Baby Bag

როგორ ავარიდოთ ბავშვს განქორწინებული მშობლების კონფლიქტები

როგორ ავარიდოთ ბავშვს განქორწინებული მშობლების კონფლიქტები

მშობლები, რომლებიც განქორწინებულები არიან, ხშირად გვეკითხებიან, რამდენად აისახება ეს ყველაფერი ბავშვებზე და როგორ უნდა დაიცვან ოქროს შუალედი, რომ ბავშვიც არ დაზარალდეს და დედას და მამას თანაბრად ჰქონდეს საშუალება შვილთან ურთიერთობის.

პირველ რიგში აღსანიშნავია, რომ განქორწინება ძალიან მნიშვნელოვანი პროცესია არა მხოლოდ მეუღლეებისთვის, არამედ ბავშვებისთვისაც. მისი გადატანა როგორც პროცესის, რომელიც ძალიან მნიშვნელოვანი ეტაპის დასრულებას და ახალი, არანაკლებ მნიშვნელოვანის დაწყებას გულისხმობს, რთულია ყველა მხარისთვის.

უმეტეს შემთხვევაში განქორწინების ინიციატორი ერთ-ერთი მეუღლეა, რომელსაც უჭირს თანაცხოვრება გარკვეული მიზეზების გამო და ამჯობინებს ცალკე ყოფნას. განქორწინების პროცესი ზოგჯერ მშვიდად, ზედმეტი სკანდალებისა და აურზაურის გარეშე მიმდინარეობს, ზოგჯერ კი არის შემთხვევები, როდესაც ერთ-ერთი მეუღლე წინააღმდეგია და განქორწინება დიდ, დაუსრულებელ და მტკივნეულ პროცესად გადაიქცევა ხოლმე. ასეთ დროს, როგორც წესი, ყველაზე მეტად ბავშვები ზარალდებიან.

იმისთვის, რომ ბავშვისთვის განქორწინება ნაკლებად მტკივნეული აღმოჩნდეს, მშობლები უნდა დარწმუნდნენ, რომ გააზრებულად დგამენ ამ ნაბიჯს და გადაწყვეტილება მართებულად აქვთ მიღებული. უმჯობესია ბავშვმა ამ სიახლის შესახებ ორივე მშობლისგან ერთად გაიგოს, საბოლოო გადაწყვეტილებას მიღების შემდეგ. ზოგჯერ ხდება, რომ დაუსრულებელი კონფლიქტების ფონზე გაუკონტროლებლად აძახებენ მშობლები ერთმანეთს "გაგშორდები’’-ს და ამის შემსწრე ბავშვებიც არიან. პატარებს ეგოცენტრული ბუნების გამო ხშირად დანაშაულის განცდა უჩნდებათ, ჰგონიათ, რომ არ არიან საკმარისად კარგები და ამის გამო ჩხუბობენ მშობლები. სამწუხარო ფაქტია, მაგრამ მშობლები ზოგჯერ ბავშვებით მანიპულირებასაც ცდილობენ და კონფლიქტში რთავენ მათ. მაგ: სიტუაცია, როდესაც ერთ-ერთი მათგანი ცდილობს ბავშვი მეორეს წინააღმდეგ განაწყოს და ამით მეუღლის ყურადღება მიიქციოს და ა.შ. შედეგად ვიღებთ გაღიზიანებულ და კონფლიქტურ მშობლებთან ერთად ბავშვებს, რომლებსაც ფსიქოლოგიური პრობლემები უჩნდებათ და საჭიროებენ დახმარებას.
არანაკლებ საფრთხილო და საყურადღებოა უკვე გადაწყვეტილების მიღების შემდგომი ეტაპი, მეურვეობის საკითხი. სად იცხოვრებენ ბავშვები, როგორ მოხდება დროის გადანაწილება მშობლებს შორის, საცხოვრებელი ადგილის შეცვლა და ა.შ.

