Baby Bag

ბავშვის 7 ჩვევა, რომელთა იგნორირება სახიფათოა

ბავშვის 7 ჩვევა, რომელთა იგნორირება სახიფათოა

შვილის ყოლა საოცარი განცდაა, თუმცა მშობლობა მარტივი გამოცდილება ნამდვილად არ არის. რთულია იმის მიხვედრა, რამდენად ზნეობრივი, განათლებული და ძლიერი ადამიანი იქნება ბავშვი მომავალში. ჩვენს სტატიაში ბავშვებში გავრცელებულ შვიდ ჩვევაზე გესაუბრებით, რომელთა იგნორირება სახიფათოა და სერიოზული პრობლემების გამომწვევ მიზეზად შეიძლება იქცეს.

  • სხვისი ნეგატიური ქცევის მიმართ გულგრილი დამოკიდებულება

თქვენს შვილს უნდა აუხსნათ, რომ სხვების ნეგატიური ქცევის მიმართ გულგრილი დამოკიდებულება არასწორია. მან უნდა იცოდეს, რომ ყურადღებიანობასა და ენის მიტანას შორის დიდი განსხვავებაა. ბავშვმა არ უნდა დამალოს, როდესაც სხვა ბავშვის სახიფათო და ნეგატიური ქცევის შემსწრე ხდება. ის მშობელს მსგავს საკითხებზე გულწრფელად უნდა ესაუბრებოდეს, რათა სერიოზულ პრობლემებს თავი აარიდოს.ბავშვი სირთულეებთან გამკლავებას დედასთან და მამასთან ერთად უნდა ცდილობდეს.

  • და-ძმასთან მეტოქეობა

თქვენს შვილებს შორის მეტოქეობა თუ არსებობს, პრობლემის მიზეზი აუცილებლად უნდა აღმოაჩინოთ. არ მისცეთ ბავშვებს უფლება, რომ ერთმანეთს ფიზიკური ტკივილი მიაყენონ. ისინი ერთ გუნდად უნდა შეიკრან და ყველა პრობლემა თანამშრომლობით გადაწყვიტონ. ბავშვებს ერთმანეთის გრძნობების პატივისცემა უნდა ასწავლოთ. თქვენს თითოეულ შვილთან დრო თანაბრად უნდა გაატაროთ, რათა მათ შორის კონფლიქტი არ გაღვივდეს.

  • ქურდობა

ბავშვს ქურდობაზე თუ წაასწრებთ, მის მიმართ აგრესიას ნუ გამოხატავთ. თქვენი შვილის ქცევის მოტივი გამოიკვლიეთ და მას კარგად აუხსენით, თუ რატომ არის სხვისი ნივთის მოპარვა მიუღებელი საქციელი. ბავშვს უთხარით, რომ მოპარული ნივთი პატრონს დაუბრუნოს და მას ბოდიშიც მოუხადოს. თუ ბავშვი ქურდობას კვლავ განაგრძობს, დახმარებისთვის ფსიქოლოგს მიმართეთ, რათა პრობლემა უფრო მეტად არ გამწვავდეს.

  • სხვების მიმართ უპატივცემულო დამოკიდებულება

ბავშვის სხვების მიმართ უპატივცემულო დამოკიდებულება უყურადღებოდ არასდროს დატოვოთ. მისი ქცევის მოტივები გაარკვიეთ და თქვენს შვილს აუხსენით, როგორ უნდა მართოს თავისი ქცევა. ბავშვმა უფროსების მშვიდად მოსმენა უნდა ისწავლოს. თუ თქვენი შვილი სხვებისადმი უპატივცემულო ქცევას კვლავ გააგრძელებს, მას ყველა პრივილეგია ჩამოართვით, რომლითაც სარგებლობს.

  • ტყუილის თქმა

ბავშვი თუ ხშირად იტყუება, ნუ გაღიზიანდებით. მას გულწრფელობისა და სიმართლის თქმის მნიშვნელობა კარგად აუხსენით. დაფიქრდით, როგორ უნდა დასაჯოთ ბავშვი მისაღები და პოზიტიური ფორმით, რათა მან სიცრუის თქმა შეწყვიტოს. თუ ბავშვი თქვენს მოტყუებს ძველებურად განაგრძობს, შესაძლოა, მას სერიოზული ფსიქოლოგიური პრობლემები ჰქონდეს, რის გამოც სპეციალისტთან კონსულტაცია აუცილებელია.

  • მოუთმენლობა და წუწუნი

მოუთმენლობის წუწუნით გამოხატვა სერიოზული პრობლემაა. ბავშვს აუხსენით, რომ მან ნორმალურად უნდა ისაუბროს. თუ ის კვლავ წუწუნით მოგმართავთ, გაარკვიეთ, რატომ ვერ ახერხებთ თქვენთვის ყველაზე ახლობელ ადამიანთან მშვიდად საუბარს. ბავშვთან გულწრფელად გაისაუბრეთ და აუხსენით, რომ მას უფრო მეტი სერიოზულობა და მოთმინება მართებს.

  • უხეში მანერები

ბავშვს კარგები მანერების ათვისების პროცესში ზედმეტად ნუ დატვირთავთ. მას ხშირად შეახსენეთ, რომ სხვების მიმართ ყურადღებიანი უნდა იყოს. აუცილებელია, რომ ოჯახის ზრდასრული წევრები ღირსეულად იქცეოდნენ, რადგან ბავშვები მათ ქცევებს იმეორებენ. 

მომზადებულია ​brightside.me - ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა 

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

მშობლის 7 შეცდომა, რომელიც ბავშვს რყვნის და ათამამებს
ბავშვის მიუღებელი ქცევის გამომწვევი მიზეზი უმეტესწილად მშობლის შეცდომაა. თუ გსურთ, რომ თქვენი შვილი პატივისცემით გეპყრობოდეთ და გათამამებული ბავშვივით არ იქცეოდეს, მის მიმართ დამოკიდებულებაში გარკვეულ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

​რატომ ეშინიათ ბავშვებს სიბნელის? - რეკომენდაციები ბავშვთა და მოზარდთა ფსიქოლოგისგან

​რატომ ეშინიათ ბავშვებს სიბნელის? - რეკომენდაციები ბავშვთა და მოზარდთა ფსიქოლოგისგან

რატომ ეშინიათ ბავშვებს სიბნელის და როგორ დავეხმაროთ მათ? - ამ საკითხებზე MomsEdu.ge-ს ბავშვთა და მოზარდთა ფსიქოლოგი მარიამ შოვნაძე ესაუბრა.

რატომ ეშინიათ ბავშვებს სიბნელის?

შიში ისეთივე მნიშვნელოვანი ემოციაა, როგორც სიხარული, ბრაზი და ა.შ. ხშირად სამუშაო პროცესში ვხვდები დამოკიდებულებას, რომ შიში ცუდი ემოციაა და სირცხვილთანაც აკავშირებენ. ზოგადად, ემოციებთან და მათ შორის, შიშთანაც, არასწორი შეფასებაა - ცუდი ან კარგი. სინამდვილეში შიშს დიდი როლი აქვს ადამიანის ცხოვრებაში, გვიცავს აღქმული საფრთხეებისგან.

შიშს ყველა ბავშვი გრძნობს ბავშვობაში, ეს ბუნებრივი და ნორმალურია. ჩვეულებრივ, პირველად 3-დან 6 წლამდე ასაკში ჩნდება. ამ ასაკში ბავშვებს უჭირთ გამიჯნონ ფანტაზია და რეალობა, ამიტომ საწოლის ქვეშ ან კარადაში შესაძლოა წარმოიდგინონ სხვადასხვა პერსონაჟი.

- თუ პრობლემას ყურადღებას არ მივაქცევთ, შესაძლებელია თუ არა მომავალში გართულდეს?

ისეთი ფრაზები, როგორიც არის „არაფერია საშიში”, „ნუ გეშინია”, „ამხელა ბიჭს/გოგოს როგორ გეშინია, სირცხვილია” - დაუშვებელია. ბავშვის ემოციის იგნორით, გაბრაზებით, შერცხვენით ან გაუფასურებით, მას ვერ ვეხმარებით, პირიქით, უკიდურესი შედეგები შეიძლება მივიღოთ.

- როგორ დავეხმაროთ და ავუხსნათ პატარას, რომ არაფერია საშიში?

სიბნელის შიში არ არის მხოლოდ და მხოლოდ სიბნელის შიში. ეს შიში გულისხმობს სიბნელეში რაიმე საფრთხის არსებობის და მისი ვერ დანახვის შიშს. აქედან გამომდინარე, ფანტაზიის დახმარებით ბავშვისთვის ჩრდილი ბნელ კუთხეში შეიძლება მონსტრად გადაიქცეს. მაშინ, როდესაც ბავშვს აქვს ძლიერი შიში, რომ საწოლის ქვეშ მონსტრია და ჩვენ ვუხსნით რომ საწოლის ქვეშ საფრთხე არ არის, მაგრამ მას ისევ ეშინია, ამ დროს, შესაძლოა მშობელი გაღიზიანდეს, გაბრაზდეს ან საკუთარი თავი დაადანაშაულოს რომ საკმარისად კარგად ვერ უხსნის. მნიშვნელოვანია, გავიხსენოთ ასაკობრივი თავისებურება, ბავშვს აღნიშნულ ასაკში უჭირს ფანტაზიის და რეალობის გამიჯვნა, აქედან გამომდინარე, შესაძლოა თქვენ გისმენდეთ, მაგრამ ამან გავლენა არ იქონიოს და კიდევ უფრო მეტად დატვირთოს ბავშვის ემოციური მდგომარეობა.

- რა გზები არსებობს შიშის დასაძლევად?

რეკომენდაციები:

- მნიშვნელოვანია, ამოვიცნოთ და ვაღიაროთ ბავშვის შიში, ვალიდურად მივიღოთ და არავითარ შემთხვევაში არ გავაუფასუროთ. ასევე, არ არის რეკომენდებული ისეთი სქემების მიწოდება, როგორიც არის „კარგ ბავშვებს არ ეშინიათ”, „კარგ ბავშვებთან მონსტრები არ მოდიან”.

როგორც აღვნიშვნე, მნიშვნელოვანია ვალიდაცია მივცეთ ბავშვს, ვაგრძნობინოთ თანაგანცდა, რომ მარტო არ არის ამ შიშთან და გვსურს მისი დახმარება. თუ ჩვენ ვალიდურად მივიღებთ მის შიშს, დავეხმარებით ამ შიშის გამოკვლევაში და შესწავლაში, ბავშვი მნიშვნელოვან გამოცდილებას მიიღებს და აუცილებლად გაუმკლავდება.

თუ ბავშვს ეშინია ბნელ ოთახში მარტო დარჩენის და დაძინების, ამ შემთხვევაში, შეგვიძლია ხშირად გავატაროთ დრო ერთად ბნელ ოთახში. მაგალითად, ჩაბნელებულ ოთახში მოვაწყოთ ფანრებით განძის ძიება ან კედელზე ჩრდილებით ვითამაშოთ. რაც უფრო მეტ დროს გავატარებთ მხიარულად სიბნელეში, ბავშვი უფრო უსაფრთხოდ იგრძნობს თავს და ისწავლის როგორ გამოიკვლიოს შიში, არსებული გარემო. ასევე, შესაძლოა დაეხმაროს ძილის მეგობარი, სათამაშო, რომელიც თავს უსაფრთხოდ აგრძნობინებს.

შეგვიძლია ძილის წინა რიტუალის შემდეგ ერთად ფანრით გამოვიკვლიოთ ოთახის კუთხეები, საწოლის ქვეშ არსებული სივრცე და ეს ფანარიც დავუტოვოთ ბავშვს, რათა საჭიროების შემთხვევაში მარტომაც გააგრძელოს გამოკვლევა.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური

წაიკითხეთ სრულად