Baby Bag

10 ყველაზე არაჯანსაღი პროდუქტი ბავშვებისთვის

10 ყველაზე არაჯანსაღი პროდუქტი ბავშვებისთვის

ბავშვის ჯანმრთელობისთვის გარკვეული პროდუქტებით კვება საზიანოა. ჩვენს სტატიაში 10 ყველაზე არაჯანსაღ საკვებ პროდუქტს გაგაცნობთ, რომლებიც თქვენს შვილებს არ უნდა მისცეთ.

1. კარტოფილის ჩიფსები

ჩიფსები ბავშვების ერთ-ერთი ყველაზე საყვარელი პროდუქტია. მას ხემსის სახით ზრდასრულებიც ხშირად იღებენ. ჩიფსებში ტრანს ცხიმებისა და მარილის საკმაოდ დიდი კონცენტრაციაა, რის გამოც ეს პროდუქტი ბავშვებისთვის ძალიან საზიანოა. ჩიფსების ხშირი მირთმევა ცუდი ქოლესტერინის დონეს ზრდის და სიმსუქნის განვითარების რისკებს აორმაგებს. გარდა ამისა, მსგავსი სახამებლიანი პროდუქტები, რომლებიც ძალიან მაღალ ტემპერატურაზე მზადდება, სახიფათო კარცენოგენს წარმოადგენს და ტოქსიკურია.

2. შოკოლადის რძე

შოკოლადის რძეს მშობლები ბავშვებს ხშირად აძლევენ, რადგან ის ჯანსაღ პროდუქტად მიაჩნიათ. სინამდვილეში პატარები მეტისმეტად ბევრ ტკბილს იღებენ და არა იმ სარგებელს, რომლის მიღებაც ნამდვილი რძის მირთმევისას შეუძლიათ.

3. დონატები

დონატები და მსგავსი ტკბილეული ძალიან ბევრ შაქარს და ხელოვნურ დანამატებს შეიცავს. მსგავსი პროდუქტებისთვის განსაკუთრებული ფერისა და გემოს მისაცემად, საღებავები და ხელოვნური დამატკბობლები გამოიყენება. დონატებში შემავალ მონო ნატრიუმის გლუტამატს ძალიან ბევრი საკვების მწარმოებელი კრძალავს. დონატებში შემავალი დანამატები თავის ტკივილს, სიმსუქნეს, ქსოვილთა დაზიანებას და სიმსივნესაც კი იწვევს. თუ თქვენს შვილს ტკბილეული უყვარს, მას ბევრი ხილი შესთავაზეთ.

4. სოსისი და ჰოთ-დოგი

სოსისი გლუვი და სრიალა ზედაპირის გამო ათ წლამდე ასაკის ბავშვებისთვის სახიფათო პროდუქტად ითვლება, რადგან ის დახრჩობის რისკს ზრდის. ის განსაკუთრებით სახიფათო ხდება, როდესაც სოუსი ემატება. ამერიკის პედიატრთა აკადემიამ 2010 წლის თებერვალში ჰოთ-დოგი ბავშვების დახრჩობის გამომწვევ ყველაზე საშიშ პროდუქტად დაასახელა. გარდა ამისა, ჰოთ-დოგი და სოსისი აბსოლუტურად არ შეიცავს სასარგებლო ნივთიერებებს და ძალიან არაჯანსაღია.

5. მოუხარშავი ხორცი და კვერცხი

ნახევრად მოხარშული კვერცხი ძალიან მარტივი სადილია ბავშვების დასანაყრებლად. აუცილებლად უნდა აღინიშნოს, რომ არასრულფასოვანად მოხარშული კვერცხი და ხორცი, შესაძლოა, სალმონელას ბაქტერიას შეიცავდეს. თუ ბაქტერია სისხლის მიმოქცევაში აღწევს, ის ძალიან სახიფათოა. ბავშვებს სუსტი იმუნიტეტი აქვთ ,რის გამოც მათთვის სალმონელა ძალიან საშიშია. ყოველთვის დარწმუნდით, რომ ხორცი და კვერცხი სრულფასოვნად არის მოხარშული.

6. კარაქი და მდნარი ყველი

კარაქი და მდნარი ყველი დიდი რაოდენობით ნაჯერ ცხიმებსა და ქიმიურ დანამატებს შეიცავს. ყველას ბავშვს უყვარს კარაქი და მდნარი ყველი, თუმცა მათი დიდი რაოდენობით მიღება პატარებისთვის რეკომენდებული არ არის.

