Baby Bag

რა სჯობს ბავშვებისთვის - უბედურ, მაგრამ ერთიან ოჯახში ცხოვრება თუ მშობლების განქორწინება?

რა სჯობს ბავშვებისთვის - უბედურ, მაგრამ ერთიან ოჯახში ცხოვრება თუ მშობლების განქორწინება?
ოჯახი საზოგადოების მთავარ ქვაკუთხედად მიიჩნევა. ის ჩვენი ცხოვრების სტილს, მიზნებსა და სურვილებს მნიშვნელოვნად განსაზღვრავს. გოგონებს ბავშვობიდანვე ასწავლიან, რომ მომავალში ისინი კარგი მეუღლეები უნდა იყვნენ. მათ ადრეული ასაკიდანვე უნერგავენ, რომ კარგ მამაკაცზე უნდა დაქორწინდნენ და ბედნიერი ოჯახი შექმნან. ბიჭებს მშობლები მოუწოდებენ ოჯახისთვის შესაფერისი საცოლე შეარჩიონ. დაქორწინება და შთამომავლობის ყოლა ახალგაზრდა ადამიანების ერთ-ერთ მთავარ ცხოვრებისეულ მიზანს და საზრუნავს წარმოადგენს. წყვილები ჯანსაღი ოჯახური ურთიერთობების დამყარებას და ცხოვრებაში წარმატების მიღწევას მონდომებით ცდილობენ.

რა ხდება, როდესაც ადამიანებს ერთმანეთთან თანაცხოვრება არ აბედნიერებთ და მათი ქორწინება სერიოზულ კრახს განიცდის? რა სჯობს ბავშვებისთვის: უბედურ, მაგრამ ერთიან ოჯახში ცხოვრება თუ მშობლების განქორწინება? მოცემულ კითხვაზე პასუხის გაცემა ზოგიერთ ჩვენგანს ძალიან მარტივად მიაჩნია. ადამიანების უმეტესობა თვლის, რომ ბავშვები ყველასა და ყველაფერზე წინ უნდა დავაყენოთ. დაქორწინებული ადამიანები საკუთარ თავს, პირველ რიგში, მშობლებად აღიქვამენ და მხოლოდ ამის შემდეგ - მეუღლეებად ან ინდივიდებად. ძალიან ბევრი ქალი და მამაკაცი ტოქსიკურ ურთიერთობას შვილების სიყვარულის გამო ინარჩუნებს. ისინი ცდილობენ ბავშვებს ნორმალურ გარემოში ცხოვრების საშუალება მისცენ. მშობლებისთვის მნიშვნელოვანია, რომ შვილები დედამ და მამამ ერთობლივად აღზარდონ. მიუხედავად ამისა, ბავშვების გამო ტოქსიკური ურთიერთობის შენარჩუნებაზე ზრუნვა ხშირად არ ამართლებს.
არ დაგავიწყდეთ !!! Moms.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

მშობლების განქორწინება შვილებზე ძალიან მტკივნეულად ზემოქმედებს. ნებისმიერი ბავშვი განიცდის, როდესაც ხედავს, რომ მისი მშობლები ერთმანეთს შორდებიან. 2019 წელს ჩატარებულმა ერთ-ერთმა კვლევამ აჩვენა, რომ 7-დან 14 წლამდე ასაკის ბავშვების უდიდეს ნაწილს მშობლების განქორწინების გადატანა უჭირს. მათი სტრესის მაჩვენებელი 17%-ით მატულობს. მათ უმრავლესობას დეპრესიისა და შფოთვითი აშლილობის სიმპტომები უვლინდება. არის თუ არა აღნიშნული პრობლემის მოგვარების მთავარი გზა მშობლების მხრიდან ტოქსიკური ურთიერთობის შენარჩუნებაზე ზრუნვა?
მეუღლეები, რომლებიც თანაცხოვრებას შვილების კეთილდღეობაზე ზრუნვის გამო აგრძელებენ, საკუთარ ბედნიერებას მსხვერპლად წირავენ. მათ შორის არსებული ფარული მტრობა ურთიერთობაში ყოველდღიურად ვლინდება. წარმოიდგინეთ, რას განიცდის ბავშვი, როდესაც ხედავს, რომ მისთვის ყველაზე ძვირფასი ადამიანები ერთმანეთით გამუდმებით უკმაყოფილოები არიან. რა მაგალითს აძლევენ მშობლები შვილს, როდესაც ერთმანეთისადმი მტრული განწყობის დამალვას ვეღარ ახერხებენ? როდესაც მეუღლეები გრძნობენ, რომ მათ ერთმანეთთან აღარაფერი აკავშირებთ, გარდა შვილებისა, უმჯობესია, ტოქსიკური ურთიერთობის შენარჩუნებაზე აღარ იფიქრონ. როგორც წესი, წყვილები დანგრეული ურთიერთობების აღდგენას ძნელად ახერხებენ. მშობლებმა უნდა გააცნობიერონ, რომ შვილების ერთობლივი აღზრდა მშობლებისა და ბავშვების ერთ ჭერქვეშ თანაცხოვრებას არ გულისხმობს.
დედამ და მამამ შვილებზე ზრუნვის პასუხისმგებლობა თანაბრად უნდა იტვირთონ. თუ განქორწინება წყვილისთვის ფსიქიკური წონასწორობისა და ბედნიერების მომტანია, მაშინ ის თითოეულ მათგანს დაეხმარება უკეთესი მშობელი გახდეს. განა შესაძლებელია, რომ უბედური ქალი ან მამაკაცი შვილებს კარგ მშობლობას უწევდეს?! განქორწინების შესახებ გადაწყვეტილების მიღებას სერიოზული დაფიქრება სჭირდება. თითოეული წყვილი თავად წყვეტს, რა არის მისთვის უკეთესი. მართალია, შვილების კეთილდღეობაზე ფიქრი აუცილებელია, მაგრამ არც თქვენი ინდივიდუალური სურვილები და ინტერესები უნდა დაივიწყოთ.

​მომზადებულია ​shethepeople.tv-ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ამ ნიუანსების ცოდნა ურთიერთობის სწორად წარმართვაში დაგეხმარებათ,” - ფსიქოლოგი ზურა მხეიძე

„ამ ნიუანსების ცოდნა ურთიერთობის სწორად წარმართვაში დაგეხმარებათ,” - ფსიქოლოგი ზურა მხეიძე

ფსიქოლოგმა ზურა მხეიძემ მამაკაცებსა და ქალებს შორის არსებულ ფსიქოლოგიურ განსხვავებებზე ისაუბრა, რომლებიც წყვილებში ხშირად გაუგებრობის ან კონფლიქტის მიზეზი ხდება:

„ფსიქოლოგიური განსხვავება ამ ორ სქესს შორის არის და ეს განსხვავება მუდმივად იქნება. ეს ფსიქოლოგიური სხვაობა დამყარებულია ბიოლოგიურ სხვაობებზე. ურთიერთობა რომ კარგი გამოვიდეს ამ ორ სქესს შორის, უკეთესი იქნება, თუ მე მეორე სქესი მეცოდინება. მეორე სქესის ცოდნა არ ნიშნავს ფიზიკურად ვისთან რამდენი ურთიერთობა გქონდათ. ფიზიკური ურთიერთობის გამოცდილება არ არის საკმარისი, რომ გაიგო, რასთან გაქვს საქმე. გავიხსენოთ კაცების მხრიდან გამოთქმები, მაგ. „ქალს ლოგიკა არ აქვს.“ რეალურად ლოგიკა აქვს ქალს. ​ლაპარაკობენ, რომ კაცები უფრო ჭკვიანები არიან. აქვთ კაცებს ეს პრეტენზია. ეს პრეტენზია რომ აქვთ, მთელი სისუსტე მაგაშია.“

ზურა მხეიძის თქმით, მამაკაცები და ქალები სხვადასხვა მოვლენაზე განსხვავებულად რეაგირებენ:

