Baby Bag

„20 წუთი ან ნახევარი საათი ერთობლივი კითხვა არის განუზომელი წვლილი ბავშვის ემოციურ რეგულაციაში,“- ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„20 წუთი ან ნახევარი საათი ერთობლივი კითხვა არის განუზომელი წვლილი ბავშვის ემოციურ რეგულაციაში,“- ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვებში ემოციური რეგულაციისა და ემოციური განვითარების მნიშვნელობის შესახებ ისაუბრა. მან მშობლებს ურჩია, რომ შვილებთან ერთად ზღაპრები ხშირად წაიკითხონ:

„XXI საუკუნეში ყველაზე მთავარი არის ფსიქიკური ჯანმრთელობის შენარჩუნება. დეჰუმანიზაციის პერიოდში, როდესაც ტექნოკრატიულ, ტექნოლოგიური რევოლუციები ხდება, როდესაც გაუცხოვება კიდევ უფრო ძლიერია, როდესაც ხდება გახლეჩვა საზოგადოებების, ამ პირობებში განსაკუთრებულ როლს იძენს ემოციური განვითარება და ემოციური რეგულაციის განვითარება. ეს არის მთავარი საზრუნავი დღევანდელ საზოგადოებაში. ინგლისის სასწავლო გეგმებს ვეცნობოდი ამას წინათ. იქ ემოციური რეგულაცია შეტანილია ერთ-ერთ მიზნად. ამერიკის შეერთებულ შტატებში საბავშვო ბაღებში ემოციური რეგულაცია შეტანილია ერთ-ერთ სასწავლო მიზნად, რომ ბავშვებს ეს სპეციალურად ასწავლონ. ეს ძალიან მნიშვნელოვანია ჩვენთვის და ჩვენი ბავშვებისთვის.“

„ძალიან ბევრი ფსიქოლოგი ფიქრობს, რომ ზღაპარი კათარზისის საშუალებაა. ზღაპრის საშუალებით შემოდის ჩვენში ცხოვრებისეული რეალობები. ბავშვი ადაპტირდება და რეალობებს ასე ეჩვევა. ზღაპარი მნიშვნელოვანია ბავშვის წარმოსახვის, მეტყველების, ემოციური განვითარებისთვის, მომავალი ცხოვრებისთვის მომზადებისა და მშობელთან ურთიერთობისთვის. 20 წუთი ან ნახევარი საათი ერთობლივი კითხვა არის განუზომელი წვლილი ბავშვის ემოციურ რეგულაციაში. მეტი შეგიძლია არაფერი არ გააკეთო. ერთად იკითხოთ მობილურის, აქეთ-იქით სირბილის გარეშე, ჩართული იყო ამ ზღაპარში, ეს არის უებარი საშუალება მომავალი პიროვნების ჩამოყალიბებისთვის. როდესაც მოუცლელი მშობლები არიან და დანაშაულის განცდა აქვთ, ეს დრო არის სრულიად საკმარისი პატარა ბავშვის შემთხვევაში, რომ 20 წუთი, ნახევარი საათი ერთად იკითხონ,“- აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​„აზროვნების აკადემია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,მიჯაჭვულობა არის ემოციური ურთიერთკავშირი ბავშვსა და მასზე მზრუნველ ადამიანებს შორის" - ზანდა ჩეჩელაშვილი

,,მიჯაჭვულობა არის ემოციური ურთიერთკავშირი ბავშვსა და მასზე მზრუნველ ადამიანებს შორის" - ზანდა ჩეჩელაშვილი

რას ნიშნავს მიჯაჭვულობა, როდიდან ყალიბდება ის და რა უნდა იცოდეს მშობელმა, რომ ამ მხრივ სიტუაცია სწორად მართოს - ამის შესახებ ფსიქოდიაგნოსტი, ზანდა ჩეჩელაშვილი საუბრობს. 

,,მიჯაჭვულობა არის ერთ-ერთი პირველი, რაც ყალიბდება და რითაც საერთოდ  ჩვენ ვეცნობით სამყაროს, რომელშიც ვიბადებით. ყველამ ვიცით, რომ ადამიანის განვითარება იწყება დაბადების მომენტიდან და ერთ-ერთი პირველი, რაც ამ დროს უმნიშვნელოვანესია, გახლავთ მშობელთან ან აღმზრდელთან  მიჯაჭვულობა. ეს არის ემოციური ურთიერთკავშირი ბავშვსა და მასზე მზრუნველ ადამიანებს შორის, რაც ყალიბდება სიცოცხლის პირველივე დღიდან.

აქ ძალიან მნიშვნელოვანია სამყაროს, საკუთარი თავისა  და სხვა ადამიანების უსაფრთხოების ხატის შექმნა. ჩვენ ვიბადებით ძალიან მწირი რესურსით - ძირითადად, რეფლექსებითა და მოთხოვნილებებით, რაც უნდა დაკმაყოფილდეს - მცივა და უნდა ჩამაცვან, მშია და უნდა მაჭამონ. როგორ კმაყოფილდება ეს ყველაფერი, ამის მიხედვით ვიწყებ  ფიქრს: ,,მე, რომელსაც ამ საჭიროებებს მიკმაყოფილებენ, ესე იგი, კარგი ვარ; ჩემ გარშემო ადამიანები კარგები არიან და მე შემიძლია, მათ ვენდო,  თავი ვიგრძნო უსაფრთხოდ - შესაბამისად, სამყარო, რომელშიც ვიბადები, არ არის ცუდი, უსაფრთხო ადგილია, სადაც პირველ დღეებში შემიძლია, გადავრჩე.

მიჯაჭვულიბის ცნება არის უმნიშვნელოვანესი, რაზეც საერთოდ დგას წლების განმავლობაში ადამიანი. მიჯაჭვულობის ფუნქცია არ არის  მხოლოდ უსაფრთხოების განცდის შექმნა ან განვითარება, მისი უპირველესი ფუნქცია არის ბავშვის კომუნიკაციური და სოციალური განვითარება. მიჯაჭვულობა არ ყალიდება მხოლოდ ფიზიკური მოთხოვნილებების დაკმაყოფილებით. შესაძლოა, ბავშვს ყოველთვის დროულად აჭამოთ, დროულად გამოუცვალოთ, მაგრამ თუ მშობელი ამ პროცესში ემოციურად არ არის ჩართული, სანდო მიჯაჭვულობა ვერ ყალიბდება. ამ ყველაფერს სჭირდება მუდმივობა და სტრუქტურირებულობა -  ყოველთვის, როცა ვტირი, მე ყურადღებას მაქცევენ. ზოგჯერ, როცა ბავშვი ტირის. მას დააპურებენ, ზოგჯერ - ყურადღებას არ აქცევენ . ასეთ დროს მას გარემოს მიმართ უჩნდება ამბივალენტური დამოკიდებულება - ხან უსაფრთხოა სამყაროა, ხან არ არის და საკუთარი თავის მიმართ უყალიბდება განცდა - რომ ის ხან იმსახურებს ზრუნვას, ხან - არა", - ამბობს ზანდა ჩეჩელაშვილი.

წყარო: ​,,რჩევები მშობლებს"

წაიკითხეთ სრულად