Baby Bag

„ჩვენი შეხვედრა იყო რაღაც უცნაური... რომ შევხედე ამ გოგოს, ვიფიქრე: ვინ არის ესა?! ამას ხელიდან არ გავუშვებ!“ - შალვა ამონაშვილი მისი ცხოვრების უდიდეს სიყვარულზე

„ჩვენი შეხვედრა იყო რაღაც უცნაური... რომ შევხედე ამ გოგოს, ვიფიქრე: ვინ არის ესა?! ამას ხელიდან არ გავუშვებ!“ - შალვა ამონაშვილი მისი ცხოვრების უდიდეს სიყვარულზე

​​აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მეუღლისადმი მისი უდიდესი სიყვარულის შესახებ ისაუბრა და ვალერია ნიორაძესთან პირველი შეხვედრა გაიხსენა:

„ჩემი მეუღლე, ვალერია ნიორაძე ძალიან განათლებული ქალი იყო. ჩვენი შეხვედრა იყო რაღაც უცნაური. სამინისტრომ გამოუყო ადგილი და ჩვენთან მოვიდა სამუშაოდ. შემოაღო ჩემთან კარი, შემომიტანა საქმე. რომ შევხედე ამ გოგოს, ვიფიქრე: „ვინ არის ესა?! ამას ხელიდან არ გავუშვებ!“ ერთობლივი ძალით ვქმნიდით ერთ იდეას. ის ისეთი ნიჭიერი იყო, რომ ბევრი ჩემი გზა და ბილიკი გაასწორა. ​არავინ არ იცის, როგორი მასწავლებელი იყო ის ჩემს ცხოვრებაში.

შალვა ამონაშვილის თქმით, ახალი პედაგოგიური სკოლის შექმნაში მასთან ერთად უდიდესი წვლილი მის მეუღლესაც მიუძღვის:

„ჩვენ საქართველოში შევქმენით ძალიან ძლიერი პედაგოგიური სკოლა. ეს სისტემა ძალიან გავრცელდა საბჭოთა კავშირის გარეთ. ჩემმა მეუღლემ ამ საქმეში დიდი როლი შეასრულა. მოხდა ისე, რომ თორმეტ წელიწადს აქ ყველაფერი განადგურდა, სეტყვა წამოვიდა, ხეზე ერთი ფოთოლიც აღარ დარჩა. ამა რომ შეხედა, გული მოუკვდა, ალბათ, ისედაც ავად იყო. წავიდა ცხოვრებიდან. მე ის გავაცილე. გვერდით ვეჯექი, იმან იცოდა, რომ მიდიოდა, მეც ვიცოდი, რომ მიდიოდა. მე დავინახე, როგორ წავიდა ის, როგორ ჩაუქრა ხელი.“

„მისგან ბევრი რამე დამრჩა. დამრჩა მისი ცოდნაც, ხმა ჩამრჩა იმისი, იმის ბოლო სიტყვები. ​ის თითქოს ჩემგან წასული არ არის. ადამიანს არ უნდა მისტირო, თუ ის მართლა უკვდავია. რომ მისტირი, თითქოს უკან ექაჩები. ის ბედნიერია იქ! ცოტა წამოიტირე, უსურვე მას მაღლა წასვლა. მე ასე ვარ მასთან ურთიერთობაში. ხან სიზმარში მომადგება, ხან ველაპარაკები გულში და აი, ასე. 50 წელი ვიცხოვრეთ ერთად,“ - შალვა ამონაშვილმა ამ თემაზე „მთავარი არხის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ „მთავარი არხი“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„ცოლი რაკი გახდი, ქალი აღარ ხარ? - აუცილებლად მიხედე თავს და ყოველთვის გახსოვდეს, რომ ქალი...
ქალს უნდა აგრძნობინო, რომ ის ქალღმერთია და შენ ღმერთკაცად გაქცევსქალი მელოდიაა - ის ქმნის ოჯახის მუსიკასქმარი ქალის პირველი შვილია და მის ქმრად და მამად აღზრდაშიც უნდა შეიტანოს წვლილიცოლი რაკი გახდი,...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თამაში „ჭიტა“ არის ბავშვის განვითარების ერთ-ერთი ეტაპი,“ - ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი

„თამაში „ჭიტა“ არის ბავშვის განვითარების ერთ-ერთი ეტაპი,“ - ნეიროფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი

ნეიროფსიქოლოგმა მარიამ ხვადაგიანმა თამაშის ტიპებსა და მათ მიერ ბავშვისთვის მოტანილ სარგებელზე ისაუბრა:

„ჩვილობის ასაკში ბავშვები პრიმიტიულ სოციალურ თამაშებს თამაშობენ, მაგალითად, „ჭიტას“ თამაში. ეს არის აბსოლუტურად ემოციური თამაში. ბავშვი იმალება და უნდა გამოჩნდეს. ეს არის თამაში, რომლითაც ვხვდებით საგნის მუდმივობა რამდენად აქვს. 4 თვის ბავშვისთვის საგანი, რომელსაც ვერ ხედავს, არც არსებობს. სწორედ ამიტომ მშობელი შორს რომ მიდის, ტირილს იწყებს. როდესაც ამას აკეთებს და ხელებს გიწევს, ეს ნიშნავს, რომ ბავშვი გეძებს. ეს არის განვითარების ერთ-ერთი ეტაპი. „მოვედი, მოვედი“ თამაში კიდევ და მსგავსი ემოციური თამაშები აუცილებელია ბავშვის ემოციური განვითარებისთვის. ეს თამაშები არის 7-8 თვიდან.

დამოუკიდებელ თამაშში იგულისხმება, როდესაც ბავშვი სხვა ბავშვებით დიდად არ არის დაინტერესებული. ის თამაშობს თავისთვის, დამოუკიდებლად. ორ წლამდე ძირითადად დამოუკიდებელი თამაშია. ორი წლიდან შემოდის პარალელური თამაში, როდესაც ვარ სხვა ბავშვებთან ერთად, ვთამაშობ კუბიკებით, ისინიც თამაშობენ კუბიკებით, მაგრამ კომუნიკაცია არ გვაქვს. სოციალური თამაში არის თამაში, სადაც სხვებთან ინტერაქციაში შევდივარ. სოციალური თამაში იწყება 3-4 წლიდან. 3 წლის ბავშვი სხვებთან ერთად თამაშობს, მაგრამ წესებს ნაკლებად იცავს. სოციალურ თამაშში იგულისხმება როლური თამაშებიც, დრამა. ეს უაღრესად მნიშვნელოვანია, იმიტომ, რომ წარმოსახვას ავითარებს.

წაძღოლითი თამაშია, როდესაც სჭირდება, რომ ვიღაც დაეხმაროს. სიმბოლური თამაშია, როდესაც იღებს სხვა ნივთს და ვითომ ტელეფონია და ლაპარაკობს. სიმბოლური თამაში შეიძლება იყოს ხატვა, მღერა. წესების დაცვით თამაში შემოდის 4-5 წლიდან. 3 წლის ბავშვს უჭირს ამ ჩარჩოს მორჩილება,“- მოცემულ საკითხზე მარიამ ხვადაგიანმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად