამიტომ ვერ ვიტყვით რისგან იყო დამზადებული ჭურჭელი. კლასიკურ ღომის ქვაბზე ვერ ვიტყვით, რომ ცუდია, მაგრამ არ ვიცით, რა შეიძლება შიგნით იყოს.“

ლუკა ნაჭყებიას თქმით, შავი თუჯის ტაფა ყველაზე კარგი ტაფაა:

„შავი თუჯის ტაფა უნივერსალურად ყველაზე კარგი ტაფაა, რაც შეიძლება, რომ ადამიანს სახლში ჰქონდეს, მაგრამ რთული სამუშაოა. ​ცოდნა სჭირდება, რომ კარგად გააკეთო კერძები, იკრავს. დამატებითი სარგებელი რაც აქვს მსგავს ტაფას, არის ის, რომ ჟონავს რკინას, დანამატივით არის. რკინა, რაც ჟონავს, არის ის, რაც ჩვენ დღის განმავლობაში გვჭირდება. მაღალ ტემპერატურაზე რომ გააცხელებ, რკინა რეაქციაში შედის უჯერ ცხიმთან და მას ტრანს-ცხიმებად გარდაქმნის. თუჯის ტაფაში პროდუქტის ბევრ ზეთში შეწვა არ შეიძლება. თუჯის ტაფაში რაც შეიძლება მინიმალური ზეთი უნდა იხმარო. ახალი ტიპის ტეფლონის ზედაპირიანი ტაფები ხშირად გამოცვალეთ. როგორც კი ნაკაწრები გაჩნდება, შეცვალეთ.“

„ყველაზე ხშირი შეცდომა, რასაც ვუშვებთ ხოლმე არის, რომ დადგი ტაფა ცეცხლზე, გატრიალდი, კვერცხი და კარაქი გადმოიღე, ამ დროს ტაფა გაცხელდა. თუ ტაფა გაცხელდა და გაცხელებული ტაფის სუნი იგრძენით, ე.ი. უკვე ტოქსიკური ნივთიერებების აქროლება დაიწყო. ამ დროს ყველაზე კარგი გადაწყვეტილებაა, რომ გაანიავო ოთახი,“ - აღნიშნულ საკითხზე ლუკა ნაჭყებიამ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „ექიმები“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ექიმები“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

არის თუ არა უსაფრთხო ალუმინის ქვაბის გამოყენება?
არის თუ არა უსაფრთხო ალუმინის ქვაბის გამოყენება? - ამ თემაზე ნუტრიციოლოგმა მარი მალაზონიამ ისაუბრა.​„ალუმინის ქვაბში კერძების მომზადება, თერმული დამუშავება, განიხილება, როგორც რისკის შემცველი. მომინან...

შეიძლება დაინტერესდეთ

გაიცანით 12 წლის თაკო კონცელიძე, რომელმაც ლეიკემია დაამარცხა და ახლა საკუთარი ნამუშევრების გაყიდვით სხვა ბავშვებს ეხმარება

გაიცანით 12 წლის თაკო კონცელიძე, რომელმაც ლეიკემია დაამარცხა და ახლა საკუთარი ნამუშევრების გაყიდვით სხვა ბავშვებს ეხმარება

12 წლის თაკო კონცელიძემ ლეიკემია დაამარცხა და ახლა სხვა ბავშვების დახმარებას ცდილობს, რომლებიც დაავადების დასამარცხებლად იბრძვიან. თაკო ხატავს და ლამაზ აქსესუარებს ამზადებს, რომლებსაც ყიდის, შემოსული თანხით კი ბავშვებს ეხმარება:

„მე ვარ თაკო კონცელიძე, 12 წლის, ვარ ბათუმიდან, ამჟამად ვცხოვრობ რუსთავში. მე ძალიან მიყვარს ხატვა. ჩემთვის ძალიან რთული იყო, როდესაც გავიგე ლეიკემიის შესახებ. ბევრი არაფერი არ ვიცოდი ამ დაავადებასთან დაკავშირებით. არ მჯეროდა, რომ ეს მე დამემართა. განერვიულებული ვიყავი, უმიზეზოდ ვეჩხუბებოდი ყველას. ვხვდებოდი, რომ ეს კარგი საქციელი არ იყო, მაგრამ ჩემდა უნებურად ხდებოდა ეს.

5 წლის ვიყავი, როდესაც წავიქეცი სოფელში, გამიჩნდა სილურჯეები. მივედით ბათუმში, იქ დამიდგინეს ლეიკემია და გადმოგვამისამართეს თბილისის იაშვილის კლინიკაში. ყოველთვის მაძლიერებდა ის ფაქტი, რომ ოჯახის წევრები, ახლობლები ჩემს გვერდით იყვნენ, ყოველთვის მამხნევებდნენ. ჩემს თავსაც ამიტომ შემოვუძახე, რომ კარგად უნდა გავმხდარიყავი. მკურნალობის დროს მხარში მედგა დედა, მამშვიდებდა, მაწყნარებდა, გულში მიკრავდა, სულ ცდილობდა გავემხიარულებინე, მაგრამ მაინც ცოტა ვნერვიულობდი ხოლმე. ყველაზე მნიშვნელოვანია, რომ გჯეროდეს შენი თავის, რომ შეუძლებელი არაფერია. როდესაც ოჯახის წევრები გიდგანან გვერდში, შეუძლებელია, რომ მათ გამო მაინც არ გახდე კარგად.

დაავადებასთან ბრძოლის პერიოდში შემოიჭრა ჩემს ცხოვრებაში ხელოვნება. იაშვილში ხელოვნების მასწავლებლები გვასწავლიდნენ ხატვას. ძირითადად მიყვარს პორტრეტების ხატვა, მაგრამ პორტრეტებს უფრო ჩანახატებისთვის ვხატავ. რასაც ხშირად ვხატავ არის პეიზაჟები, ბუნება. იაშვილში სტუმრები რომ მოდიოდნენ, წვრილმან საჩუქრებს რომ გვირიგებდნენ, თითოეული საჩუქარი უდიდეს ბედნიერებას მანიჭებდა. მინდა, რომ ბავშვები ისეთი ბედნიერები იყვნენ, როგორიც მე ვიყავი მაშინ. მივხვდი, რომ ჩემი ნახატებითა და დამზადებული აქსესუარების გაყიდვით შემეძლო მათი დახმარება და გაბედნიერება. როდესაც პირველად გავყიდე ნახატი, ძალიან ბედნიერი ვიყავი, რადგან ვხვდებოდი, რამხელა ბედნიერებას მივანიჭებდი პატარებს, რომლებიც იაშვილში მკურნალობენ. შემოსულ თანხას ვრიცხავ დიტო ცინცაძის სახელობის ფონდში, რომელიც ეხმარება ლეიკემიით დაავადებულ ბავშვებს. მე ასევე დავეხმარე ჩემს მოსახელე გოგონას, რომელიც ამჯერად თურქეთში მკურნალობს. ვფიქრობ, ჩემ მიერ გადარიცხული ფული დიდი არაფერია, მაგრამ იმედია ეს მათ რაღაცაში დაეხმარება და მათ მალე გამოჯანმრთელებაში ხელს შეუწყობს.

როდესაც ექიმებმა მითხრეს, რომ ჯანმრთელი ხარო და გამწერეს, ეს დღე იყო ჩემი დაბადების დღე. უბედნიერესები ვიყავით. უდიდესი ტორტი მივართვით ექიმებს. ჩემი თავის ვირწმუნე, რომ შეუძლებელი არაფერია,“ - თავისი ისტორიის შესახებ თაკო კონცელიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა მშვიდობისა საქართველო“

წაიკითხეთ სრულად