ფსიქოლოგმა ზურაბ მხეიძემ აგრესიის მართვისა და კონფლიქტის ინტელექტის დონეზე მოგების მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ აგრესიით პრობლემები არ გვარდება:
„აგრესიით პრობლემის მოგვარება არ ხდება. აგრესიით სიმპტომი აღარ ჩანს. ყოველთვის ეცადეთ, რომ პროცესი მოიგოთ ინტელექტის დონეზე. ამ დროს თქვენ პიროვნებას იგებთ და აგრესიით იგებთ კონკრეტულ შემთხვევას. ხშირად აგრესიაზე არააგრესიული პასუხი უკვე მოგებაა. ხშირად ისმის კითხვა, ქალები რატომ გახდნენ ქუჩაში უფრო ვაჟკაცურები უსამართლობის მიმართ, ვიდრე მამაკაცები? ქალს აპრიორი გარანტირებული აქვს გამარჯვება.“
ზურაბ მხეიძის თქმით, მარცხი ფსიქოლოგიურია და მაშინ ვმარცხდებით, როდესაც ვთვლით, რომ დამარცხებულები ვართ:
„დავუშვათ, რომ თქვენ (ქალი) ჩაერიეთ და ვიღაცამ ხელი დაგარტყათ. ვინ არის დამარცხებული? დამარცხებული არის ის. კაცს თუ დაარტყა და დააგდო, უკვე კაცია დამარცხებული. ქალის წასვლა რისკზე მარცხის გარეშეა. მე ვგულისხმობ ფსიქოლოგიურ მარცხს. ამიტომ ყოველთვის მოგებული რჩება ქალი. მარცხი არის მხოლოდ ფსიქოლოგიური. თქვენ უნდა ჩათვალოთ, რომ დამარცხდით.“
„როდესაც მე ვამბობ, რომ არავის აზრი არ მაინტერესებს, ამით ჩემს თავს ვიცავ. არ არსებობს ადამიანი, რომ არავის აზრი არ აინტერესებდეს. ყველაფრის თავიდათავი არის განათლება. სპეციალობის სწავლა არ ნიშნავს, რომ განათლებული ვარ. ძალიან დავიწროვდა ფოკუსი. მხატვრული ლიტერატურა რას აკეთებს? სანამ თქვენ 88 წლის გახდებით და რაღაცას მიხვდებით, სხვის გამოცდილებას სწრაფად იღებთ. ადამიანებს ამისთვის აღარ სცალიათ,“- აღნიშნულ საკითხებზე ზურაბ მხეიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.
Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)
„უმადური რომ ხარ, ამაზე დიდი საშინელება არ არსებობს. ბედნიერი ადამიანი არის მადლიერი ადამიანი,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია
დეკანოზმა შალვა კეკელიამ უმადურობის შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ეს ყველაზე საშინელი რამ არის, რაც ადამიანს შეიძლება დაემართოს:
„უმადური რომ ხარ, ამაზე დიდი საშინელება არ არსებობს. როგორ შეიძლება ქრისტიანი იყოს უმადური? სულ რომ მშიერი იყო, არაფერი არ გქონდეს, ცოცხალი მაინც ხარ! რა პირით წუწუნებ, რა გაწუწუნებს ქრისტიანს?! ეს იმას კი არ ნიშნავს, რომ სიღარიბეს შეეგუო. არა, შენ უნდა იშრომო, უნდა იღვაწო. როგორ შეიძლება, საქართველოში ცხოვრობდე და მშიერი იყო?! უნდა შრომობდე, უნდა წვალობდე, მაგრამ არ უნდა წუწუნებდე!“
მამა შალვას თქმით, უმიზეზო წუწუნს ხშირად მოსდევს ნამდვილი უბედურება, რომელიც ადამიანს წუწუნის მიზეზს მისცემს:
„დღეს რომ წუწუნებ, მერე დაგანახებს ღმერთი, მართლა საწუწუნო რა არის. ღმერთმა ყველა დაიფაროს, რამდენს უთქვამს ჩემთვის, რომ მივსულვარ, შვილი რომ ჰყოლიათ გარდაცვლილი: „რას ვამბობდი, რაზე ვწუწუნებდი, რა მაწუწუნებდა, თურმე რამხელა უბედურება მელოდა!“ მადლიერი უნდა იყო ყოველი დღის.“
„ბედნიერი ადამიანი არის მადლიერი ადამიანი. როდესაც მადლიერი ხარ, რითაც ხარ და როგორც ხარ, ბედნიერი ხარ. რამდენი ადამიანი მინახავს, ძალიან მდიდარია და მაინც წუწუნებს. რამდენ ღარიბ ადამიანს შევხვედრივარ და ბედნიერები არიან, სიხარულია ოჯახში, ყველა ბედნიერია, ყველა გახარებული, საოცარი მადლიერება აქვთ. სიმდიდრე და სიღარიბე არ განსაზღვრავს ამას, შენი შინაგანი მდგომარეობა განსაზღვრავს. რამდენი ადამიანი მინახავს ჯანმრთელი და მოწუწუნე,“ - აღნიშნა მამა შალვა კეკელიამ.
