Baby Bag

ალბერ კამიუს წერილი მასწავლებელს

ალბერ კამიუს წერილი მასწავლებელს

ალბერ კამიუ დიდი ფრანგი მწერალი იყო. 1957 წელს მიიღო ნობელის პრემია ლიტერატურაში. კამიუს პატარაობისას დაეღუპა მამა და გაზარდა წერა-კითხვის უცოდინარმა დედამ, რომელიც სმენადაქვეითებული იყო. კამიუზე დიდი გავლენა მოახდინა დაწყებით სკოლაში მისმა მასწავლებელმა ლუი ჟერმენმა. ნობელის პრემიის მიღებისთანავე კამიუმ ლუი ჟერმენს ეს წერილი გაუგზავნა.

წერილი მასწავლებელს

19 ნოემბერი 1957

ძვირფასო ბატონო ჟერმენ,
ვაცადე, ამ დღეებში ჩემ გარშემო ატეხილი მითქმა-მოთქმა ცოტა ჩაწყნარებულიყო, რათა გულის სიღრმეში თქვენთვის მოსაწერად საჭირო სიტყვები მომეძებნა.

ამ რამდენიმე დღის წინ იმაზე გაცილებით დიდი პატივი მხვდა წილად, ვიდრე ოდესმე ვისურვებდი. როდესაც ეს ამბავი მაცნობეს, პირველი ვინც გამახსენდა, დედაჩემის შემდეგ, თქვენ იყავით. თქვენ გარეშე, იმ მზრუნველი ხელის გარეშე, რომელიც პატარა საწყალ ბავშვს გამოუწოდეთ, თქვენი სწავლებისა და მაგალითის გარეშე, ეს ყველაფერი შეუძლებელი იქნებოდა.

ამ ჯილდოს მნიშვნელობას საერთოდ არ მივაქცევდი ყურადღებას, მაგრამ იგი საშუალებას მაძლევს, გითხრათ, რამდენს ნიშნავდით და ახლაც ნიშნავთ ჩემთვის და კიდევ ერთხელ დაგარწმუნოთ, რომ თქვენი მცდელობები, თქვენი შრომა და თქვენი გული, უშურველად რომ ჩადეთ ამ ყველაფერში, კვლავაც ცოცხლობს თქვენს ერთ-ერთ პატარა მოსწავლეში, რომელიც, განვლილი წლების მიუხედავად, დღესაც თქვენი მადლიერი შეგირდია.
გეხვევით მთელი გულით.

წყარო: ​ნათია მასწავლებელი

თუ გინდათ, რომ განათლების სფეროში მიმდინარე სიახლეების შესახებ ინფორმირებულები იყოთ, მოიწონეთ გვერდი „მასწავლებლების სა​ნდო წყარო“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დარაბებს მიღმა არ დადგა გაზაფხული... რატომ ჩააყენეთ მასწავლებლები ამ დღეში?!“

„დარაბებს მიღმა არ დადგა გაზაფხული... რატომ ჩააყენეთ მასწავლებლები ამ დღეში?!“

„მოვიდა დრო საუბრისა...

წლების წინ პედაგოგები ახალი გამოწვევის წინაშე დაგვაყენეს და გამოგვცადეს...
აინტერესებდათ, საგანი თუ ვიცოდით, პროფესიულად თუ ვიყავით მზად სასწავლო პროცესისთვის.
ვიღაცამ დაამტკიცა, რომ იმსახურებდა სკოლაში ყოფნას.
ვიღაცას გაუჭირდა.
ვიღაცამ საერთოდ პროტესტი გამოაცხადა და უფლება არავის მისცა, გამოეცადათ...
ასე იყო კარგა ხანს...
მერე გვითხრეს, გეყოფათ ბაირამობა, ყველამ დაამტკიცეთ კომპეტენციაო.
დაფაცურდნენ მასწავლებლები.
აქაც ისე იყო, როგორც მაშინ...ვიღაცამ ივაჟკაცა, ვიღაცამ-ნაკლებად...
ოღონდ ეგ იყო, ყველას მისცეს შანსი კრედიტებით მოეპოვებინათ პროფესიონალიზმის დამამტკიცებელი სტატუსი...
ასე დაუფროსდა ბევრი.
ასე დამყარდა „მშვიდობა"...
"ომი დამთავრდა,მშვიდობის გეშინოდეთ" ფაზაც დაგვიდგა.
აყირავდა სკოლა.
ყველას მოუნდა სრული კომფორტი.
ბევრს უფრო მეტიც.
კიდევ მეტი.
კიდევ, კიდევ...
ვიჩხუბეთ, ვიკამათეთ, ვლანძღეთ ერთმანეთი...
ისევ დადგა „მშვიდობა"...
ვინ იცის, როდემდე?
თუმცა ეს არ არის მთავარი...
ამის მერე ღიმილი დავიფინეთ და შევედით გაკვეთილების ჩასატარებლად.
მოსწავლეებს ვესაუბრეთ კეთილშობილებაზე, სიყვარულზე, დიდსულოვნებაზე...
დარაბები სკოლასაც აქვს...
დარაბებს მიღმა არ დადგა გაზაფხული...
რატომ ჩააყენეთ მასწავლებლები ამ დღეში?!
არ ვართ ჩვენ გამოცდის ხალხი, არა!..
სამინისტროს გამოცდას არ ვგულისხმობ...ცხოვრების გამოცდა ვერ ჩავაბარეთ ჩვენ...

პ.ს.
ყველა ნუ გაბრაზდება, ეხება ნაწილს...“

ავტორი: ქართული ენისა და ლიტერატურის მასწავლებელი ოთო დანელია 

​​MomsEdu.ge​-მ თქვენთვის, მასწავლებლებისთვის შექმნა ახალი სივრცე - „მასწავლებლების სანდო წყარო“, სადაც ყოველდღიურად ქვეყნდება საგანმანათლებლო სფეროს სიახლეები. გადმოდით ბმულზე და მოიწონეთ - „მასწავლებლების სანდო წყარო“

წაიკითხეთ სრულად