Baby Bag

„ცუდი, სუსტი ან სპეციფიკური ტირილი შეიძლება იყოს სხვადასხვა დაავადების მანიშნებელი,“ - პედიატრი ნანა რურუა

„ცუდი, სუსტი ან სპეციფიკური ტირილი შეიძლება იყოს სხვადასხვა დაავადების მანიშნებელი,“ - პედიატრი ნანა რურუა

პედიატრმა ნანა რურუამ ბავშვის ჯანმრთელობის მდგომარეობასა და ტირილს შორის არსებული ურთიერთკავშირის შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ტირილი ბავშვის ჯანმრთელობის მდგომარეობაზე ბევრ რამეს გვეუბნება:

„პედიატრები ვამბობთ ხოლმე: „მომასმენინეთ ბავშვის ტირილი და მივხვდები ჯანმრთელია თუ არა.“ თუ ბავშვი ყოჩაღად ტირის, ეს უკვე არის მაჩვენებელი იმის, რომ ის ჯანმრთელია. ​ყველა დაავადებას აქვს თავისი საყურადღებო ნიშანი. ჩვილებისთვის ზოგადი ნიშანი არის ცუდი, სუსტი ან სპეციფიკური ტირილი. ეს ზოგადად საყურადღებო ნიშანია. ეს შეიძლება იყოს სხვადასხვა დაავადების მანიშნებელი.“

ნანა რურუას თქმით, ჩვილის უჩვეულო ტირილის ამოცნობა რთული არ არის:

„ჩვილი უჩვეულოდ, ძალიან დაბალი, შესუსტებული ბგერით თუ ტირის, ამას ნებისმიერი ადამიანი ხვდება. ეს არ არის ჩვეულებრივი ტირილი. პირველი, რაც ყველას უნდა ვუთხრათ, გეშინიათ თუ არ გეშინიათ, ​კარგი, ომახიანი ტირილი არის ჯანმრთელი ბავშვის მაჩვენებელი. ბავშვმა შეიძლება დღეში რამდენიმე საათი იტიროს. ეს ნორმალურია. ცნობილია, რომ ბავშვი იბადება თავისი ტემპერამენტით. 5 დღის ასაკში ზუსტად გასაგებია მისი ხასიათი.არიან უფრო პასიური და უფრო აქტიური ბავშვები.“

ნანა რურუამ აღნიშნა, რომ დედებს სპეციალური ჩამონათვალის გაცნობის გარეშეც არ უჭირთ ბავშვის ტირილის მიზეზების ამოცნობა:

„ბევრი ნიშანი არსებობს, რომლითაც შეგვიძლია გავარჩიოთ შია თუ ეძინება. ყველა დედა , როგორც წესი, ჩამონათვალების გარეშეც ახერხებს გაერკვეს შია თუ ეძინება მის შვილს. როდესაც ბავშვი გეძახით, ​ის იტირებს ცოტა ხანს, შემდეგ დააპაუზებს, დაგელოდებათ, მერე ისევ იტირებს. ის ყურადღებას ითხოვს და პაუზის დროს ელოდება, მოხვალთ თუ არ მოხვალთ. როდესაც შია, ტირილი დაახლოებით ასეთივეა. ტკივილის ტირილი ყოველთვის არის უფრო გაბმული, მონოტონური. რაც უფრო ძლიერია ტკივილი, მით უფრო მეტად არის გამოხატული შეწუხება. ტირილი შეიძლება კივილში გადავიდეს.“

„მინდა, რომ დავიმახსოვროთ შემდეგი რამ: ტირილი ბავშვის საკომუნიკაციო ენაა და ამას არ უნდა შიშით ყურება. როდესაც ბავშვი იბადება და ჯანმრთელია, მას აქვს ყველანაირი უნარი, გადარჩეს. მას სიცოცხლის გაცილებით მეტი უნარი აქვს, ვიდრე დანარჩენ მოზრდილ ორგანიზმს. რადგან ხედავთ, რომ ჩვილია, რადგან ის ენა არ გესმით, ეს არ ნიშნავს, რომ უმწეოა და არ აქვს გადარჩენის უნარი. უსუსურობას არ ნიშნავს ჩვილობა. მას სჭირდება ჩვენი თანადგომა. იმას რომ შია, რომ წყურია, რომ ეძინება, ამას ყველაფერს გაგვაგებინებს. ​ტირილის დროს ბავშვი ხელში უნდა აიყვანოთ, ჩაეხუტოთ, უთხრათ, რომ ყველაფერი კარგად არის. არ არის სწორი, როდესაც ექიმი ეუბნება მშობელს: „დამშვიდდი, მერე რა მოხდა?! ყველა ბავშვი ტირის.“ მშობლის სიმშვიდე უნდა ეფუძნებოდეს იმის ცოდნას, რომ ჩვილი უსუსური არ არის და მას სიცოცხლის უნარი აქვს ჩვენზე მეტი,“ - აღნიშნულ თემაზე ნანა რურუამ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„სხვა შუადღე“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„ჩვილის ხელში აყვანა მარტო ტირილისას არ არის საკმარისი, მას მაშინაც უნდა მიეფეროთ და სიახლ...
​იწვევს თუ არა შეჩვევას ახალშობილის ხელში ხშირად აყვანა, შეუძლია თუ არა ჩვილს დამოუკიდებლად თავის დამშვიდება? - ამ და სხვა საკითხებზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ექიმი-პედიატრი, რადიოლოგი ნანა საპანაძე...

