,,ბავშვების ჯანჯღარით, ზედმეტი რწევით დაძინება აბსოლუტურად მიუღებელია''

​ორთოპედ-ტრავმატოლოგმა ბიძინა კანაშვილმა ბავშვებში ხერხემლის პრობლემების გამომწვევ მიზეზებზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ მსოფლიოში რეკრეაციული აქტივობის დეფიციტია, რაც პრობლემას წარმოადგენს:

„მსოფლიოში არის რეკრეაციული აქტივობის დეფიციტი, მათ შორის კარგ ქვეყნებშიც. ჭარბი წონის მქონე ბავშვებში ხტომა და ძუნძული ხშირად იწვევს ქუსლის შლატერის დაავადებას. ზოგიერთ მშობელს უკიდურესობა ემართება, ყველაფერზე დაჰყავს ბავშვი ერთად. ცურვის დადებითი მხარე არის, რომ ადამიანი არ ტვირთავს ორგანიზმს წყლის წონით და არის ჰორიზონტალური დატვირთვა. ცურვის ხელმისაწვდომობა არის გლობალური პრობლემა.“

ბიძინა კანაშვილის თქმით, მომართვიანობა გაზრდილია პოზიციური კიფოზზე:

„ძალიან დიდია მომართვიანობა პოზიციურ კიფოზზე. ბავშვს არ აქვს ხერხემლის დეფექტი, ყველა მალა ისე ზის, როგორც მიღებულია. რომ შეხედავ, ვერ მიხვდები, რატომ აქვს ასეთი ცუდი დგომი. თუ ეს პოზიციური პრობლემა ძალიან დიდხანს გრძელდება, ხდება ანატომიურიც. ჩვენ რომ ვიძახოთ, მოდი, ხუთი წელი მოხრილი იყოს ბავშვი, მერე ხომ მაინც დამთავრდება პანდემია, ეს არასწორია.“

„ძვალი ბევრად უფრო სწრაფად იზრდება იქ, სადაც ზეწოლა მოხსნილია. სადაც ზეწოლა არის, იქ პირიქითაა. რატომ ვამბობთ, ცურვამ სიმაღლეში გაზარდაო? იმიტომ, რომ რაღაც პერიოდით ზეწოლა იხსნება საერთოდ. ადამიანებს ვერ ეტყვი, რომ პანდემიის არ შეეშინდეთ და შვილი ატარონ ცურვაზე. თუნდაც ის, რომ პერიოდულად გავაკეთოთ არატრავმული ვარჯიშები, ძალიან კარგია. ხერხემალს არ უხდება ძალისმიერი მანიპულაციები,“ - აღნიშნულ საკითხზე ბიძინა კანაშვილმა ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „სხვა შუადღე“