Baby Bag

10 ყველაზე არაჯანსაღი პროდუქტი ბავშვებისთვის

10 ყველაზე არაჯანსაღი პროდუქტი ბავშვებისთვის

ბავშვის ჯანმრთელობისთვის გარკვეული პროდუქტებით კვება საზიანოა. ჩვენს სტატიაში 10 ყველაზე არაჯანსაღ საკვებ პროდუქტს გაგაცნობთ, რომლებიც თქვენს შვილებს არ უნდა მისცეთ.

1. კარტოფილის ჩიფსები

ჩიფსები ბავშვების ერთ-ერთი ყველაზე საყვარელი პროდუქტია. მას ხემსის სახით ზრდასრულებიც ხშირად იღებენ. ჩიფსებში ტრანს ცხიმებისა და მარილის საკმაოდ დიდი კონცენტრაციაა, რის გამოც ეს პროდუქტი ბავშვებისთვის ძალიან საზიანოა. ჩიფსების ხშირი მირთმევა ცუდი ქოლესტერინის დონეს ზრდის და სიმსუქნის განვითარების რისკებს აორმაგებს. გარდა ამისა, მსგავსი სახამებლიანი პროდუქტები, რომლებიც ძალიან მაღალ ტემპერატურაზე მზადდება, სახიფათო კარცენოგენს წარმოადგენს და ტოქსიკურია.

2. შოკოლადის რძე

შოკოლადის რძეს მშობლები ბავშვებს ხშირად აძლევენ, რადგან ის ჯანსაღ პროდუქტად მიაჩნიათ. სინამდვილეში პატარები მეტისმეტად ბევრ ტკბილს იღებენ და არა იმ სარგებელს, რომლის მიღებაც ნამდვილი რძის მირთმევისას შეუძლიათ.

3. დონატები

დონატები და მსგავსი ტკბილეული ძალიან ბევრ შაქარს და ხელოვნურ დანამატებს შეიცავს. მსგავსი პროდუქტებისთვის განსაკუთრებული ფერისა და გემოს მისაცემად, საღებავები და ხელოვნური დამატკბობლები გამოიყენება. დონატებში შემავალ მონო ნატრიუმის გლუტამატს ძალიან ბევრი საკვების მწარმოებელი კრძალავს. დონატებში შემავალი დანამატები თავის ტკივილს, სიმსუქნეს, ქსოვილთა დაზიანებას და სიმსივნესაც კი იწვევს. თუ თქვენს შვილს ტკბილეული უყვარს, მას ბევრი ხილი შესთავაზეთ.

4. სოსისი და ჰოთ-დოგი

სოსისი გლუვი და სრიალა ზედაპირის გამო ათ წლამდე ასაკის ბავშვებისთვის სახიფათო პროდუქტად ითვლება, რადგან ის დახრჩობის რისკს ზრდის. ის განსაკუთრებით სახიფათო ხდება, როდესაც სოუსი ემატება. ამერიკის პედიატრთა აკადემიამ 2010 წლის თებერვალში ჰოთ-დოგი ბავშვების დახრჩობის გამომწვევ ყველაზე საშიშ პროდუქტად დაასახელა. გარდა ამისა, ჰოთ-დოგი და სოსისი აბსოლუტურად არ შეიცავს სასარგებლო ნივთიერებებს და ძალიან არაჯანსაღია.

5. მოუხარშავი ხორცი და კვერცხი

ნახევრად მოხარშული კვერცხი ძალიან მარტივი სადილია ბავშვების დასანაყრებლად. აუცილებლად უნდა აღინიშნოს, რომ არასრულფასოვანად მოხარშული კვერცხი და ხორცი, შესაძლოა, სალმონელას ბაქტერიას შეიცავდეს. თუ ბაქტერია სისხლის მიმოქცევაში აღწევს, ის ძალიან სახიფათოა. ბავშვებს სუსტი იმუნიტეტი აქვთ ,რის გამოც მათთვის სალმონელა ძალიან საშიშია. ყოველთვის დარწმუნდით, რომ ხორცი და კვერცხი სრულფასოვნად არის მოხარშული.

6. კარაქი და მდნარი ყველი

კარაქი და მდნარი ყველი დიდი რაოდენობით ნაჯერ ცხიმებსა და ქიმიურ დანამატებს შეიცავს. ყველას ბავშვს უყვარს კარაქი და მდნარი ყველი, თუმცა მათი დიდი რაოდენობით მიღება პატარებისთვის რეკომენდებული არ არის.

