Baby Bag

ალბერ კამიუს წერილი მასწავლებელს

ალბერ კამიუს წერილი მასწავლებელს

ალბერ კამიუ დიდი ფრანგი მწერალი იყო. 1957 წელს მიიღო ნობელის პრემია ლიტერატურაში. კამიუს პატარაობისას დაეღუპა მამა და გაზარდა წერა-კითხვის უცოდინარმა დედამ, რომელიც სმენადაქვეითებული იყო. კამიუზე დიდი გავლენა მოახდინა დაწყებით სკოლაში მისმა მასწავლებელმა ლუი ჟერმენმა. ნობელის პრემიის მიღებისთანავე კამიუმ ლუი ჟერმენს ეს წერილი გაუგზავნა.

წერილი მასწავლებელს

19 ნოემბერი 1957

ძვირფასო ბატონო ჟერმენ,
ვაცადე, ამ დღეებში ჩემ გარშემო ატეხილი მითქმა-მოთქმა ცოტა ჩაწყნარებულიყო, რათა გულის სიღრმეში თქვენთვის მოსაწერად საჭირო სიტყვები მომეძებნა.

ამ რამდენიმე დღის წინ იმაზე გაცილებით დიდი პატივი მხვდა წილად, ვიდრე ოდესმე ვისურვებდი. როდესაც ეს ამბავი მაცნობეს, პირველი ვინც გამახსენდა, დედაჩემის შემდეგ, თქვენ იყავით. თქვენ გარეშე, იმ მზრუნველი ხელის გარეშე, რომელიც პატარა საწყალ ბავშვს გამოუწოდეთ, თქვენი სწავლებისა და მაგალითის გარეშე, ეს ყველაფერი შეუძლებელი იქნებოდა.

ამ ჯილდოს მნიშვნელობას საერთოდ არ მივაქცევდი ყურადღებას, მაგრამ იგი საშუალებას მაძლევს, გითხრათ, რამდენს ნიშნავდით და ახლაც ნიშნავთ ჩემთვის და კიდევ ერთხელ დაგარწმუნოთ, რომ თქვენი მცდელობები, თქვენი შრომა და თქვენი გული, უშურველად რომ ჩადეთ ამ ყველაფერში, კვლავაც ცოცხლობს თქვენს ერთ-ერთ პატარა მოსწავლეში, რომელიც, განვლილი წლების მიუხედავად, დღესაც თქვენი მადლიერი შეგირდია.
გეხვევით მთელი გულით.

წყარო: ​ნათია მასწავლებელი

თუ გინდათ, რომ განათლების სფეროში მიმდინარე სიახლეების შესახებ ინფორმირებულები იყოთ, მოიწონეთ გვერდი „მასწავლებლების სა​ნდო წყარო“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც ვინმე საკუთარ დედას აგინებს და ამას პიროვნულ ღირსებადაც მიიჩნევს, ყველა ბრძოლაში, რომელიც საქართველოს გადაუხდია, მტრის მხარეს იბრძვის“

„როდესაც ვინმე საკუთარ დედას აგინებს და ამას პიროვნულ ღირსებადაც მიიჩნევს, ყველა ბრძოლაში, რომელიც საქართველოს გადაუხდია, მტრის მხარეს იბრძვის“
როდესაც ვინმე საკუთარ დედას აგინებს და ამას პიროვნულ ღირსებადაც მიიჩნევს (რა შემაძრწუნებლად ბევრნი არიან!), ყველა ბრძოლაში, რომელიც საქართველოს გადაუხდია, მტრის მხარეს იბრძვის. საუკუნეთა განმავლობაში ხმლის ყოველი მოქნევა ჩვენ წინააღმდეგ მის სინდისზეა.

​საკუთარი მშობლის შემგინებელი ღმერთის შემგინებელიც არის - ეს კი ერთადერთ უპატიებელ ცოდვად მიიჩნევა.

​ვინც დედაზე გონებაში ასეთ უკეთურ ფიქრსაც კი გაიელვებს, საკუთარ თავსაც შეურაცხყოფს, რადგან ადამიანის ბუნებას ეწინააღმდეგება და უარყოფს.

​რა ბითური, საწყალი და სამყაროს წინაშე დამცირებული ხარ შენ, ვინც თუნდაც ამწუთას წარმოთქვი საშინელი სიტყვები, რომლებისაც რიყეზე დაგდებულ უკანასკნელ ქვასაც რცხვენია!

​მხოლოდ ისევ დედა თუ შეუნდობს საკუთარ შვილს ასეთ მკრეხელობას.

​თუ ადამიანი ვერ აცნობიერებს, რომ არარაობაა, ეს მას შეღავათს არ აძლევს არც დროისა და არც მარადისობის წინაშე.

​ასეთები წესიერი საზოგადოებისგან მხოლოდ ზიზღს იმსახურებენ.

​თუმცა, ყველა დედის სახელით, სიკეთესთან დაბრუნების ერთი შესაძლებლობა მათაც ეძლევათ.

​მეტი - არა.

​წყარო: ფილოლოგ გია მურღულიას სოციალური ქსელი

წაიკითხეთ სრულად