Baby Bag

ასაკოვანი მშობლების შვილები პრობლემური ქცევისკენ ნაკლებად მიდრეკილები არიან

ასაკოვანი მშობლების შვილები პრობლემური ქცევისკენ ნაკლებად მიდრეკილები არიან
თანამედროვე ადამიანები შვილის გაჩენაზე ფიქრს საკმაოდ გვიან იწყებენ. 1970-იან წლებში ქალბატონები პირველ შვილს საშუალოდ 21 წლის ასაკში აჩენდნენ, დღეს აღნიშნული ასაკი 26 წლამდე გაიზარდა. 1972 წლისთვის მამაკაცების უმრავლესობა მამა პირველად 27 წლის ასაკში ხდებოდა, თანამედროვე სამყაროში მოცემული ასაკი 31 წლამდეა გაზრდილი. ალბათ, გაინტერესებთ, თუ რომელია უკეთესი: შვილის ყოლა უფრო ახალგაზრდა ასაკში თუ აღნიშნული გადაწყვეტილების შედარებით გვიან მიღება? ერთ-ერთ უახლეს კვლევაში მეცნიერები სწორედ ამ საკითხით დაინტერესდნენ და დაასკვნეს, რომ შვილების ზრდასრულ ასაკში გაჩენა უფრო სასარგებლოა, ვიდრე მშობლობის გამოცდილების ადრეული ახალგაზრდობის ეტაპზე მიღება.

მეცნიერებმა ნიდერლანდებში 10-12 წლის ასაკის 32 000 ბავშვის პრობლემური ქცევა გამოიკვლიეს. ბავშვების ქცევის შესაფასებლად მათ დედები, მამები, მასწავლებლები და თავად ბავშვები გამოკითხეს. მეცნიერებმა აღმოაჩინეს, რომ რაც უფრო დიდი ასაკის მშობლები ჰყავდა ბავშვს, მით ნაკლებად იყო ის მიდრეკილი პრობლემური ქცევის გამოვლენისა და აგრესიისკენ. მკვლევარებმა აღნიშნეს, რომ შედარებით ასაკოვან მშობლებს უფრო მეტი შემოსავალი აქვთ და მათი განათლების დონეც გაცილებით მაღალია, ვიდრე ახალგაზრდა მშობლების. კვლევამ ასევე აჩვენა, რომ ბავშვის პრობლემური ქცევა მშობლების მატერიალურ შემოსავლებთან მჭიდრო ურთიერთკავშირში არ არის.

არ დაგავიწყდეთ !!!

Mom​sEdu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

აღნიშნული კვლევის ჩატარებამდე მსოფლიოს სხვადასხვა კუთხიდან მეცნიერებმა უამრავი კვლევა შემოგვთავაზეს, რომლებიც უმეტესად ასაკოვანი მამების შვილებში აუტიზმისა და შიზოფრენიის განვითარების რისკებს აფასებდნენ, ხოლო ასაკოვან ქალბატონებში მძიმე სიმპტომებით მიმდინარე ორსულობებს უსვამდნენ ხაზს. ნიდერლანდებში ჩატარებულმა კვლევამ საპირისპირო შედეგები აჩვენა. მკვლევარები მშობლებს სიმშვიდისკენ მოუწოდებენ და აღნიშნავენ, რომ მათ ასაკის მატების გამო შვილების ყოლის არ უნდა ეშინოდეთ, რადგან ასაკოვანი მშობლების შვილები პრობლემური ქცევისკენ მიდრეკილებას ნამდვილად არ ამჟღავნებენ. კვლევამ მშობლების ასაკის მატებასა და ბავშვების შფოთვითი ან დეპრესიული აშლილობებისკენ მიდრეკილების ზრდას შორის კავშირი ვერ გამოავლინა. 

მომზადებულია ​news4jax.com-ის მიხედვით
თარგმნა ია ნაროუშვილმა 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„პირდაპირ ეცე და გლანდები ამოჭრა, ეს არ არის გამოსავალი, იმიტომ, რომ გლანდებს თავისი ფუნქცია აქვს,“ - ოტორინოლარინგოლოგი მიშა ხუჯაძე

ოტორინოლარინგოლოგმა მიშა ხუჯაძემ მწვავე და ქრონიკული ტონზილიტის მკურნალობის მეთოდების შესახებ ისაუბრა. მან ის შემთხვევები აღწერა, რომლის დროსაც ოპერაციის საჭიროება დგება:

