Baby Bag

„თუ „კუჭის დამცავს” ხანგრძლივად სვამ, მაშინ მაგნიუმის, კალციუმის და ვიტამინ B12-ის რაოდენობა აკონტროლე,“- გიორგი ღოღობერიძის რეკომენდაცია

„თუ „კუჭის დამცავს” ხანგრძლივად სვამ, მაშინ მაგნიუმის, კალციუმის და ვიტამინ B12-ის რაოდენობა აკონტროლე,“- გიორგი ღოღობერიძის რეკომენდაცია

ექიმმა გიორგი ღოღობერიძემ ომეპრაზოლის ხანგრძლივად მიღების შემთხვევაში გამოვლენილი პრობლემების შესახებ ისაუბრა:

„საქართველოში ძალიან ბევრი ადამიანი სვამს ომეპრაზოლს, ე.წ. კუჭის დამცავს. მას ბევრი მონათესავე მედიკამენტი ჰყავს, რომლებიც საბოლოო ჯამში ცნობილი არიან, როგორც „პრაზოლები.“ ერთ-ერთი არის ომეპრაზოლი, მაგრამ რასაც გეტყვი, ეხება ნებისმიერ კუჭის დამცავს და არამხოლოდ ომეპრაზოლს. საქართველოში ბევრ ადამიანს აქვს კუჭის წყლული, თორმეტგოჯას წყლული, რეფლუქსი. საქართველოში ომეპრაზოლი გამოიყენება იმაზე უფრო ხანგრძლივად, ვიდრე ის პაციენტს აქვს დანიშნული. ომეპრაზოლის გამოყენებაზე თუ მიდგება საქმე, ის უნდა იყოს გამოყენებული ორი კვირის განმავლობაში. ძალიან იშვიათად, რომ ის იყოს გამოყენებული 2 თვის განმავლობაში. საქართველოში ყველამ ვიცით, რომ ბევრი ადამიანი სვამს მას თვეების განმავლობაში.

რა უნდა გაითვალისწინო, როდესაც ომეპრაზოლს სვამ ხანგრძლივად? დაიმახსოვრე, რომ ამ დროს შენს სხეულში ქვეითდება მაგნიუმის შემცველობა. ამ დროს ადამიანს აწუხებს უსიამოვნო განცდა თავის მიდამოში, თავბრუსხვევა, თითების ტრემორი, ხელების კრუნჩხვა, გულის არეში უსიამოვნო შეგრძნება. მაგნიუმის დაქვეითება იწვევს კალიუმის დაქვეითებასაც. როდესაც შენ ხანგრძლივად იღებ ომეპრაზოლს, პირველი, რაც უნდა გააკეთო, ეს არის მაგნიუმის რაოდენობის შემოწმება.

თუ პაციენტი ომეპრაზოლს ერთ წელზე მეტი ხნის განმავლობაში სვამს, იქ ქვეითდება კაცლიუმის შეწოვაც. კალციუმის რაოდენობა თუ დაქვეითდება ადამიანში, რა განვითარდება? ოსტეოპოროზი, რაც ადამიანს გახდის მიდრეკილს ძვლების მოტეხილობისკენ. ასეთმა ადამიანებმა კაცლიუმის რაოდენობა ყოველდღიურად უნდა ზარდონ საკვების საშუალებით. ვინც ომეპრაზოლზეა ხანგრძლივად, მათ უვითარდებათ ფილტვების ინფექციები. მათში ვიტამინ B12-ის რაოდენობაც ქვეითდება. ამიტომ ის უნდა შემოწმდეს. ამ დროს ფუჭდება მეხსიერება, არის დაღლილობა, დაბუჟების შეგრძნება თითებში, წითელი ენა. როდესაც პაციენტი ომეპრაზოლს 3 წელზე მეტი ხნის განმავლობაში იღებს, იზრდება კუჭში პოლიპების განვითარების რისკი. ომეპრაზოლი მშვენიერი წამალია, მაგრამ ხანგრძლივი გამოყენების დროს ამ რჩევებს ყურადღება მიაქციე,“- აღნიშნა გიორგი ღოღობერიძემ.

წყარო:​ Usmle მოსამზადებელი ცენტრი

შეიძლება დაინტერესდეთ

​რა არის საშვილოსნოს კვანძოვანი მიომა?

​რა არის საშვილოსნოს კვანძოვანი მიომა?

მედიაპორტალი MomsEdu.ge ტრადიციულ რუბრიკას - მეან-გინეკოლოგის რეკომენდაციებს წარმოგიდგენთ. მეან-გინეკოლოგი და ქირურგი ეკა ბუკია საშვილოსნოს კვანძოვან მიომაზე მოგაწვდით კომპეტენტურ ინფორმაციას.

რა არის საშვილოსნოს კვანძოვანი მიომა? - საშვილოსნოს მიომა არის კეთილთვისებიანი ჰორმონდამოკიდებული სიმსივნე.

არსებობს:
  • სუბსეროზული მიომა, რომელიც იზრდება საშვილოსნოს გარეთ ზედაპირული კედლიდან,
  • ინტერსტიციული მიომა, რომელიც იზრდება უშუალოდ საშვილოსნოს კედელში (კუნთში),
  • სუბმუკოზური მიომა, რომელიც იზრდება უშუალოდ საშვილოსნოს ღრუში (შიგნით),
  • ინტრალიგამენტური ზრდით - როდესაც მიომა იზრდება იოგებს შორის. 
რა ჩივილები შეიძლება ჰქონდეს პაციენტს?

მიომური კვანძები იწვევს შემდეგ ჩივილებს:

  • სისხლდენა საშვილოსნოში, 
  • ტკივილი წელისა და მუცლის ქვედა არეში, 
  • მენსტრუალური ფუნქციის დარღვევა,
  • ყაბზობა,
  • შარდვის გაძნელება ან ხშირი შარდვა,
  • მუცლის ზრდა,
  • უშვილობა. 

რა მეთოდებით ხდება მიომური კვანძის დიაგნოსტირება?

მიომის დიაგნოსტირება შესაძლებელია ექოსკოპიური კვლევითა და გინეკოლოგიური გასინჯვით.

რა სახის მკურნალობას უნდა მივმართოთ მიომური კვანძების არსებობისას?

პირველ რიგში, უნდა გავითვალისწინოთ, თუ მიომური კვანძი მცირე ზომისაა 2-3 სმ-მდე, არ იწვევს არანაირ ჩივილს, ასეთ შემთხვევაში არ მივმართავთ არანაირ მკურნალობას, მხოლოდ ვაკვირდებით დინამიკაში ექოსკოპიურად (კვანძის ზრდა მიმდინარეობს თუ არა). ქალის ასაკიდან გამომდინარე 6 თვეში ან წელიწადში ერთხელ ექოსკოპიური კონტროლი.

რაც შეეხება უშუალოდ მკურნალობას, მკურნალობის მეთოდები დამოკიდებულია მიომური კვანძის ზომასა და მდებარეობაზე. არსებობს მკურნალობის შემდეგი სახე: 

  • კონსერვატიული, ანუ მედიკამენტოზური მკურნალობა,
  • ოპერაციული მკურნალობა, რომელიც დამოკიდებულია მიომის ტიპზე, ზომაზე, მდებარეობაზე. 

შესაბამისად არსებობს: ქირურგიული მკურნალობის რამდენიმე სახე, ესენია: 

  • ლაპაროტომიული მიომექტომია (რაც გულისხმობს მუცლის წინა კედლის გაჭრით მხოლოდ კვანძის ამოკვეთას),
  • ლაპაროსკოპიული მიომექტომია (ე.წ. უსისხლო ოპერაცია - ასევე გულისხმობს მუცლის წინა კედელში 0,5 სმ ზომის განაკვეთებით მხოლოდ კვანძის ამოკვეთას).
  • ჰისტერორეზექტოსკოპიული მიომექტომია ( ასევე გულისხმობს კვანძის ამოკვეთას ვაგინალური მიდგომით-ჭრილობის გარეშე),
  • კომბინაციაში 2 ოპერაცია ერთდროულად - ლაპაროტომია + ჰისტეროსკოპია, ლაპაროსკოპია + ჰისტეროსკოპია.( ორგანოს შემანარჩუნებელი 2 ოპერაცია ერთდროულად- მხოლოდ კვანძია ამოკვეთა)
  • ან საშვილოსნოს ექსტირპაცია ( რაც გულისხმობს მთლიანი ორგანოს-საშვილოსნოს ამოკვეთას ), რაც დამოკიდებულია პაციენტის ასაკზე, ჩივილებზე, მიომის ზომასა და მდებარეობაზე.

გისურვებთ ჯანმრთელობას !

წაიკითხეთ სრულად