Baby Bag

„თუ ბავშვი ისტერიკის მოწყობით ერთხელ მაინც მიიღებს იმას, რაც სურს, ის ამ მეთოდს ყოველთვის გამოიყენებს,“ - ევგენი კომაროვსკი

„თუ ბავშვი ისტერიკის მოწყობით ერთხელ მაინც მიიღებს იმას, რაც სურს, ის ამ მეთოდს ყოველთვის გამოიყენებს,“ - ევგენი კომაროვსკი

ცნობილი პედიატრი ევგენი კომაროვსკი თვლის, რომ ისტერიკას ბავშვები იმ ადამიანებთან აწყობენ, რომლებიც ბავშვის ქცევისადმი ზედმეტად ემოციურები არიან.

„თუ მამას ბავშვის ტირილზე ხელები უკანკალებს, მისი შვილი ისტერიკას ყოველთვის მას მოუწყობს. თუმცა ის ასე არ მოიქცევა დედასთან, რომელიც მის ყვირილსა და ტირილს ღიმილით ხვდება, შემდეგ ბავშვს ზურგს აქცევს და მიდის. როდესაც ბავშვს ისტერიკა ეწყება, არავითარ შემთხვევაში არ აგრძნობინოთ მას, რომ თქვენ ეს გაღელვებთ ან განერვიულებთ. შვილს უფლება არ მისცეთ, რომ თქვენთან ურთიერთობის მსგავსი ფორმა აირჩიოს. თუ ბავშვი ისტერიკის მოწყობით ერთხელ მაინც მიიღებს იმას, რაც სურს, ის ამ მეთოდს ყოველთვის გამოიყენებს,“ - აღნიშნავს ევგენი კომაროვსკი.

ევგენი კომაროვსკის თქმით, ბებიები და ბაბუები ჯაჭვის სუსტ რგოლს წარმოადგენენ. ისინი ბავშვებს უარს ვერაფერზე ეუბნებიან და მათ სურვილებს ყოველთვის ასრულებენ.

„ბებია ჯაჭვის სუსტი რგოლია. ბავშვები მარტივად ხვდებიან, ვისი მართვა შეუძლიათ და ვისი - არა. ისინი სწრაფად სწავლობენ ქცევის რაციონლაურად შეცვლასაც. ბავშვი ისტერიკას ბებიას მოუწყობს, მაგრამ ასე არ მოიქცევა იმ ადამიანთან, რომელზეც გავლენის მოპოვებას ვერ ახერხებს. ყველაფერი იმით დასრულდება, რომ თქვენს შვილს ორი სახე ექნება: დამჯერი, როდესაც ის მშობლებთანაა და დაუმორჩილებელი, როდესაც ბებიას გვერდით არის,“ - აცხადებს ევგენი კომაროვსკი.

კომაროვსკის თქმით, ბავშვის ისტერიკების სიხშირე სრულად არის დამოკიდებული იმაზე, თუ როგორ რეაგირებენ მის ქცევაზე უფროსები.

„პატარები ისტერიკებს არასდროს უწყობენ ტელევიზორს ან კარადას, რადგან ისინი მისი ქცევისადმი მგრძნობიარეები არ არიან. ბავშვის ისტერიკა ყოველთვის კონკრეტული ადამიანისადმია მიმართული. თუ თქვენ ხედავთ, რომ ბავშვი ისტერიკის მოწყობას იწყებს, მისი თვალთახედვის არიდან უნდა გაქრეთ, თუ ის გაჩუმდება, მასთან მიდით, თუ კვლავ ტირილს დაიწყებს, ისევ დატოვეთ და ბავშვს მოშორდით. მას უნდა ჩამოუყალიბდეს მტკიცე აზრი, რომ თუ ისტერიკას მოაწყობს, მის მიმართ ყურადღებას არავინ გამოიჩენს, მაგრამ თუ სიმშვიდეს შეინარჩუნებს, მისადმი ყველა სიყვარულით განეწყობა. ეს ძალიან რთული პროცესია, მაგრამ ადამიანი სხვა ძუძუმწოვრებისგან იმით განსხვავდება, რომ ის საკუთარი ინსტინქტების მართვას სწავლობს. თუ ბავშვთან სწორად მოიქცევით, დაუმორჩილებელი ბავშვის თემა დღის წესრიგს დატოვებს,“ - აღნიშნავს ევგენი კომაროვსკი.