​ამ სპეციფიკიდან გამომდინარე სხვადასხვა ქცევებია, სხვადასხვა რეაქციებია სხვადასხვა რაღაცებზე. ის, რომ ქალი ბუნებით კონსერვატორია, გამომდინარეობს ფიზიოლოგიიდან. ქალმა ბავშვი უნდა გააჩინოს, ამ ბავშვს სჭირდება ყურადღება და მოვლა, ამიტომ ქალს ინსტინქტში აქვს რაღაცების სტაბილურობის განცდა და შენარჩუნება. კაცისთვის ეს ამოცანა არ დგას. კაცი კონსერვატორი არ არის. რატომ არის არსობრივად ამ ფუნქციების გარკვევა კარგი? მერე უკვე ურთიერთობებს ადვილად ალაგებ.“

ზურა მხეიძემ აღნიშნა, რომ ქალს მრავალი საფრთხის ერთდროული ანალიზის უნარი აქვს, რაც მამაკაცს არ შეუძლია:

„იქიდან გამომდინარე, რომ ქალს ბავშვთან ურთიერთობები უწევს და ბავშვისთვის უსაფრთხო გარემო უნდა შექმნას, მას შეუძლია მრავალი საფრთხის ერთდროული ანალიზი. მაგალითად, ბავშვს ბათუმში უშვებთ პირველად. მამამ მაქსიმუმ ორი საფრთხე წარმოიდგინოს: „შორს არ გაცურო და ბევრი არ დალიო.“ დედის კომპონენტია, რომ ტრანსპორტს ბორბალი არ მოსძვრეს, არ გადაიჩეხოს, გველმა არ უკბინოს. ეს ბუნებაში აქვს, ყველაფერს ანგარიშობს. ქალის ჩანთები წარმოადგენს ძალიან საინტერესო რაღაცას. ქალს შეიძლება ჭურჭლის სარეცხი მანქანა აღმოაჩნდეს ჩანთაში. ქალს შეუძლია სწრაფად ყურადღების გადანაცვლება. ჩვენ გვგონია, რომ პარალელურ რეჟიმში აკეთებს, მაგრამ ფსიქოლოგიაში გამორიცხულია ეს. ქალს შეუძლია ტელევიზორს უყურებდეს, აუთოვებდეს, პარალელურად ტელეფონზე საუბრობდეს, ბავშვს ადევნებდეს თვალყურს და ქმარი რომ გადის, რაღაც უთხრას. ​ეს კაცისთვის არის წარმოუდგენელი პროცესი. ქალები ხშირად ამბობენ: „ჩემს ქმარს რომ ველაპარაკები, არ მისმენს." არ გისმენთ იმიტომ, რომ კაცი გისმენთ მაშინ, როდესაც თქვენკენ არის მოტრიალებული. მას პარალელური მოსმენები არ შეუძლია. ქალს ეს შეუძლია. მისთვის ეს ჩვეულებრივია.“

ქალი ნებისმიერ საუბარში ცდილობს კონტექსტი დაინახოს. ცდილობს მიხვდეს რას გულისხმობდა მისი დაქალი ან კაცი. ამის გამო ქალები ერთ პრობლემას აწყდებიან, ცდილობენ გაიგონ, რატომ თქვა ეს კაცმა. მაგალითად, კაცმა თქვა: „მშია.“ ეს ფიქრობს, რატომ თქვა, რას ნიშნავდა. შეიძლება მთელი დღე ამაზე იფიქროს. არაფერს არ ნიშნავდა, რაც მოადგა პირზე, კაცმა ის თქვა. ეს თვისებაც გენეტიკური კომპონენტია. ქალს რომ ბავშვი უჩნდება, ბავშვი ვერ ლაპარაკობს. ის მომართულია გამოიცნოს, ბავშვს რა აწუხებს. ამიტომ ქალი საუბრის დროს ავტომატურ რეჟიმში ყოველთვის აანალიზებს იმის იქით რა იგულისხმება. პრობლემა ის არის, რომ ​კაცთან თუ ურთიერთობ, არაფერი არ უგულისხმია, რაც თქვა ეგ იყო. შენ ფიქრობ მთელი ღამე ეს რატომ ქნა. ასეთი ნიუანსების ცოდნა ურთიერთობის სწორად წარმართვაში დაგეხმარებათ,“ - აღნიშნა ზურა მხეიძემ.

წყარო: ​„აზროვნების აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად