Baby Bag

,,ბავშვებმა შესაძლოა, საერთოდ უსიმპტომოდაც გადაიტანონ კორონავირუსი'' - თემურ მიქელაძე

,,ბავშვებმა შესაძლოა, საერთოდ უსიმპტომოდაც გადაიტანონ კორონავირუსი'' - თემურ მიქელაძე

ბავშვებში კორონავირუსის გავრცელებასთან დაკავშირებით პედიატრმა თემურ მიქელაძემ ,,ტელეკომპანია პირველის'' ეთერში ისაუბრა. 

მისი თქმით, ბავშვებმა შესაძლოა, საერთოდ უსიმპტომოდაც გადაიტანონ კორონავირუსი და ამავდროულად იყვნენ გამავრცელებლები:

,,სტატისტიკის მიხედვით, 0-იდან 20 წლამდე ერთეული შემთხვევებია დაფიქსირებული. გარდაცვალება და მძიმე შემთხვევები კი ​პრაქტიკულად არ გვქონია, თუმცა რითია ეს განპირობებული? - შეიძლება, ეს იყოს ჯვარედინი რეაქცია წითურას საწინააღმდეგო ვაქცინასთან. შეიძლება, ვინც წითელაზეა აცრილი მეტად არის დაცული. თუმცა ზუსტი მტკიცებულებები ამისი არ არსებობს. 

როგორც მოგეხსენებათ, ბავშვებს მოზრდილებთან შედარებით უფრო ნაკლებად აქვთ ქრონიკული დაავადებები. ბავშვების ერთერთი ყველაზე ხშირი ქრონიკული დაავადება შეიძლება იყოს ე.წ ბრონხული ასთმა, შესაბამისად, მოზრდილებთან შედარებით მათთან ნაკლებადაა ამ ვირუსის მძიმედ განვითარების რისკი. 

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

პრაქტიკულად ერთმანეთს ჰგავს კორონავირუსის და სხვა ვირუსული ინფექციების სიმპტომები. ბავშვებმა შესაძლოა, საერთოდ უსიმპტომოდაც გადაიტანონ კორონავირუსი და ამავდროულად იყვნენ გამავრცელებლები. გამომდინარე აქედან, ბავშვებთან მიმართებაში პანიკის საფუძველი არ გვაქვს. თუმცა უნდა ხდებოდეს კონტროლი და იყვნენ მუდმივი მეთვალყურეობის ქვეშ ისეთი ბავშვები, რომლებსაც ინფიცირებულებთან ჰქონდათ კონტაქტი. 

ჩვენს ქვეყანაში ეპიდემიური სიტუაცია კონტროლდება და არა გვაქვს მეორადი გადადების შემთხვევები. აქედან გამომდინარე კორონავირუსით დაავადებულთა დიდი რაოდენობით ზრდას არ უნდა ველოდოთ. 

აუცილებელია სწორი ჰიგიენური ნორმების დაცვა. ბავშვებს ხშირად უნდა დავაბანინოთ ხელები, განსაკუთრებით საკვების მიღების წინ. ოთახები კი ხშირად უნდა განიავდეს და სველი წესით დამუშავდეს,'' - აღნიშნა თემურ მიქელაძემ. 


შეიძლება დაინტერესდეთ

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

მშობლებს, რომლებსაც მცირეწლოვანი ბავშვები ჰყავთ, ხშირად აწუხებთ შემდეგი სახის პრობლემები:

  • ბავშვები დამატებით კვებაზე ღამის საათებშიც რთულად ამბობენ უარს. ისინი წყალს არ ეკარებიან და მხოლოდ თბილი ხელოვნური ნარევის მიღებაზე არიან თანახმა.
  • ბავშვები კვებასთან დაკავშირებით პრეტენზიულები ხდებიან, იწყებენ საკვების დაწუნებას, ტირილს და ჭამაზე უარს ამბობენ.
  • ზოგიერთი ბავშვი დედას 10 მეტრის დაშორებით გადაადგილების საშუალებასაც არ აძლევს, მას არსად უშვებს და მამასთან გაჩერებაზეც კი უარს ამბობს. ​თუ დედა თვალს მიეფარება, ბავშვი ხმამაღლა ტირილს იწყებს.

როდესაც ბავშვი პრეტენზიული ხდება და ჭირვეულობს, როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი ამ შემთხვევაში?

ბავშვის ჭირვეულობის მიზეზი ამ შემთხვევაში ჯანმრთელობის პრობლემები არ არის. ყველა ეს პრობლემა პედაგოგიკის სფეროს განეკუთვნება. თქვენ გადაწყვეტილებას იღებთ, ბავშვი აპროტესტებს, ყვირის, წინააღმდეგობას გიწევთ, რის გამოც თქვენ გადაწყვეტილებას ცვლით. აუცილებელია, რომ მშობლებმა მოილაპარაკონ და გარკვეულ შეთანხმებამდე მივიდნენ. თუ თქვენ გადაწყვეტთ, რომ ჭამის დროა, ან გარკვეული საკვები ბავშვმა არ უნდა მიიღოს, ან რამდენიმე წამით მისი მარტო დატოვება გინდათ, ეს გადაწყვეტილება აღარ უნდა შეცვალოთ.

​თუ მშობლები ბავშვის წინააღმდეგობის და ჭირვეულობის გამო მიღებულ გადაწყვეტილებებს ცვლიან, ეს იმაზე მიგვანიშნებს, რომ ბავშვის ნება გაცილებით ძლიერია მშობლების ნებაზე.

მშობლებს ეშინიათ, რომ ხანგრძლივი ტირილი ბავშვის ფსიქიკურ განვითარებაზე ნეგატიურად აისახება. ამ შიშის გამო ისინი ხელს უწყობენ ბავშვის ისეთი ქცევის მოდელის ჩამოყალიბებას, რომელიც მის განვითარებაზე უარყოფითად ზემოქმედებს და მას ადამიანებთან ჯანსაღი ურთიერთობების ჩამოყალიბებაში ხელს უშლის. ჩემი გულწრფელი რჩევაა, ​ატირებულ ბავშვთან თავი ხელში აიყვანოთ და ბავშვი პედაგოგიკის საზოგადოდ აღიარებული კანონების მიხედვით აღზარდოთ. აღზრდის მთავარი პასუხისმგებლობა სწორედ მშობლებს ეკისრებათ და არა ერთი წლის ბავშვს.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად