Baby Bag

„სხვები რას იტყვიან, „განქორწინებული ქალია...“ ახლა ეს ნელ-ნელა გადადის და ეს კარგია - ფსიქოლოგი გაგა ნიჟარაძე

„სხვები რას იტყვიან, „განქორწინებული ქალია...“ ახლა ეს ნელ-ნელა გადადის და ეს კარგია - ფსიქოლოგი გაგა ნიჟარაძე

ფსიქოლოგმა გაგა ნიჟარაძემ საქართველოში განქორწინების რიცხვის ზრდის მიზეზებზე ისაუბრა. მისი თქმით, ეს ქალების თვითშეგნების ზრდასთანაც არის კავშირში:

„განქორწინების რიცხვის გაზრდას მე დავაკავშირებდი ქალების თვითშეგნების ზრდასთან. თუ ადრე იყო, რომ ცოლია და რასაც მინდა იმას ვუზამ, ვცემ, არსად არ გავუშვებ, ეს ნელ-ნელა გადადის. თუ ადრე ოჯახის შენარჩუნება ქალისთვის იყო უმაღლესი ღირებულება, სხვები რას იტყვიან, „განქორწინებული ქალია“ და ა.შ. ახლა ეს ნელ-ნელა გადადის და ეს კარგია.“

გაგა ნიჟარაძის თქმით, ქართველი მამაკაცები, როგორც ჩანს, მზად არიან ქალების თვითშეგნების ზრდასთან დაკავშირებული ცვლილებებისთვის:

„ამასვე ვუკავშირებ, სხვათა შორის, ბოლო წლებში გაზრდილი შიდა ოჯახური მკვლელობების რიცხვს. როგორც ეტყობა, ქართველი მამაკაცები ჯერ არ არიან ამისთვის მზად. ცოლი სადღაც წავიდა სტუმრად და გვიან დაბრუნდა, ამას სერიოზული შედეგები მოაქვს. ​თუ ეს არ დამთავრდა სისხლისღვრით, უკვე ქალი თვითონ გამოდის განქორწინების ინიციატორად. ის, რომ სოციალური დისტანცია მცირდება ქალსა და კაცს შორის, მთელს მსოფლიოში ასეა და ჩვენთანაც ეს ტენდენციაა.“

„ადამიანმა თავის მეუღლეში უნდა ჰპოვოს სიყვარულისა და თავისი ინტერესების დაკმაყოფილება. არის ინტელექტუალური მოთხოვნილებები, ურთიერთობაში იუმორი, სექსი. თუ ადამიანმა ამაში რამე დეფიციტი ნახა, ის ცდილობს, რომ ეს დეფიციტი შეივსოს სადღაც გარეთ. ეს შეიძლება იყოს ის, რომ სახლში არ შემოდის და სულ მეგობრებთან არის. იდეალი ძნელი საპოვნელია მოგეხსენებათ,“ - აღნიშნულ საკითხზე გაგა ნიჟარაძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „კაცების დრო“ ისაუბრა.

წყარო:​ „კაცების დრო“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

როგორ უნდა მიხვდეთ, თქვენს მეორე ნახევარს ძველებურად უყვარხართ თუ არა?
ხანგრძლივი თანაცხოვრების შემდეგ მეუღლეებს შორის სიყვარული ხშირად ნელდება. როგორ უნდა მიხვდეთ, თქვენს მეორე ნახევარს ძველებურად უყვარხართ თუ არა? ჩვენს სტატიაში იმ უტყუარ ნიშნებზე გესაუბრებით, რომელთა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჰუმანური პედაგოგიკა არანაირად არ არის დაუსჯელობის, „რაც გინდა ქენის“ და „თავზე დამაჯექის“ პედაგოგიკა,“ - პაატა ამონაშვილი

„ჰუმანური პედაგოგიკა არანაირად არ არის დაუსჯელობის, „რაც გინდა ქენის“ და „თავზე დამაჯექის“ პედაგოგიკა,“ - პაატა ამონაშვილი