7. კანფეტები და ტკბილეული

კანფეტები, საღეჭი რეზინი და სხვა მსგავსი ტკბილეული დიდი რაოდენობით შაქარს, ხელოვნურ საღებავებსა და ქიმიურ დანამატებს შეიცავს. მსგავსი პროდუქტები ბავშვებში დენტალურ პრობლემებს იწვევს. ისინი უსარგებლო კალორიებს შეიცავს და ბავშვების წონაზე ნეგატიურად ზემოქმედებს.

8. არაქისი

არაქისი საკმაოდ ალერგიული პროდუქტია, რის გამოც, ბევრი ბავშვის ორგანიზმი მას ვერ იღებს. გარდა ამისა, არაქისის ფორმა და მისი გლუვი ზედაპირი, სერიოზულ საფრთხეს უქმნის პატარებს. არაქისი დახრჩობის რისკებს მნიშვნელოვნად ზრდის, რის გამოც ბავშვებისთვის მის მიცემას არ გირჩევთ.

9. პოპკორნი

პოპკორნი ძალიან სახიფათო პროდუქტია, რადგან ის დახრჩობის რისკს მნიშვნელოვნად ზრდის. პოპკორნი არამხოლოდ კბილებს ეკვრის და მათ აზიანებს, არამედ არასწორად გადაყლაპვის შემთხვევაში, ბავშვის სიცოცხლეს საფრთხეს უქმნის. მან შესაძლოა სუნთქვის გართულება ან სიცოცხლის მოსპობაც კი გამოიწვიოს, რის გამოც პატარებს პოპკორნი არ უნდა მისცეთ.

10. ხილის კურკა (თესლი)

ცოცხალი ხილი ბავშვისთვის ძალიან სასარგებლოა, თუმცა ამავეს ვერ ვიტყვით ხილის კურკაზე (თესლზე). ვაშლის, ატმის ან ალუბლის თესლი ამიგდალინს შეიცავს, რომელიც ციანიდის გამომუშავებას განაპირობებს. ციანიდი ტოქნისია, რომლის დიდი რაოდენობით მიღება მომწამვლელია. კურკა დახრჩობის საფრთხესაც შეიცავს.

მომზადებულია ​beingtheparent.com - ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

ყურძნის მარცვალი მცირეწლოვანი ბავშვებისთვის უდიდეს საფრთხეს წარმოადგენს
​ექიმები მშობლებს კატეგორიულად აფრთხილებენ, რომ ყურძნის მარცვლები მცირეწლოვანი ბავშვებისთვის უდიდეს საფრთხეს წარმოადგენს. სამედიცინო დაწესებულებებში ყოველწლიურად არაერთი ბავშვი მიჰყავთ, რომლებიც ყურძნ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

ოჯახის როლი მომავალი თაობის აღზრდაში

ოჯახის როლი მომავალი თაობის აღზრდაში

ოჯახი და ოჯახური აღზრდა ადამიანის სოციალიზაციის მიკროფაქტორთა სიაში უპირველესია და ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანია. იგი მომავალი თაობის სოციალიზაციის ყველაზე მძლავრი ინსტიტუტია, სადაც ხდება მოზარდი თაობის ჩამოყალიბება.

