Baby Bag

​ბავშვები, რომლებიც ბებიებისა და ბაბუების გვერდით იზრდებიან, განსაკუთრებით ბედნიერები და ლაღები არიან

​ბავშვები, რომლებიც ბებიებისა და ბაბუების გვერდით იზრდებიან, განსაკუთრებით ბედნიერები და ლაღები არიან

თანამედროვე მშობლებს ბავშვის აღზრდაში ბებიებისა და ბაბუების დახმარება ისე სჭირდებათ, როგორც არასდროს. გარდა იმისა, რომ უფროსი თაობის წარმომადგენლები ბავშვებს თავიანთ სიბრძნესა და ცოდნას უზიარებენ, ისინი ბავშვთა აღზრდას უდიდესი პასუხისმგებლობითაც ეკიდებიან, რაც დასაქმებულ მშობლებს თავიანთი საქმით მშვიდად და სრულფასოვნად დაკავების საშუალებას აძლევს.

კვლევებით დასტურდება, რომ ბავშვები, რომლებიც ბებიებისა და ბაბუების გვერდით იზრდებიან, გაცილებით ბედნიერები და ლაღები არიან, ვიდრე ის პატარები, რომლებსაც ბებიებთან და ბაბუებთან ხშირი შეხება არ აქვთ. როგორც წესი, ბებიები და ბაბუები შვილიშვილებისადმი განსაკუთრებული სიყვარულითა და მზრუნველობით გამოირჩევიან. ისინი ბავშვების აღზრდა-განათლებას დიდ ყურადღებას უთმობენ და ხშირად ამ ყველაფერს მშობლებზე უკეთაც ახერხებენ. ბებიებსა და ბაბუებს ბავშვებთან თამაში უყვართ. ისინი პატარებს საინტერესო და სახალისო მეთოდების გამოყენებით სამყაროს შემეცნებაში ეხმარებიან.

ზრდასრული ადამიანები, რომლებიც ბებიებთან და ბაბუებთან იზრდებოდნენ, ბავშვობის წლებს ყოველთვის სიყვარულით იხსენებენ. ყველას ენატრება ის დღეები, როდესაც ბებოს მომზადებული ნუგბარით პირის ჩატკბარუნება აბედნიერებდათ ან ბაბუასგან დასაჩუქრებულებს დამოუკიდებლად შეეძლოთ საყვარელი ნაყინის ყიდვა. 11-16 წლის ასაკის 1600 ბავშვზე დაკვირვებამ ცხადყო, რომ ბავშვები, რომლებიც ბებიებისა და ბაბუების გვერდით იზრდებიან, თავს გაცილებით დაცულად და უსაფრთხოდ გრძნობენ, ვიდრე ის ბავშვები, რომლებსაც მშობლები დამოუკიდებლად ზრდიან.

ბებიები და ბაბუები მშობლების განქორწინების შემთხვევაში ბავშვის მთავარ ნუგეშისმცემლებად და მხარდამჭერებად გვევლინებიან. მათი სახლი პატარას საიმედო თავშესაფრად ესახება, სადაც ემოციურ თანადგომას და სითბოს ყოველთვის მიიღებს.

მშობლები, რომლებიც სრულ განაკვეთზე მუშაობენ, თავიანთ შვილებს ბებიებსა და ბაბუებს თავისუფლად ანდობენ. ისინი პატარებზე თავგამოდებით ზრუნავენ და მათი უსაფრთხოების დაცვის გარანტად გვევლინებიან.

ბებიებისა და ბაბუების მხარდაჭერა არამხოლოდ ბავშვებს, არამედ მათ მშობლებსაც აბედნიერებს. რაც მთავარია, ბავშვებზე ზრუნვით ყველაზე მეტად თავად ბებიები და ბაბუები ბედნიერდებიან.

მომზადებულია ​wtvideo.com-ის  მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

შეიძლება დაინტერესდეთ

ბავშვმა გატეხა ქოთანი, გააფუჭა ყვავილი ... როგორ მოიქცევა ამ დროს ბრძენი მშობელი? - შალვა ამონაშვილის რეკომენდაცია

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს ურჩია, ბავშვი არასდროს გამოაცხადონ დამნაშავედ და მას მოსამართლის პოზიციიდან არ ესაუბრონ:

„ბავშვი სულ „აშავებს.“ ბავშვი „ყოველთვის დამნაშავეა." არასდროს ისე არ ხდება, როგორც გვინდა. ამიტომ ის ჩვენთვის სულ დამნაშავეა. ისე არ დგება, ისე არ ჯდება, როგორც ჩვენ გვინდა. ბავშვს დამნაშავედ ნუ გამოაცხადებთ, თუ მან რამე დააშავა. რა დააშავა ბავშვმა? ცუდი სიტყვა თქვა? რაღაც გატეხა? რა ვითარებაში მოხდა ეს? დანაშაული ყოველთვის დანაშაული კი არ არის. როდესაც დააკვირდები, აღმოჩნდება, რომ კიდევაც ასე უნდა მომხდარიყო. ეს შედეგია რაღაც მიზეზის. ბავშვები დამნაშავეებად არასდროს არ მიიჩნიოთ, არც დამნაშავის ენით ელაპარაკოთ. „არ გრცხვენია?“ - ეს მოსამართლის ლაპარაკია.

არ მივიყვანოთ საქმე იქამდე, რომ ბავშვს ჩვენგან შენიშვნა სჭირდებოდეს. ხომ იცით მას რა მიდრეკილებები აქვს. წინ დაუდექით, რაღაც მოაცილეთ, წინასწარ დაარიგეთ, დაიცავით ბავშვი. გავუსწროთ მოვლენას წინ, ვიდრე მოვლენა მოხდება. ეს არის ბრძენი დედისა და მამის საქმე, მაგრამ თუ მაინც რაღაც მოხდა, ბავშვმა ფანჯრის რაფიდან ქოთანი გადმოაგდო, გატყდა ქოთანი, ყვავილი გაფუჭდა, როგორ მოიქცევა დედა? ერთი ატეხავს წივილ-კივილს: „რამდენჯერ გითხარი? რატომ მიხვედი იქ? რატომ წამოჰკარი ხელი? რატომ არ ხარ ფრთხილი? რა ვქნა? როგორ გაგზარდო? როგორ გაგაგებინო?“ ატირდება დედა თვითონ. ქოთანი ხომ გატყდა უკვე? ჩვენ ბავშვს უნდა შევუქმნათ ქცევის ხატი, ჩვენი მოთმინების ხატი. მივიდეთ ყვავილთან და ვთქვათ: „როგორ მიყვარდი, რა ვქნათ ახლა? იქნებ გადაგარჩინოთ?!“ ბავშვს უთხარით: „მოდი, დამეხმარე, ჩემო ძვირფასო. აბა ფრთხილად, მიდი, ჭიქა მომიტანე.“ არ ვადანაშაულებთ ბავშვს.

მე ისე ვტირი ამ ყვავილზე, რომ ბავშვს მე ვეცოდები. ის აქეთ დამამშვიდებს, აქეთ მოუვლის ყველაფერს. რომ მიაყენო კედელთან და ურტყა, ბავშვი გაიგებს ამას?! ვერ გაიგებს! რა ვქნათ ახლა?! მოხდა ეს! ამაზე ჭკუა უკვე ისწავლა ბავშვმა. მე მინდა მას ხატი გავუჩინო, რომ შეგინდე, მიგიტევე. ბავშვი დამნაშავის როლში არასდროს არ დააყენოთ,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო:​ ამონაშვილის აკადემია

წაიკითხეთ სრულად