Baby Bag

9 მიზეზი, თუ რატომ არ უნდა გაზარდოს ბავშვი ბებიამ

9 მიზეზი, თუ რატომ არ უნდა გაზარდოს ბავშვი ბებიამ

ოჯახში ბავშვის დაბადებასთან ერთად ბებიები განსაკუთრებით აქტიურდებიან. ისინი მშობლებს ბავშვის აღზრდაში დახმარებას სთავაზობენ. მიუხედავად იმისა, რომ ბებიებს შვილიშვილების მოვლა ახარებთ, ისინი იშვიათად ითვალისწინებენ მშობლების რეკომენდაციებსა და რჩევებს. ეს ყოველივე კი ბებიასა და მშობლებს შორის ხშირად კონფლიქტის გამომწვევი მიზეზი ხდება.ასეთ შემთხვევაში, უმჯობესია, მშობლებმა ბავშვის აღზრდაზე დამოუკიდებლად იზრუნონ და ბებიის დახმარებაზე უარი თქვან. ჩვენს სტატიაში იმ მიზეზებს გაგაცნობთ, რომელთა გამოც ბავშვის აღზრდა ბებიას არ უნდა მიანდოთ.

  • ბავშვის მოვლის მოძველებული მეთოდები

წლების წინ ბავშვებს 37 გრადუს ტემპერატურაზე აბანავებდნენ, დღეს კი ბავშვის ბანაობა 33-34 გრადუსზეა რეკომენდებული. საბჭოთა კავშირში მცირეწლოვან ბავშვებს ძროხის რძეს და ხილის წვენებს აძლევდნენ. თანამედროვე სამყაროში რძის ფორმულები იყიდება, რომლებიც ვიტამინებით არის გაჯერებული. წლების წინ ითვლებოდა, რომ ჩვილ ბავშვს ხელ-ფეხის გამოძრავების შესაძლებლობა არ უნდა მისცე. თანამედროვე მშობლებისთვის მსგავსი მიდგომა მიუღებელია. ბებიები, როგორც წესი, უპირატესობას ბავშვის მოვლის მოძველებულ მეთოდებს ანიჭებენ და მშობლების ახალ მიდგომებს სულელურს ან არასაჭიროს უწოდებენ. თუ ბებია წინააღმდეგობას გიწევთ, მას კარგად აუხსენით, რომ თქვენ მხოლოდ თანამედროვე მეთოდების გამოყენებას გეგმავთ. თუ ის თქვენს აზრს არ იზიარებს, ბავშვის აღზრდას ბებიას ნუ მიანდობთ.

  • საკუთარი აღზრდის პრინციპებისთვის უპირატესობის მინიჭება

ბავშვის აღზრდის მეთოდები, რომლებიც 30 წლის წინ აქტუალური იყო, დღეს ძალიან მოძველებულია. ადრე ბავშვებს ძალიან მკაცრად ზრდიდნენ. მათ მიმართ ზედმეტ სითბოს და სიყვარულს არ გამოხატავდნენ. ბავშვის ხელში აყვანას ერიდებოდნენ, რადგან ეშინოდათ, რომ მას ძალიან გაათამამებდნენ. მშობლებმა ბავშვის აღზრდაში მონაწილე ყველა ადამიანს აღზრდის საკუთარი პრინციპები უნდა გააცნონ. თუ თქვენთვის მიუღებელია ბავშვთან ძველებური, მკაცრი მიდგომების გამოყენება, ეს ყველასთვის გასაგები უნდა გახადოთ.

  • ბავშვის გათამამება

ბებიები საკუთარ შვილიშვილებს მეტისმეტად ათამამებენ. შესაძლოა, მშობლები შვილებს ასწავლიდნენ, რომ სადილის შემდეგ მათ საკუთარი თეფში უნდა გარეცხონ. ბებია შვილიშვილის შეწუხებას მოერიდება და მისთვის ყველაფერს თავად გააკეთებს. ეს ყველაფერი ბავშვს აბნევს. ის ვერ იგებს, როგორ მოიქცეს და რა არის სწორი საქციელი. მშობლებმა ბებიას გარკევით უნდა აუხსნან, რომ არსებობს აღზრდის ისეთი პრინციპები, რომლებსაც არავინ უნდა გადაუხვიოს. შეგიძლიათ, ბებიას თანამედროვე აღზრდის მეთოდების შესახებ წიგნიც წააკითხოთ და უთხრათ, რომ თქვენთვის გარკვეულ საკითხებზე კომპრომისზე წასვლა მიუღებელია.