კონფლიქტის ფონზე განქორწინების დროს, როგორც წესი სასამართლო, წყვეტს მეურვეობის საკითხს და კონკრეტული პირობების მიღება უწევთ მშობლებს.
არაა გამართლებული ბავშვს ჰკითხოს მშობელმა ან მის გარშემო მყოფმა ზრდასრულმა ადამიანმა - თავად მას ვისთან ურჩევნია ცხოვრება, იქიდან გამომდინარე, რომ ბავშვი სიყვარულს და პასუხისმგებლობას ორივე მშობლის მიმართ გრძნობს, ამ არჩევანის გაკეთებით შესაძლოა მას ტრავმა მივაყენოთ. ანუ ავირჩიო ერთი - ბავშვისთვის გაუცნობიერებლად ნიშნავს უარი ვთქვა მეორეზე. ბავშვს ორივე მშობელი უყვარს, ამიტომ ისედაც რთულ ემოციურ ფონს ამით ნუღარ დავუმძიმებთ.

ძალიან კარგია, როდესაც მშობლებს ცივილური ურთიერთობა აქვთ ერთამეთთან და მარტივად აგვარებენ ისეთ საკითხებს, როგორიცაა დღესასწაულებზე ბავშვები ვისთან იქნებიან, არდადეგებს რომელ მშობელთან გაატარებენ და ა.შ.

ნებისმიერ შემეთხვევაში მშობლებს უნდა ახსოვდეთ, რომ ბავშვებისათვის აუცილებელია მოსიყვარულე გარემო, სადაც ექნებათ სტაბილურობის განცდა და რეჟიმი. განქორწინების დროს სტაბილურობის განცდა ისედაც სუსტდება და ხშირია შემთხვევები, როდესაც ბავშვებს ერღვევათ სკოლის ან ბაღის რეჟიმი. მიზეზი ბევრი შეიძლება იყოს, მაგრამ ყველაზე ხშირი ადგილსამყოფელის შეცვლა ან მშობლების შეუთანხმებლობაა. იმის მიუხედევად, რომ ისინი ერთად აღარ არიან, მაინც შეთანხმებულად უნდა მოქმედებდნენ და გადაწყვეტილებას ერთად, ბავშვის ინტერესების მაქსიმალური გათვალისწინებით იღებდნენ. შეიძლება არ ეთანხმებოდნენ მშობლები ერთამნეთს, მაგრამ ეს პატარამ არ უნდა იგრძნოს. ბავშვებისთვის ემოციური კეთილდღეობის გარდა განათლება და სოციალურ გარემოში რეაბილიტაცია უმნიშვნელოვანესია.

ავტორი: ქეთი მესხიშვილი

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ ვასწავლოთ ბავშვს მოთმინება?

როგორ ვასწავლოთ ბავშვს მოთმინება?

მოთმინება ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი უნარია, რომლის შეძენა ბავშვისთვის ადრეული ასაკიდანვე საჭიროა. მისი დახმარებით ადამიანები არამხოლოდ კარიერულ წინსვლას, არამედ ჯანმრთელობის შენარჩუნებას და ჯანსაღი ურთიერთობების ჩამოყალიბებასაც ახერხებენ. მართალია, ბავშვისთვის მოთმინების უნარის გამომუშავება საკმაოდ რთული საქმეა, თუმცა არსებობს გარკვეული სტრატეგიები, რომელთა დახმარებით მიზნის მიღწევას აუცილებლად შეძლებთ.

  • პოზიტიური გამოცდილების დახმარებით ბავშვი მოთმინებას სწავლობს

ბავშვებს გამოუცდელობის გამო უჭირთ იმის გააზრება, თუ რა სარგებლობა მოაქვს მათთვის მოთმინების უნარის განვითარებას. ისინი კარგად ვერ აცნობიერებენ დროის მნიშვნელობას და ვერ ხვდებიან, რას ნიშნავს, როდესაც გარკვეული მსხვერპლის ფასად ჯილდოს იღებ. როდესაც ბავშვს დაპირდებით, რომ მას ტკბილეულს უყიდით, ან მგზავრობისას ეტყვით, რომ მალე პარკს მიუახლოვდებით, ბავშვი ძალიან ბევრჯერ გკითხავთ, მალე უყიდით თუ არა ტკბილეულს, ან მალე მიხვალთ თუ არა პარკთან. მის კითხვებს ყოველთვის თბილად და მოთმინებით უპასუხეთ, თუნდაც მან ერთი და იგივე კითხვა ოცჯერ დაგისვათ. როდესაც ბავშვი კითხვას განმეორებით გისვამთ, ის ამით ეგოიზმს არ ავლენს, არამედ ცნობისმოყვარეობას გამოხატავს. მას უბრალოდ არ ესმის დროის მნიშვნელობა და ვერ ხვდება, რამდენი დრო დარჩა თქვენ მიერ მიცემული პირობის შესრულებამდე. თუ ბავშვს უხეშად უპასუხებთ ან ფიზიკურად დასჯით იმის გამო, რომ მან ბევრი კითხვა დაგისვათ, ის ჩათვლის, რომ ლოდინი ნეგატიური გამოცდილებაა. თუ მას თბილად უპასუხებთ, ბავშვი გადაწყვეტს, რომ ლოდინი ცუდი სულაც არ არის.

