Baby Bag

„ბავშვს არასოდეს დაავიწყდება ხატვაზე რომ დადიოდა, ყოველთვის დადებითად გაახსენდება და მის მომავალზე მნიშვნელოვან გავლენას იქონიებს“

„ბავშვს არასოდეს დაავიწყდება ხატვაზე რომ დადიოდა, ყოველთვის დადებითად გაახსენდება და მის მომავალზე მნიშვნელოვან გავლენას იქონიებს“
როგორი მოსწავლე იყო ზალიკო სულაკაური, რატომ აირჩია ხატვის ეს მიმდინარეობა - კარიკატურისტობა და რატომ გადაწყვიტა მასწავლებლობა - ამ და სხვა საინტერესო კითხვებზე ​Moms.ge-ს მხატვარი, კარიკატურისტი ზალიკო სულაკაური პასუხობს. 

- სკოლის პერიოდზე რომ გვესაუბროთ. როგორი მოსწავლე იყავით, თქვენ და თქვენი ტყუპისცალი ძმა ხშირად ერეოდით მასწავლებლებს ერთმანეთში?

- მოუსვენარი ბავშვი ვიყავი, მაგრამ დღეს ჩემი მასწავლებლები ამაყობენ ჩემით. ახლა ჩემს სკოლაში რომ მივდივარ და ბავშვები იგებენ, მეც მათსავით აქ ვსწავლობდი, გახარებულები არიან. ეს სიხარული მაბედნიერებს. არაფერია იმაზე კარგი, როცა აცნობიერებ, რომ ბავშვებს უყვართ ზალიკო. რაც შეეხება ზურიკოს, დღემდე ვერევით ერთმანეთში. სკოლაში ამას ჩვენ სასარგებლოდ ვიყენებდით და სწავლაში შრომას ვინაწილებდით. თუმცა ერთხელ გამოგვიჭირეს და ერთდროულად გამოგვიძახეს. ვერ დავმალავ, მასწავლებლები ხელს გვიწყობდნენ, იცოდნენ, რომ ხატვა გვიყვარდა და ამ საქმის ერთგულები ვიქნებოდით. მთელმა სკოლამ იცოდა, რომ ზალიკო და ზურიკო მხატვრები უნდა გამოსულიყვნენ.

- რა ასაკიდან დაიწყეთ ხატვა?

- ბაღში წასვლამდე დავიწყე ხატვა, მაგრამ სკოლაში დაწყებითი კლასებიდანვე ჩავიბეჭდე გონებაში, რომ მხატვრობა იყო ჩემი მომავალი ხელობა.

- თქვენი ხატვის მასწავლებელიც რომ გაიხსენოთ.

- აკადემიის მოსამზადებელ კურსებზე სიარულისას აკაკი თევზაძე მასწავლიდა. მთელ გულს დებდა საქმეში და ხატვის სიყვარულს მინერგავდა. მასწავლიდა, როგორ უნდა მივდგომოდი ამ საგანს და შემდეგ როგორ გადმომეტანა ქაღალდსა თუ ტილოზე შედევრი. შეეძლო თუ არა მოსწავლეს, სხვა საქმე იყო, მას მაინც განსაკუთრებული მიდგომა ჰქონდა საქმის მიმართ და სხვა მხრიდან გვასწავლიდა ყველაფერს. ასევე მასწავლებელი, რომელმაც ხატვა მასწავლა და სხვა გზისკენ არ გადამახვევინა, არის რემბრანდტი.

- რას ნიშნავს თქვენთვის ხატვა?

- ნებისმიერი მკითხველისთვის ადვილად გასაგებად ვიტყვი - თქვენთვის რას წარმოადგენს სუნთქვა? ხომ მოკვდება ადამიანი რომ არ ისუნთქოს? ასეა. ბედნიერი ვარ, როცა ვხატავ ჩემს ემოციას, ხედვას. მოუსვენარი კაცი ვარ, სულ მინდა, ვხატო. ყველაფერთან ერთად, ეს ჩემი ერთ-ერთი ძირითადი შემოსავალია. არავინ იფიქროს, რომ მხატვარი ღარიბი კაცია და კიბის ქვეშ კვდება. ტყუილია. არ არსებობს მშიერი მხატვარი. ამაზე დიდი სიმდიდრე არაფერია ბავშვების შემდეგ...

- კარიკატურების ხატვა რატომ გადაწყვიტეთ, რა მნიშვნელობას ანიჭებთ ამ მიმდინარეობას?

