ფსიქოლოგმა ზურაბ მხეიძემ აგრესიის მართვისა და კონფლიქტის ინტელექტის დონეზე მოგების მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ აგრესიით პრობლემები არ გვარდება:
„აგრესიით პრობლემის მოგვარება არ ხდება. აგრესიით სიმპტომი აღარ ჩანს. ყოველთვის ეცადეთ, რომ პროცესი მოიგოთ ინტელექტის დონეზე. ამ დროს თქვენ პიროვნებას იგებთ და აგრესიით იგებთ კონკრეტულ შემთხვევას. ხშირად აგრესიაზე არააგრესიული პასუხი უკვე მოგებაა. ხშირად ისმის კითხვა, ქალები რატომ გახდნენ ქუჩაში უფრო ვაჟკაცურები უსამართლობის მიმართ, ვიდრე მამაკაცები? ქალს აპრიორი გარანტირებული აქვს გამარჯვება.“
ზურაბ მხეიძის თქმით, მარცხი ფსიქოლოგიურია და მაშინ ვმარცხდებით, როდესაც ვთვლით, რომ დამარცხებულები ვართ:
„დავუშვათ, რომ თქვენ (ქალი) ჩაერიეთ და ვიღაცამ ხელი დაგარტყათ. ვინ არის დამარცხებული? დამარცხებული არის ის. კაცს თუ დაარტყა და დააგდო, უკვე კაცია დამარცხებული. ქალის წასვლა რისკზე მარცხის გარეშეა. მე ვგულისხმობ ფსიქოლოგიურ მარცხს. ამიტომ ყოველთვის მოგებული რჩება ქალი. მარცხი არის მხოლოდ ფსიქოლოგიური. თქვენ უნდა ჩათვალოთ, რომ დამარცხდით.“
„როდესაც მე ვამბობ, რომ არავის აზრი არ მაინტერესებს, ამით ჩემს თავს ვიცავ. არ არსებობს ადამიანი, რომ არავის აზრი არ აინტერესებდეს. ყველაფრის თავიდათავი არის განათლება. სპეციალობის სწავლა არ ნიშნავს, რომ განათლებული ვარ. ძალიან დავიწროვდა ფოკუსი. მხატვრული ლიტერატურა რას აკეთებს? სანამ თქვენ 88 წლის გახდებით და რაღაცას მიხვდებით, სხვის გამოცდილებას სწრაფად იღებთ. ადამიანებს ამისთვის აღარ სცალიათ,“- აღნიშნულ საკითხებზე ზურაბ მხეიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.
Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)
„პასუხისმგებლობა ვითარდება ერთიდან სამ წლამდე ასაკში," - მარინა კაჭარავას რეკომენდაციები მშობლებს
ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ჰიპერმზრუნველი მშობლების მიერ დაშვებული ძირითადი შეცდომების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ბავშვზე ზრუნვა კარგია, თუმცა ზრუნვის ნაცვლად მეურვეობას საპირისპირო შედეგი მოაქვს:
„მშობელი აპროგრამებს შვილს. ეს პროგრამა ხან პოზიტიურია, ხან ნეგატიური. მშობელს ერთმნიშვნელოვნად კარგი უნდა თავისი შვილისთვის. ზოგჯერ ჩვენ, მშობლებს ბევრი რამ გვეშლება. არსებობს მშობლის ჰიპერმეურვეობა, როდესაც მშობელი ბავშვის მაგივრად ცხოვრობს. ზრუნვა ძალიან პოზიტიურია, მაგრამ მეურვეობა არ არის ჯანსაღი. ადამიანში ისედაც არის ბავშვი ნებისმიერ ასაკში. ჩვენშივე არის ზრდასრული ადამიანი, რომელიც იღებს პასუხისმგებლობას თავის ქცევაზე, თავის გადაწყვეტილებაზე.“
მარინა კაჭარავას თქმით, პასუხისმგებლობის გრძნობა ადამიანს ერთიდან სამ წლამდე ასაკში უყალიბდება:
„პასუხისმგებლობა ვითარდება ერთიდან სამ წლამდე. ვის ხელშია ამ დროს ადამიანი? ის მშობლების ხელშია. ორი წლის ბავშვზე ხომ ვერ ვიტყვით, რომ არის უპასუხისმგებლო?! რაც 2-დან 3 წლამდე ბავშვს ეხება და რაც მან უნდა შეძლოს, ის უნდა ისწავლოს. მან უნდა ისწავლოს ტუალეტის მოწესრიგება, ქოთანთან ურთიერთობა. ქოთანთან ურთიერთობა არის თავშეკავების სწავლა, ქცევის კონტროლი და „არას“ თქმა. „არას“ თქმა ყველაზე მეტად სჭირდება ადამიანს ცხოვრებაში.“
„ადამიანი, რომელიც კუჭში გასვლასთან დაკავშირებით არის მოუწესრიგებელი სამ წლამდე და ამას ვერ აწესრიგებს, შემდგომში ის არის ფეთხუმი, მფლანგველი, შეიძლება იყოს მოთამაშეც, იმპულსური. ის ვერ აკონტროლებს რაღაცას. ეს ვერ კონტროლი შემდგომში ქცევაში, შესაძლოა, გამოვლინდეს სხვადასხვა ფორმით,“ - აღნიშნულ საკითხებზე მარინა კაჭარავამ რადიო ფორტუნას ეთერში ისაუბრა.