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ყველაზე საგანგაშო არის მუცლის შემაწუხებელი ტკივილი, რომელიც არ გადის და მატულობს" - დავით მახათაძე

,,ყველაზე საგანგაშო არის მუცლის შემაწუხებელი ტკივილი, რომელიც არ გადის და მატულობს" - დავით მახათაძე

მუცლის ტკივილის შემთხვევაში, როდის უნდა მიმართოს მშობელმა ექიმს და დასაშვებია თუ არა თვითნებურად მედიკამენტების გამოყენება - ამის შესახებ ბავშვთა გასტროენტეროლოგმა, დავით მახათაძემ ,,პირველი არხის" გადაცემაში ,,პირადი ექიმი მარი მალაზონია" ისაუბრა.

,,თუ ბავშვს მუცელი სტკივა, ის არის მუდმივი და ძალიან შემაწუხებელი, მშობელმა მაქსიმალურად დროულად უნდა მიმართოს ექიმს, რადგან ყველაზე მნიშვნელოვანია, გაიმიჯნოს ქირურგიული და არაქირურგიული პათოლოგია. შესაძლოა, ეს ყველაფერი დაემთხვას ახალი წლის დღეებს, მაგრამ არც ამ დღეებშია გამორიცხული, ბავშვს განუვითარდეს ისეთი დაავადება, როგორიცაა არის, ვთქვათ, მწვავე აპენდიციტი. ამიტომ, თუ მუცლის ტკივილი არ სრულდება, კატეგორიულად და აუცილებლად უნდა ჩაერიოს ექიმი.

მედიკამენტების გამოყენება დიდი რისკია. როდესაც ექიმი გასინჯავს ბავშვს, ის ურჩევს მშობელს, უნდა გამოიყენოს გამაყუჩებელი თუ სხვა გზა არის საჭირო. არ უნდა დავიწყოთ ტკივილგამაყუჩებლით მუცლის ძლიერი და შემაწუხებელი ტკივილის დროს. რაც შეეხება ღებინებას - თავდაპირველად, რა თქმა უნდა, უნდა დავიწყოთ ბავშვისთვის სითხის მიცემა; ვთქვათ, გაზგასული მინერალური წყლის და დავაკვირდეთ, რამდენად იღებს ის სითხეს. თუ ბავშვს სითხე ერგება და ღებინების ინტენსივობა თანდათან მცირდება, ეს ნიშანია იმისა, რომ აქ არაფერი განსაკუთრებული და სერიოზული არ ხდება. უბრალოდ, ბავშვს სჭირდება დაკვირვება, დიეტა და მშობელი უნდა მოიქცეს იმის მიხედვით, თუ როგორ განვითარდება მოვლენები - იქნება თუ არა საჭირო ექიმთან დაკავშირება. ყველაზე საგანგაშო არის მუცლის შემაწუხებელი ტკივილი, რომელიც არ გადის და მატულობს.

ღებინება საგანგაშო ხდება მაშინ, როდესაც ის არ სრულდება და ბავშვი ვერ ახერხებს ვერანაირი სითხის მიღებას. ეს პირდაპირი ნიშანია იმისა, რომ აუცილებლად უნდა მივმართოთ ექიმს. თუ ბავშვს მუცლის ტკივილი აქვს და თან მას არ აქვს კუჭის მოქმედება, ამ მომენტსაც აუცილებლად უნდა მიექცეს ყურადღება. როდესაც მშობელი აღმოაჩენს, რომ რამდენიმე დღეა, მის შვილს არ ჰქონია კუჭის მოქმედება, როცა, ჩვეულებრივ, ამ მხრივ მას პრობლემები არ ჰქონია, ესეც საგანგაშო სინდრომია და პირდაპირი მინიშნებაა იმისა, რომ მან უნდა მიმართოს ექიმს", - აღნიშნა დავით მახათაძემ.

წყარო: ,,პირადი ექიმი მარი მალაზონია"

წაიკითხეთ სრულად