Baby Bag

ასაკოვანი მშობლების შვილები პრობლემური ქცევისკენ ნაკლებად მიდრეკილები არიან

ასაკოვანი მშობლების შვილები პრობლემური ქცევისკენ ნაკლებად მიდრეკილები არიან
თანამედროვე ადამიანები შვილის გაჩენაზე ფიქრს საკმაოდ გვიან იწყებენ. 1970-იან წლებში ქალბატონები პირველ შვილს საშუალოდ 21 წლის ასაკში აჩენდნენ, დღეს აღნიშნული ასაკი 26 წლამდე გაიზარდა. 1972 წლისთვის მამაკაცების უმრავლესობა მამა პირველად 27 წლის ასაკში ხდებოდა, თანამედროვე სამყაროში მოცემული ასაკი 31 წლამდეა გაზრდილი. ალბათ, გაინტერესებთ, თუ რომელია უკეთესი: შვილის ყოლა უფრო ახალგაზრდა ასაკში თუ აღნიშნული გადაწყვეტილების შედარებით გვიან მიღება? ერთ-ერთ უახლეს კვლევაში მეცნიერები სწორედ ამ საკითხით დაინტერესდნენ და დაასკვნეს, რომ შვილების ზრდასრულ ასაკში გაჩენა უფრო სასარგებლოა, ვიდრე მშობლობის გამოცდილების ადრეული ახალგაზრდობის ეტაპზე მიღება.

მეცნიერებმა ნიდერლანდებში 10-12 წლის ასაკის 32 000 ბავშვის პრობლემური ქცევა გამოიკვლიეს. ბავშვების ქცევის შესაფასებლად მათ დედები, მამები, მასწავლებლები და თავად ბავშვები გამოკითხეს. მეცნიერებმა აღმოაჩინეს, რომ რაც უფრო დიდი ასაკის მშობლები ჰყავდა ბავშვს, მით ნაკლებად იყო ის მიდრეკილი პრობლემური ქცევის გამოვლენისა და აგრესიისკენ. მკვლევარებმა აღნიშნეს, რომ შედარებით ასაკოვან მშობლებს უფრო მეტი შემოსავალი აქვთ და მათი განათლების დონეც გაცილებით მაღალია, ვიდრე ახალგაზრდა მშობლების. კვლევამ ასევე აჩვენა, რომ ბავშვის პრობლემური ქცევა მშობლების მატერიალურ შემოსავლებთან მჭიდრო ურთიერთკავშირში არ არის.

არ დაგავიწყდეთ !!!

Mom​sEdu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

აღნიშნული კვლევის ჩატარებამდე მსოფლიოს სხვადასხვა კუთხიდან მეცნიერებმა უამრავი კვლევა შემოგვთავაზეს, რომლებიც უმეტესად ასაკოვანი მამების შვილებში აუტიზმისა და შიზოფრენიის განვითარების რისკებს აფასებდნენ, ხოლო ასაკოვან ქალბატონებში მძიმე სიმპტომებით მიმდინარე ორსულობებს უსვამდნენ ხაზს. ნიდერლანდებში ჩატარებულმა კვლევამ საპირისპირო შედეგები აჩვენა. მკვლევარები მშობლებს სიმშვიდისკენ მოუწოდებენ და აღნიშნავენ, რომ მათ ასაკის მატების გამო შვილების ყოლის არ უნდა ეშინოდეთ, რადგან ასაკოვანი მშობლების შვილები პრობლემური ქცევისკენ მიდრეკილებას ნამდვილად არ ამჟღავნებენ. კვლევამ მშობლების ასაკის მატებასა და ბავშვების შფოთვითი ან დეპრესიული აშლილობებისკენ მიდრეკილების ზრდას შორის კავშირი ვერ გამოავლინა. 

მომზადებულია ​news4jax.com-ის მიხედვით
თარგმნა ია ნაროუშვილმა 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ხმაურს აქვს ძლიერი ზეგავლენა ჯერ კიდევ ჩამოუყალიბებელ ტვინზე. ბავშვი ადაპტაციას ძნელად გადის ასეთ გარემოში,“ - მაია ხერხეულიძე

„ხმაურს აქვს ძლიერი ზეგავლენა ჯერ კიდევ ჩამოუყალიბებელ ტვინზე. ბავშვი ადაპტაციას ძნელად გადის ასეთ გარემოში,“ - მაია ხერხეულიძე

პედიატრმა მაია ხერხეულიძემ ბავშვის ჯანმრთელობასა და კეთილდღეობაზე ხმაურის ნეგატიური ზეგავლენის შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, ბავშვზე ყველაზე უარყოფით გავლენას სატრანსპორტო ხმაური ახდენს:

„რა თქმა უნდა, თვითონ ბავშვები არიან ხმაურიანები, გაცილებით ხმაურიანები ხშირად, ვიდრე მოზრდილები. როდესაც ეს გადადის საბავშვო ბაღის გარემოში, თვითონ შიდა ხმაურმაც, რაც შეიძლება იყოს, შეიძლება რაიმე ზეგავლენა იქონიოს. ამ ხმაურის სერიოზული ზეგავლენა განვითარებაზე, შემეცნებაზე არ ხდება, მაშინ, როდესაც ისეთი ხმაური, როგორიც არის ​სატრანსპორტო ხმაური, გაცილებით მძიმე შედეგს იწვევს, ვიდრე ბავშვთან დაკავშირებული ხმაური.“

მაია ხერხეულიძემ მშობლებს ურჩია ბავშვებს დიდი ხნით არ მისცენ ხმაურიანი ელექტრონული სათამაშოები:

„კიდევ ერთი კომპონენტი არის სათამაშოები, ელექტრონული სათამაშოები, რომელმაც ​შეიძლება სერიოზული ზეგავლენა გამოიწვიოს. ელექტრონული სათამაშოები ძალიან ხმაურიანი თუ არის, ხანგრძლივი დროით არ შეიძლება, რომ მოიხმაროს ბავშვმა. ასეთი სათამაშო არ უნდა იყოს ახლო კონტაქტში სახესთან, სასმენ აპარატთან, იმიტომ, რომ ამან შეიძლება სერიოზული ზეგავლენა იქონიოს და ისეთი მინიმალური სმენის დაქვეითება გამოიწვიოს, რომელიც ძალიან ძნელი შესამჩნევია სპეციალური კვლევის გარეშე. ის კი არა, რომ ბავშვს საერთოდ სმენა არ აქვს, მაგრამ ჩურჩული და მშვიდი საუბარი შეიძლება პრობლემური გახდეს.“

„ხმაურს აქვს ძლიერი ზეგავლენა ჯერ კიდევ ჩამოუყალიბებელ ტვინზე. ბავშვი ადაპტაციას ძნელად გადის ასეთ ხმაურიან გარემოში. ტვინზე ზეგავლენა რა არის?! პირველ რიგში, ეს არის, რა თქმა უნდა, ძილის დარღვევა, რაც აისახება სხვადასხვა პრობლემის მხრივ, ​მაგალითად, ეს არის ჩაძინების გაძნელება. ითვლება, რომ ძილის დროს ოთახში ხმაური 30 დეციბალზე მეტი არ უნდა იყოს. იმ გარემოში, სადაც არის ტრანსპორტის აქტიური მოძრაობა ხმაური 80 დეციბალია. თუ ჩვენ ვცხოვრობთ ისეთ გარემოში, სადაც ძალიან ახლოს ვართ ქუჩასთან და ფანჯარა ღიაა, 30 დეციბალი ჩვენს საძინებელში არასდროს არ არის. ამან შეიძლება გამოიწვიოს ხშირი გაღვიძება, გამოფხიზლება, არასრულყოფილი ძილი და თავისი ზეგავლენა მოახდინოს შრომისუნარიანობაზე,“ - აღნიშნულ საკითხზე მაია ხერხეულიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

წაიკითხეთ სრულად