Baby Bag

„სასუნთქი სისტემის დაავადებებს ცოტათი სიტკბო უყვარს. დაშაქრული ან მურაბიანი ცხელი წყალი ხველას აწყნარებს,” - ყარამან ფაღავა

„სასუნთქი სისტემის დაავადებებს ცოტათი სიტკბო უყვარს. დაშაქრული ან მურაბიანი ცხელი წყალი ხველას აწყნარებს,” - ყარამან ფაღავა

​​პედიატრმა ყარამან ფაღავამ წამლების გამოყენების დროს მტკიცებულებებზე დაყრდნობის საჭიროებაზე ისაუბრა. მან ხველის დროს ეფექტიანი სამკურნალო საშუალებებიც დაასახელა:

„ნებისმიერი წამლის ეფექტიანობაზე როდესაც ვსაუბრობთ, გვესაჭიროება მტკიცებულებები. უამრავი წამალია, რომელზეც მტკიცებულება არ გვაქვს, მაგრამ ვიყენებთ ხოლმე. საჭიროა უკუკავშირი. წამალს რომ გამოიყენებ, დააკვირდი შველის თუ არ შველის. ექიმმაც და მშობელმაც უნდა წაიკითხოს ინსტრუქცია. თუ გვერდითი მოვლენა განვითარდა, სჯობს სხვა წამალზე გადავიდეთ.“

ყარამან ფაღავამ აღნიშნა, რომ ხველის დროს ტკბილი სითხეების დალევა სასარგებლოა:

„უბრალო წამალია თაფლიანი წყალი. არავის არ ჩაუტარებია კვლევა, მაგრამ ძალიან ფართოდ ვიყენებთ. მოტკბო ხსნარები, დაშაქრული ან მურაბიანი ცხელი წყალი ხველას გარკვეულწილად აწყნარებს.​ სასუნთქი სისტემის დაავადებებს ცოტათი სიტკბო უყვარს. ფაღარათს მლაშე უყვარს. ტკბილ წყლებს ფაღარათის დროს ნუ დაუნიშნავთ ბავშვს. რაც შეეხება თაფლს, ზოგიერთები პატარა ბავშვებსაც თაფლს აძლევენ. აღწერილია შემთხვევები, რომ თაფლი ერთ წლამდე ასაკის ბავშვებში ბოტულიზმს იწვევს. ამიტომაც თაფლის მიმართ სიფრთხილე უნდა გამოვიჩინოთ.“

ყარამან ფაღავას თქმით, ბალახოვან წამლებთანაც სიფრთხილის გამოჩენაა საჭირო:

„ზოგიერთს ძალიან უყვარს ბალახოვანი წამლები. ამბობენ, რომ უვნებელიაო. მედიცინის ლეგენდარული შემქმნელი მედეა ბალახებს აკეთებდა მხოლოდ, მაგრამ ამ ბალახებისგან შხამებსაც აკეთებდა. მიუხედავად ამისა, მე უარს არ ვამბობ ბალახოვან პრეპარატებზე. ერთი პრეპარატი მიყვარს. წამლის დასახელების თქმა არ მინდა, მაგრამ მსურველი დაინტერესდება. ის შეიცავს ყაყაჩოს. ეს არის ოპიატის მსგავსი ნივთიერება, რომელსაც ​აქვს ხველის ცენტრალური დათრგუნვის შესაძლებლობა.

„ხველის პროფილაქტიკა და ირიტანტების თავიდან აცილებაც საჭიროა. ძველი საშუალებაა, მაგრამ შველის ხშირად რეფლექსოგენური ზონების გაღიზიანება. რეფლექსოგენური ზონაა მკერდის ძვალი, ზუსტად შუახაზზე და უკან ხერხემლის ორივე მხარეს. ძველი მეთოდია თხის ქონით დაზელვა, კარაქი და იოდი, ამას რომ წავუსვამთ ძალიან ხშირად ეფექტი გვაქვს. ამ წასმით წაგებით არაფერს წავაგებთ, შედეგი კი შეიძლება იყოს. შესანიშნავია მაღალი მთა. ​აქ გამღიზიანებელი ნივთიერებები ნაკლებია, უფრო სუფთაა ჰაერი. მე დასავლეთელი ვარ, მაგრამ ჰავა, რასაკვრიველია, აღმოსავლეთ საქართველოსი სჯობს. თუ ბავშვი მიდრეკილია ხველებისადმი, მისთვის აღმოსავლეთ საქართველოს მთა შესანიშნავია,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ყარამან ფაღავამ ტელეკომპანია „პულსის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„პულსი“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„ზაფხულის პერიოდით უნდა ვისარგებლოთ: ეს არის ჩვენი ორგანიზმის ბანკის შევსება საუკეთესო საკ...
​პედიატრმა ყარამან ფაღავამ ბავშვებში ჰიგიენის წესების დაცვის მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ბავშვი სამყაროს ეცნობა და სავსებით ნორმალურია, თუ ის რომელიმე ნივთს ან ხელს პირში ჩაიდებს. ამ შემთხ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი“ - ემიგრანტი დედა

„ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი“ - ემიგრანტი დედა
რთული ეკონომიკური პირობების გამო საქართველოდან უამრავი ქალი ემიგრაციაშია წასული. იმისთვის, რომ შვილებს უკეთესი მომავალი შეუქმნან, იძულებულები არიან, ​მათგან ათასობით კილომეტრით შორს იყვნენ. ერთ-ერთია ნინო ქვათაძე, რომელიც ექვსი წლის წინ წავიდა იტალიაში სამუშაოდ. მას ოთხი შვილი და ორი შვილიშვილი ჰყავს.
„2014 წელს ჩამოვედი იტალიაში. ემიგრაციაში ყოფნის მთავარი მიზანი შვილების სწავლაზე ზრუნვაა. უამრავი ხარჯია სწავლასთან დაკავშირებული. ეს ხარჯები კიდევ უფრო ორმაგდება, თუ საცხოვრებელი ბინა არ გაქვს. მინდა, შვილებს უკეთესი მომავალი შევუქმნა. იმედი მაქვს, ერთ დღეს საცხოვრებელ ბინასაც შევუძენ“, - გვეუბნება ნინო.
იგი ემიგრაციაში ყოფნასთან დაკავშირებულ სირთულეებზე გვესაუბრება და აღნიშნავს, რომ ყველაზე ძნელი შვილებისგან განშორება აღმოჩნდა.
„ყველაზე რთულია შვილებისა და ახლობლებისგან შორს ყოფნა. უცხო კულტურაში, უცხო ხალხში გიწევს ყველაფერის თავიდან დაწყება. ისინი თანასწორად არ აღგიქვამენ, ფიქრობენ, რადგან უცხოელი ხარ, არაფერი არ იცი. ენის არცოდნა კი ამ ყველაფერს უფრო ართულებს. პირველი ორი წელი ძალიან მიჭირდა, ერთი სული მქონდა, როდის წამოვიდოდი სამშობლოში, მერე თანდათან ეჩვევი ყველაფერს, თუმცა შვილებისგან შორს ყოფნას ვერასდროს შეეჩვევი,“ - გვიყვება ნინო.
ემიგრაციაში წასვლის შემდეგ ნინომ საქართველოში ჩამოსვლა ვერც ერთხელ ვერ მოახერხა. 6 წელია, არ უნახავს შვილები. როგორც აღნიშნავს, განშორებას ვერ ეჩვევა და სწორედ ამიტომ დღეში არაერთხელ ეხმიანება მათ...

„ბავშვები ძალიან განიცდიან დედისგან შორს ყოფნას, ეს დიდი სტრესია მათთვის. მუდმივად სჭირდებათ დედის გვერდით ყოფნა, რჩევა-დარიგება და მხარდაჭერა. დედა მათთვის მთავარი დასაყრდენია. განსაკუთრებით უმცროს გოგონას გაუჭირდა ჩემგან შორს ყოფნა, 14 წლის იყო, როცა წამოვედი და დედის მოვალეობის რაღაც ნაწილის შეთვისება მოუწია. არც ერთი დედა არ უნდა იყოს შორს შვილებისგან შორს, მაგრამ იძულებულები ვართ ასე ვიცხოვროთ. ყოველდღე 10-ჯერ ან 20-ჯერ მაინც ვურეკავ, ვკითხულობ, ეძინათ თუ არა, ჭამეს თუ არა. შეიძლება, ეს შემაწუხებელიც იყოს მათთვის, მაგრამ მე ხომ დედა ვარ?! ვცდილობ, დედისგან შორს ყოფნა არ იგრძნონ. ამიტომ ხშირად ველაპარაკები, ვიზიარებ მათ განცდებს, ემოციებს, ვუსმენ მათ პრობლემებს და ვაძლევ რჩევებს,“ - ამბობს ნინო.

კითხვაზე, რას ურჩევდა ემიგრანტ დედებს, ასე გვპასუხობს: 
„ყველას საქმე ინდივიდუალურია, ამიტომ რთულია სხვას რჩევა მისცე. ერთადერთი, რისი თქმაც შემიძლია, ისაა, რომ, მიუხედავად დიდი მანძილისა, რაც შეიძლება ახლოს უნდა იყვნენ, მოუსმინონ და გაუგონ შვილებს.“
ავტორი: სოფიკო ტაბატაძე
წაიკითხეთ სრულად