მომზადებულია ​Sputnik.by-ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

პირველად საქართველოში! MomsEdu.ge-ზე ბავშვთა კვების ვიდეოსახელმძღვანელო თამარ ობგაიძისა და...
​MomsEdu.ge პედიატრ თამარ ობგაიძესა და „მასტერშეფის“ გამარჯვებულ ნუცა სურგულაძესთან ერთად ახალ პროექტს იწყებს, რომლის ანალოგიც საქართველოში არ არსებობს.„ბავშვთა კვების ვიდეოსახელმძღვანელოში“ პედ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ემოციურ მხარეს რომ თავი დავანებოთ, ფიზიკურადაც ძალიან ცუდ შედეგს იძლევა ყვირილი" - მზიკო დალაქიშვილი

,,ემოციურ მხარეს რომ თავი დავანებოთ, ფიზიკურადაც ძალიან ცუდ შედეგს იძლევა ყვირილი" -  მზიკო დალაქიშვილი

ფსიქოთერაპევტმა, მზიკო დალაქიშვილმა გადაცემაში ,,იმედის დღე" ერთ-ერთ პრობლემურ საკითხზე ისაუბრა - რას განიცდის ბავშვი, როდესაც მას მშობელი უყვირის და როგორ უნდა მოიქცეს დედა თუ მამა, რომ ბავშვს აარიდოს ის ტრავმები, რაც ყვირილს, მძაფრს აგრესიას ახლავს.

,,ერთი წამით რომ გავიხსენოთ, როგორი შეგრძნებაა ყვირილი, თუნდაც არ იყოს ის შენკენ მიმართული - ეს ნამდვილად საშინელებაა. ემოციურ მხარეს რომ თავი დავანებოთ, ფიზიკურადაც კი ძალიან ცუდ შედეგს იძლევა ყვირილი. ეს აისახება არა მხოლოდ აწმყოზე, არამედ - მომავალზეც, ანუ ტოვებს კვალს და შესაძლოა, ძალიან ცუდ შედეგებამდე მიგვიყვანოს. ეს თემა უკავშირდება ტრავმას, ტრავმულ გამოცდილებას და შესაძლოა, ბავშვისთვის გადაიზარდოს მუდმივ დეპრესიაში, ანუ ბავშვი აღარ იყოს ადეკვატური სხვადასხვა მოვლენის მიმართ - ჩაიკეტოს, გამოავლინოს დაბალი თვითშეფასება, აღარ იყოს აქტიური, მეგობრებთან აღარ იყოს თამამი და მუდმივად ელოდებოდეს საფრთხეს.

როდესაც ბავშვს ვეუბნებით ერთხელ და მას არ ესმის, ყოველთვის დავსვათ შეკითხვა - იქნებ, ვერ ვეუბნები ისე, რომ მისთვის იყოს გასაგები? მაგალითი რომ მოვიყვანოთ, თუ ბავშვი უყურებს ტელევიზორს, მას არ აქვს უნარი, ერთდროულად ორი რამ აკეთოს - თან უყუროს და თან უსმინოს. მას უბრალოდ არ შეუძლია, ორად გახლიჩოს ყურადღება. რას ვაკეთებთ ამ დროს - მივდივართ მასთან ახლოს და ვამყარებთ ჯანსაღ კონტაქტს. ვუახლოვდებით, მივდივართ მის სამყაროსთან  და ვცდილობთ, რომ მოვნახოთ შესაბამისი მდგომარეობა. ჯერ უნდა აღგვიქვას, რომ იქ ვართ და შემდგომ დავიწყოთ საუბარი. უნდა მივხვდეთ, რომ ბავშვი კონტაქტზეა გამოსული. რაც მთავარია, დარწმუნებული ვარ, ბევრი ბავშვი იმიტომ უყურებს ტელევიზორს დიდხანს, რომ მას არ აქვს კონტაქტი უფროსებთან, მშობლებთან.

ბავშვებს სიჯიუტე ახასიათებთ. ესეც ბუნებრივი მოვლენაა, მაგრამ - არა ყვირილს. თქვენ შეგიძლიათ, თქვენი მძიმე ტონი შეცვალოთ ასე -

ძალიან არ მინდა, მაგრამ მგონი ვბრაზდები. ძალიან დიდი სხვაობა არ უნდა იყოს მშვიდ ტონსა და შეყვირებას შორის. უნდა დაფიქსირდეს, რომ მშობელთან მიდის ემოცია და ნელ-ნელა მდგომარეობა მძაფრდება, ყვირილის გარეშე", - ამბობს მზიკო დალაქიშვილი.


წყარო: ,​,იმედის დღე"

წაიკითხეთ სრულად