- ეს არის ყველაზე რთული მიმდინარეობა იმიტომ, რომ ჩარჩოებს ანგრევ და ცდილობ, წარმოაჩინო სხვა რაღაცები. ბავშვობიდან მოყოლებული დღემდე მულტფილმები მიყვარს. მთავარი მარცვალი კი საიდანაც მულტიპლიკაცია აღმოცენდა, კარიკატურაა. ამასთან ერთად, ოჯახში სუფრა რომ იშლებოდა, ჩემთან თუ სხვაგან, არ აქვს მნიშვნელობა, ყველას ვხატავდი. სკოლაშიც სულ მასწავლებლებს ვხატავდი. ვხატავდი მარტივად, გასაგებად და სახალისოდ. დროთა განმავლობაში კი მივხვდი, რომ ეს ჩემი საქმე იყო. მინდოდა ხალხისთვის ხალისი მომეტანა. ეს ყველაფერი გადამდებია.

- ცნობილი ადამიანებიდან ვისი კარიკატურები დაგიხატავთ და ვისი დაგმახსოვრებიათ განსაკუთრებულად?

- ასე განსაკუთრებულად არ მიყვარს ვინმე ცნობილი ადამიანის კარიკატურა, ყოველ ჯერზე ვცდილობ, რომ უკეთესი შევქმნა.

- როგორც ვიცით, ახლა ბავშვებს ასწავლით ხატვას, რატომ გადაწყვიტეთ მასწავლებლობა?

მწერლის ოჯახში დავიბადე. მამაჩემი კინოდრამატურგია, ამასთანავე მასწავლებელი იყო. ჩემი ძმაც, ტყუპისცალიც მასწავლებელია. როგორც ჩანს, ჯიშში გვაქვს. სასიამოვნოა, როცა შენს ცოდნას სხვას უზიარებ. ასწავლი მარტივ გზებს და ეხმარები შედეგის მიღებაში.

- და ბოლოს, მშობლებს რომ მივცეთ რჩევა - რა ასაკიდან უნდა შეიყვანონ შვილები ხატვაზე?

- ვფიქრობ, ყველა ბავშვში დევს ხატვის სურვილი. რა ასაკიდანაც არ უნდა გაუჩნდეს ბავშვს ხატვის სურვილი, მისაღებია მასწავლებელთან მიყვანა. ყველას აქვს აღქმის უნარი და უჩნდება სურვილი, ეს აღქმა და ემოცია ფურცელზე გადმოიტანოს. მართალია, ყველა ბავშვი მხატვარი ვერ გამოვა, მაგრამ მათ ჩამოუყალიბდებათ გემოვნება, ისწავლიან სხვებთან ურთიერთობას. ბავშვს არასოდეს დაავიწყდება ხატვაზე რომ დადიოდა, ყოველთვის დადებითად გაახსენდება და მის მომავალზე მნიშვნელოვან გავლენას იქონიებს. 

ესაუბრა თამუნა კიკალიშვილი 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„გადავწყვიტე, კოვიდზე აღარ ვილაპარაკო, ამაზე სხვა „ექსპერტებს“ მიმართეთ, დავიღალე უსამართლო ნეგატივების მიღებით,“ - გიორგი ფხაკაძე

„გადავწყვიტე, კოვიდზე აღარ ვილაპარაკო, ამაზე სხვა „ექსპერტებს“ მიმართეთ,  დავიღალე უსამართლო ნეგატივების მიღებით,“ - გიორგი ფხაკაძე

პროფესორმა გიორგი ფხაკაძემ სოციალურ ქსელში პოსტი გამოაქვეყნა, რომელშიც აღნიშნა, რომ ის კოვიდზე საუბარს აღარ აპირებს:

„ადამიანმა, ალბათ, უნდა მიიღოს და აღიაროს რეალობა.

  • სიმართლე გითხრათ, მე ამ რეალობის არც მიღება და არც აღიარება მინდოდა, მაინც მჯეროდა, რომ საღი აზრი გაიმარჯვებდა, მაგრამ, სამწუხაროდ, საღი აზრი დამარცხდა, , ზოგადად მსოფლიოში, მაგრამ განსაკუთრებით საქართელოში.
  • ჩვენ ყველამ ერთად წავაგეთ. აქ არ არის საუბარი, რომ გიორგი ფხაკაძემ ან რომელიმე ინდივიდმა წააგო. მთლიანობაში ქვეყანამ წააგო.
  • მოგვწონს თუ არა, ეს არის რეალობა. ცხოვრება ასეა, რომის იმპერიაც დაიშალა, საბჭოთა იმპერიაც, საფრანგეთისაც და დიდი ბრიტანეთისაც. ცხოვრება წინ მიდის. ოდესმე ეს მახინჯი რეალობაც შეიცვლება.
  • მე ვამბობდი, ვამბობ და მომავალშიც ვიტყვი მარტო იმას, რაშიც 100%-ით ვარ დარწმუნებული. ვამბობ ამ რწმენის გამო და არა იმის გამო, რომ ვიღაცას რაღაც მოვაწონო ან არ მოვაწონო.
  • თუ ადამიანებს არ სურთ დახმარების მიღება, თავს ზევით ძალა არაა. მე, ერთმა ადამიანმა, საკუთარ თავზე ძალიან ბევრი ნეგატივი მივიღე და გადავიტანე, დაუმსახურებლად.
  • დღეს ქვეყანამ წააგო. წაგებაც უნდა ვაღიაროთ, ქვეყანაში მხოლოდ 190 000 ადამიანია აცრილი. რომ დაფიქრდე, შიშით გაგაჟრიალებს.
  • ყველაფერი ჩანს, ვინ გაყიდა საკუთარი თავი, პროფესია, სინდისი.
  • იმ ადამიანებს მივმართავ, რომ ჰგონიათ, თითქოს მოიგეს, თავისი პოზიცია რომ გაიტანეს. რა მოიგეთ? მაგალითად, ქვეყანაში ერთ დღეში 57 ადამიანი რომ გარდაიცვალა, ეს არის მოგება?
  • ის, რომ დღეში უამრავი ადამიანი გვეღუპება, რომ ანტივაქსერი ექიმები გვყავს, რომ მეცნიერებიდან საერთოდ აცდენილი ვართ და ყავის მკითხავების, ასტროლოგების გვჯერა, ამაზე რომ ვსაუბრობ, მლანძღავენ.
  • ტაშს უკრავენ პანდემიასთან დაკავშირებით, ვიღაც, ვთქვათ, მსახიობების და ჯანდაცვასთან შეხებაში არმყოფი ხალხის ყოველგვარ საღ აზრს აცდენილ გამოსვლებს. ეს არის „სპექტაკლის საზოგადოება“.
  • • თუ დღეს თქვენ ფაიზერით სამჯერ აცრილი არ ხართ, ბოდიში, მაგრამ ეს მხოლოდ თქვენი ბრალია. რაც მე ლაივებში ინფორმაცია მოგაწოდეთ, ფეისბუქ გვერდზე ასობით სტატია, კვლევები დავდე, ათასობით ადამიანს პირადში ინფორმაციები მივაწოდე, ამის შემდეგ საღი გადაწყვეტილება უნდა მიგეღოთ.

  • ქვეყანამ წააგო. ყველანი ვართ ამ დიდ საზოგადოებრივ სპექტაკლში - კოვიდი არ არსებობს, ჯანდაცვა ბრწყინავს, წამლები უიაფესია, განათლების დონე უმაღლესია. კარგი, დავიჯეროთ და ვიყოთ ასე, სანამ „გავქაჩავთ“.
  • კიდევ ერთხელ ვიმეორებ, ყველამ წავაგეთ. თუ ვინმეს ჰგონია, რომ მოიგო, ძალიან ცდება.
  • მთელმა ქვეყანამ, მარტო მთავრობამ კი არა, მოსახლეობამ მიიღო გადაწყვეტილება, რომ ჩვენ პანდემიასთან ომი წაგვეგო და ჩვენ წავაგეთ. მოგებაც უნდა ვაღიაროთ და წაგებაც. ვაღიარებ - წავაგეთ.
  • მე ყველაფერი გავაკეთე, რომ არ ვყოფილიყავით იქ, სადაც ახლა ვართ, მაგრამ რას ვიზამთ. აღმოჩნდა, რომ საღი აზრი საქართველოში პოპულარული არ არის.
  • მაგრამ ყველა იმპერია ერთ მშვენიერ დღესაც ინგრევა, ყველა წაგების შემდეგ არის მოგება. მაინც მჯერა, რომ შემდეგ ჯერზე მოვიგებთ.
  • ამჯერად კი გადავწყვიტე, კოვიდზე აღარ ვილაპარაკო, ამაზე სხვა „ექსპერტებს“ მიმართეთ. დავიღალე უსამართლო ნეგატივების მიღებით.
  • მე ბნელს პირში ვეუბნები, რომ ბნელია. ჩემგან არც პოლიტიკოსი გამოვა და არც რეალობის შემლამაზებელი „საბჭოთა“ექიმი. მე ვარ თანამედროვე სპეციალისტი, რომელსაც მინდა, საქართველოში დაინერგოს თანამედროვე მედიცინა, მაგრამ ეტყობა, ჯერ ადრეა.
  • ამიერიდან ჩვენ ვილაპარაკებთ მხოლოდ საზოგადოებრივ ჯანდაცვაზე და საინტერესო პროექტებზე.
  • მოუფრთხილდით თავს, იფიქრეთ ხვალინდელ დღეზე,“ - წერს გიორგი ფხაკაძე. 
  • წაიკითხეთ სრულად