Baby Bag

„აპრილი ჩვენი თვეა... დღეს ნიაკო ხუთი წლის გახდა, დანიელი ორი წლის ხდება,“- ირაკლი ნოზაძე და ია დუდაშვილი შვილებთან ურთიერთობის შესახებ

„აპრილი ჩვენი თვეა... დღეს ნიაკო ხუთი წლის გახდა, დანიელი ორი წლის ხდება,“- ირაკლი ნოზაძე და ია დუდაშვილი შვილებთან ურთიერთობის შესახებ

მომღერალმა ირაკლი ნოზაძემ და მისმა მეუღლემ ფსიქოლოგმა ია დუდაშვილმა ტელეკომპანია „POSTV”-ის გადაცემაში „პოსტ ალიონი“ შვილებთან ურთიერთობის შესახებ ისაუბრეს. ნიაკო ნოზაძე, რომელიც სოციალურ ქსელში უდიდესი პოპულარობით სარგებლობს დღეს ხუთი წლის გახდა. ირაკლი ნოზაძის თქმით, მისი ყველა შვილი აპრილშია დაბადებული:

„ნიაკო ხუთი წლის გახდა. დანიელი ხდება ორი წლის. მე აპრილის გეგმები მაქვს. ნიაკო არის პირველ აპრილს დაბადებული, ჩემი პირველი შვილი ლუკას ნოზაძე 15 აპრილს და დანიელი 21 აპრილს. აპრილი არის ჩვენი თვე.”

ია დუდაშვილის თქმით, თანამედროვე ბავშვებში ეკრანდამოკიდებულება ერთ-ერთი ყველაზე დიდი პრობლემაა, რის დასაძლევადაც მან გადაწყვიტა, რომ ნიაკოსთვის ძაღლი ეჩუქებინა. 

„ცუცა ვაჩუქეთ ნიაკოს. სიურპრიზი იყო, არ იცოდა. მაშინ არც დანიელი არ გვყავდა და ძირითადი მიზეზი ის იყო, რომ მარტო არ ყოფილიყო, ეკრანთან დიდი დრო არ გაეტარებინა. ყველაზე კარგი გამოსავალი ამ დროს ბავშვისთვის ვფიქრობ, რომ არის ძაღლი. სანამ მოვიყვანდით, ჩვენთან ყველა ძაღლს ცუცა ერქვა და ავტომატურად ესეც ცუცა გახდა. ჩემი პირველი მიზანი ის იყო, რომ ნიაკოს ნაკლები დრო გაეტარებინა ეკრანთან. ამან გაამართლა ნამდვილად. მნიშვნელოვანია, რომ სანამ ძაღლს შევიძენთ, გავიგოთ, როგორი ხასიათი აქვს, უყვარს თუ არა ბავშვებთან ურთიერთობა. ბავშვისთვის კარგია, თუ ძაღლი აქტიური იქნება. ცხოველები დანიელსაც ძალიან უყვარს,“- აღნიშნა ია დუდაშვილმა.

წყარო: ​„პოსტ ალიონი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თავისუფლება თვითნებობაში გვერევა ჩვენ, როგორც წესი... ბავშვს სჭირდება ჩარჩო,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ სწავლის პროცესში ბავშვისადმი ძალადობრივი მეთოდების გამოყენების მანკიერ მხარეებზე ისაუბრა:

„ვიღაც იტყვის, რომ მე-19 საუკუნეში ჯოხი იყო სწავლების ყველაზე გავრცელებული მეთოდი. მშვენივრად სწავლობდნენ ეს ბავშვები. კონტექსტს აქვს დიდი მნიშვნელობა, იმ გამღიზიანებლებსა და სტრესორების რაოდენობას, რომელსაც ჩვენი ტვინი განიცდის. XXI საუკუნეში მათი დათვლა არის შეუძლებელი. ჯოხი არაფერი არ არის ამათთან შედარებით, რა სტრესორებმაც შეიძლება ადამიანზე იმოქმედოს. ერთი მხრივ, ჩვენ არ ვმართავთ ჩვენი შვილების ქცევას ბავშვობაში. ვფიქრობთ, რომ ეს მისი თავისუფლების შეზღუდვაა. მეორე მხრივ, ჩვენ ვიჭრებით მის თავისუფალ სივრცეში, სადაც მან არჩევანი თვითონ უნდა გააკეთოს.

ძალიან ხშირად მშობელი 6 წლის ბავშვს არ შეეკითხება და ისე შეიყვანს უცხოენოვან სკოლაში. მერე შეიძლება იყოს სერიოზული ტრაგედიები ამასთან დაკავშირებით. იმან მომავალი უკვე განუსაზღვრა შვილს. სწორიც არის, რომ ბავშვს ჰქონდეს საშუალება სხვა ენაზე რაღაცები გააკეთოს, მაგრამ ამ შემთხვევაში ჩვენ არ ვუყურებთ ბავშვის შესაძლებლობებს, მის არჩევანს. მთავარი საზღვარი რა არის აქ? ვიღაც გეტყვის: ე.ი. ყველაფრის უფლება უნდა მივცე ბავშვს? საბოლოო ჯამში ასე ხდება. თავისუფლება თვითნებობაში გვერევა ჩვენ, როგორც წესი. თავისუფლება ნიშნავს თავისუფალ არჩევანს შეზღუდულ პირობებში. თუ ჩარჩო არ არსებობს, ვხედავთ რა ხდება საზოგადოებაში. ბავშვისთვის ჩარჩო არის ოჯახში დაწესებული წესები, ზნეობრივი კატეგორიები, რომელშიც ბავშვი იზრდება. ჩვენ ვცხოვრობთ უჩარჩოო ქვეყანაში. არც ჩვენ გვაქვს ჩარჩო, ამიტომ ერთმანეთის პერსონალურ სივრცეებში ვიჭრებით. არც დიდი ჩარჩო არ არსებობს. არჩევანის გაკეთება ხდება არა ზნეობრივი კატეგორიით, არამედ როგორც მაწყობს. ეს ბარბაროსულ საზოგადოებას ახასიათებს,“- აღნიშნულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ 

წაიკითხეთ სრულად