Baby Bag

„კაცია და რას იზამს,“ - ეს საშინელი ტენდენცია იყო ჩვენს ქვეყანაში და ალბათ, ახლაც გრძელდება - დეკანოზი შალვა კეკელია

„კაცია და რას იზამს,“ - ეს საშინელი ტენდენცია იყო ჩვენს ქვეყანაში და ალბათ, ახლაც გრძელდება - დეკანოზი შალვა კეკელია

დეკანოზმა შალვა კეკელიამ ჯვრისწერისა და ქორწინების მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მან ხაზი გაუსვა ჯვრისწერის დროს მშობლების დასწრების მნიშვნელობას და დაქორწინებული წყვილის ერთმანეთისადმი ერთგულების აუცილებლობას:

„ადამიანები ჯვრისწერაზე მოდიან და გვეკითხებიან: „მშობლის დასწრება ჯვრისწერაზე აუცილებელია?“ არ ვიცი საიდან დამკვიდრდა ეს წესი. აუცილებელია, აბა როგორ?! აბა რას უნდა დაესწროს მშობელი, თამადის სადღეგრძელოებს?! ჯვარს იწერს ადამიანი, საიდუმლო სრულდება. სად უნდა იყო, თუ არ მოისმენ იმ სიტყვებს, როგორ ლოცავს შენს შვილებს მღვდელი?! პირიქით, ძალიან კარგი ტრადიცია არსებობდა, როდესაც მამას შემოჰყავდა ტაძარში შვილი. ჰგონიათ, რომ ეს კათოლიკური ტრადიციაა. ეს არ იყო კათოლიკური ტრადიცია. ეს ქრისტიანული ტრადიციაა, როდესაც მშობელს შემოჰყავს თავისი შვილი. იდეალური ოჯახი არ არსებობს. მნიშვნელოვანია, როდესაც ადამიანები გყავს ირგვლივ, ვისთან ერთადაც არსებულ პრობლემებს აგვარებ. ახალშექმნილ ოჯახში ძალიან ბევრი პრობლემაა, მაგრამ ნელ-ნელა ამ პრობლემებს აგვარებ.

პავლე მოციქული ამბობს, რომ თქვენი სხეული ქრისტეს სხეული არის და არ შეიძლება ეს სხეული შეიბილწოს. აქ პავლე მოციქული არ საუბრობს ქალზე. ის არანაირად არ განასხვავებს სქესს. არ საუბრობს, რომ მამაკაცისთვის შესაძლებელია ეს და ქალისთვის არა. ორივესთვის ერთნაირად მძიმე ცოდვაა, როგორც ქალისთვის, ასევე კაცისთვის. ჩვენთან, სამწუხაროდ, ალბათ, ბავშვობაში, ჩვენი მშობლებისგან გაგვიგია, რომ როგორ მიდიოდა კაცი რუსეთში, როგორ „იგულავა“ იქ, თანაც მაშინ, როდესაც ცოლი ჰყავდა. ამას არ მალავდნენ. ეს ნორმალურად ითვლებოდა. მეუღლეებისთვისაც მისაღები იყო ეს. მთავარი იყო, საყვარელი არ გაეჩინა, თორემ ერთჯერადად შეიძლებოდა. „კაცია და რას იზამს,“ - ეს საშინელი ტენდენცია იყო ჩვენს ქვეყანაში და ალბათ, ახლაც გრძელდება,“ - მოცემულ საკითხზე მამა შალვა კეკელიამ საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „განთიადი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„განთიადი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

როდესაც ვამბობთ, რომ ბავშვი უნდა წავიდეს ბაღში, უნდა დავფიქრდეთ, პირველ რიგში, ეს ჩვენთვის ხომ არ არის „უნდა?“ - ფსიქოლოგი პაატა ამონაშვილი

როდესაც ვამბობთ, რომ ბავშვი უნდა წავიდეს ბაღში, უნდა დავფიქრდეთ, პირველ რიგში, ეს ჩვენთვის ხომ არ არის „უნდა?“ - ფსიქოლოგი პაატა ამონაშვილი

ფსიქოლოგმა პაატა ამონაშვილმა ბავშვის განვითარებისთვის უფროსის მხარდაჭერის მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„ბავშვებს განვითარებისთვის დიდები სჭირდებათ გვერდით. თუ ხეზე ადის ბავშვი, ავდივართ ხეზე ერთად და იქიდან ვუზრუნველყოფთ მის უსაფრთხოებას. ერთობლივი საქმის კეთება იმდენად ძლიერი განმავითარებელი ძალაა ბავშვებში, რომ ეს ჩვენთვის ძნელი წარმოსადგენია. სადაც ბავშვები იზრდებიან აკრძალვების გარემოში, იქ განვითარება ფერხდება. სადაც წახალისების გარემოა, იქ განვითარება იძებს ძალას.“

პაატა ამონაშვილმა, მშობლებს ურჩია, რომ ბავშვს გამოცდილების მიღების შესაძლებლობა მისცენ:

„სასურველია, რომ იქ, სადაც თავს არ დაიავადებენ, ბავშვებს საშუალება მივცეთ, რომ თავისი გამოცდილება მიიღონ. მოდი, თბილად ჩავიცვათ და ისე წავიდეთ და ვიყოთ ბავშვის გვერდზე, როდესაც მას ცივ ტყლაპოში თამაში უნდა.“

„ყველა უნდა არის ვიღაცისთვის და რაღაცისთვის. ​როდესაც ვამბობთ, რომ ბავშვი უნდა წავიდეს ბაღში, უნდა დავფიქრდეთ, პირველ რიგში, ეს ჩვენთვის ხომ არ არის „უნდა.“ აგერ სამსახურია, დრო არ არის, ამიტომ ბავშვი უნდა წავიდეს. დამტოვებელიც აღარ არის არავინ. ბავშვის თვალთახედვიდან, 3-4 წლის ასაკში ბავშვს, რა თქმა უნდა, სჭრიდება ოჯახი, პირველ რიგში. ოჯახი, სადაც დედაა, მამაა, იქ ყველაზე უკეთ ვითარდება ბავშვი. საუკეთესო ბაღი ამ კუთხით იქნებოდა ბაღი, სადაც ბავშვი ასევე განაგრძობს, რომ თავი იგრძნობს ოჯახში, სადაც აღმზრდელი დედასავით საყვარელი ადამიანი ხდება,“ - აღნიშნულ საკითხზე პაატა ამონაშვილმა ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„სხვა შუადღე“

წაიკითხეთ სრულად