Baby Bag

ალბერ კამიუს წერილი მასწავლებელს

ალბერ კამიუს წერილი მასწავლებელს

ალბერ კამიუ დიდი ფრანგი მწერალი იყო. 1957 წელს მიიღო ნობელის პრემია ლიტერატურაში. კამიუს პატარაობისას დაეღუპა მამა და გაზარდა წერა-კითხვის უცოდინარმა დედამ, რომელიც სმენადაქვეითებული იყო. კამიუზე დიდი გავლენა მოახდინა დაწყებით სკოლაში მისმა მასწავლებელმა ლუი ჟერმენმა. ნობელის პრემიის მიღებისთანავე კამიუმ ლუი ჟერმენს ეს წერილი გაუგზავნა.

წერილი მასწავლებელს

19 ნოემბერი 1957

ძვირფასო ბატონო ჟერმენ,
ვაცადე, ამ დღეებში ჩემ გარშემო ატეხილი მითქმა-მოთქმა ცოტა ჩაწყნარებულიყო, რათა გულის სიღრმეში თქვენთვის მოსაწერად საჭირო სიტყვები მომეძებნა.

ამ რამდენიმე დღის წინ იმაზე გაცილებით დიდი პატივი მხვდა წილად, ვიდრე ოდესმე ვისურვებდი. როდესაც ეს ამბავი მაცნობეს, პირველი ვინც გამახსენდა, დედაჩემის შემდეგ, თქვენ იყავით. თქვენ გარეშე, იმ მზრუნველი ხელის გარეშე, რომელიც პატარა საწყალ ბავშვს გამოუწოდეთ, თქვენი სწავლებისა და მაგალითის გარეშე, ეს ყველაფერი შეუძლებელი იქნებოდა.

ამ ჯილდოს მნიშვნელობას საერთოდ არ მივაქცევდი ყურადღებას, მაგრამ იგი საშუალებას მაძლევს, გითხრათ, რამდენს ნიშნავდით და ახლაც ნიშნავთ ჩემთვის და კიდევ ერთხელ დაგარწმუნოთ, რომ თქვენი მცდელობები, თქვენი შრომა და თქვენი გული, უშურველად რომ ჩადეთ ამ ყველაფერში, კვლავაც ცოცხლობს თქვენს ერთ-ერთ პატარა მოსწავლეში, რომელიც, განვლილი წლების მიუხედავად, დღესაც თქვენი მადლიერი შეგირდია.
გეხვევით მთელი გულით.

წყარო: ​ნათია მასწავლებელი

თუ გინდათ, რომ განათლების სფეროში მიმდინარე სიახლეების შესახებ ინფორმირებულები იყოთ, მოიწონეთ გვერდი „მასწავლებლების სა​ნდო წყარო“

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ არ გამოეთიშა პედაგოგობის მსურველი საგამოცდო პროცესს - „კადრს მიღმა“ დარჩენილი ერთი ისტორია

როგორ არ გამოეთიშა პედაგოგობის მსურველი საგამოცდო პროცესს - „კადრს მიღმა“ დარჩენილი ერთი ისტორია

შეფასებისა და გამოცდების ეროვნული ცენტრის საზოგადოებასთან ურთიერთობის სამსახურის უფროსი, თეიკო ანჯაფარიძე სოციალურ ქსელში მასწავლებლობის მსურველთა გამოცდაზე დღეს მომხდარი დასამახსოვრებელი ამბის შესახებ წერს. მისი თქმით, ერთ-ერთ პედაგოგობის მსურველს საგამოცდო ცენტრი აერია, თუმცა საბოლოოდ ყველაფერი კარგად დასრულდა.

​„ოდესმე აუცილებლად დავწერ იმ ისტორიებს, რომლებიც „კადრს მიღმა“ რჩება. დავწერ იმაზე, თუ როგორი უპირობო ერთგულებაა იმ ადამიანებში, რომლებიც საგამოცდო პროცესის მონაწილეები არიან. როგორი პროფესიული სიყვარულით, პატივისცემით აკეთებენ თავიანთ საქმეს.

ყველაზე რთული და თავისებურად ამაღელვებელი მომენტია, როდესაც რეგისტრაციის დასრულებამდე და გამოცდის დაწყებამდე მხოლოდ რამდენიმე წუთი რჩება. ყველა მობილიზებულია. თანამშრომლები გარეთ გადიან, რომ გვიან მოსული ცენტრში რაც შეიძლება მალე შემოიყვანონ. ამ ძალისხმევის შედეგია, რომ ბევრი არ გამოეთიშა საგამოცდო პროცესს. დღესაც იყო ასეთი შემთხვევა, ერთ-ერთ პედაგოგობის მსურველს მისამართი აერია და შეცდომით, N117 სკოლაში გახსნილი საგამოცდო ცენტრის ნაცვლად, N103 სკოლაში მივიდა. როგორც კი ეს ამბავი გაიგეს, დაცვის თანამშრომლებმა რომ არ დაეგვიანა, მაშინვე მანქანაში ჩასვეს და თავიანთი მანქანით მიიყვანეს მის საგამოცდო ცენტრში. ზუსტად 7 წუთში გამოცდაც დაიწყო. თითქოს არაფერი... მაგრამ სწორედ ასეთი ადამიანური თანადგომითა და მოქალაქეობრივი პასუხისმგებლობით დიდი საქმეების კეთება იწყება,“ - წერს თეიკო ანჯაფარიძე.

წაიკითხეთ სრულად