Baby Bag

„რა თქმა უნდა, იმუნიტეტი ადამიანის ფსიქიკურ მდგომარეობასთან არის დაკავშირებული,“- ფსიქიატრი რეზო კორინთელი

„რა თქმა უნდა, იმუნიტეტი ადამიანის ფსიქიკურ მდგომარეობასთან არის დაკავშირებული,“- ფსიქიატრი რეზო კორინთელი

ფსიქიატრმა რეზო კორინთელმა იმუნიტეტზე ფსიქიკური მდგომარეობის ზეგავლენის შესახებ ისაუბრა:

„რა არის ეს იმუნიტეტი? ეს იმუნიტეტი არის ის, რომ ზოგს ჯანმრთელი სხეული აქვს და ზოგს სუსტი? რამდენად არის იმუნიტეტი დაკავშირებული ფსიქიკურ მდგომარეობასთან? რა თქმა უნდა, ის ფსიქიკურ მდგომარეობასთან არის დაკავშირებული. ადამიანი, რომელიც შიშს არ აჰყვება, გონივრულად მოიქცევა, მისი იმუნიტეტი, რა თქმა უნდა, გაცილებით დიდია. ფსიქიკური მდგომარეობა განაპირობებს ჩვენი სხეულის მდგომარეობასაც. როდესაც ადამიანი მშვიდად არის, ის არ ეძლევა უარყოფითი აზრების ზეგავლენას. ბლოკავს ამას. უარყოფითი აზრი არის, რომ რაღაც ცუდი ხდება და შენ არაფერი არ გეშველება. ზოგი გეუბნება: „მალავენ, არ ამბობენ.“ უნდობლობის ვირუსს ავრცელებენ.

მაგალითად, იყო ასეთი მარშალი, ექიმი, რომელიც იყენებდა ტუბერკულოზით დაავადებულ ადამიანებში ჯგუფურ თერაპიას. დისკუსიას აწყობდნენ, ხვდებოდნენ ერთმანეთს პაციენტები, ესაუბრებოდნენ, ვინ რა გააკეთა. ვინც ჯგუფს ესრებოდა, მათში ტუბერკულოზისგან განკურნებული პაციენტის რიცხვმა სამჯერ მოიმატა. ის აკონტროლებდა დადებით აურას, დადებით ატმოსფეროს ავადმყოფებს შორის. ფსიქიკურ ფაქტორს ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს,“- აღნიშნა რეზო კორინთელმა.

წყარო:​ „აზროვნების აკადემია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ხშირად მშობლები ამბობენ: „კი არ ვცემ, უბრალოდ მოვარტყამ,“ არ აქვს ამას მნიშვნელობა, ეს არის ბავშვისთვის მოდელი, ის ამას დაისწავლის,“ - ფსიქოლოგი სალომე გაბაძე

ფსიქოლოგი სალომე გაბაძე გადაცემაში „პირადი ექიმი“ ბავშვზე ფიზიკური და ფსიქოლოგიური ძალადობის ნეგატიური შედეგების შესახებ საუბრობს:

„დავიწყოთ იქიდან, რომ ნებისმიერი ფორმის ფიზიკური აგრესია კატეგორიულად აკრძალულია ბავშვის მიმართ. რა თქმა უნდა, იკრძალება არა მარტო ფიზიკური, არამედ ფსიქოლოგიური ძალადობაც. ხშირად მშობლები ამბობენ: „კი არ ვცემ, უბრალოდ მოვარტყამ.“ არ აქვს ამას მნიშვნელობა, ეს არის ბავშვისთვის მოდელი. ის ამას დაისწავლის, როგორც ქცევის მოდელს და შემდეგ თავად განახორცილეებს იმავეს, პირველ რიგში, თანატოლების მიმართ, ოჯახის წევრების მიმართ, ხოლო სამომავლოდ საკუთარი შვილების მიმართ. სწორედ ამიტომ, ამ თემაზე საუბარს იმით ვიწყებ, რომ ნებისმიერი აგრესიის გამომხატველი ქცევა არის კატეგოირულად მიუღებელი.“

სალომე გაბაძის თქმით, მშობლები თავის მოწონების მიზნით, სტუმრად ყოფნისას ბავშვებს ხშირად მძიმე მდგომარეობაში აგდებენ და მათ მეტისმეტად სტრესავენ:

„რაც შეეხება განსხვავებას სახლის გარემოსა და სტუმრად ყოფნას შორის, პირველ რიგში, კარგი იქნება, რომ მშობელმა სტუმრად წასვლის წინ უთხრას ბავშვს, თუ რა ელის მას იმ გარემოში, სად მიდის, ვისთან მიდის და როგორი იქნებოდა მისაღები ქცევა ბავშვისგან. ამის შემდეგ, შესაძლოა, ბავშვმა სტუმრად ყოფნისას მაინც გამოავლინოს ქცევა, რომელიც მშობლისთვის არ იქნება მისაღები და არ იქნება მისი მოლოდინის შესაბამისი ან თავმოსაწონებელი. აქაც გააჩნია რა სიმწვავის ქცევა ვლინდება. რეალურად პირზე ხელის აფარება, ჩქმეტა, მხოლოდ იმიტომ, რომ ბავშვის ქცევა მშობლის სოციალურ მოლოდინს არ ამართლებს, რა თქმა უნდა, მიუღებელია. ბავშვს უნდა მიეცეს შესაძლებლობა, რომ გამოხატოს საკუთარი თავი.“

„არ დავეთანხმებოდი მშობლების დამოკიდებულებას, როდესაც უნდათ, რომ განსაკუთრებით წარმოაჩინონ ბავშვები სტუმრად ყოფნისას. ეს ერთგვარი ზეწოლაა ბავშვზე. ბავშვს ეუბნებიან, რომ ლექსები თქვას, იმღეროს, უსვამენ სხვადასხვა შეკითხვას, უნდათ, რომ მოყვეს ისტორიები, რაც ბავშვისთვის, შეიძლება, საერთოდ არ იყოს კომფორტული იმ გარემოში. უმჯობესია, ბავშვს მივცეთ ადაპტაციის შესაძლებლობა. უცხო გარემო ნებისმიერი ჩვენგანისთვის სტრესია, ვიღაცისთვის ნაკლებად, ვიღაცისთვის მეტად. ასევეა ბავშვისთვისაც, მას ნებისმიერი უცხო გარემო გარკვეულ სტრესს უქმნის და სჭირდება დრო იმისთვის, რომ ამ გარემოს მოერგოს, გაიგოს, რა მოლოდინი აქვს ამ გარემოს მის მიმართ. შესაბამისად, უცხო გარემოში, უცხო ადამიანებთან შესვლისთანავე როდესაც კიდევ დამატებითი მოთხოვნები ჩნდება ბავშვის მიმართ, ეს ბავშვის ემოციურად დათრგუნვას იწვევს,“ - აღნიშნავს სალომე გაბაძე.

წაიკითხეთ სრულად