  • ოჯახური ცხოვრების კონტროლი

ბავშვის აღზრდასთან ერთად ბებია წყვილის ოჯახური ცხოვრებითაც ინტერესდება. ის მშობლების ყოველდღიურ ცხოვრებაში მეტისმეტად ერთვება. შესაძლოა, მან გააკრიტიკოს დედა, რომელიც ბევრს მუშაობას და მას ბავშვებისადმი უყურადღებობაში დასდოს ბრალი. ბებიასთან ურთიერთობისას მშობლებმა გარკვეული ზღვარი უნდა დააწესონ. თუ ბავშვის აღზრდაში დედამთილი გეხმარებათ, მას აუხსენით, რომ თქვენს ოჯახურ საქმეებში ჩარევას მისგან არ მოითმენთ. ნუ გააკეთებთ ამას მას შემდეგ, რაც მოთმინება ამოგეწურებათ. ბებიას ყველაფერი წინასწარ აუხსენით.

  • მშობლების ავტორიტეტის შელახვა

ბებიებს ბავშვის აღზრდასთან დაკავშირებით საკუთარი ხედვები აქვთ. ისინი მშობლების საწინააღმდეგო აზრს, როგორც წესი, შვილიშვილების წინაშე გამოთქვამენ. წარმოიდგინეთ შემდეგი სურათი: ბავშვები ჭირვეულობენ, მათ ტკბილეულის მირთმევა უნდათ. დედას არ სურს, რომ ბავშვებმა ტკბილეული მიიღონ. ის შვილებს მკაცრი უარით ისტუმრებს. ამ დროს საუბარში ბებია ერთვება და ბავშვებს ნაყინის ყიდვას სთავაზობს. ბავშვები ხედავენ, რომ მათი მშობლების უარი საბოლოო არ არის და ბებია ყოველთვის მათ მხარეს იჭერს. ეს ბავშვის პრობლემური ქცევის გამომწვევი მიზეზი ხდება. აუხსენით ბებიას, რომ ბავშვების წინაშე საწინააღმდეგო აზრი არასდროს გამოხატოს.

  • ბავშვის დემოტივაცია

სამსახურში წასული მშობლები ბავშვს ბებიასთან ტოვებენ. ისინი თვლიან, რომ ასე უკეთესია. ბავშვი აცნობიერებს, რომ მშობლების ნახვას მათი სამსახურში ყოფნის გამო ვერ ახერხებს. სახლში დაბრუნებული უფროსები წუწუნებენ, რომ ძალიან დაიღალნენ. ეს ყოველივე ბავშვს შრომისა და მუშაობის წინააღმდეგ განაწყობს. ეცადეთ, სამუშაო გრაფიკი შეამციროთ და ბავშვებთან მეტი დრო გაატაროთ. როდესაც ბავშვს ბებიასთან იშვიათად ტოვებთ, ბავშვს თქვენი ნახვის სასიხარულო მოლოდინი ექნება. თუ ყოველდღიურად მუშაობთ და ბავშვი ბებიასთან იზრდება, ის იფიქრებს, რომ თქვენთვის ზედმეტი ტვირთია.

  • საპასუხისმგებლო გადაწყვეტილებების მიღება

ბავშვისთვის მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილებების მიღებას მშობლები თუ ვერ ახერხებენ, ამას ბებია აკეთებს, რაც, ხშირ შემთხვევაში, მშობლების მოლოდინისგან მნიშვნელოვნად განსხვავდება. წინასწარ აუხსენით ბებიას, რა უნდა ჩააცვას ბავშვს, რა აჭამოს ან სად ატაროს გასართობად, რათა შემდგომში იმედგაცრუებები არ გქონდეთ.

  • ბავშვისადმი გადაჭარბებული მზრუნველობა

ბებიები ბავშვებს მეტისმეტად ბევრ ტანსაცმელს აცმევენ. ისინი პატარებთან ერთად სეირნობას ერიდებიან, რადგან ეშინიათ, ბავშვი არსად გაექცეთ. ზოგჯერ ბებიები შვილიშვილებისთვის საშინაო დავალებებს თავად წერენ. რა თქმა უნდა, ბებიას ბავშვისთვის ყველაფერი საუკეთესო სურს, მაგრამ ის გაუცნობიერებლად უქმნის მას პრობლემებს. მსგავს პირობებში ბავშვი დამოუკიდებლობას ვერ სწავლობს. ბებია თქვენთან მოიპატიჟეთ და აჩვენეთ, როგორ ზრდით შვილს, რა მიდგომები და მეთოდები გაქვთ, რათა მან თქვენი მაგალითით იხელმძღვანელოს.

  • ჭარბი კვება

კვლევებით დგინდება, რომ ბავშვებს, რომლებიც ბებიებთან იზრდებიან, ჭარბწონიანობის პრობლემა ხშირად აწუხებთ. ბავშვი, რომელიც ჭირვეულობას იწყებს, ბებიასგან მაშინვე იღებს იმ საკვებს, რომლის მირთმევასაც მას მშობლები უკრძალავენ. აუხსენით ბებიას, რომ ჭარბი წონა ბავშვის ჯანმრთელობაზე ნეგატიურად ზემოქმედებს. მან უნდა იცოდეს, რომ გარკვეული ტიპის საკვების მიცემა ბავშვისთვის კატეგორიულად არ შეიძლება.

ბებიებმა, რომლებსაც შვილიშვილების აღზრდა სურთ, მშობლების ინტერესები და მოთხოვნილებები უნდა გაითვალისწინონ, რათა ბავშვს ნორმალური განვითარების შესაძლებლობა მისცენ. თუ ისინი მშობლებთან კონფლიქტს არ ერიდებიან, ბავშვის სწორად აღზრდა ძალიან გაუჭირდებათ.

მომზადებულია​ adme.ru - ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ძირითადად, მდგომარეობა ყურადღებას იქცევს 3 წლის ასაკიდან, ადრეულ ასაკში რთული გასამიჯნია ეს ბავშვის ჩვეულებრივი აქტივობაა თუ ჰიპერაქტივობა'' - როგორ იმართება ჰიპერაქტივობის სინდრომი და ყურადღების დეფიციტი?

,,ძირითადად, მდგომარეობა ყურადღებას იქცევს 3 წლის ასაკიდან, ადრეულ ასაკში რთული გასამიჯნია ეს ბავშვის ჩვეულებრივი აქტივობაა თუ ჰიპერაქტივობა'' - როგორ იმართება ჰიპერაქტივობის სინდრომი და ყურადღების დეფიციტი?

როგორ იმართება ჰიპერაქტივობის სინდრომი და ყურადღების დეფიციტი? - აღნიშნულ თემაზე საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი მარი მალაზონია“ ბავშვთა და მოზრდილთა ფსიქიატრმა თამარ-ტატა ბაზღაძემ ისაუბრა.

მისი თქმით, ჰიპერაქტივობის სინდრომი და ყურადღების დეფიციტი ხშირად გვხვდება საზოგადოებაში. ზოგ შემთხვევაში სიდრომი მიმდინარეობს უპირატესად ყურადღების დარღვევით, ზოგ შემთხვევაში ჰიპერაქტიურობით და არის კომბინირებული ვარიანტი, როდესაც ორივე პრობლემა ერთნაირად ვლინდება:

,,ძირითადად, მდგომარეობა ყურადღებას იქცევს 3 წლის ასაკიდან. ადრეულ ასაკში რთული გასამიჯნია ეს ბავშვის ჩვეულებრივი აქტივობაა თუ ჰიპერაქტივობა. ამ სირთულის გამო დიაგნოზი ძირითადად არ ისმევა 6 წლამდე. როგორც წესი, მიმდინარეობს დაკვირვება, რა დოზით ვლინდება ჰიპერაქტიურობა, რამდენად ახლავს ყურადღების პრობლემები და რამდენხანს გაჰყვება ბავშვს ჰიპერაქტიურობა. თუ ბავშვი უბრალოდ ცელქი და მოუსვენარია, თუმცა არ აქვს ყურადღების, დასწავლის პრობლემა, უსმენს, ითვისებს - არ არის საგანგაშო. უფრო საყურადღებოა, როდესაც ბავშვი არ გვისმენს, არ ითვისებს ასაკის შესაბამის უნარებს და ფიქსირდება ზღვარგადასული ჰიპერაქტიურობა.

იდეალურ შემთხვევაში ბავშვთან მულტიგუნდური მიდგომა გამოიყენება და მუშაობს რამდენიმე სპეციალისტი. ვიწყებთ ფსიქოედუკაციით, ანუ იგივე ფსიქოგანათლებთ, რის დროსაც მშობელს ვაწვდით ინფორმაციას, თუ რას გულისხმობს ეს სინდრომი, რა სიმპტომები შეიძლება ახლდეს, რა სირთულეებს იწვევს ეს სიმპტომები, როგორი მიდგომები შეიძლება გამოიყენოს მშობელმა და ა.შ. იდეალურ შემთხვევაში სკოლა აუცილებლად ჩართული უნდა იყოს, რაც საქართველოში ცოტა რთული საკითხია, თუმცა ნელ-ნელა მაინც არის გარკვეული მზაობა სკოლის მხრიდან, რომ მიიღონ გარკვეული რეკომენდაციები და უკეთ ააწყონ ურთიერთობა ჰიპერაქტიურ ბავშვთან.''

,,აღვნიშნავ ასევე იმას, რომ  თავის ტვინში გარკვეული ცვლილებები აისახება და კომპიუტერულ ტომოგრაფიაზე ჩანს ეს. აქ შეიძლება იყოს გარკვეული უბნების შემცირება, რომელიც პასუხისმგებელია ყურადღების კონცენტრაციაზე, ემოციის და ქცევის მართვაზე. ასევე არის პრეფრონტალური უბნების და მათ სისხლით მომარაგების დეფიციტი, რომელიც პასუხისმგებელია წახალისება-დასჯის მეთოდების ეფექტურობაზე. თუმცა საქართველოში კვლევის ამ ტიპის მეთოდებს ჯერ არ ვიყენებთ, არ არის ფართოდ გავრცელებული. საკმაოდ ძვირადღირებული მეთოდებია და იშვიათად მივმართავთ დიაგნოსტიკის პროცესში,'' - დასძინა თამარ-ტატა ბაზღაძემ. 

ბავშვთა და მოზრდილთა ფსიქიატრმა მართვის მეთოდებთან დაკავშირებითაც ისაუბრა:

,,რაც შეეხება მართვის მეთოდებს, პირველივე რასაც ვეუბნებით მშობლებს არის ის, რომ ჩვენ არ გვაქვს ჯადოსნური აბი, რომელსაც ბავშვს მივცემთ და ის გახდება მშვიდი, დამჯერი და ბეჯითი. პრობლემა არის კომპლექსური და მას სჭირდება ოჯახის სრული ჩართულობა, რისთვისაც ისინი მზად უნდა იყვნენ. ფსიქოედუკაციის შემდეგ, ვთავაზობთ გარკვეულ ჩარევებს, როგორიცაა ქცევითი ტექნიკების გამოყენება და რჩევები, როგორ უნდა მართონ ჰიპერაქტიური ბავშვის ქცევა. ქცევით თერაპიას ატარებს სპეციალისტი, თუმცა მშობელი ჩართულია და ითვალისწინებს რეკომენდაციებს. თუ ქცევის მართვის მოდელი არ შეიცვალა ოჯახის ფარგლებში, მხოლოდ სპეციალისტი ამას ვერ მოაგვარებს.

მნიშვნელოვანია ჩარევის დროულად დაწყება, რადგან პრობლემასთან გამკლავება უფრო რთულია დიდ ასაკში. ყველაზე ხშირად რასაც ვხვდებით არის ოპოზიციურ-გამომწვევი ქცევითი აშლილობა, რომელიც ძალიან ხშირად ახლავს ჰიპერაქტიურობას. ბავშვი არის დაუმორჩილებელი, ნეგატიურად განწყობილი, მუდმივად წინააღმდეგობაშია, ყველანაირ ინსტრუქციას ცუდად იღებს, ჯიუტობს, მიუხედავად იმისა, უნდა თუ არა ეს, მაინც აკეთებს. ასეთი ქცევა ვლინდება იმ შემთხვევაში, როცა ბავშვი მუდმივად შენიშვნებს იღებს და ესმის გარშემომყოფებისგან თუ როგორი ცუდია, ცუდად იქცევა, მოუწესრიგებელია და ა.შ. ამიტომ ვითარდება ოპოზიციურ-გამომწვევი ქცევითი აშლილობა, რომელთან მუშაობაც მეტ პრობლემას ქმნის დიდ ასაკში, ვიდრე 4 წლის ასაკში რომ დაგვეწყო ჰიპერაქტიურობაზე მუშაობა. ასევე, შესაძლებელია სხვა პრობლემების თანდართვა, რომელსაც უფრო მეტი ზიანი მოაქვს, ვიდრე თვითონ ჰიპერაქტიურობას. მაგალითად, შფოთვითი რეგისტრის აშლილობა. შფოთვა ვლინდება გადაჭარბებული მოუსვენრობით, ნერვიულობით (როდესაც მშობელს შორდება ან სკოლაში დაფასთან გამოსვლის დროს), ნებისმიერი მოვლენა იწვევს შფოთვის განვითარებას. მოზარდობის პერიოდში, მოსალოდნელია ბიპოლარული აშლილობა, კიდევ უფრო იმატებს ამ დროს აქტივობა და შესაძლოა, ბავშვის ქცევა უკონტროლო გახდეს ან განვითარდეს დეპრესია,'' - აღნიშნა თამარ-ტატა ბაზღაძემ.

წყარო: ,,პირადი ექიმი - მარი მალაზონია''

წაიკითხეთ სრულად