ოჯახი ვალდებულია, ბავშვს მთელი ცხოვრების გზაზე „სამყოფი“ აღზრდა მისცეს. ოჯახის პასუხისმგებლობა ჯერ კიდევ ბავშვის მუცლად ყოფნის პერიოდიდან იწყება და ცხოვრების ბოლომდე გრძელდება. სკოლამდე მთელი პასუხისმგებლობა ოჯახს ეკისრება, თუმცა სკოლის პერიოდში და შემდგომაც ეს ფუნქცია სრულიადაც არ კნინდება, პირიქით, კიდევ უფრო იზრდება. ასე რომ, როგორც უკვე აღვნიშნე, ოჯახი ბავშვისთვის ყველაზე პირველი და უმთავრესი სკოლაა. ცხადია ყველა მშობლის სურვილია, აღვზარდოთ ჯანსაღი შვილები-ჯანსაღი სხეულით, ჯანსაღი ფსიქიკით და ჯანსაღი ურთიერთობებით, რაც დღეისდღეობით საკმაოდ გართულებულია, თუმცა მშობლებს ვურჩევდი, სერიოზულად მოეკიდონ შვილების აზრებს და გრძნობებს, დაინტერესდნენ მათი საქმიანობით, იდეებით, პრობლემებით, აჩვენონ, რომ მათთვის მნიშვნელოვანია ყველაფერი, რასაც ისინი ფიქრობენ და აკეთებენ, წაახალისონ, ხაზი გაუსვან იმას, რაც კარგად გამოსდის და არა იმას, რაც არ გამოსდის, ასწავლონ ბავშვს ზრუნვა, ზრუნვა მშობლებსა და ერთმანეთზე, ასწავლონ თანაგრძნობა, დაეხმარონ იმაში, რომ გაუგონ ადამიანებს და გაუჩნდეთ მათი დახმარების სურვილი, შეეცადონ, ბავშვმა თავი იგრძნოს საჭირო და მნიშვნელოვან პიროვნებად. თუ ადრეული ასაკიდან დავაკისრებთ მისი უნარების შესაბამის მოვალეობებს, ამით საკუთარი ძალების რწმენასაც განუმტკიცებთ და ხელს შევუწყობთ მასში პასუხისმგებლობის გრძნობის განვითარებას და რაც ყველაზე მთავარია ეცადონ, ხშირად აგრძნობინონ შვილს, რომ უყვართ და პატივს სცემენ მის პიროვნებას. რა თქმა უნდა, ეს ყველაფერი არ არის საკმარისი აღზრდისთვის, მაგრამ ზემოთ ჩამოთვლილი დებულებები დაეხმარება მშობლებს შვილებთან ჯანსაღი ურთიერთობის და კომუნიკაციის დამყარებაში, რაც ჩემთვის ყველაზე მთავარია, რადგანაც მშობლებთან გაუცხოვება ბავშვის არასწორი აღზრდის ერთ-ერთი ყველაზე ღრმა საფუძველია, რადგანაც მშობლებთან გაუცხოვებული ბავშვი მარტივად ექცევა სხვა ადამიანთა გავლენის ქვეშ, ეს გავლენა კი შეიძლება დადებითიც იყოს და უფრო მეტ შემთხვევაში უარყოფითიც.

ოჯახის როლის მნიშვნელობაში ისიც კი გვარწმუნებს, რომ მისი როლის უგულებელყოფა თვით სპარტის დესპოტურმა სკოლამაც კი ვერ შეძლო. დიახ, სწორედ ოჯახში სწავლობს ბავშვი ფუნდამენტურ ღირებულებებს, ბავშვი ოჯახში ვითარდება, იზრდება და საზოგადოების წევრად ყალიბდება. სწორედ ოჯახში, ამ პატარა ორგანიზმში უყალიბდება ბავშვს ზრდილობა, ზნეობა, ეტიკეტი და კარგი ქცევა. ოჯახში სწავლობენ უფროსებისადმი პატივისცემას, პატარებისადმი გულისხმიერებას, მეგობრებისადმი გულითად და ჰუმანურ მოპყრობას. თუ ადამიანი ოჯახში სათნოებას არის მოკლებული და არ იღებს შესაბამის აღზრდას, საზოგადოებას პრობლემებს უქმნის. მგრძნობიარე და სხვების პატივისმცემელი ადამიანი მხოლოდ ჰარმონიულ, სიყვარულითა და ზრუნვით სავსე ოჯახურ გარემოში შეიძლება აღიზარდოს. ბავშვის აღზრდაზე მნიშვნელოვან გავლენას ახდენს მშობლების როლი და მათი დამოკიდებულება. ასეთ გარემოში აღზრდილი თაობები არიან გაწონასწორებული და საზოგადოებისათვის სასარგებლო. არაჯანსაღ ოჯახში აღზრდილი ბავშვი კი შესაძლოა სოციალიზაციის მსხვერპლიც კი გახდეს, რაც, სამწუხაროდ, არც თუ ისე იშვიათია, ამას, რა თქმა უნდა, მრავალი ფაქტორი განაპირობებს, მაგრამ ერთ-ერთი მიზეზი შემდეგია: დღევანდელი თანამედროვე ოჯახი ჩართულია საზოგადოებრივი ცხოვრების მრავალ სფეროში. სამწუხაროდ, ოჯახის შიდა ფსიქოლოგიურ კლიმატზე მოქმედებს როგორც პოლიტიკური, ისე სოციალურ-ეკონომიკური ფაქტორები, თავისუფალი დროის უქონლობა, მუდმივი აუცილებლობა დამატებითი შემოსავლის ძიებისა, დაძაბულობა და სტრესი. ფსიქოლოგიური გადატვირთვა გამოიხატება იმაში, რომ მშობლები ხშირად არიან გაღიზიანებული, დაღლილი და ზოგჯერ უარყოფითი ემოციების მსხვერპლნი არიან ბავშვები. ამგვარად, ბავშვების განწყობა, ხასიათი მთლიანად დამოკიდებული ხდება მშობლების განწყობაზე და ხასიათზე, რაც საბოლოო ჯამში ცუდად აისახება ბავშვის ფსიქოლოგიაზე და მის ურთიერთობებზე მშობლებთან, მეგობრებთან და ა.შ.