7. კანფეტები და ტკბილეული

კანფეტები, საღეჭი რეზინი და სხვა მსგავსი ტკბილეული დიდი რაოდენობით შაქარს, ხელოვნურ საღებავებსა და ქიმიურ დანამატებს შეიცავს. მსგავსი პროდუქტები ბავშვებში დენტალურ პრობლემებს იწვევს. ისინი უსარგებლო კალორიებს შეიცავს და ბავშვების წონაზე ნეგატიურად ზემოქმედებს.

8. არაქისი

არაქისი საკმაოდ ალერგიული პროდუქტია, რის გამოც, ბევრი ბავშვის ორგანიზმი მას ვერ იღებს. გარდა ამისა, არაქისის ფორმა და მისი გლუვი ზედაპირი, სერიოზულ საფრთხეს უქმნის პატარებს. არაქისი დახრჩობის რისკებს მნიშვნელოვნად ზრდის, რის გამოც ბავშვებისთვის მის მიცემას არ გირჩევთ.

9. პოპკორნი

პოპკორნი ძალიან სახიფათო პროდუქტია, რადგან ის დახრჩობის რისკს მნიშვნელოვნად ზრდის. პოპკორნი არამხოლოდ კბილებს ეკვრის და მათ აზიანებს, არამედ არასწორად გადაყლაპვის შემთხვევაში, ბავშვის სიცოცხლეს საფრთხეს უქმნის. მან შესაძლოა სუნთქვის გართულება ან სიცოცხლის მოსპობაც კი გამოიწვიოს, რის გამოც პატარებს პოპკორნი არ უნდა მისცეთ.

10. ხილის კურკა (თესლი)

ცოცხალი ხილი ბავშვისთვის ძალიან სასარგებლოა, თუმცა ამავეს ვერ ვიტყვით ხილის კურკაზე (თესლზე). ვაშლის, ატმის ან ალუბლის თესლი ამიგდალინს შეიცავს, რომელიც ციანიდის გამომუშავებას განაპირობებს. ციანიდი ტოქნისია, რომლის დიდი რაოდენობით მიღება მომწამვლელია. კურკა დახრჩობის საფრთხესაც შეიცავს.

მომზადებულია ​beingtheparent.com - ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

ყურძნის მარცვალი მცირეწლოვანი ბავშვებისთვის უდიდეს საფრთხეს წარმოადგენს
​ექიმები მშობლებს კატეგორიულად აფრთხილებენ, რომ ყურძნის მარცვლები მცირეწლოვანი ბავშვებისთვის უდიდეს საფრთხეს წარმოადგენს. სამედიცინო დაწესებულებებში ყოველწლიურად არაერთი ბავშვი მიჰყავთ, რომლებიც ყურძნ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„რა უნარები ვითარდება ბავშვებში? ის უნარები, რასაც მშობელი აღიარებს, მშობელი ეს არის კარი სამყაროსი,“ - ფსიქოლოგი ნინო ბუაძე

ფსიქოლოგი ნინო ბუაძე გადაცემაში „რა დროს ძილია“ მიჯაჭვულობის თეორიის შესახებ საუბრობს და აღნიშნავს, რომ მშობლის შვილისადმი დამოკიდებულება ბავშვის თვითშეფასებას მნიშვნელოვნად განსაზღვრავს:

„არსებობს მიჯაჭვულობის თეორია, რომელიც გულისხმობს, როგორ მექცევიან მე დაბადებიდან. მე მაქვს გარკვეული დაძაბულობები, ეს დაძაბულობები მოდის ჩემი მოთხოვნილებებიდან: კვების მოთხოვნილება, კონტაქტის მოთხოვნილება, რომ ვიყო ჩახუტებული თბილად და ფიზიოლოგიუირი მოთხოვნილება. ეს დაძაბულობა რამდენად სწრაფად მეხსნება და რამდენად დროულად შემოდის ჩემთან სიმშვიდე, სიამოვნების განცდა, ამაზეა დამოკიდებული, მე ვენდობი თუ არ ვენდობი სამყაროს. დიდი ზომის ინსტიტუციებში, სადაც ორი აღმზრდელი იყო და თხუთმეტი ბავშვი, თავისთავად, ბავშვებს მოთხოვნილებები დროულად არ დაუკმაყოფილდებოდათ. თუ მე რიგით მეთვრამეტე ვარ, როდესაც ყველას გვშია, თავისთავად დროულად არ მიკმაყოფილდება ჩემი მოთხოვნილება. თუ მოთხოვნილება ყოველთვის დროულად მიკმაყოფილდება და არა ხანდახან ან ზოგჯერ, ამას მოაქვს განცდა, რომ მე ვარ სასურველი, მე ვარ მისაღები, რომ მე მელოდებოდნენ.“