  • ბავშვმა დროის მსვლელობა უნდა იგრძნოს

თანამედროვე ბავშვები დროის უდიდეს ნაწილს ეკრანთან ატარებენ. ისინი თამაშობენ ან ფილმებს უყურებენ, რის გამოს დროის მსვლელობას საერთოდ ვერ გრძნობენ. ბავშვს ისეთი გასართობი გამოუძებნეთ, რომელიც მას რეალურ დროსთან კავშირს არ გააწყვეტინებს. ბავშვმა სიამოვნებაც უნდა მიიღოს და დროის მსვლელობაც უნდა იგრძნოს, რათა მოთმინების სწავლა შეძლოს.

  • ბავშვისთვის მიცემული დაპირებები ყოველთვის უნდა შეასრულოთ

მშობლები ბავშვებს დაპირებებს აძლევენ და იმედოვნებენ, რომ ბავშვი მიცემულ პირობას დაივიწყებს. პატარები კი ყველაფერს იმახსოვრებენ. ისინი ელოდებიან, როდის შეასრულებს მშობელი დაპირებას, რის გამოც ფიქრობენ, რომ დრო ძალიან ნელა გადის. მათ ლოდინის პროცესი არ სიამოვნებთ და ნეგატიურ გამოცდილებას იღებენ. ბავშვი, რომელიც ელოდა, რომ დედა ათ წუთში ტკბილეულს უყიდიდა, თვეობით ელის პირობის შესრულებას, რის გამოც ის თვლის, რომ ლოდინი ძალიან ხანგრძლივი და მოსაწყენი პროცესია. როდესაც ბავშვს პირობას აძლევთ, რომ რამეს გაუკეთებთ, დანაპირები უნდა შეასრულოთ.

  • ბავშვი ინფორმირებული უნდა იყოს

ბავშვი თუ გეკითხებათ, რამდენ ხანში მიხვალთ გასართობ ცენტრში, მას ინფორმირებული პასუხი უნდა გასცეთ. თქვენს შვილს არ უთხრათ, რომ მალე მიხვალთ. პასუხი უფრო ზუსტი და ბავშვისთვის გასაგები უნდა იყოს. თქვენს შვილს აუხსენით, რომ გასართობ ცენტრამდე მისვლას იმდენი დრო სჭირდება, რამდენიც მისი საყვარელი მულტფილმის ყურებას. ბავშვი ასე უკეთ გაიგებს, რამდენ ხანში მივა დანიშნულების ადგილამდე და ზედმეტი კითხვებითაც არ შეგაწუხებთ.

  • ბავშვის დასამშვიდებლად წამზომისა და ვიზუალური რეპრეზენტაციის გამოყენება შეგიძლიათ

შორ გზაზე თუ მიდიხართ და ბავშვის კითხვებზე ყოველწამიერად პასუხის გაცემას ვერ ახერხებთ, შეგიძლიათ წამზომი გამოიყენოთ. ბავშვს აუხსენით, რომ წამზომის დახმარებით ის თავად გაიგებს, როდის მივა დანიშნულების ადგილამდე. უმჯობესია, თუ მანქანაში რუკაც გექნებათ, რომლის დახმარებითაც თქვენს შვილს ვიზუალურად აჩვენებთ, რა გზა გაქვთ გასავლელი და რა დრო დაგჭირდებათ მანძილის დასაფარად.

მომზადებულია​ kidsvillage.com - ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

წაიკითხეთ სრულად