Baby Bag

„ისე აღზარდე შენ შვილის სული, რომ ჭეშმარიტება გაუძღვეს წინ,“ - შალვა ამონაშვილი ბავშვის აღზრდის შესახებ

„ისე აღზარდე შენ შვილის სული, რომ ჭეშმარიტება გაუძღვეს წინ,“ - შალვა ამონაშვილი ბავშვის აღზრდის შესახებ

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს შვილის სულიერი აღზრდის შესახებ საინტერესო რჩევები მისცა:

„სად ვიპოვოთ ჩვენ ღმერთი? მარტო ცაში ვიყუროთ? დაბლა ღმერთი არ არის?! ჩვენ ხომ ძალიან კარგად ვიცით, რომ ღმერთი ჩვენშია. ჩვენ ერთმანეთს ღმერთის თვალებით უნდა ვუყურებდეთ. სულის საქმე ეს არის, რომ აშენოს სიყვარული. „ისე აღზარდე შენ შვილის სული, რომ ჭეშმარიტება წაუძღვეს.“ რა ჩავუნერგოთ ჩვენს შვილს პირველ რიგში? თვალები, გულის ფეთქვა, ის სინაზე, რითაც გიჭირავთ ბავშვი, ეს უკვე აღზრდაა.“

შალვა ამონაშვილის თქმით, ბავშვის სული უნდა ააწყო და სულის სიმები ერთმანეთს შეუხამო:

„სული უნდა ააწყო. ერთმანეთს შეუხამო სულის სიმები.​ რა უნდა იყოს პირველი სიმი, რომელიც ბავშვს უნდა შევუხამო? მთელი ცხოვრება ეს უნდა ვაკეთოთ, უცბად კი ვერ ააწყობ. სიყვარულის სიმი დაუჭიმე შვილს სულში, მოუწესრიგე ეს სული. „გიყვარდეს,შვილო,“ - ჩემი ძუძუც ამას ეუბნება, ჩემი ხელებიც ნაზად რომ უჭირავს ბავშვი, თვალებიც ამას ეუბნება. მერე მამა მოვა, შეაგდებს ბავშვს ჰაერში, დაიჭერს და ამას ეუბნება. ეს არის საკრარული აღზრდა.“

„ჩააგონეთ თქვენს შვილებს, თუ ჩვილები არიან, ჩვილობიდან, თუ სამი-ხუთი-თხუთმეტი წლისა არიან, ამ ასაკიდან: ​„გიყვარდეს, შვილო, როგორც მე შენ მიყვარხარ. არაფერს არ გთხოვ, მარტო მიყვარხარ. მიყვარს ყველა ადამიანი. რატომ? იმიტომ, რომ ღმერთის შვილები არიან ყველანი. არის ცუდი და არის კარგი ადამიანი, მაგრამ გავიხსენოთ, როდესაც ქრისტე ჯვარზე გააკრეს, მარჯვნივ და მარცხნივ ყაჩაღები გააკრეს ჯვარზე. რა უთხრა მათ ქრისტემ, ვიდრე მამასთან ამაღლდებოდა? თქვენ დღესვე ჩემს გვერდით იქნებითო. მან შეუნდო მათ. ცუდია ადამიანი? შევუწყოთ ხელი, რომ კარგი გახდეს. უჩვენე ათასჯერ კარგი მაგალითი, შესთავაზე შენი გულწრფელობა, სიყვარული, მსხვერპლი გაიღე. რაღაც შეიცვლება ადამიანში,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„ჩვილის აღზრდას რა უნდა?! სამი წლის ბავშვსაც მოუვლი ადვილად, ექვსისასაც მოუვლი, მაგრამ როგ...
​აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა იმ შეცდომების შესახებ ისაუბრა, რომელსაც შვილის აღზრდისას ვუშვებთ და თანამედროვე სამყაროში მშობლების წინაშე არსებულ სირთულეებს გაუსვა ხაზი:„ჩვენ არ ვიცით ცხოვრება საით მ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც თქვენი სამი წლის შვილი ჭირვეულობს და ამბობს: „მე ამას არ შევჭამ,“ თქვენ ეუბნებით...“ - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები მშობლებს

„როდესაც თქვენი სამი წლის შვილი ჭირვეულობს და ამბობს: „მე ამას არ შევჭამ,“ თქვენ ეუბნებით...“ - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები მშობლებს

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მშობლების მიერ ბავშვებისთვის არჩევანის თავისუფლების შეზღუდვის პრობლემაზე ისაუბრა:

„ნორმალური განვითარების ბავშვი ისეთი არსებაა, რაზეც არ უნდა ატარო, ყველაფერზე სიხარულით წავა და ასე თუ ისე ყველაფერს აითვისებს, მაგრამ ეს მისი არჩევანი არ არის. შეიძლება მეც მინდა, რომ ჩემი შვილი მუსიკაზე დადიოდეს, მაგრამ ორი წლის ასაკიდანვე უნდა ვასწავლოთ ბავშვს, რა არის არჩევანის გაკეთება.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, სამი წლის ბავშვი თუ ჭამისას ჭირვეულობს, მას შეზღუდული არჩევანი უნდა შევთავაზოთ:

​როდესაც თქვენი სამი წლის შვილი ჭირვეულობს და ამბობს: „მე ამას არ შევჭამ,“ თქვენ ეუბნებით: „აირჩიე რას შეჭამ, ფაფას თუ კვერცხს?!“ ეს არის შეზღუდული არჩევანის სტრატეგია. დაუშვათ გეუბნებათ, რომ კვერცხს შეჭამს და მერე ამბობს, რომ არა, გადაიფიქრა. თქვენ მის არჩევანს პატივს სცემთ და ეუბნებით: „ძალიან ვწუხვარ, მაგრამ მე კვერცხი მოგიმზადე და სხვა საშუალება არ მაქვს." რატომ არის ჩვენს საზოგადოებაში, რომ თავის საქციელზე პასუხს არავინ არ აგებს? შემოეჭამა, შემოეპარა და ა.შ. ეს ტერმინი აქედან მოდის, რომ მე არ მინდოდა, მაგრამ ასე გამოვიდა. ვიღაცამ გააკეთა შენ მაგივრად, ვიღაცამ აირჩია შენ მაგივრად. მოზრდილობის ასაკამდე მშობლები ირჩევენ შვილების მაგივრად. შედეგი არის უპასუხისმგებლო მოზრდილი.“

„როდესაც სკოლაში ბავშვი სხვადასხვა წრეზე მიმყავს, ჩვენ ერთად უნდა ავირჩიოთ. მშობლები ხშირად მეუბნებიან, რომ ბავშვი 5-10 წრეზე დაჰყავთ. უხარია ბავშვს და არ იღლებაო, მშობელი მეუბნება. ჩვენ ბავშვის ფიზიკური მდგომარეობაც უნდა გავითვალისწინოთ. კი უხარია ეს ბავშვს 7-8 წლის ასაკში, მაგრამ მისი რესურსი სასრულია. ათას ადგილას ვერ ირბენს და მერე 9 საათზე გაკვეთილების მომზადებას ვერ დაიწყებს ეს ბავშვი. როდესაც მასწავლებელი მიგეგმავს, რომ 10-12 წიგნი უნდა წაიკითხო ზაფხულში, მე, როგორც ბავშვს ინტერესი დამეკარგება,’- აღნიშნულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „იმედი“

წაიკითხეთ სრულად