ნინო ბუაძის თქმით, ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს ბავშვთან თვალებით კონტაქტს, ღიმილს და მისდამი სითბოს გამოხატვას:

„ასევე მნიშვნელოვანია კონტაქტის მოთხოვნილება. ხშირად მშობლები ამბობენ, რომ არ აქვს მნიშვნელობა, ვინ დაიჭერს რძის ბოთლს ხელში, მაგრამ არის კიდევ უმნიშვნელოვანესი თვალით კონტაქტი, ღიმილი, რითიც ბავშვს გადავცემ, რომ ის არის სასურველი, მიხარია, ბედნიერი ვარ, ველოდებოდი. ამიტომაც არის საუბარი იმაზე, რომ მშობელი ეს არის კარი სამყაროსი. ის გეუბნება, რომ ეს სამყარო სასურველია, გელოდება და ღიაა შენთვის. ან გეუბნება, რომ შენ არ ხარ სასურველი, ხან ხარ სასურველი, ხან არა. ძალიან ბევრი უნდა იშრომო იმისთვის, რომ ვიღაცამ გაღიაროს. აქედან იწყება ყველაფერი. ამას ეძახიან მიჯაჭვულობის თეორიას. ამას სხვაგვარად ეძახიან უსაფრთხო მიჯაჭვულობას. მე ვენდობი, აქტიური გავდივარ, შემოქმედებითი გავდივარ ამ სამყაროში, ან არ ვენდობი, მეშინია, კრიტიკის მოლოდინი მაქვს.“

ნინო ბუაძე აღნიშნავს, რომ ბავშვს უნდა ავუხსნათ ყველაფერი, რასაც ის ვერ იგებს, რადგან გაურკვევლობა ბავშვებში სერიოზულ ტრავმებსა და ტკივილს იწვევს:

„როდესაც ბავშვი ვერ იგებს რამეს და მას არ უხსნიან, ეს წარმოქმნის უფრო მძაფრ ემოციებს. კონფლიქტის შემთხვევაში, სჯობს ბავშვმა უყუროს, ვიდრე ტიპიურად ვუთხრათ: „გადი შენს ოთახში!“ რატომ? იმიტომ, რომ იქ ის ყველაფერს უფრო მძაფრად წარმოიდგენს. როდესაც მას ინფორმაციას არ ვაწვდით, ამან შეიძლება იმხელა შიშები გააჩინოს, იმხელა ტრავმები. შესაძლოა, გაჩნდეს თვითბრალდების განცდა. როდესაც ბავშვს არ ვუხსნით რაღაცას, ის ფიქრობს, რომ იყო არასასურველი, რაღაც გააკეთა არასწორად. შეიძლება ბავშვმა თავი დაიდანაშაულოს. იფიქროს, რომ არ ისწავლა, არ ჭამა და იწყებს თვითბრალდებას. რაც ბევრად მტკივნეული და მატრავმირებელია, ვიდრე სიმართლის თქმა.“

„როდესაც ბავშვი ინიციატივას გამოხატავს, „მე თვითონ“ როდესაც იწყება, ხშირად ხდება, რომ ის არ არის ისეთი სრულყოფილი, როგორი მოთხოვნილებაც მშობელს აქვს. ვთქვათ ბავშვმა დახატა რვაფეხა და მას რვა ფეხი არ აქვს, მშობელი ერევა, რომ არ აქვს რვაფეხას ყველა ფეხი. ამით ის ბავშვს ეუბნება, რომ მისგან სრულყოფილ პროდუქტს ვერ იღებს. ამით ბავშვს ვეუბნებით: „არ ხარ საკმარისი, მე გაგაკეთებინებ, მე დაგაწერინებ.“ თუნდაც ბავშვმა მოკიდა რაღაცას ხელი და გადააადგილა, მას უხარია, მაგრამ არ ხდება ამის აღიარება. რა უნარები ვითარდება ბავშვებში? ის უნარები, რასაც მშობელი აღიარებს,“ - აცხადებს ნინო ბუაძე.

წყარო: ​რა დროს ძილია

წაიკითხეთ სრულად