აგრეთვე, დედ-მამას შორის ურთიერთობა და მათი ზნეობრივი დონე ისეთი ფაქტია, რომელიც ყველაზე მეტად მოქმედებს მოზარდის ჩამოყალიბებაში. იმ შემთხვევაში, თუ მშობლები თავიანთი საქციელით ბავშვის გონებაში ტოვებენ კვალს, როგორც უპასუხისმგებლო ადამიანები, მატყუარები, მოზარდის ცნობიერებიდან ამ კვალის ამოშლა ძალიან ძნელია, ხშირ შემთხვევაში კი სრულიად შეუძლებელიც კი. ამის გამო მშობელი ვალდებულია, იმ უსაზღვრო სითბოსა და სიყვარულთან ერთად ბავშვს კარგი ადამიანობის მაგალითიც უჩვენოს, რადგან მშობელი შვილისთვის გარკვეულ ასაკამდე ავტორიტეტია და ბაძავს მის ყველა ქმედებას, ასე რომ, თავად მშობელმა უნდა გადაწყვიტოს საკუთარი შვილის ცხოვრებაში, იგი გმირი იქნება თუ ანტაგონისტი.

ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი ფაქტორია ბავშვის ასაკობრივი თავისებურებების გათვალისწინება, რადგან სწორედ ამაზეა დამოკიდებული ბავშვის ფიზიკური, გონებრივი და სოციო-ვოლიტური განვითარება, ოჯახური აღზრდაც სწორედ ამ ყველაფერს უნდა შევუფარდოთ და გავითვალისწინოთ თითოეული ასაკის შემთხვევაში ბავშვის/მოზარდის შინაგან სამყაროში მიმდინარე პროცესები. აქ კი უკვე მშობლის განათლების მნიშვნელობა იწევს წინა პლანზე, რადგანაც ხშირად მშობლებს არ ესმით მათი შვილის ქცევის მიზეზი, ამისი პასუხი კი მარტივია - მისი ასაკობრივი თავისებურებები.

კიდევ ერთი პრობლემა, რომელიც ცუდ გავლენას ახდენს მოზარდის შემდგომ სოციალურ განვითარებაზე არის მშობელთა ჰიპერმზრუნველობა, მისი გახანგრძლივებული „ბავშვურობა“, ცხოვრების სირთულეებისადმი მოუმზადებლობა, დამოუკიდებლად პრობლემების გადაჭრის უუნარობა, რის შედეგადაც ის ადვილად ექცევა უფრო გამოცდილი მეგობრების გავლენის ქვეშ და არ შესწევს უნარი თავად მიიღოს მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილებები, გაუმკლავდეს ცხოვრების სირთულეებსა და გამოწვევებს, მოახდინოს საკუთარი შესაძლებლობების რეალიზება, რამაც საბოლოო ჯამში უკვე ზრდასრულ ასაკში მისი ლუმპენობაც კი შეიძლება გამოიწვიოს.

საბოლოოდ, ზემოთ აღნიშნული საკითხები ოჯახისა და ოჯახური აღზრდის შესახებ, რა თქმა უნდა, არასრულია და ეს საკითხი ამოუწურავია. მე შევეხე ყველაზე საინტერესო რამდენიმე საკითხს და ვეცადე წარმომედგინა მათი დადებითი და უარყოფითი მხარეები, შევეცადე წარმომედგინა ოჯახის უდიდესი მნიშვნელობა ბავშვის მომავალი სოციალური განვითარების კუთხით. ასე რომ, კიდევ ერთხელ შევაჯამებ და ვიტყვი, რომ ოჯახი შესაძლოა იყოს საუკეთესო და სახიფათო გარემო ბავშვის სოციალიზაციის პროცესში, რაც ყველა მშობელმა უნდა გაიაზროს საკუთარ შვილთან ურთიერთობის პროცესში.

ავტორი: ლიკა ბაბლუანი
წაიკითხეთ სრულად