Baby Bag

„როგორც დედა სასოწარკვეთილი ვუყურებდი ჩემი შვილების შიმშილს... ვცდილობდი, სიმშვიდე შემენარჩუნებინა,“- უკრაინელი დედა ომის მძიმე დღეებზე საუბრობს

„როგორც დედა სასოწარკვეთილი ვუყურებდი ჩემი შვილების შიმშილს... ვცდილობდი, სიმშვიდე შემენარჩუნებინა,“- უკრაინელი დედა ომის მძიმე დღეებზე საუბრობს

უკრაინული საფეხბურთო კლუბის „შახტარის“ ნახევარმცველის მაიკონის მეუღლემ ლიარა ბარბერანმა ომის გამო ქვეყანაში შექმნილი პრობლემების შესახებ ისაუბრა.

„დედა მეკითხებოდა: „შვილო, რამე ჭამე?“ ბავშვებს ორი ვაშლი მივუტანე და მიირთვეს. დარჩენილი ვაშლის გული რომ დავინახე, გადავწყვიტე ამით დავნაყრებულიყავი. მე ვაშლის გული მივირთვი,“- აღნიშნა ლიარა ბარბერანმა.

„როგორც დედა სასოწარკვეთილი ვუყურებდი ჩემი შვილების შიმშილს. ვცდილობდი, სიმშვიდე შემენარჩუნებინა, რომ ისინიც უიმედობაში არ ჩამეგდო. დედასთან და მამასთან საუბარი მინდა, ფსიქოლოგიურად დასვენება მჭირდება, რადგან ძალიან დავიღალე,“- დასძინა ლიარა ბარბერანმა.

24 თებერვალს რუსეთმა უკრაინაში სრულმასშტაბიანი სამხედრო ოპერაცია წამოიწყო. უკრაინის ქალაქების დაბომბვა და საომარი მოქმედებები დღემდე გრძლედება.

წყარო:​ football24.ua 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი, იმის თქმა, რომ არ მიმართლებს,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი, იმის თქმა, რომ არ მიმართლებს,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ადამიანის იღბალთან არასწორ დამოკიდებულებაზე ისაუბრა:

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი. „ცუდი ბედი აქვს, ეს სხვისი ბრალია, გარემოს ბრალია, ვიღაცას რომ ეს ექნა, ამას ეს არ მოუვიდოდა.“ „არ მიმართლებს!“ - ეს თუ ადამიანმა დაირქვა სათაურად, ის უკვე მართლა იკრავს ამ ფაქტებს. ის ამ სათაურის ქვეშ შემოყრის ამ ფაქტებს და სათაურად ხდება: „წაგებული, წარუმატებელი.“ ეს ისეთი „კომფორტის ზონაა,“ რომ მას აქედან გამოსვლა აღარ უნდა. რას ვგულისხმობ ამაში? პასუხისმგებლობა ნულია. გამართლება ხდება სიზარმაცის. სიზარმაცეც ხომ შიშია, წარუმატებლობის შიში. რატომ უნდა ვიყო ზარმაცი? ე.ი. მეშინია, რომ გავაკეთო მაინც არ გამომივა.

ერთია პერფექციონისტული აღზრდა, რომ რაღაც უმაღლეს მწვერვალს უნდა გადაახტე, ყველაზე უკეთესი უნდა იყო. ეს პერფექციონიზმი მშობლებისგან რომ მოდის, ძალიან ანევროზებს ბავშვებს. ხშირად მინახავს, ბავშვი სიმღერაზე დაჰყავთ და სცენაზე გამოსვლის დროს ხმა უწყდება. მას მონაცემები აქვს და ამაზე ამუნათებენ, რომ „რა მოგივიდა? ეს როგორ დაგემართა?“ ბავშვს საერთოდ სძულდება სიმღერაც, სცენაც და ყველაფერი. ის თუ ბავშვისთვის მატრავმირებელია, რად უნდა ეგეთი სიმღერა? სიმღერა მისთვის ხომ უნდა იყოს სიამოვნების მომგვრელი? ბავშვს მოდუნება უნდა ვასწავლოთ. სულ დაძაბულობაა,“- მოცემულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად