Baby Bag

„დედამ მომწერა, მე ვეღარ ვიცოცხლებ და შენი იმედი მაქვს, სანამ შეგიძლია, ჩემი შვილები ერთმანეთს არ დააშოროო,“- ალექსანდრე ზაზარაშვილის დედის ემოციური ისტორია

„დედამ მომწერა, მე ვეღარ ვიცოცხლებ და შენი იმედი მაქვს, სანამ შეგიძლია, ჩემი შვილები ერთმანეთს არ დააშოროო,“- ალექსანდრე ზაზარაშვილის დედის ემოციური ისტორია

მომღერალ ალექსანდრე ზაზარაშვილის დედამ გულიკო ეგნატაშვილმა ოთხი ბავშვის შვილად აყვანის ემოციურ ისტორიაზე ისაუბრა:

„ჩემი ორი შვილი მყავს. ოთხი ბავშვი ვიშვილე. ისინი უკვე 9 წელია ჩემი შვილები არიან. ეს ნამდვილად რთული გადაწყვეტილება იყო. თავიდან ეს იყო ალექსანდრეს გადაწყვეტილება. ალექსანდრე პატარაობიდანვე მონასტერში დაგვყავდა ხოლმე. იქ იზრდებოდა მამა შიოსთან ყინწვისისა და სარკის წმინდა გიორგის მონასტერში. ერთხელ დედამ მოიყვანა შვილი და მამაოს ჩააბარა. ალექსანდრეს რომ შევხედე, მივხვდი, რომ ამ ყველაფერმა მასზე ძალიან იმოქმედა. მითხრა, თუ შეიძლება, ჩვენ რომ წამოვიყვანოთო. კი-მეთქი, ვუთხარი. ზუსტად ერთი კვირის შემდეგ დაგვიკავშირდა ის ქალბატონი და გვთხოვა, რომ დროებით ოთხ დედმამიშვილს, რომლებსაც ვერ დააშორებდნენ, სჭირდებოდათ თავშესაფარი. მე შემეშინდა, დავფიქრდი.​ ალექსანდრე მიყურებდა, რას ვეტყოდი.“

გულიკო ეგნატაშვილის თქმით, ბავშვების დედას ჯანმრთელობის მდგომარეობის გამო შვილებზე ზრუნვა არ შეეძლო:

„წავედით იმ სოფელში, სადაც ეს ბავშვები იყვნენ. რომ მივედით, ვნახე, რომ ძალიან ცუდ პირობებში ცხოვრობდნენ ბავშვები. ბებო ზრდიდა ბავშვებს. დედა ჰყავდათ ძალიან ცუდად. საავადმყოფოში იყო. პატარა ისეთ სიტუაციაში იყო, რომ მაშინვე გადავწყვიტე, რომ უნდა წავიყვანო. იმ გოგოს მაშინვე ვუთხარი, რომ წავიყვან-მეთქი. რაც შემეძლება, მართლა ყველაფერს გავუკეთებ-მეთქი. ეს დედის გარეშე არ მომხდარა. მას აცნობეს ეს ყველაფერი. მას ფიზიკურად არ შეეძლო ბავშვებზე ზრუნვა თავისი ჯანმრთელობის გამო.“

„ბავშვების წამოყვანის მომენტი იყო ყველაზე რთული ჩემს ცხოვრებაში. იმხელა სტრესი გამოვიარე. დედას ეჭირა პატარა ხელში. მე არ შემეძლო მისი გამორთმევა. სამი გამოიქცა ჩემთან, ჩამეხუტნენ. ამ გოგოს ვუთხარი, რომ დედას შვილს ვერ გამოვართმევდი. თვითონვე მომიყვანა დედამ, ჩამეხუტა და მითხრა, ძალიან ცუდად ვარ და არასდროს ვინერვიულებ, რომ შენს გვერდით იქნებიან ჩემი შვილებიო. ყოველთვის იმ იმედით ვიქნები, რომ დარწმუნებული ვარ, ბედნიერები იქნებიანო. მე ვუთხარი, რომ რაც შემეძლება ყველაფერს გავუკეთებ-მეთქი. წამოვიყვანეთ ეს ოთხი ბავშვი. ალექსანდრეც იყო ჩემთან ერთად. მალე დედამ მომწერა, მე ვეღარ ვიცოცხლებ და შენი იმედი მაქვს, სანამ შეგიძლია, ჩემი შვილები ერთმანეთს არ დააშოროო. მართლაც, ისე ვუყვარვარ ამ ბავშვებს და ისე გვიყვარს ერთმანეთი, რომ ამ ყველაფრის გამო ვერსად ვერ მივყვები ალექსანდრეს. ამ ბავშვებმა უკვე ბევრჯერ გაიარეს დიდი სტრესი დედის გარდაცვალების გამო და მე ვერ მივატოვებ. ალექსანდრეს თავისი მამა ახლავს თავს. დედას მეძახიან, სულ თვალებში მიყურებენ,“ - აღნიშნულ საკითხზე გულიკო ეგნატაშვილმა ტელეკომპანია POSTV-ის გადაცემაში „სიკეთე მარტივია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „სიკეთე მარტივია“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

ალექსანდრე ზაზარაშვილის მიერ საოცრად შესრულებული საახალწლო სიმღერა
ალექსანდრე ზაზარაშვილი 12 წლის ბიჭია, რომელმაც უკრაინულ „ვოისში“ ჟიური აატირა. მან სიმღერა „All by Myself“ შეასრულა და ჟიურის მოხიბვლა პირველივე წამებიდან შეძლო.სიმღერის დასრულების შემდეგ ჟი...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც მშობლები თვლიან, რომ ბავშვმა ყველაფერი უნდა ჭამოს, ეს მითი არ არის, ეს არის ახირება,” - პედიატრი ია გოგებაშვილი

​​პედიატრი ია გოგებაშვილი იმ ცნობილი მითების შესახებ საუბრობს, რომლებიც ბავშვის მოვლის შესახებ ფართოდ არის გავრცელებული. ია გოგებაშვილის თქმით, ჩვილი ბავშვის დაჯდომა 5-6 თვის ასაკიდან შესაძლებელია, თუმცა ინდივიდუალური თავისებურებები უნდა გავითვალისწინოთ:

„5-6 თვის ასაკიდან უკვე შეგვიძლია ბავშვის დასმა. ყველა ​ბავშვი ინდივიდუალურია. ბავშვის მოტორული განვითარება გიკარნახებთ, თუ როდის იქნება ის მზად დამოუკიდებლად მყარად დასაჯდომად დახმარების გარეშე. უფრო მნიშვნელოვანია მოტორული შეფერხების გამოვლენა და იმის ცოდნა, როდის უნდა ატეხოთ განგაში. თუ სამი თვის ასაკში ბავშვი თავს ვერ იჭერს, ეს საშიშროების ნიშანია. თუ ბავშვი 9 თვის ასაკში დამოუკიდებლად ვერ ჯდება, ეს უკვე საშიშროების ნიშანია. თუ ბავშვი ხუთი თვის ასაკში ზურგიდან მუცელზე ბრუნს არ აკეთებს, ეს საშიშროების ნიშანია. თუ ბავშვი, თუნდაც დახმარებით, ფეხზე მყარად არ დგას 11 თვის ასაკში, ესეც საფრთხის ნიშანია. თუ ბავშვმა 12 თვის ასაკში პირველი ნაბიჯები არ გადადგა, ამაში არაფერია საგანგაშო, 15-16 თვის ბავშვი კი უნდა დადიოდეს უკვე.“

ია გოგებაშვილი ​მშობლების მოსაზრებას იმის შესახებ, რომ ბავშვმა ყველაფერი უნდა ჭამოს, ახირებად მიიჩნევს:

„როდესაც მშობლები თვლიან, რომ ბავშვმა ყველაფერი უნდა ჭამოს, ეს მითი არ არის, ეს არის ახირება. ახალგაზრდა მშობელს რისი მიწოდება უხარია? მას უნდა ბავშვმა დააგემოვნოს შოკოლადი, მარწყვი. ასევე თავისი სურვილები აქვს უფროს თაობას. მე მინახავს შვიდი თვის ბავშვი კლინიკაში და ბედნიერი, ამაყი ბაბუა, რომელიც ამბობს, რომ ბავშვს მეგობრებთან ერთად ყოფნისას დააგემოვნებინა ხინკალი და ლუდი. როდესაც მას შენიშვნა მივეცით, ის მაინც ბედნიერი რჩებოდა, დედაც ბედნიერი იყო, შეიძლება ხათრით. მაშინ უკვე ავუხსენით, რომ ეს აღარ არის სასაცილო. სპირტიანი სასმელის მიწოდება ბავშვისთვის ნებისმიერ ასაკში, პუბერტატულ ასაკამდე არ არის რეკომენდებული. ჩვენი ეროვნული კერძები, რომლებიც სუნელებით არის გაჯერებული. ისეთი ცხიმოვანი შემადგენლობისაა, რომელიც ჩვილისთვის არანაირად არ არის რეკომენდებული. ​მსგავს კერძებს სამ წლამდე რეკომენდაციას ვერ მივცემდი. ღვინოს თავისი სიკეთე აქვს, მაგრამ არა ბავშვთა ასაკში. თავის ტვინზე, გონებრივ განვითარებაზე სპირტიანი სასმელები აბსოლუტურად ტოქსიკურ ზემოქმედებას ახდენს. მშობლები ხშირად აჭმევენ ბავშვებს ერთჯერად არომატულ წვნიანებს. მერე გახარებულები არიან, როდესაც ხედავენ, რომ უჭმელი ბავშვი ამ ერთჯერად პროდუქტს მიირთმევს. ამ ასაკში ბავშვის გემოვნება და კვების რეჟიმი ყალიბდება. ყველაზე საფრთხილოა მისი კვება. თუ მას მსგავს საკვებს მივაჩვევთ, ის მთელი ცხოვრება ასე განაგრძობს კვებას.“

ია გოგებაშვილი აღნიშნავს, რომ ბავშვის კუჭის მოქმედებასთან დაკავშირებით გავრცელებული მითია ყოველ 24 საათში დეფეკაციის აუცილებლობის შესახებ არსებული მოსაზრება:

„მითია, რომ ბავშვს კუჭის მოქმედება ყოველ 24 საათში ერთხელ უნდა ჰქონდეს. არაფერია საგანგაშო, თუ ასე არ ხდება. ძუძუთი კვებისას ექვს თვემდე ასაკში დასაშვებია, რომ ბავშვს ყოველი კვების შემდეგაც ჰქონდეს დეფეკაცია. თუ ბავშვი ხელოვნურ კვებაზეა, ექვს თვემდე კუჭის მოქმედება სასურველია იყოს 24 საათში 2-ჯერ ან 3-ჯერ. უფრო მოზრდილ ასაკში შეიძლება 24 საათში ერთი დეფეკაციის ეპიზოდიც არ იყოს და ეს არ არის საგანგაშო. თუ ბავშვს ნაწლავების გათავისუფლების პრობლემა უქმნის დისკომფორტს, ბავშვი წუხს, აქვს მეტეორიზმი, ჭირვეულობს, მუხლებს ხრის და მიაქვს მუცელთან, ეს მისთვისაც გაუსაძლისია, ერთჯერადად უნდა დავეხმაროთ. არავითარ შემთხვევაში არ უნდა გამოვიყენოთ ბამბის ჩხირი ან თერმომეტრი, რომ ხელოვნურად გამოვიწვიოთ დეფეკაცია. ​ამით ისევ და ისევ ვიწვევთ ყაბზობას და გაუვალობას.“

ია გოგებაშვილი აცხადებს, რომ ახალშობილი ყოველდღიურად უნდა დავბანოთ, თუმცა მხოლოდ წყლით:

„ახალშობილი ყოველდღე უნდა დავბანოთ. არავითარ შემთხვევაში არ იგულისხმება საპნებით დაბანა. უნდა გამოვიყენოთ შესაბამისი ტემპერატურის წყალი. ხუთი-ათი წუთი აბსოლუტურად საკმარისია. ზოგიერთ ბავშვს ეს მოსწონს. ზოგიერთი ვერ ეგუება. ამ შემთხვევაში 5 წუთი საკმარისია, რომ ათი წუთი არ ატიროთ ბავშვი. ბავშვისთვის ეს კომფორტი უნდა იყოს და არა დისკომფორტი. თუ ახალშობილს რაიმე კანის პრობლემა არ აქვს, წყალში რაიმე დანამატს ნუ გამოიყენებთ. საპნებით ბანაობას რაც შეეხება, კვირაში ერთხელ საკმარისია.“

„კრუნჩხვის დროს ენის დაჭერა ფრჩხილებით, კოვზით, იწვევს ბავშვის ტრავმატიზებას. მინახავს საშინლად დაჭრილი, სისხლიანი ენა, ყურის ნიჟარა გაჭრილი. როდესაც გოგონა დედობისთვის ემზადება, არსებობს უამრავი ლიტერატურა, რომელსაც შეიძლება გაეცნოს. ეს ყველა ქვეყანაში ასეა. დედობისთვის მზადებისას აუცილებლად უნდა ვიკითხოთ. ლიტერატურაში გაეცნობით პატივსაცემი პედიატრების რჩევებს. ​რას ვაკეთებთ კრუნჩხვის დროს? არავითარ შემთხვევაში არ ვისვრით ბავშვს პანიკაში და არ გავრბივართ მეზობლის დასაძახებლად. ვაწვენთ სწორ ზედაპირზე გვერდულად, ნიკაპი ზემოთ უნდა ავუწიოთ, რომ სასუნთქი გზები იყოს გამავალი და პირნაღები მასა არ მოხვდეს სასუნთქ გზებში. შევეცადოთ, დავაფიქსიროთ კრუნჩხვის დრო, თუ დედა ამდენ უნარს შეინარჩუნებს, რადგან ეს შემზარავი სანახავია,“ - აღნიშნავს ია გოგებაშვილი.

წყარო: ​შუადღე GDS

წაიკითხეთ სრულად