„საქართველოში კი არის გავრცელებული, რომ შემოხვალ თუ არა, ყველა ოპერაციას გიკეთებს, თუმცა ეს ასე არ არის. საზღვარგარეთ ძალიან შემცირდა ტონზილიტის ოპერაცია. საქართველოს მოსახლეობისთვის მენტალურად ​რვაჯერ ბავშვი რომ ავად არის, ეს არ არის გამოსავალი. ამერიკაში რვაჯერ თუ არ გაქვს ანგინა, ოპერაციას არ გიკეთებენ. მე უფრო ევროპულ გაიდლაინებს ვენდობი და როდესაც ოპერაცია კეთდება, ეს ეყრდნობა იმას, ევროპული გაიდლაინით რა არის მოწოდებული. ეს არის სამი ანგინა წელიწადში ორი წლის მანძილზე ან 5-6 ანგინა წელიწადში, ჩემთვის ეს საკმარისია.“

მიშა ხუჯაძის თქმით, გარკვეულ შემთხვევებში ქირურგიულ ჩარევაზე უარის თქმა საფრთხის შემცველია:

„როდესაც არის რაღაც გართულებები კარდიოლოგიური, სისხლძარღვთა სისტემასთან დაკავშირებით, რევმატიული პრობლემები, რასაკვირველია, აქ საკითხი არ დგას მედიკამენტოზურ მკურნალობაზე. აქ უკვე საკითხი მიდის ქირურგიაზე. შეიძლება ისეთი ზიანი მივაყენოთ ორგანიზმს, რომ პაციენტი სერიოზულ დაავადებებს შეეჯახოს იმის გამო, რომ ჩვენ არ გავბედეთ ქირურგიული ჩარევა. ​მწვავე ტონზილიტი გამოიხატება სიცხეში, ყელის ტკივილში, ზოგად სისუსტეში და ა.შ. ქრონიკული ანთება, შესაძლოა, ძალიან ნელა, შეუმჩნევლად მიდიოდეს და აზიანებდეს ისეთ სისტემებს, როგორიცაა: გულ-სისხლძარღვთა სისტემა, თირკმლები, შეიძლება გამოიწვიოს სახსრების ანთებები. წლების მანძილზე ის ნელ-ნელა  ღრღნის ორგანიზმს.“

მიშა ხუჯაძემ აღნიშნა, რომ ქირურგიული ჩარევის გადაწყვეტილება ექიმმა მხოლოდ საფუძვლიანი მიზეზის ქონის შემთხვევაში უნდა მიიღოს:

„უპირველეს ყოვლისა, რასაკვირველია, პირდაპირ ეცე და გლანდები ამოჭრა, ეს არ არის გამოსავალი, იმიტომ, რომ ​გლანდებს თავისი ფუნქცია აქვს. თან ოპერაცია მაინც ოპერაციაა, არავის არ სიამოვნებს, არც ქირურგს და არც პაციენტს. კარგი ექიმი არის ის, ვინც იცის, როგორ გააკეთოს ოპერაცია და ძალიან კარგი ექიმი არის ის, ვინც იცის, როდის არ გააკეთოს ოპერაცია. გავრცელებულია აზრი, რომ მოზრდილ ასაკში გლანდის ოპერაცია არ კეთდება. ეს არის აბსურდი. მე გამიკეთებია 70 წლის ქალბატონისთვის ოპერაცია. როდესაც საჭიროა, ოპერაცია უნდა გაკეთდეს. ასაკს მნიშვნელობა არ აქვს.“

„გლანდები საჭიროა, თუმცა გლანდების ფუნქციას ასრულებს ასევე ელენთა და კიდევ სხვა პატარ-პატარა ლიმფოიდური ქსოვილები, რომლებიც მთელს ხახაშია მიმოფანტული. არ არის სასიცოცხლო მნიშვნელობის ორგანო გლანდი, თუმცა, რასაკვირველია, თავის ფუნქციას ასრულებს. როდესაც გლანდი არის ცუდი, ის უკვე არაფერს არ ასრულებს, ის აფუჭებს. ეს საზღვარი უნდა გავიგოთ, როდის არის გლანდი საოპერაციო. ის მოსაზრება, რომ პირში შევა ჰაერი, გლანდი დაიჭერს, ეს აბსურდია. თუმცა, ლიმფოციტებისა და იმ პატარა უჯრედების შექმნაში, რომლებიც ​იჭერენ და ებრძვიან ჩვენს მტერ პატარა მიკრონაწილაკებს, ძალიან დიდი როლი მიუძღვის გლანდებს,“ - აღნიშნულ საკითხზე მიშა ხუჯაძემ ტელეკომპანია „პულსის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„პულსი“

წაიკითხეთ სრულად