Baby Bag

„კოვიდ-19-ის გადატანის შემდეგ ანტისხეულები თუ არ დაფიქსირდება, მაინც გაქვთ გარანტია, რომ ვირუსი მინიმუმ 6-8 თვე არ დაგემართებათ,“ - ბიძინა კულუმბეგოვი

„კოვიდ-19-ის გადატანის შემდეგ  ანტისხეულები თუ არ დაფიქსირდება, მაინც გაქვთ გარანტია, რომ ვირუსი მინიმუმ 6-8 თვე არ დაგემართებათ,“ - ბიძინა კულუმბეგოვი

​​ალერგოლოგ-იმუნოლოგი ბიძინა კულუმბეგოვი ტელეკომპანია იმედის გადაცემაში „დილის შოუ“ კოვიდ-19-ის დამარცხების შემდეგ ორგანიზმში ანტისხეულების დარჩენის საკითხზე საუბრობს. მისი თქმით, თუ ტესტირებამ კოვიდის გადატანის შემდეგ ადამიანის ორგანიზმში კორონავირუსის საწინააღმდეგო ანტისხეულები ვერ გამოავლინა, ეს არ ნიშნავს იმას, რომ ამ ადამიანს ვირუსის წინააღმდეგ იმუნიტეტი არ აქვს ჩამოყალიბებული:

„ჩემდა გასაკვირად, ​კოვიდის გადატანის შემდეგ ბევრ ადამიანს არ უფიქსირდება ანტისხეულები ორგანიზმში. რამოდენიმე დღის წინ ახალ ზელანდიაში კვლევა გამოქვეყნდა, სადაც შეაფასეს ადამიანების ანტისხეულები. როდესაც ორგანიზმში ვირუსი შემოდის, მას ძალიან ბევრი კომპონენტი აქვს, გარედან გვირგვინები, ათასი კაფსიდი და ა.შ. ადამიანის ორგანიზმი თითოეული კომპონენტის მიმართ ცალ-ცალკე ანტისხეულებს გამოიმუშავებს. ბევრი სახეობის ანტისხეული ყალიბდებდა. ამ ანტისხეულებს შორის რომელი გაქრება, რომელი დარჩება, ეს საკითხი ახლა არის დახვეწის პროცესში. მთელ მსოფლიოში გაურკვეველია ჯერ ეს საკითხი. როდესაც ახალ ზელანდიაში კვლევა ჩაატარეს, აღმოჩნდა, რომ ცალკეული ანტისხეულები უფრო მალე გაქრა, ზოგი კი დიდხანს შენარჩუნდა. ზოგიერთი ანტისხეული უფრო გამძლე აღმოჩნდა და რვა თვე დარჩა.“

ბიძინა კულუმბეგოვის თქმით, თუ ტესტი ანტისხეულებს არ აჩვენებს, შესაძლოა, ეს უჯრედული იმუნიტეტის ჩამოყალიბებაზე მიგვანიშნებდეს:

„ადამიანებს ფრუსტრაციაში აგდებს ის, რომ არ რჩებათ ანტისხეულები. ეს იმას ნიშნავს, რომ ანტისხეულები გაქვს, მაგრამ ვერ აღმოაჩინა ტესტმა, ან ჩამოგიყალიბდა უჯრედული იმუნიტეტი, რომელიც უფრო ძლიერია, ვიდრე ანტისხეულებით იმუნიტეტი, რაც არ ნიშნავს იმას, რომ ​ინფექცია მალე დაემართება ადამიანს. თუ ანტისხეულები არ დაფიქსირდება, მაინც გაქვთ გარანტია, რომ ვირუსი მინიმუმ 6-8 თვე არ დაგემართებათ.“

„მსოფლიოში რამდენიმე შემთხვევა არის რეინფიცირების, მაგრამ არ არის ეს მასობრივი. ვირუსი მუტაციებს განიცდის. იმის ალბათობა, რომ ადამიანს ვირუსი განსხვავებული შტამით დაემართოს, რა თქმა უნდა, არსებობს. საბედნიეროდ, ​ვირუსს კარდინალური და აგრესიული მუტაცია ჯერ არ განუცდია, ამიტომაც მასობრივი რეინფიცირება არ არის. პაციენტებში, რომლებმაც მსუბუქად გადაიტანეს ვირუსი, მანეიტრალიზებელი ანტისხეულები ნაკლებადაა, რაც იმას გულისხმობს, რომ მათი პლაზმა სხვა ადამიანს არ გამოადგება. ეს იმას არ ნიშნავს, რომ ადამიანს, რომელსაც კოვიდი მსუბუქად ჰქონდა, იმუნური დაცვა არ აქვს,“ - აცხადებს ბიძინა კულუმბეგოვი.

წყარო: ​დილის შოუ

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

,,ადამიანების 90-95%-მა შინ და გარეთ უნდა ატაროს ნიღაბი''
ჯანდაცვის სფეროს ექსპერტების შეფასებით, დიდი მნიშვნელობა ენიჭება საზოგადოების მხრიდან დადგენილი წესების მკაცრ დაცვას, ხოლო სახელმწიფოს მხრიდან აღსრულების კონტროლს, მათ შორის, პირბადის ტარებისა და სოცი...

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

მშობლები ფიქრობენ, რომ მათი მცირეწლოვანი შვილები ყველაფერს შესანიშნავად იგებენ და ყოველთვის იდეალურად უნდა იქცეოდნენ. დედები ხშირად გაოცებას ვერ მალავენ, როდესაც სკოლამდელი ასაკის ბავშვი მათ მოულოდნელად ხელს ურტყამს, რადგან მშობლის ნათქვამ სიტყვებს კარგად ვერ იგებს. მშობლების გაოცებას იწვევს, როდესაც მათი შვილი სხვა ბავშვის მიმართ იმავე ქცევას ავლენს.

ბავშვის ჩვევა, რომ ხელი დაარტყას მშობელს, უფროსებში ხშირად გაოცებას, სევდას, ბრაზს, სინანულს და სხვა ნეგატიურ განცდებს იწვევს. მცირეწლოვან ბავშვებში ხელის დარტყმის ჩვევა საკმაოდ გავრცელებულია. თუ ბავშვი ხელს გირტყამთ, არ ნიშნავს, რომ სძულხართ. ეს არც იმაზე მიანიშნებს, რომ თქვენ შვილის აღზრდას ვერ ახერხებთ.

პირველ რიგში, მნიშვნელოვანია მშობელმა გააცნობიეროს, რატომ დაარტყა მას ბავშვმა. ამერიკის პედიატრთა აკადემიის ინფორმაციით, მცირეწლოვან და სკოლამდელი ასაკის ბავშვებში მსგავსი ქცევა თვითკონტროლის ნაკლებობით არის განპირობებული. მიზეზები, რის გამოც მცირეწლოვანმა ბავშვმა შეიძლება ხელი დაგარტყათ, შემდეგია: ის ფიქრობს, რომ ხელის დარტყმით დასახულ მიზანს მიაღწევს, ბავშვს ძლიერი ემოციები აქვს და მათში გარკვევას ასაკის გამო ვერ ახერხებს, ბავშვმა არ იცის, როგორ მიიღოს ის, რაც სურს. ისინი საკუთარი ძალაუფლების საზღვრებს ამოწმებენ, რაც მათი ასაკისთვის ბუნებრივია, ბავშვებს ამ ასაკში ემპათიის განცდა არ აქვთ სათანადოდ განვითარებული.

მნიშვნელოვანია, მშობლებმა იცოდნენ, როგორ უპასუხონ ბავშვის მსგავს ქცევას. თუ ბავშვის დარტყმას დარტყმით უპასუხებთ, ის იფიქრებს, რომ ცუდ ქცევაზე პასუხი ცუდი ან უარესი ქცევის ჩადენაა. გირჩევთ ბავშვის მიმართ გამოიყენოთ ფრაზები: „ვხედავ, რომ გაღიზიანებული ხარ...“ „ვხედავ, რომ გრძნობების გამოხატვა გინდა...“ „მესმის, რომ განიცდი...“ ბავშვი უფრო მეტად უსმენს იმ ადამიანებს, რომლებიც მას უსმენენ, ამიტომ მნიშვნელოვანია, ვაგრძნობინოთ, რომ მისი გვესმის.

მშობლებმა დისციპლინის მიზნით საუბრის მტკიცე ტონი და მკაფიო რეკომენდაციები უნდა გამოიყენონ. მნიშვნელოვანია, წახალისების მიზნით ბავშვის შექებაც. დასჯა ნეგატიური ხასიათის ქმედებაა. თქვენ ბავშვს სჯით ისეთი ქცევის გამო, რომლის უარყოფითი მხარეების შესახებ მან არაფერი იცის.

3 წლამდე ასაკის ბავშვებს დასჯის არსი არ ესმით. საზღვრების დაწესება გაცილებით სწორი მიდგომაა, ვიდრე დასჯა. ბავშვების უდიდესი ნაწილი მკაფიოდ, მშვიდად ახსნილ და განმარტებულ შეზღუდვებს ემორჩილება.

წყარო: ​moms.com

წაიკითხეთ სრულად