Baby Bag

,,ბავშვს დაბადებიდან უნდა ეძინოს საკუთარ საწოლში, ზურგზე, მყარ ზედაპირზე, რაც ძალიან მნიშვნელოვანია უსაფრთხო ძილისთვის''

,,ბავშვს დაბადებიდან უნდა ეძინოს საკუთარ საწოლში, ზურგზე, მყარ ზედაპირზე, რაც ძალიან მნიშვნელოვანია უსაფრთხო ძილისთვის''
რომელ პოზაშია უნდა ეძინოს პატარას და რომელი არ არის რეკომენდებული უსაფრთხო ძილისთვის, განაპირობებს თუ არა თავის ფორმას ძილის პოზა? - ამ და სხვა საინტერესო თემებზე ​​MomsEdu.ge-ს პედიატრი თათია სხირტლაძე ესაუბრა.

- დაბადებიდან, რომელ პოზაში უნდა ეძინოს პატარას, რომელია უსაფრთხო (ზურგზე, გვერდულად, მუცელზე)?

- ამერიკის პედიატრთა აკადემიის რეკომენდაციით, ბავშვს დაბადებიდან უნდა ეძინოს საკუთარ საწოლში, ზურგზე, მყარ ზედაპირზე, რაც ძალიან მნიშვნელოვანია უსაფრთხო ძილისთვის. არ არის რეკომენდებული მუცელზე ან გვერდზე ძილი, რადგან ასეთი პოზიციის დროს იზრდება ჩვილის უეცარი სიკვდილის განვითარების რისკი. ბავშვის საწოლში არ უნდა იყოს რბილი და ასევე მოძრავი არაფიქსირებული საგნები.

- რა დადებითი ან უარყოფითი აქვს თითოეული ძილის პოზას?

- გასული საუკუნის 80-იან წლებში ჩვილის ძილის საუკეთესო ფორმად მუცელზე წოლა მიიჩნეოდა, მას შემდეგ რაც აშშ-ს პედიატრთა აკადემიის რეკომენდაციით ჩვილის უსაფრთხო ძილისთვის რეკომენდებულია ზურგზე წოლა, ახალშობილთა უეცარი სიკვდილის სიხშირე მნიშვნელოვნად შემცირდა. განსაკუთრებით, 4 თვემდე ასაკის ბავშვებში, რადგან მათ გადმოტრიალება არ შეუძლიათ.

მუცელზე წოლა რეკომენდებულია დღის განმავლობაში მყარ ზედაპირზე, რა თქმა უნდა, უფროსის მეთვალყურეობის ქვეშ, რაც ხელს უწყობს ზურგის და კისრის კუნთების განვითარებას. ასევე უადვილებს გაზებისგან გათავისუფლებას და მცირდება ნაწლავური კოლიკა.

გვერდზე წოლა არ არის მიზანშეწონილი, იმიტომ რომ გვერდიდან მუცელზე ბავშვი გაცილებით ადვილად ტრიალდება.


- განსაზღვრავს თუ არა თავის ფორმას ძილის პოზა?

- დაბადებიდან 6 თვემდე ბავშვის თავის ქალა რბილია და ადვილად იცვლის ფორმას, კისრის კუნთები კი სუსტად განვითარებული, ერთ პოზიციაში დიდხანს წოლა, რა თქმა უნდა, განაპირობებს თავის ქალას ფორმირებას. როგორც ზემოთ აღვნიშნეთ, ჩვილის უსაფრთხო ძილისთვის მიზანშეწონილია ზურგზე წოლა, ამ რეკომენდაციის შემდეგ, მართალია, ახალშობილთა უეცარი სიკვდილის სინდრომი მნიშვნელოვნად შემცირდა, მაგრამ გაიზარდა პოზიციური პლაგიოცეფალიის (თავის ქალის დეფორმაცია-გაბრტყელება) შემთხვევები. რაც უფრო პატარაა ბავშვის ასაკი, მით უფრო მარტივია ამ პრობლემის პრევენცია და მკურნალობა.

- არის თუ არა სპეციალური ბალიში, რომელიც საჭიროა თავის კარგი ფორმის მისაღებად?

- ჩვეულებრივ ბავშვს 1 წლამდე ბალიში არ სჭირდება, ჩვილებს არ შეუძლიათ გადატრიალება, შესაბამისად მისი საწოლი ზედმეტი საგნებისგან თავისუფალი უნდა იყოს, სამწუხაროდ, არსებობს შემთხვევები, როცა ორთოპედიული ბალიში ჩვილის გარდაცვალების მიზეზი გახდა. აქედან გამომდნარე, სპეციალური ბალიშები თავის კარგი ფორმის მისაღებად რეკომენდებული არ არის.   

- საძილე ტომარაზეც რომ ვისაუბროთ, ურჩევთ თუ არა მშობლებს მის გამოყენებას?

- საძილე ტომარა უსაფრთხოა ჩვილისთვის და მოსახერხებელი მშობლისთვის, საბნის მსგავსად არ ვარდება საწოლიდან და ბავშვს არ ეფარება თავზე, რა თქმა უნდა, შესაფერისი ზომით და გარემოს ტემპერატურის შესაბამისად უნდა იყოს შერჩეული. ნორმალური საძილე ტომარა არის სხეულის სიგრძის ტოლი, თავის გამოკლებით, დამატებული 10-15 სმ და არ უნდა იყოს კისერთან თავის ზომაზე ფართო.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგ​უფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ასე არაფრით არ შეიძლება ბავშვების დაშინება, საშინელებაა ეს,“ - თამარ გაგოშიძე ბავშვებში კოვიდით გამოწვეულ სტრესზე

„ასე არაფრით არ შეიძლება ბავშვების დაშინება, საშინელებაა ეს,“ - თამარ გაგოშიძე  ბავშვებში კოვიდით გამოწვეულ სტრესზე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მშობლების მიერ ბავშვის დაშინების ნეგატიურ შედეგებზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ბავშვთან საუბრისას ლინგვისტიკის კონტროლი აუცილებელია:

​როდესაც მშობელი თავისდაუნებურად აშინებს ბავშვს, თვითონ არის პანიკაში და ბავშვს ეუბნება: „ხელი ამას არ მოკიდო, ხელი იმას არ მოკიდო,“ ეს არ შეიძლება. ყველაფერს ვერ გავაკონტროლებთ. ამ კონტროლის ზომა უნდა ვიცოდეთ. ჩვენ უნდა გავარკვიოთ, რისი გაკონტროლება შეგვიძლია. რასაც ვერ გავაკონტროლებთ, უნდა დავივიწყოთ.“

​თამარ გაგოშიძის თქმით, სტრესის შესამცირებლად ჩვენი რესურსები და გარემოს მოთხოვნები უნდა დავაბალანსოთ:

„გარემოს მოთხოვნები და ჩვენი რესურსები უნდა დავაბალანსოთ. მაშინ აღარ გვექნება ასეთი სტრესული მდგომარეობა. თუ ჩვენ კარგად გავაცნობიერებთ, რასთან გვაქვს საქმე, რისი გაკონტროლება შეგვიძლია და რისი არა, ასეთი არც შფოთვა გვექნება და არც სტრესული განცდა. მე, როგორც უფროსი, თუ ასე შევაშინებ ბავშვს, თუ სულ ვუმეორებ, რომ თუ ხელი არ დავიბანეთ, აგერ ბებოს გადაედება, ბებო მოკვდება, საშინელებაა ეს.“

„ბავშვს შფოთვა ეწევა, სიკვდილის შიში მოდის, მით უმეტეს, ექვს წლამდე ასაკში ეს ძალიან ხშირია ისედაც, ყოველგვარი კორონას გარეშე. ამ ასაკში წარმოსახვა ვითარდება და ეს ძალიან ბუნებრივია. ასე არაფრით არ შეიძლება ბავშვების დაშინება. მერე შეიძლება იყოს ღამის შიშები, კოშმარები, ზოგადად შიშები, სიკვდილის შიში. ამას უკვე მერე სპეციალისტი სჭირდება. „არ შეჭამ საჭმელს, დასუსტდები და კორონა დაგემართება,“ - ასეთი შეშინებები არ გვჭირდება. ​ჩვენ უნდა ვაკონტროლოთ, რას ვეუბნებით ბავშვებს. ისინი სენსიტიურები არიან. მესამე ოთახში რომ ლაპარაკობდე, იმან იცის, რაზე ილაპარაკე. ბავშვებთან უნდა გავაკონტროლოთ ჩვენი ლინგვისტიკა,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​„მშობლები განათლებისთვის“

წაიკითხეთ სრულად