ფსიქოლოგმა პაატა ამონაშვილმა ჰუმანურ პედაგოგიკაში დასჯის მეთოდებზე ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რეკომენდაციები მისცა:

„ჰუმანური პედაგოგიკა არანაირად არ არის დაუსჯელობის, „რაც გინდა ქენის“ და „თავზე დამაჯექის“ პედაგოგიკა. ჰუმანური პედაგოგიკა არ გულისხმობს, რომ თავდაყირა იარე და მე მოგეფერები. ჰუმანურ პედაგოგიკაში, რა თქმა უნდა, არის დასჯა, მაგრამ ის ძირეულად განსხვავდება ავტორიტარული პედაგოგიკის დასჯისგან. მბრძანებლურ პედაგოგიკაში დასჯაში აქვს გარეგნული სახე, მაგალითად, „წადი კუთხეში,“- თავისუფლება მოვაკელით. თუ წამოარტყამს ვინმე ბავშვს, მაშინ ფიზიკური შეურაცხყოფაც მიაყენეს. ჰუმანურ პედაგოგიკაში დასჯას აქვს სინდისის გახსნის ხასიათი. აქ ისეთი ფორმაა დასჯის, როდესაც ბავშვში იხსნება სინდისი. ის თვითონ გრძნობს ხოლმე თავის დანაშაულს. ის თვითონ წუხს ჩადენილის გამო. გარეგნულად შეიძლება საყვედური არავინ არ უთხრას.

ერთხელ მე სახლიდან დაუკითხავად რაღაც ფული ავიღე, იმიტომ, რომ შატალოზე მივდიოდით. 5 მანეთი მოვიპარე. იმ ფულით ნახევარმა კლასმა ვისეირნეთ. ყველა დავპატიჟე კარუსელებზე, ნაყინებზე. სახლში რომ მოვედი, რა თქმა უნდა, დაინახეს, რომ ჩემი აღებული იყო ეს ფული, მაგრამ არც შემარცხვინეს, არც თავში ჩამარტყეს. უბრალოდ საღამოს დედაჩემმა თქვა, დილით რძეზე ვარ წასასვლელი და შენ ხომ არ წახვალო? მე ვუთხარი, წავალ-თქო. მან მითხრა, მაშინ იქ გუშინ დადებული 5 მანეთი დევს და ის აიღეო. აქ დაიწყო ჩემი ტანჯვა. ის 5 მანეთი უკვე დახარჯული მქონდა. მე ვუთხარი, რომ აღარ იდო იქ ფული, მაგრამ არ ვთქვი, რომ მე ავიღე. არავინ არ შემარცხვინა მაინც. ყველამ ერთხმად დაიწყო იმ 5 მანეთის ძებნა. ეძებდნენ უჯრებში და ყველგან. უსინდისოდ მეც ვეძებდი მათთან ერთად, ვითომც არაფერი. ძებნისას შინაგანად ძალიან ვიტანჯებოდი. მოგვიანებით ამ ვითარებას რომ ვაანალიზებდი, ვფიქრობდი, რა იქნებოდა, რომ დავესაჯე სიტყვიერად, გაველანძღე. ბავშვი როდესაც ასე ისჯება, ცხადია, იწყებს თავის მართლებას. არავინ არაფერი მითხრა და ვის შევეწინააღმდეგებოდი? ერთადერთი სინდისი იღვიძებს და სინდისს ხომ ვერ დაემალები? ბოლოს დედაჩემმა თქვა, არაუშავს, მეორე 5 მანეთიც მაქვს, დაანებეთ თავი, ქარის მოტანილს ქარი წაიღებს, ქვიშაა ეგ ფული, სხვა არაფერიო და დადო მეორე 5 მანეთი, ეს აიღეო. იმის მერე ფული რომ დევს, ხელი აღარ გამირბის. ეს არის დასჯის ფორმა. საუკეთესო დასჯა არის დასჯა ბრჭყალებში. დასჯის საუკეთესო ფორმა არის, როდესაც ბრძენი აღმზრდელი კარგ განსჯას ჩაუდებს თავის აღსაზრდელს."

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად