Baby Bag

„სულ ამაზე ვფიქრობ, რომ საბავშვო ბაღებსა და სკოლებში უნდა ისწავლებოდეს მეტყველება,“- სასცენო მეტყველების პედაგოგი ელდინო საღარაძე

„სულ ამაზე ვფიქრობ, რომ საბავშვო ბაღებსა და სკოლებში უნდა ისწავლებოდეს მეტყველება,“- სასცენო მეტყველების პედაგოგი ელდინო საღარაძე

სასცენო მეტყველების პედაგოგმა ელდინო საღარაძემ სწორი მეტყველების კულტურის მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„სულ ამაზე ვფიქრობ, რომ ბაღებსა და სკოლებში უნდა ისწავლებოდეს მეტყველება. ვინ უნდა გააკეთოს ეს? რა თქმა უნდა, ყველამ ერთად. მშობელმა საიდან უნდა იცოდეს კარგი მეტყველება? ამას საფუძველი უნდა ჩაეყაროს მშობლის ბავშვობაში. მე სულ ველოდები, როდის მოვა ეროვნული მთავრობა, რომელიც ამას მიხედავს. ორატორული ხელოვნების აკადემიაში ვმუშაობდი და აკადემიამ მიმართა ერთ ინსტანციას, რომ დაგვეწყო საქართველოში მეტყველების კულტურის ამაღლებაზე ზრუნვა. არანაირი ყურადღება! ეს პრობლემა ისეთ საცოდავ დონეზე იქნა დაყვანილი, რომ შეწყდა ამაზე საუბარი.“

ელდინო საღარაძის თქმით, მშობელმა კარგად მეტყველება ჯერ კიდევ სკოლის ასაკში უნდა ისწავლოს:

„მშობელმა რომ კარგად იმეტყველოს, მას ეს ჯერ კიდევ სკოლაში უნდა ასწავლონ, ასევე უმაღლეს სასწავლებელშიც. განსაკუთრებით, როდესაც პედაგოგებად ზრდიან უმაღლეს სასწავლებელში კადრს. ის აუცილებლად კარგად უნდა მეტყველებდეს. რამდენი პედაგოგია, რომელიც „ლა“-თი და „ლო“- თი ლაპარაკობს.“

„დღეს მეტყველების კულტურის გამომუშავება მიჰყავთ პოლიტიკოსებს, რომლებსაც არავითარი გამოცდილება არ გააჩნიათ. მათ არ აქვთ საამისო კულტურული ჩვევები, რომ ისე ისაუბრონ, რომ აღმზრდელობითი დატვირთვაც ჰქონდეს ამას მეტყველების თვალსაზრისით,“- აღნიშნულ საკითხზე ელდინო საღარაძემ საქართველოს პირველი არხის ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ საქართველოს პირველი არხი

შეიძლება დაინტერესდეთ

„რაც გინდა ის გიქნია“, დღევანდელ მოზარდებთან არ ჭრის,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ნაშუადღევს“ მშობლებსა და მოზარდებს შორის ურთიერთობების პრობლემებზე ისაუბრა:

„მეგობარი მნიშვნელოვანია, მაგრამ მშობელი არის, პირველ რიგში, ჩარჩოს შემქმნელი. მეგობარი ასეთ ჩარჩოს არ გიქმნის. მეგობარი ხარ ბავშვისთვის იმ მხრივ, რომ მას არ ეშინოდეს შენთან ღიად განხილვა იმ საკითხების, რაც მას აწუხებს. ეს დიდი პრობლემაა დღეს. ბავშვები ფიქრობენ, რომ მშობლები ვერ გაუგებენ, ატყდება ჩხუბი, იქნება უსიამოვნება, რის გამოც ისინი მშობლებთან ღიად არ საუბრობენ. ამ გაგებით მშობელი არის ბავშვის მეგობარი, მაგრამ შენ, როგორც მშობელი, პირველ რიგში, ხარ ეთიკური ჩარჩოს , ღირებულებითი ჩარჩოს დამდები. ჩარჩო აუცილებელია, მაგრამ არა ავტორიტარული ჩარჩო, გარედან თავსმოხვეული კი არა, ერთობლივად შემუშავებული.

წარმოვიდგინოთ, რომ 12 წლის ბავშვი მოდის და ამბობს, რომ კლუბში მიდის მეგობრებთან ერთად. შენ შეგიძლია უყვირო, ეჩხუბო და არ გაუშვა, მაგრამ შეგიძლია მშვიდად დაელაპარაკო, ამ გადაწყვეტილების დადებითი და უარყოფითი მხარეები განიხილო მასთან ერთად. საბოლოოდ ის თავად მიიღებს იმ გადაწყვეტილებას, საითკენაც შენ უბიძგებ. ამაზე მარტივია, რომ კარი ჩაუკეტო, ეჩხუბო, 12 წლისას მოერევი, მაგრამ 15 წლისას ვერა. „რაც გინდა ის გიქნია,“ დღევანდელ მოზარდებთან არ ჭრის. გარდატეხის ასაკში მშობელს ეშინია და ურჩევნია ბავშვის მეგობრად დარჩეს. რაღაც კომპლექსი აქვთ დღევანდელ მშობლებს. მშობელი თვლის, რომ უნდა იყოს თავისი შვილის მეგობარი, არ უნდა აწყენინოს. ამიტომ გვაქვს ორი უკიდურესობა: ან ავტორიტარული სტილი, ან დამოკიდებულება: „ყველაფერზე თანახმა ვარ, გააკეთე რაც გინდა, რაც გაგიხარდება.“ მერე ბავშვი მეუბნება, რომ მშობლისთვის სულ ერთია, თუ სად წავა ის, რადგან არასდროს არაფერს ეუბნება. ეს უკვე უგულებელყოფაა ბავშვის,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​„ნაშუადღევს“ 

წაიკითხეთ სრულად